Pa možda jeste meni nešto promaklo, ali kažem ti da u izvorima na koje sam do sada nailazio, nisam u periodu pre XIX st. dakle u izvorima nalazio na izvore koji bi tu idenifikovali u značajnijoj mer srpsko stanovništvo...
Što se tiče tvoje opaske, nije tačno da Bugari nestaju
u potpunosti. Dakle sve do 1767. godine, svaki ohridski arhiepiskop (sve do jednoga) bio je
bugarski arhiepiskop. Sve dok nisu fanarioti ukinuli tu Crkvu. U istorijskim izvorima Ohrid se pominje kao središte te Crkve i u turskim izvorima, koji po mestu nazivaju, imamo spomene
Ohridska patrijaršija (slično kao što su prozvali
Pećku patrijaršiju) i na osnovu toga mi govorimo o
Ohridskoj arhiepiskopiji. Iako bi vrlo verovatno trebalo pisati malim slovom, jerbo to i nije baš neki zvanički naziv. U vreme Jugoslavije iz pijeteta ali pomalo i tendencioznosti to se bukvalno u potpunosti prećutkivalo, ali u inostranstvu se o toj crkvi najčešće govorilo kao o
bugarskoj.
Kad su partizanski odredi tj. organi NOB-a 4. marta 1945. godine zatražili restauraciju arhiepiskopije i po toj osnovi da se i odvoje od SPC, oni su vrlo dosledno pominjali samo
Ohridska arhiepiskopija. Tako je i zvanično proglašeno kada je nekanonski jednostrano oteta od Srpske pravoslavne crkve proglašena Makedonska pravoslavna crkva. Bez obzira na to da li to tretiramo kao parcijalni turcizam ili ne, činjenica jeste da ove obnove u 20. i 21. veku jesu do izvesne mere istorijski neutemeljene, jerbo ni Zoran Vraniškovski tj. srpski mitropolit Jovan VI ne nosi titulu
bugarskog arhiepiskopa.
Posle raspada SFRJ i kraja komunističke ere i u Srbiji istoričari sve češće počinju da koriste termine
bugarski za za staru pomesnu Crkvu sa sedištem u Ohridu. Primera radi, Ivana Komatina u disertaciji
Crkva i država u srpskim zemljama od XI do XIII veka:
Pogledajte prilog 997735
Srpski srednjovekovni izvori u kontekstu ovog područja poznaju Bugare. Npr. povelja kralja Milutina upućena manastiru Sv. Đorđa u Skoplju iz 1300. godine:
Kaže Milutin
Srbin ili Vlah ili Bugarin. Ovo je isti šablon koji se koristi kada se želi kroz neku povelju naglasiti da je neki princip
opšte važeći za sve i tada se koriste svi etnonimi koji su u upotrebi u tom području (tj. zemljama vezane za objekat privilegija). Tako se npr. vezano za zetsko područje u poveljama manastiru na Vranjini na Skadarskom jezeru pominju
Srbi,
Latini,
Vlasi i
Arbanasi (a Bugara nema). Koliko je meni poznato ne postoje neki autografski izvori ohridskih arhiepiskopa iz perioda srpske prevlasti, ali mi nemamo nekih posebnih indicija da smatramo da postoji ijedan razlog iz kojeg bi car Dušan promenio viševekovnu, tradicionalnu titulu, tako da je i arhiepiskop
Nikola I koji je prisustvovao na krunisanju cara Dušana u Skoplju 1346. godine najverovtnije nosio titulu bugarskog arhiepiskopa. Štaviše,
Bugari koji se javljaju (i to posebno kasnije) u Dušanovim razvijenim titulama, zapravo su vrlo moguće tu ušli zbog upravo ohridske arhiepiskopije. Ako se ne varam, niti jedan jedini ohridski arhiepiskop sve do 1767. godine nije odbacio
bugarsku titulu...
Mislim, posebno u komparaciji sa drugim istorijskim izvorima o tom kraju.
Odgovaralo je to i Dušanovoj imperijalnoj dualnoj (srpsko-grčkoj) koncepciji, tj. da ima ovoga u Peći za jedni, a ovog u Ohridu za drugu dimenziju svog carstva.
Kako se nisi javljao na temu, pomislih da je ne pratiš, ali izgleda da samo gledaš kako bi svaku temu ugurao u diskusiju u čast Deretiću... 
.gif "nono3 :nono3:")
