O dolasku Srba ima jako malo informacija, to stoji, ali o dolasku Slovena na Balkan postoje nepobitni izvori.
Koji su to nepobitni izvori? Ja ne znam da u historiografiji postoje nepobitni izvori. Zapravo, ni jedan izvor nije nepristran i ne može se uzeti zdravo za gotovo. Što se tiče dolaska Slavena, takav izvor ne postoji. Postoje izvori koji pišu o provalama Slavena, ali provala i seoba je bilo i prije 5.-7., a i kasnije. Čak su veća doseljavanja bila u vrijeme Rima kada su se doseljavali legionari sa cijelim obiteljima. Autohtonisti ne spore provale Slavena, ne spore doseljavanja. Ono što je sporno je sljedeće da oni koji su od 5. do 7. stoljeća dolazili ( a i ranije) nisu srodni sa onima koje su tu zatekli. Možemo uzeti za primjer seobe Srba u vrijeme Turaka. Nije sporno da je određen broj Srba došao u Krajinu, ali i prije njihovog dolaska u Krajini su živjeli Srbi.
Istinu o seobama Slavena sa svog ishodišta, Tropolja, Helma ili Balkana (kako je nekom draže) i njihov povratak na Balkan danas je potvrdila genetika, a na poetski način sažela je jedna predivna žena koju sam imao čast i privilegiju upoznati, Vesna Pešić:
"
Postoji jedan skelet na lokalitetu Lepenski Vir koji su arheolozi našli kraj ognjišta. Kao da je bio poslednji čuvar domaće vatre. Posle 10 000 godina njegovog sna, oni su ga probudili i suočili svet sa neumitnom istinom. Svetovi se dele i sele ali se uvek vraćaju svom ognjištu. Stoga i seobe Slovena nisu ništa drugo do otiskivanje sa svog ognjišta pod pritiskom nasilja i ponovo vraćanje kao esencijalnoj energiji opstanka. A doseljavanje Slovena na Balkan u 6. i 7. veku potvrda je upravo tog prirodnog nagona za povratkom ognjištu. Ako istorija nema pisanu dokumentaciju da bi prihvatila tu činjenicu, uputno bi bilo da se obrati duboko usnulim skeletima nekoliko metara ispod zemlje. "
U tvojoj glavi, sasvim sigurno seoba se nije desila, niti ces ikad usvojiti taj koncept jer imas unaprijed zacrtan autohtonisticki misaoni obrazac koji nece za milimetar pomjeriti ni 10.000 procitanih knjiga i radova o tome.
Tvoje stalne uvrede njega, mene i drugih sugovornika pokazuje kolika je tvoja nemoć. Upravo su bečko-berlinski sektaši (a ima vas samo u Srbiji, bečko-berlinske sekte su se odrekli i u Hrvatskoj i u Njemačkoj) ti koji ne žele vidjeti činjenice. Ti koji zanemaruju genetiku koja je pobila vaše politički motivirane laži. Ti koji zanemaruju arheologiju koja vas je sahranila. A upravo su autohtonisti ljudi otvorena uma koji su odbacili dogme. Jer kad čovjek čita vas srpske bečko-berlinske sektaše svi ste isti, ličite kao jaje jajetu, dok autohtonisti iznose mnoge poglede i konstantno korigiraju svoje hipoteze kako se pojavljuju nove činjenice i otkrića. I sam sam u stanju prihvatiti svaki nov dokaz, pa i napustiti autohtonistički pogled ako bi mi neko dao činjenice koje bi me na to primorale.
Analiza 5.000 obradjenih skeleta tokom sedamdesetih na podrucju Jugoslavije (ali i serija iz sjevernih slovenskih zemalja) ocito pokazuje da je doslo novo stanovnistvo, nastao je tzv. klin, upadom dugoglavih i srednjedugoglavih se naglo zaustavlja visemilenijumska progresivna brahikefalizacija na Balkanu, pa se indeks lobanje drasticno smanjio (da bi se opet nastavio povecavati do danasnjih dana) bas kad se desila Seoba naroda. Nekropole ovog novog (dugoglavog) stanovnistva su pronadjene na teritorijama koje obradjuje DAI sto se tice price o doseljavanju Srba i Hrvata na Balkan.
Na netu se mogu naći sljedeće informacije:
On ističe da je napravljena greška u domaćoj istoriografiji, pošto je naša istorijska škola bila germanskog tipa, i što je prihvaćen Porfirogenita, koji je u devetom i 10. veku pisao da su Sloveni došli na Balkan „navodno sredinom šestog veka".
