Brojka:
Neville Cryer ended his talk to the Finger Lakes Chapter of the Philalethes Society with a call for male Masonry to recognize female Masonry. "After all," he said, "if a woman is good enough to be the wife, mother, sister, or daughter of a Mason, she ought to be good enough to be his 'Brother.' The Men's order recognizes the coloured races, but refuses recognition to their own kith and kin." Until such recognition comes, women who wish to become Masons -- and men who wish to work "on the level" with women -- are encouraged to seek out a Co-Masonic lodge.
Kako mislite da prezivite 21. vek bez nas?
(ovo je naravno shala ;-) )
Šala ili ne, pitanje je apsolutno na mestu. Na kraju, kada neko kao Revd. Barker-Cryer, koji je jedan od najozbiljnijih i najpoštovanijih živih masonskih istraživača, zastupa ideju međusobnog priznavanja, onda je to verovatno dobro za Masoneriju - i mušku i žensku. Moje lično mišljenje je da ne treba ići do obaveznog uspostavljanja Loža sa oba pola. Mogu i treba da postoje i samo muške Lože i samo ženske i Lože koje imaju članove oba pola. Na taj način bi se dozvolilo svima da izaberu organizaciju koja njima odgovara. Naravno, da bi se maksimalno iskoristio potencijal, sve tri vrste Loža bi trebalo da budu međusobno priznate.
Jedan drugi ugao iste priče je malo više filozofski. A to je da definitivno postoji manje interesovanja za Masoneriju od strane žena nego što je to slučaj kod muškaraca. To naravno nije slučaj sa masonskim principima, dapače; ali jednostavno, žene su manje zainteresovane za formalizaciju tih principa. Možda je i zato teže pronaći ko-masonske Lože u Srbiji (kao i u ostatku sveta).
Ali, muškarci su vrlo svesni doprinosa svojih partnera svemu što oni samu postignu kroz Masoneriju. Bez podrške, strpljenja i razumevanja koje dobijaju od supruga, majki, devojaka i ćerki - bilo bi nemoguće ispuniti sve obaveze koje postoje u Masoneriji. Da bi se makar malo pokazala ta zahvalnost, ovde se jednom godišnje organizuje tzv. Ladies' Festival. Tada su pozvani članovi porodice, uglavnom je otvoren Hram za obilazak, članovi Lože služe tokom večere, dame dobijaju
cveće i poklone i na kraju, posle bala, se sva tokom večere prikupljena suma da u dobrotvorne svrhe po izboru Prve Dame (supruge Starešine Lože za tu godinu).
Naravno, cinizam nalaže da taj Bal jednom godišnje nije dovoljan da izbalansira ostatak godine, ali se radi o simboličnom, javnom zahvaljivanju. Tokom godine valjda svaki muškarac brine pojedinačno o svojim damama.
)))
