Nikita Kulganov
Buduća legenda
- Poruka
- 37.875
-
- Popularno:
- Vožd Karađorđe vs knez Miloš. Ko je...
- Koji je bio najbolji korpus Vojske...
- Vozovi tutnjali, a varošica rasla
- Da li je opravdano prećutati partneru...
- Veštaci utvrdili koja su 4 RAZLOGA PADA...
- Podrška iz Hrvatske studentima i...
- Stigmatizacija koju doživljavaju...
- Njujork je mala Albanija: Sve vise...
- Vučić o dronovima na Kosovu: Užasnut...
- Moguc rat Kolumbije i USA: Americka...
Све што тема није, историјска питања и информације
- Začetnik teme Battlecat
- Datum pokretanja
-
- Oznake
- albanski ekstremisti bosna bosna i hercegovina clock dimitrije popović drugi svetski rat garfield hercegovina katolička enciklopedija kosovo i metohija mlada bosna nedic osovina republika srpska sat schaffhausen srbi srbi katolici srbi muslimani srbi u bih wach геноцид кава конц логори срби турска
- Poruka
- 30.465
На данашњи дан завршен је први светски рат победом српског оружја.
Вечна слава и хвала јунацима српске војске.
Вечна слава и хвала јунацима српске војске.
- Poruka
- 30.465
- Poruka
- 30.465
Почетак радова на Магличу
Пре неколико дана на појединим зидинама Маглича постављене су грађевинске скеле због извођења радова на поправљању и обезбеђивању зидина и дрвених ограда тог замка. Вредност радова износи између 4 и 5 милиона динара.
Радови на изградњи моста крећу у новембру или децембру ове године.
Пре неколико дана на појединим зидинама Маглича постављене су грађевинске скеле због извођења радова на поправљању и обезбеђивању зидина и дрвених ограда тог замка. Вредност радова износи између 4 и 5 милиона динара.
Радови на изградњи моста крећу у новембру или децембру ове године.
Nikita Kulganov
Buduća legenda
- Poruka
- 37.875
Занима ме гдје ви читате и скидате књиге, какве базе података користите? Ја сам знао за двије ал је то све отишло са старим компом...
- Poruka
- 30.465
Nikita Kulganov
Buduća legenda
- Poruka
- 37.875
- Poruka
- 13.394
Da li mi moze neko dati pouzdane informacije o blagu iz drevnog grada Ugarita u Siriji?
Gde se nalaxi?
Imao je trgovacke i pomorske vjeze sa mikenskom i cirpenskom civilizacijom, pronadjena je grncarija?
Gde se nalaxi?
Imao je trgovacke i pomorske vjeze sa mikenskom i cirpenskom civilizacijom, pronadjena je grncarija?
Ne moj da nasedaš na te navlake i navodjenja na neka možda neistražena mesta, koja se tebi naivnom prikazuju kao mapa sa blagom gubiš vreme. Jedino ako nisi neki stručnjak pa opet imaš želju za opasnim avanturama.
- Poruka
- 13.394
Nisam arheolog. Zanimam se samo za turizam... strucno... vise eticki, i vise tradicionalni.
A ovo pitam jer hocu da pronadjem to blago, vecina ljudi misli na zlato kada se kaze blago, ali sta je sa ostalim?
Neko blago se ne moze da kupi, uvek se nosi sa sobom.
Sve svoje blago nosim sobom. Na kraju krajeva, to su nas ucili nasi preci, in vino veritas, uvek je bilo.
- Poruka
- 30.465
Vraća se još jedan simbol Mostara
- Poruka
- 4.889
Потребне су ми референце о граду Скадру од 13. до 19. вијека. Мало сам прочешљао по нету и по форуму - има доста занимљивости, међутим мени су потребни и извори; небитно на којем језику. Или да отворим тему па да људи постују своје изворе?
- Poruka
- 30.465
Почни од овог:
https://www.scribd.com/document/381186887/opsada-skadra-1478-pdf
Можеш и одавде нешто да извучеш:
https://www.scribd.com/document/317547835/Bozic-Albanija-i-Arbanasi-u-13-14-i-15-veku-pdf
https://www.scribd.com/document/378...nderbeg-Istorija-i-Slavna-Dela-Kneza-Epirskog
Постављано је понешто и на темама о Етничком пореклу Албанаца и на општој теми о литератури и изворима на интернету па погледај и тамо.
- Poruka
- 30.465
Beograd u 21. veku (1974.)
