Čiji je naš jezik

Konstantin Veliki:
Brate ovde ima teme za stotinama izvorima koji pricaju o tome sta hoces. Dovoljno je traziti.

Plasim se samo ti bi ignorisao sve izvore koje te ne interesuje.

Eto Dositej pre 19. veka je bio ucitelj u Kninu i reko je da tamo zive Srbi.

Inace ovo kako je uvek smatran hrvatskim je smesno.
Kliknite za proširenje...
Narodni preporod nije započeo trenutkom, već početke ima već u drugoj polovici 18. stoljeća kada se postupno formira i širi. Dositej je jedan od pionira srpskog narodnog preporoda.
 
Q. in perpetuum hibernum:
Sama rečenica da nešto nije jezik, već dijalekat je besmislena, zato što suštinski uopšte ne postoji jasno i opšte prihvaćeno razgraničenje između ta 2 pojma. Šta je jezik, suštinski je mnogo više pitanje politike i konvencije, iliti kako ide već mnogo puta postavljana rečenica,...jezik je dijalekat (poddijalekat, dijalekat ili skup dijalekata, nebitno je) sa vojskom i policijom.

Kajkavski dijalekat je, zato što konvencija nalaže da je dijalekat hrvatskog jezika. Do političkih granica Republike Hrvatske, gde je razgraničena u odnosu na Republiku Sloveniju. Da je politička istorija bila nešto drugačija i da je ta vekovna granica Hrvatske prema Svetom rimskom carstvu bila prevaziđena, a zagrebačko Zagorje bilo sastavni deo iste celine zajedno sa slovenačkim deželama (kao i preostala rubna kajkavska područja) onda uopšte niko ne bi govorio o kajkavici kao o hrvatskom dijalektu. Do izvesne mere slično kao što su i, primera radi, političke okolnosti odredile tačno razgraničenje između bugarskog i srpskog jezika (ili možda preciznije rečeno, onoga što se konvencionalno smatra „bugarskim“ ili „srpskim“).

Zato svaki put kada bilo ko izjavi nešto to tipa, otvara, kako bi Englezi rekli, can of worms.
Kliknite za proširenje...

Iako ovdje, tehnički, ima istine, to je generalno samo dio priče.

Ne samo politički, nego kulturno-civilizacijski, slovenski i kajkavski hrvatski su zasebni otkad su individualizirani. Površnost dijalektologije kao dijela genetske lingvistike je u tom što pokušava, mehanički preko dijela izoglosa, podijeliti govore u razrede koji bi onda bili fino klasificirani- a stvarnost je složenija.

Točno je rečeno da u zbilji postoje samo lokalni govori i standardni jezici, a sve oko dijalekata (kao skupine govora) je u dobrom smislu proizvoljno.

Dakle: postoje hrvatski kajkavski dijalekti i slovenski dijalekti (Slovenci ih broje da ih ima 6). Slovenski jezik i hrvatski kajkavski književni jezik su pak različiti jezici od skoro 500 godina. Slovenski se razvija od Trubara u 16. stoljeću zasebno, ima svoju povijesnu kulturnu tradiciju neovisno od hrvatskoga kajkavskoga i zvao se slovenski, a često i kranjski, štajerski i sl. Pisani korpus slovenskoga jezika je jasno odijeljen od bilo čega hrvatskoga, osim eventualno prekmurske pjesmarice koja je zajednička, a više je hrvatska po obliku, što priznaju i Slovenci (Lendava i dr.). Hrvatski (kajkavski) je zaseban isto od 16. stoljeća od slovenskoga, ima svoju putanju i zvan je u početku slovenskim (no i kad se tako zvao, razlikovao se u tim delima od kranjskoga Slovenaca), a onda horvatskim, te u glavnim djelima slijedi tradiciju hrvatske tronarječnosti i utjecaja čakavske i štokavske jezične i pisane kulture, i to bar 400 godina.

