drugo,a sta nije logicno u vezi Stefana Lazarevica??....da je ucestvovao u bitci kod nikipolja i bitci kod Angore??.....podsecam te da je on bio jedan od osnivaca svetovnog viteskog reda zmaja,i jedan od najuglednijih clanova tog reda u prvoj polovini 15 veka(dok je bio ziv)......prosto je bilo pitanje prestitza za mlade ratnike sa zapada da dodju u srpsku despotovinu,gde bi ih despot Stefan Lazarevic proizveo za vitezove......cesto je pratio ugarskog kralja Zigmunda u njegovim diplomatsko-vojnim putovanjima po srednjoj evropi,i ucestvovao u puno viteskih turnira.....i sta mislis,kakav je oklop nosio Stefan???................ili njegova vojska?
Samo mala digresija u vezi ovog pasusa.Čisto poradi fame koja se forsira oko Zmajevog reda, i da raščistimo konačno terminologiju koja bi bila primerena u ovom slučaju. Tipično srpsko tumačenje viteškog reda podrazumeva i njegovo vojno delovanje...ali da li je to tako i na zapadu? Ne. Oni prave jasnu distinkciju između vojnih, viteških i monarhističkih redova. Često su viteški redovi kod njih (kroz istoriju) samo neka vrsta udruženja bez ikakvih vojnih poduhvata. Ponekad je jedini cilj poduhvata bila Gozba na kojoj se jelo, pilo i krčmila se blagajna.
The Knights of the Crown: The Monarchical Orders of Knighthood in Later Medieval Europe 1325-1520...
By D'Arcy Jonathan Dacre Boulton
‘’Jedno prinčevsko udruženje moram spomenuti u ovom kontekstu, a to je mađarsko udruženje Zmaja, osnovano1408. od Sigismunda Luksemburškog budućeg kralja i rimskog cara, a tadašnjeg kralja Mađarske i Bohemije.
Verovatno zato što je njegov osnivač bio nemački princ i kasnije kralj, ovo udruženje je uvršteno u istraživanja koja su obavljali Kruse, Paravicini i Ranft.
Ja sam proučio ovo udruženje vrlo sažeto (gore) i zaključio iz forme njegove osnivačke liste da to nije ni čisto monarhistički pa ni pravi viteški red. U vreme kada sam obrađivao ovaj odeljek, to udruženje činilo mi se sasvim neobično, ali sada kada su mi postale poznate određene forme koje su se razvijale iz plemićkih udruženja Nemačke, čini se da je taj tip nobilijarnog udruživanja bio već sasvim uobičajen od 1370.
U svojoj originalnoj formi, danas ga možemo klasifikovati kao otvoreno plemićko političko udruženje ili ligu....
Igor Graus (u svom članku na slovačkom) dokazivao je da je ovo udruženje ’’zmaja’’ ili drakonista prošlo kroz tri distinktivne faze, počev od njegovog osnivanja 1408. kao baronske lige Gorje-Celje, kojoj se Sigismund već pridružio. Od 1408.-1411., udruženje je funkcionisalo samo kao interna liga u domenu Mađarske, a od datuma krunisanja Sigismunda za cara do 1433. bilo je značajno kao alatka njegove internacionalne diplomatije. U ovoj fazi, to udruženje je postepeno preraslo u monarhistički red, a ta faza završena je 1433. glavnom revizijom originalnog statuta. Posle toga, funkcionisalo je samo kao monarhistički red, u kojem je članstvo ostalo u nadležnosti mađarskih kraljeva sve do smrti Hunjadi Matije Korvina 1490 i uzdizanja na tron Mađarske jagelonskog kralja Bohemije Vladislava IV. On je takođe pokazao da je originalni bedž udruženja napravljen 1420., iscrtavanjem forme krsta duž leđa zmaja, i postavljanjem krsta kao nezavisnog simbola iznad zmaja. U isto vreme krstu su dodati i plamenovi i on je obeležen novim motom –na latinskom.-
Ova nova forma krsta, karakteristična za treću istorijsku fazu ovog udruženja, prikazana je na Sigismundovom levom ramenu na njegovom novom imperijalnom velikom pečatu iz 1434, i Graus dokazuje da je to bio znak njegove pobede nad jereticima u Bohemiji i papske šizme...''
Sa ovakvom konstatacijom -
političke lige- slaže se i Dubravko Lovrenović.
Dubravko Lovrenović, Modeli ideološkog isključivanja: Ugarska i Bosna kao ideološki protivnici... Prilozi, 33, Sarajevo, 2004., str. 9-57.
''Zatim je koncem 1408. uslijedio novi obrat, da bi u strukturalno izmijenjenim političkim okolnostima herceg pristao uz Sigismunda, koji gaje uvrstio među članove elitnog Zmajeva reda utemeljenog radi borbe protiv pagana i heretika kao i osiguranja krune i nasljednih prava za njegovo potomstvo. Zato se čini da je Zmajev red bio prva organizacija ove vrste shvaćena u čistim političkim terminima, čak bez geste u pravcu viteške ideologije koja je naglasila sva ranija osnivanja.
U dugom uvodu Statuta Zmajeva reda ističu kralj Sigismund i kraljica Barbara da su Red osnovali između ostalog da bi uništili pogubna zlodjela "paganskih vitezova, šizmatika i drugih naroda pravoslavne vjere, i onih zavidnika Križa Kristova i naših kraljevina, i njegove svete i spasonosne vjere odanosti pod zastavom pobjedonosnog Križa Kristova."
Smestite sada Stefana u ove okvire i dobićete jedan nelogičan ''interesni model'' ili danas popularno nazvanu ''političku trgovinu''.
Što se tiče Stefanove popularnosti kao viteza par exellance ona je zaista zaslužena, ali na bojnom polju. Dokaz za to je i želja za vrbovanjem takvog viteza od Ugara preko posrednika Pipa od Ozore (Filipa Mađarina).
A sada o Brankoviću Vuku.
Veliki srpski hrišćanski vitez, učesnik kosovskog boja, nepravedno optužen u kasnijim godinama posle aktuelnih događaja.
U momentu kada Stefan 1427. umire, poziva Đurđa da ga nasledi, i traži da istog ugarski dvor prizna za despota srpskog. Stefan, vrli vitez, na samrti uzdiže Brankovića (izdajnika) lozu? Ipak, u to doba realno još uvek ne postoje nikakve indicije da je Vuk izdajnik. One se pojavljuju kasnije tokom vladavine Brankovića, i to bi po meni bilo logično istražiti. Uzrok klevete i okolnosti pod kojima se ona ''primila'' kao moćan arhetip.