KraNp
Veoma poznat
- Poruka
- 10.796
Случајно на ФБ нађох ову слику где кажу да је овај официр одбио да баци нуклеарну бомбу на Америку у току Кубанске кризе. Први пут чујем да је Хрушчов то наредио. Јел знате нешто више о овоме ? Има ли неки поуздан извор који би потврдио ову вест ?
https://www.facebook.com/photo?fbid=1142503429538087&set=a.1056282178160213
https://www.facebook.com/photo?fbid=1142503429538087&set=a.1056282178160213
Nataša Rostova
Buduća legenda
- Poruka
- 44.083
KraNp
Veoma poznat
- Poruka
- 10.796
Па и ја се то питам. Гледао сам по ХИСТОРИЈУ чудо неких емисија где су наводно неки руски официри одбили да започну светски рат потезањем нуклеарног оружја. За овај случај нисам чуо. Уопште ми не делује реално.
- Poruka
- 545.951
Nataša Rostova
Buduća legenda
- Poruka
- 44.083
Mnogo šta nije normalno .. sad zamisli da je vojna sila SSSR-a bila spala da joj neki oficir donosi strateške odluke , pitanja života i smrti
Ovo nema ni u crtanom filmu
No debila ima dovoljno daveruju u sve što piše na tarabi
https://www.imdb.com/title/tt0112740/
snimljen i film po tom dogadjaju
snimljen i film po tom dogadjaju
musakesadzija
Ističe se
- Poruka
- 2.077
Da li su Nemanjici poreklom sa Peloponeza.
Nikita Kulganov
Buduća legenda
- Poruka
- 37.875
Nikita Kulganov
Buduća legenda
- Poruka
- 37.875
Učešće Srba u austrougarskoj vojsci tokom Prvog svetskog rata nije nepoznata činjenica, ali zbog lojalnosti državi i formiranih stereotipa, ostalo je na marginama istoriografije. Danas dokumenti i savremena literatura pružaju mogućnost da se njihov položaj u ratu sagleda, od marginalizacije u trupama upućenim protiv Kraljevine Srbije 1914. godine, prelaskom na stranu Rusije, do lojalnosti na italijanskom frontu. I
Na početku prvog svjetskog rata 1914. godine sa druge strane Save u tada Austrougarskom gradu Zemunu, nasuprot Beograda, glavnog grada Kraljevine Srbije, bila je stacionirana velika austrougarska vojska. Pošto su ova dva grada veoma blizu, srbijanski vojnici su se mogli dovikivati sa austrugarskim preko Save. Sa srbijanske strane gedže su dovikivale Austrougarima : “Švabe, predajte se!”, a austrougarski vojnici su im odgovarali: “Nijesmo mi, jado Švabe, mi smo Srbi iz Like. Gdje si vidio da se Srbi predaju!“. Pored Srba iz Hrvatske u Zemunu je među Austrougarima bilo i mnogo Srba iz Bosne iz gradova Tuzle, Bijeljine i Brčkog. ( Iz memoara Gojka Nikoliša : „Korijen, stablo, pavetina“ , Zagreb, 1980.).
Ovo je samo jedan mali detalj koji nam govori o tome da su se u Prvom svjetskom ratu u austrougarskim trupama, pored ostalih stanovnika Carstva, u ratu protiv Kraljevine Srbije borila i njihova „braća“, prekodrinski zapadni Srbi. Danas ova istina na prostorima koje naseljavaju Srbi predstavlja „tabu temu“. Srpski istoričari o ovome vrlo rijetko i nevoljno pišu. Zašto se danas u srpskim medijima rijetko ili nikako spominje činjenica da su se hrvatski i bosanski Srbi tokom Prvog svjetskog rata borili protiv svoje „braće“ Srba u Srbiji isto tako žestoko kao ostali austrougarski vojnici, ako ne i žešće? Vjerovatan razlog za to je što se to danas smatra opštesrpskom sramotom koju treba „gurnuti pod tepih“ i zaboraviti je zauvijek, te da načinjanje ove teme može štetiti sveopštem pan-srpskom jedinstvu i veliko-srpskom projektu. U Prvom svjetskom ratu u Austro-ugarskoj armiji Srbi nisu učestvovali samo kao obični vojnici-redovi, nego je u toj armiji bio veliki broj Srba koji su bili poznati austrougarski oficiri, a neki su čak imali i najveće vojne činove u toj armiji. Između niza Srba koji su bili oficiri u austrougarkoj vojsci izdvojiću samo dvojicu najvećih i najpoznatijih o kojima ću vam pričati. Prvi se zvao Svetozar Borojević i bio je Srbin iz Hrvatske, rodom sa Banije, a drugi se jzvao Gojkomir Glogovac i bio je bosanski Srbin koji je rođen u istočnoj Hercegovini.