Prema tomu, netočno je govoriti samo o kajkavskom narječju (a koje je i problematično tipološki). Radi ne samo o sklopu govornih idioma, nego o povijesnom, kulturno hrvatskom jeziku koji je u stalnoj svezi s ostalim hrvatskim književnim jezicima, čakavske i štokavske osnovice- a ne sa slovenskim tipovima književnoga jezika. Stoga u HAZU i izlazi Rječnik kajkavskoga književnog jezika- koji je, naravno, hrvatski, i nikoga drugoga- temeljen na pisanom korpusu do 19. stoljeća, a u standardizaciji hrvatskoga kao općenacionanoga, standardnoga jezika kajkavski je utjecaj vidljiv poglavito u rječniku (latica, pelud, ladanje..) i dijelu gramatika (prefiks protu-, a ne štokavski protiv-) hrvatskoga standarda, stiliziranoga na zapadnoj štokavštini.

Tipološki-strukturno hrvatsko kajkavsko narječje (s varijabilnim brojem od 6-12 dijalekata) je, po razredbama dijalektologa, drugačije od skupa s slovenskih dijalekata (ima ih 6-8), a kao književni, pisani jezici u skoro 500 godina su jasno odijeljeni i zasebni.
 
Добро нисам Хрват али кад видим класичне Кајкавце видим Словенце, а и култура Чакаваца је таква, да кад сам видео њих видео на телевизији никад не би реко да су Хрвати или прићају хрватски.

Али како кажем то је на крају хрватска ствар како дефинишу њихову нацију. Ако те разлике нису превелике онда је океј.
 
ronhilllol:
Ajde, nismo djeca. Ovi tiskani tekstovi kojima se dodaje "Serben" šakom i kapom ne znače ništa bez originala, nije tajna da se srpsko ime dodavalo svugda i svakome.
Kliknite za proširenje...

Zapravo, jeste tajna.

O tome nikada nigde u ozbiljnim krugovima nije bilo reči i niko nije to suštinski dokazao.

P. S. Govorim o izdanjima originalnih citata, naravno, a ne o nekakvim prevodima/prepričavanjima.
 
Mrkalj:
Ponavljam, treći put od juče, "jednakost" i "izjednačavanje" je izmislio Hroboatos. To naprosto ne stoji tako osim možda u glavama pojedinih hrvatskih klerofašista. Pa hajde da vidimo šta se to u samim rimokatoličkim izvorima podrazumeva pod pojmom "lingua illyrica" - evo, recimo, dela izveštaja apostolskog vizitatora Petra Mazreka o njegovoj kanonskoj vizitaciji koju je obavio u Ugarskoj, Bosni, Srbiji, i Bugarskoj 1623-1624. godine:

"Visita della Servia

[. . .] Questa è Provintia molto ampia, et la più parte è fecondissima, et per abbreviar il longo discorso, che si potrebbe fare circa essa, élla è piena di Vilaggi Schismatici et hanno oltre il Schisma perversa opinione centra la Sede Apostolica, né concedono, ch'i! Pontefice Romano sia Supremo Pastore, et così si rendono incapaci d'obedienza verso la Chiesa Latina[. . .]E quest'è vero tanto dei Schismatici di Servia, quanto di quelli ch'habitano la Bulgaria et Bosna. Questi essendo tutti di linguaggio Illirico, del quale si servono con qualche differenza nella pronuntia solo, hanno oltre i Vescovi che sono da per tutto; il Patriarcha di Pechi pur Serviamo et è nativo di Jagnevo il pfresejnte; et li Greci quello, che risiede in Constantinopoli. Il numero dei Schismatici è innumerabile, onde la Servia, Bulgaria, parte della Bosna, et della Ungheria contengono infiniti vilaggi habitati da essi ..."

Marko Jačov, "Spisi kongregacije za propagandu vere u Rimu o Srbima 1622-1644", knjiga I, str. 12.

Znači, šizmatici u Srbiji, Bugarskoj i Bosni svi govore ilirskim jezikom.