- Niti su Sloveni mogli da dođu u roku od sedamdeset godina, niti su mogli sa Karpata da pređu ogromna rastojanja. Seobe jesu postojale, ali nisu bile tako masovne - tvrdi on.
On podseća na rad profesora Ranka Šljivića, koji je pre Drugog svetskog rata ispitivao skeletne ostatke starih Ilira. Kako kaže Živanović, profesor je 1933. utvrdio da u tzv. ilirskim grobovima leže „naši ljudi".
- On je objavio svoj rad u Nemačkoj, ali pošto je ubrzo izbio Drugi svetski rat, njegova saznanja nisu zaživela. Lično sam vršio istraživanja u okolini Požarevca, prema Dunavu, gde postoji groblje sa skeletnim ostacima od kromanjonaca do današnjih dana. Proučavajući epigenetske karakteristike tih ostataka, utvrdio sam da se one nisu menjale. Ako je bilo ko dolazio na Balkan, to je bilo u manjem broju, što nije moglo da izvrši ozbiljniji genetski uticaj - tvrdi Živanović.
http://www.pressonline.rs/info/politika/66278/svajcarsko-istrazivanje-svi-smo-mi-pomalo-iliri.html
SRBI SU ILIRI !
Profesor Djordje Vojnovic, zajedno sa ekipom strucnjaka raznih profila, tokom protekle decenije vrsio je antropoloska istrazivanja na osnovu kojih je dosao do saznanja da su Srbi, Hrvati, Slovenci i Albanci ustvari ILiri
Mi smo izdanci ovog podneblja i stanujemo ovdje milenijumima, tvrdi autor nove knjige "Ilirska krv" koja ce razbiti vjekovnu zabludu da su pripadnici srpskog naroda porijeklom Sloveni. Knjiga je multidisciplinarna studija o porijeklu ljudi koji zive na podrucju zapadnog Balkana, a njeni autori su eminentni strucnjaci: istoricari, arheolozi, antropolozi, geneticari, lingvisti i sociolozi. Idejni tvorac knjige je Djordje Vojnovic, profesor na Gutembergovom univerzitetu u Majncu, u Njemackoj.
-
Najveci dio stanovnistva bivse Jugoslavije pripada tzv. dinarskom antropoloskom tipu cije je porijeklo autohtono i koje ne treba traziti van balkanskih prostora- kaze Vojnovic.
-Ovdje obitavamo u stvari vise od osam hiljada godina. Nazivu naseg dominantnog antropoloskog tipa (dinarski) kumovali su francuski antropolozi krajem 19. vijeka, na osnovu cinjenice da ljudi ovog tipa zive hiljadama godina duz dinarskog planinskog sistema. Karakteristika ovog tipa je, strucno receno, brahikranizacija, sto jednostavnim rjecnikom znaci kratkoglavost. Poredjenja radi Nordijci ili Mediteranaci su dugoglavi, odnosno jajoglavi. Na osnovu visedecenijskih ispitivanja, dosli smo do zakljucka da se prve lobanje ovakvog oblika na ovim prostorima pojavljuju jos u neolitskom periodu, znaci prije osam hiljada godina. U bronzanom dobu, prije cetiri do pet hiljada godina, one su brojnije, dok se u starijem gvozdenom dobu, pocetkom prvog milenijuma stare ere, vec identifikuje jezgro brahikranizacije na centralnom dijelu Balkana. Taj proces formiranja karakteristicnog oblika lobanje nije poremecen ni vladavinom Rimljana na ovim prostorima, niti velikom seobom naroda u 4. vijeku, a kamoli mdolaskom slovenskih plemena, vec kontinuirano traje i danas.
Savremeno stanovnistvo bivse Jugoslavije odlikuje se navecim indeksom brahikranizacije u Evropi. Takodje je pogresna i teza da je osmanlijska vladaviana ostavila dubok trag u genetskom smislu. Istoricari tvrde, a genetika ce to i dokazati, da smo mi i Turci zivjeli vise jedni pored drugih, nego jedni sa drugima.-
Sto se tice granica na kojima se prostire nas dinarski ili, kako se to cesto kaze, ilirski tip. Vojnovic istice:
-Jos tridesetih godina proslog vijeka, engleski antropolog Kun je utvrdio da se dinarski (ilirski) tip prostire na jugu do rijeke Mati u Albaniji, dok se dalje od te rijeke prostire meditreanski tip. Na sjeverozapadu gornju granicu rasprostiranja cine Alpi.
Dakle od Alpa do rijeke Mati u Albaniji, svi smo iste gore list - Ilirske!-