- Srbi su činili značajan procenat u Petrovaradinskom (56%), Otočkom (51%), Velikobečkerečkom (44%), Karlovačkom (42%) i Novosadskom puku (27%).
- Kako je Dvojna monarhija 1914. mobilisala 3.350.000 osoba, Srbi su mogli dati toj vojsci oko 127.000 vojnika.
Svetozar Borojević, Srbin,r ođen je 1856. godine u selu Umetići u blizu Kostajnice u Hrvatskoj. Njegova porodica je imala dugu vojničku tradiciju u austrijskoj vojsci, pa se i on sam odlučio za vojnički poziv. Vojnu akademiju završio je u Gracu, a nakon što je prošao dodatnu vojnu obuku radio je kao instruktor u prestižnoj vojnoj akademiji Teresianum u Wiener Neustadt (Bečkom Novom Mjestu ). Godine 1895. on postaje pukovnik (Oberstleutnant), a 1897. brigadir (Oberst). 1904. proizveden je u general-majora (Generalmajor) i tako je postao glavni zapovjednik u Hrvatskom domobranstvu. Austrougarski car i kralj Franc Jozef I mu je 1905. godine dodijelio vrlo prestižnu ugarsku plemićku titulu „von Bojna“. A 1908. godine Svetozar Borojević je dobio čin general-pukovnika (Feldmarschallleutnant), a 1913. godine dobija čin generala (General der Infanterie). Na početku Prvog svjetskog rata on sudjeluje u mahom uspješnim vojnim operacijama Treće austrougarske armije na Istočnom frontu prema Rusiji. Nakon prvih poraza austrugarskih trupa na Istočnom frontu i gubitka grada Pšemisla, smijenjen je komandant Istočnog fronta, a na čelo Treće armije i na položaj komandanta fronta postavljen je general Svetozar Borojević von Bojna.
On je odmah reorganizovao bojišnicu, pa je sa svojom armijom vještim manevrima stigao do Pšemisla i tu tvrđavu ponovo stavio pod austrougarsku kontrolu, između 3. oktobra i 8. novembra 1914. Dvije austrougarske divizije u kojima je bilo mnogo vojnika Srba ( 32. i 34. Divizija) napredovale su i posle Borojevićevog dolaska do Pšemisla i ukopale se na oko 30 kilometara južno od njega u rejonu sela Kroščienka-Dobromir-Kirov -Stara Sol, na obje obale rijeke Strvijaž. Usljed borbi na drugim dijelovima Jugoistočnog fronta, u novembru je Druga armija morala ponovo da se povuče.Operacije oko Varšave su počele 28. septembra, a teške borbe su vođene oko Lođa i Ivangoroda. Od 25. oktobra 1914. počeo je veoma jak ruski pritisak na austrougarsku Prvu armiju, koja je u borbama izgubila skoro 50% svojih vojnika. Uz sve to, u njenim redovima je izbila epidemija kolere i tifusa, tokom koje je 10% oboljelih preminulo u transportu za bolnice u pozadini. Ali, austrougarska armija pod vođstvom Svetozara Borojevića von Bojne ipak je uspjela zadržati ruski prodor i na tom su se frontu sve do kapitulacije Rusije 1917.godine i Brest-Litovskog ugovora vodile samo rovovske borbe. U maju 1915. godine, pošto je dobro odradio posao na Istočnom frontu, Svetozar Borojević biva premješten na italijansko bojište, gdje je organizovao veoma uspješnu odbranu, nakon čega je dobio zapovjedništvo nad frontom na rijeci Soči. Za pokazano junaštvo u borbama 1916. godine on je dobio najviši generalski čin, postao je general pukovnik (Generaloberst), a sljedeće godine preuzeo je zapovjedništvo nad cijelim Jugozapadnim bojištem. I na kraju, Svetozar Borojević von Bojna 1918. godine postaje feldmaršal, što je bio najveći mogući čin u austrougarskoj armiji tog vremena! Iako je bio sitne tjelesne građe, Borojević je imao reputaciju velikog vojnika i vođe. U donošenju planova bio je odlučan i tvrdoglav. Bio je vrlo autoritativan komandant i vrlo strog prema svojim vojnicima. Njegovi suborci su ga opisivali kao vrlo oštrog i teškog čovjeka. Bio je veoma predan svom poslu i do kraja odan caru i kralju kojemu je služio. Izuzetno je cijenio disciplinu. Za vojne zasluge je odlikovan brojim medaljama. Na kraju je bio prisiljen na povlačenje iz vojske zbog opšteg haotičnog stanja u Austro-Ugarskoj, do kojeg je došlo krajem 1918. godine.