Ajmo dalje, Rim, 1624. godine - razlozi zašto treba obnoviti Ilirski koledž u Loretu:

"La S[an]ta Mem[oria] di Greg[ori]o XIII considerata l'ampiezza della Nat[do]ne Illyrica, quale, parlando di quella che habita di qua dal Danubio forma sette grandi, et già felici Regni, di Bulgaria, Macedonia, Servia, Bosna, Slavonia, Groatia, et Dalmatia, oltra le grandissime Provincie deU'Ishria, Gamia, Carnithia, Camiola, et Stima in ampiezza di paese che eccede dd gran lunga per doi volte terreno dell'Italia, et vedendola ridotta in estremo bisogno d'agiuti spirituali per esservi la maggior parte delii ultimi tre Regni (che delle nominate Provincie come possesse da Principi Catholici non si parla), opressa dal Turco, di primi quatro to alm[en]te possessi, et occuparti da q[ue]ilo per eentenara d'anni, et per ciò rovinati, et quasi esterminati dal dominante Maomettismo, et infetti in gran parte nelle reliquie di quelli che ritengono la professione Christiana dal contiguo Scisma, et heresia Greca, e parim[en]te dalle vicine heresie Tratnsilvane, Hunghere, et Alemane, vi fondò il Collegio Illirico a Loreto s[opr]a l'entrate di quella S[an]ta Casa con educat[io]ne di 40 Alumni Ordinarij proveduti di Casa, Mastri, vitto, vestito, libri, medicine, e di tutte l'altre cose necessarie, sotto la cura delli Padri Gesuiti con grandissimo ristoro, et giovamento della Chiesa Illyrica il che seguì l'anno 1580."

Dalje u istom pismu piše:

"Perché nella Bolla della restitut[io]ne si potrà spiegar, et stabilir il num[er]o delli Alumni che dovrano essere del Stato Turchesco, et del Christiano per eseguir l'intent[io]ne Ap[osto]lica, et sovvenir le neceessità miriche proportionatam[en]te, et senza confusione, il che fatto s'aggiustarebbe anco il quarto inconveniente, facendosi aperta la porta, e venendo assegnati li lochi alii gioveni Bosnesi, Serviani, Bulgari, et Macedoni, quali nell'avvenire non haverano più occ[asio]ne di fastidir la Sede Ap[osto]lica. Et p[er] conclusion si haverebbe rocc[asdo]ne ad un gran num[ er]o de giovani Illirici, che di continuo vanno vagando per Roma, con importunar la Sedia Ap[osto]lica, et il Prelati della Corte per ragiuto di viveri sotto pretesto di maintenirsi, sino che habbi loco tra li alumni, overo di finir li Studij, che non li sono stati permessi finir nel dementino.

Isto djelo, strana 18-21;

Ivan Tomko Mrnavić, kanonik iz Šibenika, kaže za sebe da obučava ilirskom pismu "Srbe i Bugare koje Sveta apostolska stolica izdražava u ovim školama". Prema njemu "ilirski jezik je zajednički cijeloj slovenskoj ili ilirskoj naciji, kako u Evropi tako i u Aziji":

"I[llustrissi]mi et R[everendissi]mi S[igno]ri

Havendo io Giovanni Torneo Canonico dd Sibenico pigliato la cura d'instruiir nelle littere Illyriche tanto communi a tutta la natione Slava overo Illyrica così nell'Europa come nell'Asia, et anco alii stessi Turchi Europei, li gioveni Bulgari et Serviani mantenuti dalla S[an]ta Sede Ap[osto]lica a queste scuole, e dovendo io al fine della Quadragesima partire ipfer] ila patria, a fine che detti giovenih abbino il modo di conservar l'instrutione che gli havemo lasciato, supplico si degnino far stampare co [m] Caratteri Il'lyrici della Stamperia Vaticana la Dottrina Christiana dell'Ili[ustrissi]mo già S[igno]r Card[inal] Bellarminio altre volte tradotta da me in lingua nostra et stampata oo[n] Caratteri Latini.

