" korišćena je u srednjovekovnoj terminologiji kao naziv za lokalnog upravnika ili vođu zajednice. Sama reč potiče od staroslovenskih reči „župa“ (oblast, teritorijalna jedinica) i sufiksa „-an“, koji označava osobu povezanu sa nekom funkcijom. Župan je bio poglavar teritorijalne jedinice zvane župa, koja je često bila manja oblast ili zajednica unutar većeg feudalnog sistema.
U različitim slovenskim zemljama, termin „župan“ je imao različite konotacije. U Srbiji, župan je bio niži plemić ili upravnik oblasti, dok je u nekim drugim slovenskim zemljama ovaj termin mogao označavati vođu sela ili zajednice.
Koren „župa“ verovatno potiče iz proto-slovenskog jezika, a moguće je da je povezan sa rečima koje označavaju zajednicu, s obzirom na to da je uloga župana bila vezana za upravljanje narodom i resursima određene oblasti."
Reč „ban“ je specifično korišćena u kontekstu južnoslovenskih i mađarskih oblasti. U srednjovekovnim južnoslovenskim državama, a posebno u Hrvatskoj i Mađarskoj, „ban“ je označavao visoki plemićki naslov, sličan tituli vojvode ili guvernera, koji je upravljao velikom teritorijom ili provincijom u ime kralja.
Izvorno značenje reči „ban“ nije potpuno jasno, ali postoje teorije da potiče iz avarskog, ilirskog ili turskog jezika, gde bi mogla da označava vođu, vladara ili vojskovođu. Ban je u srednjovekovnoj Hrvatskoj i Bosni bio predstavnik kralja, često sa gotovo suverenom vlašću u upravljanju svojom banovinom (oblast kojom je upravljao). Na primer, Bosna je imala svoje banove, od kojih je najpoznatiji bio ban Kulin, koji je vladao krajem 12. veka.
Titula „ban“ nestaje sa jačanjem centralizovanih država i gubitkom autonomnih banovina u kasnom srednjem veku.
КагХан Бајан-Банат КагХанат