FOTOGRAFIJE RATNIKA: (1) Vojni portret Svetozara Borojevića (2) Na jednom brdu bilo je i po 50 vojnih rovova (3) Feldmaršal Borojević pred svojim zapovedništvom u Postojni (4) Prikaz života u kamenim rovovima. Većina vojnika ranjena je u granatiranju.
Tragovi2_Vasin.pdf
Zapadni Srbi u austrougarskoj vojsci [I dio] | BZK - Preporod Bijeljina (preporodbn.com)
Na početku prvog svjetskog rata 1914. godine sa druge strane Save u tada Austrougarskom gradu Zemunu, nasuprot Beograda, glavnog grada Kraljevine Srbije, bila je stacionirana velika austrougarska vojska. Pošto su ova dva grada veoma blizu, srbijanski vojnici su se mogli dovikivati sa austrugarskim preko Save. Sa srbijanske strane gedže su dovikivale Austrougarima : “Švabe, predajte se!”, a austrougarski vojnici su im odgovarali: “Nijesmo mi, jado Švabe, mi smo Srbi iz Like. Gdje si vidio da se Srbi predaju!“. Pored Srba iz Hrvatske u Zemunu je među Austrougarima bilo i mnogo Srba iz Bosne iz gradova Tuzle, Bijeljine i Brčkog. ( Iz memoara Gojka Nikoliša : „Korijen, stablo, pavetina“ , Zagreb, 1980.).
Ovo je samo jedan mali detalj koji nam govori o tome da su se u Prvom svjetskom ratu u austrougarskim trupama, pored ostalih stanovnika Carstva, u ratu protiv Kraljevine Srbije borila i njihova „braća“, prekodrinski zapadni Srbi. Danas ova istina na prostorima koje naseljavaju Srbi predstavlja „tabu temu“. Srpski istoričari o ovome vrlo rijetko i nevoljno pišu. Zašto se danas u srpskim medijima rijetko ili nikako spominje činjenica da su se hrvatski i bosanski Srbi tokom Prvog svjetskog rata borili protiv svoje „braće“ Srba u Srbiji isto tako žestoko kao ostali austrougarski vojnici, ako ne i žešće? Vjerovatan razlog za to je što se to danas smatra opštesrpskom sramotom koju treba „gurnuti pod tepih“ i zaboraviti je zauvijek, te da načinjanje ove teme može štetiti sveopštem pan-srpskom jedinstvu i veliko-srpskom projektu. U Prvom svjetskom ratu u Austro-ugarskoj armiji Srbi nisu učestvovali samo kao obični vojnici-redovi, nego je u toj armiji bio veliki broj Srba koji su bili poznati austrougarski oficiri, a neki su čak imali i najveće vojne činove u toj armiji. Između niza Srba koji su bili oficiri u austrougarkoj vojsci izdvojiću samo dvojicu najvećih i najpoznatijih o kojima ću vam pričati. Prvi se zvao Svetozar Borojević i bio je Srbin iz Hrvatske, rodom sa Banije, a drugi se jzvao Gojkomir Glogovac i bio je bosanski Srbin koji je rođen u istočnoj Hercegovini.
- Srbi su činili značajan procenat u Petrovaradinskom (56%), Otočkom (51%), Velikobečkerečkom (44%), Karlovačkom (42%) i Novosadskom puku (27%).
- Kako je Dvojna monarhija 1914. mobilisala 3.350.000 osoba, Srbi su mogli dati toj vojsci oko 127.000 vojnika.