Isto, strana 22;

Izveštaj tršćanskog biskupa nunciju u Beču o službi u crkvi na ilirskom jeziku. Prema ovom izveštaju na ilirskom jeziku se služi u "Istri, Dalmaciji, Slavoniji, Bugarskoj, Bosni i u zemljama pod turskom vlašću gde gdje sada žive hrišćani", u biskupijama Senja, Krka i Raba, iako je u pitanju isti jezik, "služi se u drugom obliku":

I[llustrissi]mo e R[everendissi]mo S[ignor] mio p[ad]ron CoIendissimo

Al desiderio della Sac[ra] Congrega[tio]ne de Propfaganda] Fide; et al omandam[en]to di V[ostra] S[ignoria] Ill[ustrissi]ma io sodisfo con la presente in quanto posso, e perciò le dico, che la consuetud[in]e di celebrar le Messe e li divini ufficij in lingua Illirica vive nell'Istria, Dalmatia, Schlavonia, Bulgaria, Bosna, e nelli paesi del Turco dove sono Christiani: ma in qual Provincia di queste sia più essereiatata io non l'ho potuto sapere per la distanza loro, ne meno se si vada abrogando, ne posso venir a part[icola]re informat[io]ne solo che deili Vescovati di Segna, di Veglia, et Arbe, che sono nella Provincia di Dalmatia ne'quali seguita la lingua, ne s'officia in altra maniera. Qui nella Provincia dell'Istria i sacerdoti nel Vescovato di Fola sono buona parte, di Parenzo un terzo, di Città nova la imita, di Capodistria un terzo, e nel mio quasi un terzo, che officiano, e celebrano in quella lingua. Nella Croatia, e nella Carniola si leggono l'Epistole, e i Vangeli Schiavi, e perché gli habitanti sono Schiavi si predica anco in quella lingua. Questo è quanto io posso dare d'informatiomi a V[ostra] S[ignoria] Ill[ustrissi]ma in questo part[icola]re con aggiunta che nelli Vescovati dell' Istnia pian piano si va levando, e mentre li prego dal Sfignojr vera prosperità con riverente afflito bacio a V[ostra] Sfignoria] Illfustrissijma la mano.

Trieste li 24. di Maggio 1626.

Isto djelo, strana 64;

Izvodi iz izveštaja papskog nuncija u Beču o upotrebi ilirskog jezika u bogosluženju (13. VIII 1626.):

Le Chiese che usano la lingua Ilyrica in divirais con li caratteri di S[an] Geronimo, del rito Cattolico Romano sono:
  • Gran parte del Patriarcato d'Aquiileia p[er] le provimtie di Carintia, Stima, Carniola, e Cragno.
  • Gran parte delle Diocesi d'Istria ciò è di Trieste, Capo d'Istria, Citanova, Parenzo, Fola e Pedena.
  • Parte delle Diocesi Cuneense e della Labacense nella Carniola e Cragno, come anco le commende Tevotaniche, così nella Carniola, come nella Croaltia.
  • Parte del Vescovato Zagabriense nella Croatia e Sclavonia. Le Chiese di Modrussa e Segna con le loro Diocesi.
  • Le Diocesi dell'Arcivescovato di Zara e delli suoi suffraganei Vegliense, Ausseranse et Artbense.
  • La Diocese Nonense.
  • Buona parte della Sibenicense.
  • L'Arcivescovato Spalaitense in parte, ma però le sue provintie di Pogliza e Radobiglia sottoposte al Turco del tutto officiano in Illyrico.
  • Parte dello Vescovato Scardonense Tinonnense e Macarense sotto il Turco come anco parte della Diocese Pharentse overo Lesinense.
  • Tutte l'altre Chiese e Diocesi Illyriche ancorché officijno im Latino, però li Vangeli et Ep[isito]le cantano in Illyrico massime le feste.

Le Chiese che usano detta lingua in divinis con li caratteri Giriali sono:
  • Nel Patriarcato d'Aquileia li popoli del Monte Feletro.
  • La maggior parte dell'i Chiristiani Vassali del Turco nella Dalmatia, Onoatia, Slavonia, Servia, Macedonia, e Bulgaria.
  • Li Principati della Valachia e Moldavia tutti, con la gran Monarchia di Moscovia, li Oincassi, li Georgiani, e li popoli Quinquenio intornii in Asia, qualli -tutti sono -del rito Greco e scismatici,
    eccettuati li popoli della Lituania, e Russia dfelle] quali alcune chiese sono unite con la Cattolica Romana Chiesa.
  • Alcuni Monaci Serviani nella Terra S[an]ta.

Isto, strana 41.

I ima ovakvih izveštaja koliko god hoćeš, da ih dalje ne navodim. Evo tog zbornika dokumenata Marka Jačova:

https://www.scribd.com/document/825...gandu-Vere-u-Rimu-o-Srbima-1622-1644-Knjiga-I
Pogledajte prilog 1669260
Prema tome, za rimokatoličku crkvu: ilirski jezik = slovenski jezik

@Casino Royal :hvala:
Kliknite za proširenje...
Svečana potvrda srpskih privilegija koju je izdala Carica Marija Terezija 24. aprila 1743. godine.

„Milostivo, dakle, razmatrajući najizvrsnije zasluge spomenutog Patrijarha, Arhiepiskopa i Mitropolita ARSENIJA JOVANOVIĆA i celokupnog plemena ilirskog - to, naime što je u nedavnom turskom ratu, po primeru svog prethodnika ARSENIJA ČARNOJEVIĆA, Patrijarha, odnosno Mitropolita, napustio svoje patrijaršijsko sedište u Peći i s ilirskim narodom koji mu je bio poveren prešao iz Turske u naše oblasti, što je isti narod ohrabrio na pružanje vernih i korisnih usluga nama i našem uzvišenom Domu, a isti narod, dobro opremljen velikim brojem naoružanih četa prikupljenih iz kraljevstava Ugarske, Hrvatske i Slavonije i dostojno snabdeven vojnim potrebama nabavljenim o sopstvenom trošku, hrabro i odvažno borio se protiv svih naših neprijatelja, zajedno s našim vojskama utaborenim u Bavarskoj, Češkoj i Italiji, i time kako valja ispunio svoju podaničku i vazalsku obavezu - a obećava i želi da je i ubuduće ispuni; s tim razloga, budući da je sve dobro i pohvalno obavljeno, na delu potvrđeno i po sebi poznato, mi milostivo prihvatamo najponizniju molbu rečenih molilaca i na osnovu pouzdanog znanja, razumne odluke, odlučne volje i punine carske i kraljevske moći i vlasti, ovim ljubazno overavamo i sasvim i u svemu milostivo odobravamo i potvrđujemo gore spomenute privilegije, slobode, preimućstva, koja im je svojim kraljevskim otvorenim pismom u celini i pojedinostima njegovog sadržaja premilostivo dodelio naš preuzvišeni gospodin deda, a potvrdili ih, kao što je rečeno, naš preljubazni gospodin stric i preslavni roditelj.
 
ronhilllol:
Samo tražim original.
Kliknite za proširenje...

Ovo baš i ne stoji.

Pravoslavci doseljavani u većinu BH i sadašnje Hrvatske od 16. stoljeća nadalje zvani su od drugih poglavito Vlasima, ali i Rašanima i Srbima (iako rjeđe). "Prečani" su oni u BH i RH, ali i u Vojvodini, gdje nije bilo puno posrbljenih Vlaha. Na razni pučke kulture, pravoslavci u Hrvatskoj, a napose u vojnoj granici, iako pretežno - ne isključivo- zvani Vlasima, bili su posrbljeni već kad su došli i na razini pučke kulture njegovali su svetosavsko pravoslavlje, s mitologijom Nemanjića, Kosovske bitke, Obilića itd.- čega u katolika,osim rubno, nije bilo.

Na razini elitne kulture koja se razvijala u manastirima i kasnije u građanskoj klasi, pravoslavci u Hrvatskoj (i BH) praktički isključivo nasljeduju tradiciju srpske srednjovjekovne književnosti, a aktivno skoro u cijelosti sudjeluju u stvaranju moderne srpske kulture i identiteta na svim poljima (uz neke iznimke).