Svetozar Borojević, Srbin,r ođen je 1856. godine u selu Umetići u blizu Kostajnice u Hrvatskoj. Njegova porodica je imala dugu vojničku tradiciju u austrijskoj vojsci, pa se i on sam odlučio za vojnički poziv. Vojnu akademiju završio je u Gracu, a nakon što je prošao dodatnu vojnu obuku radio je kao instruktor u prestižnoj vojnoj akademiji Teresianum u Wiener Neustadt (Bečkom Novom Mjestu ). Godine 1895. on postaje pukovnik (Oberstleutnant), a 1897. brigadir (Oberst). 1904. proizveden je u general-majora (Generalmajor) i tako je postao glavni zapovjednik u Hrvatskom domobranstvu. Austrougarski car i kralj Franc Jozef I mu je 1905. godine dodijelio vrlo prestižnu ugarsku plemićku titulu „von Bojna“. A 1908. godine Svetozar Borojević je dobio čin general-pukovnika (Feldmarschallleutnant), a 1913. godine dobija čin generala (General der Infanterie). Na početku Prvog svjetskog rata on sudjeluje u mahom uspješnim vojnim operacijama Treće austrougarske armije na Istočnom frontu prema Rusiji. Nakon prvih poraza austrugarskih trupa na Istočnom frontu i gubitka grada Pšemisla, smijenjen je komandant Istočnog fronta, a na čelo Treće armije i na položaj komandanta fronta postavljen je general Svetozar Borojević von Bojna.
On je odmah reorganizovao bojišnicu, pa je sa svojom armijom vještim manevrima stigao do Pšemisla i tu tvrđavu ponovo stavio pod austrougarsku kontrolu, između 3. oktobra i 8. novembra 1914. Dvije austrougarske divizije u kojima je bilo mnogo vojnika Srba ( 32. i 34. Divizija) napredovale su i posle Borojevićevog dolaska do Pšemisla i ukopale se na oko 30 kilometara južno od njega u rejonu sela Kroščienka-Dobromir-Kirov -Stara Sol, na obje obale rijeke Strvijaž. Usljed borbi na drugim dijelovima Jugoistočnog fronta, u novembru je Druga armija morala ponovo da se povuče.Operacije oko Varšave su počele 28. septembra, a teške borbe su vođene oko Lođa i Ivangoroda. Od 25. oktobra 1914. počeo je veoma jak ruski pritisak na austrougarsku Prvu armiju, koja je u borbama izgubila skoro 50% svojih vojnika. Uz sve to, u njenim redovima je izbila epidemija kolere i tifusa, tokom koje je 10% oboljelih preminulo u transportu za bolnice u pozadini. Ali, austrougarska armija pod vođstvom Svetozara Borojevića von Bojne ipak je uspjela zadržati ruski prodor i na tom su se frontu sve do kapitulacije Rusije 1917.godine i Brest-Litovskog ugovora vodile samo rovovske borbe. U maju 1915. godine, pošto je dobro odradio posao na Istočnom frontu, Svetozar Borojević biva premješten na italijansko bojište, gdje je organizovao veoma uspješnu odbranu, nakon čega je dobio zapovjedništvo nad frontom na rijeci Soči. Za pokazano junaštvo u borbama 1916. godine on je dobio najviši generalski čin, postao je general pukovnik (Generaloberst), a sljedeće godine preuzeo je zapovjedništvo nad cijelim Jugozapadnim bojištem. I na kraju, Svetozar Borojević von Bojna 1918. godine postaje feldmaršal, što je bio najveći mogući čin u austrougarskoj armiji tog vremena! Iako je bio sitne tjelesne građe, Borojević je imao reputaciju velikog vojnika i vođe. U donošenju planova bio je odlučan i tvrdoglav. Bio je vrlo autoritativan komandant i vrlo strog prema svojim vojnicima. Njegovi suborci su ga opisivali kao vrlo oštrog i teškog čovjeka. Bio je veoma predan svom poslu i do kraja odan caru i kralju kojemu je služio. Izuzetno je cijenio disciplinu. Za vojne zasluge je odlikovan brojim medaljama. Na kraju je bio prisiljen na povlačenje iz vojske zbog opšteg haotičnog stanja u Austro-Ugarskoj, do kojeg je došlo krajem 1918. godine.
FOTOGRAFIJE RATNIKA: (1) Vojni portret Svetozara Borojevića (2) Na jednom brdu bilo je i po 50 vojnih rovova (3) Feldmaršal Borojević pred svojim zapovedništvom u Postojni (4) Prikaz života u kamenim rovovima. Većina vojnika ranjena je u granatiranju.
Tragovi2_Vasin.pdf
Zapadni Srbi u austrougarskoj vojsci [I dio] | BZK - Preporod Bijeljina (preporodbn.com)