Dakle, ne može se tvrditi da je doseljeno pravoslavno stanovništvo na zapad bilo nesrpsko, ili čak hrvatsko. To su bili već srbizirani Vlasi pomiješani s nevlaškim Srbima, a drugi su ih zvali nerijetko "Hrvatima", pa i oni sami sebe- no u regionalnom, a ne u proto-nacionalnom, kulturno-povijesnom
smislu.
 
1736518335124.png

1736518050319.png

1736518184884.png
 
Poslednja izmena:
Harvat:
Dakle, ne može se tvrditi da je doseljeno pravoslavno stanovništvo na zapad bilo nesrpsko, ili čak hrvatsko. To su bili već srbizirani Vlasi pomiješani s nevlaškim Srbima, a drugi su ih zvali nerijetko "Hrvatima", pa i oni sami sebe- no u regionalnom, a ne u proto-nacionalnom, kulturno-povijesnom
smislu.
Kliknite za proširenje...
To što sad piješ, nastavi da piješ. :ok:
 
Mrkalj:
A šta je vama (koje plaća Soroš) argument - "ne znam jezike, ali smatram da engleski treba tretirati kao izuzetak, dok nemački i švedski više međusobno liče nego bugarski i letonski". I sve ćete vaditi iz objektivnog i staviti u oportuni kontekst, selektivno dodati podatke i napraviti zaključke za koje ste plaćeni. U smislu nauke, izuzev psihologije - obično smeće.

Ponavljam, tvoj argument je:
Q. in perpetuum hibernum:
Ne znam ... ali mislim da je engleski jezik po mnogo čemu jedna anomalija

Međutim ... ovako, odokativno, ... da, rekao bih da su razlike između baltičkih i slovenskih jezika krupnije i dublje.

Ali mislim ... podela na baltoslovenske jezike, koji se potom dele na slovenske i baltičke podgrupe jezika — logična.

Po mom razumevanju, nasupro germanskoj grupi jezika ne stoje baltička i slovenska, već baltoslovenska (u porodičnom stablu IE).
Kliknite za proširenje...


I time mi ne dozvoljavaš da te podržim u tvom sopstvenom zaključku "jezik je dijalekt na tenku".
Kliknite za proširenje...
Da dodamo tu da su po tebi krimski gotski i engleski na jednom kolenu, dok su litvanski i poljski na dva kolena.

Da li možeš da si dočaraš koliko su tvoje konstrukcije smešne?

@Q. in perpetuum hibernum
 
Mrkalj:
Da dodamo tu da su po tebi krimski gotski i engleski na jednom kolenu, dok su litvanski i poljski na dva kolena.

Da li možeš da si dočaraš koliko su tvoje konstrukcije smešne?

@Q. in perpetuum hibernum
Kliknite za proširenje...

Pre, svega, u svim rodoslovnim tablicama koje sam video su germanski i baltoslovenski jezici, a onda su slovenski jedna grana kao npr. što su istočnogermanski jezici.

Ti govoriš o nekakvim konstrukcijama kakve ja uopšte nisam ni napravio, a sam praviš nekakvu konstrukciju tako što sve baltoslovenske jezike stavljaš za jedan stepenik iznad, po čemu bi ispalo da su isti 'stepenik' germanski, slovenski i baltički jezici. A nisu.
 
Q. in perpetuum hibernum:
Pre, svega, u svim rodoslovnim tablicama koje sam video su germanski i baltoslovenski jezici, a onda su slovenski jedna grana kao npr. što su istočnogermanski jezici.

Ti govoriš o nekakvim konstrukcijama kakve ja uopšte nisam ni napravio, a sam praviš nekakvu konstrukciju tako što sve baltoslovenske jezike stavljaš za jedan stepenik iznad, po čemu bi ispalo da su isti 'stepenik' germanski, slovenski i baltički jezici. A nisu.
Kliknite za proširenje...
Naravno da ne govorim o tvojim konstrukcijama kao autorski tvojim, ne bih ni pomislio, ali autorsko ti je umovanje kojima ih braniš.

Koja je definicija baltoslovenskih jezika, a koja germanskih?

Encyclopædia Britannica Inc. Retrieved 10 December 2012. Those scholars who accept the Balto-Slavic hypothesis :hahaha: attribute the large number of close similarities in the vocabulary, grammar, and sound systems of the Baltic and Slavic languages to development from a common ancestral language after the breakup of Proto-Indo-European. Those scholars who reject the hypothesis believe that the similarities are the result of parallel development and of mutual influence during a long period of contact.


Balto-Slavic languages, hypothetical language group :hahaha: comprising the languages of the Baltic and Slavic subgroups of the Indo-European language family. Those scholars who accept the Balto-Slavic hypothesis attribute the large number of close similarities in the vocabulary, grammar, and sound systems of the Baltic and Slavic languages to development from a common ancestral language after the breakup of Proto-Indo-European. Those scholars who reject the hypothesis believe that the similarities are the result of parallel development and of mutual influence during a long period of contact.
https://www.britannica.com/topic/Balto-Slavic-languages

All Germanic languages :hahaha: are derived from Proto-Germanic, :hahaha: spoken in Iron Age Scandinavia, Iron Age Northern Germany[2] and along the North Sea and Baltic coasts.[3] :hahaha:
https://www.britannica.com/topic/Germanic-languages/The-emergence-of-Germanic-languages

Aj zdrao.
 
Mrkalj:
Naravno da ne govorim o tvojim konstrukcijama kao autorski tvojim, ne bih ni pomislio, ali autorsko ti je umovanje kojima ih braniš.

Koja je definicija baltoslovenskih jezika, a koja germanskih?

Encyclopædia Britannica Inc. Retrieved 10 December 2012. Those scholars who accept the Balto-Slavic hypothesis :hahaha: attribute the large number of close similarities in the vocabulary, grammar, and sound systems of the Baltic and Slavic languages to development from a common ancestral language after the breakup of Proto-Indo-European. Those scholars who reject the hypothesis believe that the similarities are the result of parallel development and of mutual influence during a long period of contact.


Balto-Slavic languages, hypothetical language group :hahaha: comprising the languages of the Baltic and Slavic subgroups of the Indo-European language family. Those scholars who accept the Balto-Slavic hypothesis attribute the large number of close similarities in the vocabulary, grammar, and sound systems of the Baltic and Slavic languages to development from a common ancestral language after the breakup of Proto-Indo-European. Those scholars who reject the hypothesis believe that the similarities are the result of parallel development and of mutual influence during a long period of contact.
https://www.britannica.com/topic/Balto-Slavic-languages

All Germanic languages :hahaha: are derived from Proto-Germanic, :hahaha: spoken in Iron Age Scandinavia, Iron Age Northern Germany[2] and along the North Sea and Baltic coasts.[3] :hahaha:
https://www.britannica.com/topic/Germanic-languages/The-emergence-of-Germanic-languages
Kliknite za proširenje...

Ja sam ti pitao stoje li slovenski jezici kao celina nasuprot baltičkim, kao i da li ima ikakvog smisla baltičke jezike nazivati severno slovenskim, zato što svake sumnje ne stoje u istoj relaciji kao npr. južnoslovenska, istočno slovenska i zapadno slovenska grupa.

To definitivno nisu nikakve 'konstrukcije'. Ti si preko toga samo ćutke prešao kao nešto nebitno; delovalo bi da se ex silentio može izvući da se, zapravo, sa rečenim slažeš.
 
Prijavite se ili registrujte da biste poslali poruku.

Slične teme

Nina
Šta je Švajcarska garda?
Odgovora
7
Pregleda
202
Nina
Nina
Neno
Brus Li je bio ljudski fenomen
2 3 4
Odgovora
84
Pregleda
1.150
Neno
Neno
Alter_Ego_
Mudar je bio predsednik Regan
Odgovora
15
Pregleda
433
Alter_Ego_
Alter_Ego_

Back
Top