Socijalni eksperiment - intelektualopolis

[JA KOJI JESAM]

Pa ti zagovaraš RAZ-UM,a ne ja!

Šta se smiješ? Sam si sebi smiješan. Jesi. Evo ti malo slikovnice.

Ja ne zagovaram RAZ-UM, već objašnjavam njegovo postojanje i njegovu ulogu u procesu kreacije kao i u samom mehanizmu projekcije. Ne čitaš, znam, ne čitaš dovoljno ono na što se smiješ... zato ti i jeste tako smiješno. Smiješ se svojoj ignoranciji.

 

[Ljubo2]

MUŽJAK

Nauka pokriva sve oblasti društvenog života. Dakle, naučne ustanove bi delegirale svoje članove koji bi ih predstavljali u parlamentu sastavljenom iz svih naučnih oblasti. Predstavnisi u parlamentu nemaju nikakve specijalne privilegije već prezentiranje mišljenja svoje naučne institucije. Iza svih odluka bi stajali naučni timovi koji bi predlagali rešenja u okviru svoje struke

.

Ideju da političare treba ukloniti sa trona i dozvoliti da nauka rešava sve društvene i ekonomske probleme, zastupam od uvek. Ovo je u skladu s opstankom svakog svetskog društva kao osnovnim ciljem koji se može postići samo dobrom organizacijom rada celog društva. Da bi jedno društvo lako preživljavalo i napredovalo, ono ne treba da bude organizovano ni na jednom drugom planu do ekonomskom, niti da rešava bilo koje druge brobleme do ekonomske. To može da bude u nadležnosti samo nauke. Politički, nacionalni, verski i drugi slični problemi koji su od uvek bili glavna smetnja i kočnica razvoja svih svetskih ekonomija, koje su političke, verske i nacionalne vođe po svojoj važnosti uvek stavljale iznad ekonomskih problema, jednom za uvek moraju da prestanu da se rešavaju. Ovi problemi su ionako “fantom problemi” jer u stvarnosti ne postoje. To su veštački problemi koje večito i uvek iznova prave upravo političke, verske i nacionalne vođe i institucije, koje večito uvek iznova ove probleme i rešavaju. Ako bi se uklonile ove institucije sa društvene scene, jednim potezom bi se za sva vremena rešili svi politički, verski i nacionalni poblemi jer niti bi bilo onih koji ih prave, niti bi bilo onih koji ih rešavaju. A ekonomija bi po svojoj važnosti isplivala na površinu, oslobođena ovih balasta koji je tokom cele ljudske istorije guše, sprečavaju da se razvija i koji je redovno kroz političke, verske i nacionalne ratove uništavaju.

Dakle, ukloniti sa društvene scene političke, verske i nacionalne probleme po načinu prestanka pridavanja im ikakve vrednosti i važnosti, a odrešiti ruke i dozvoliti naučnicima i ekonomistima da rešavaju ekonoske probleme, jedini je mogući put i način brzog i efikasnog ekonomskog razvoja i napretka svakog svetskog društva.

 

[muzjak]

Ideju da političare treba ukloniti sa trona i dozvoliti da nauka rešava sve društvene i ekonomske probleme, zastupam od uvek. Ovo je u skladu s opstankom svakog svetskog društva kao osnovnim ciljem koji se može postići samo dobrom organizacijom rada celog društva. Da bi jedno društvo lako preživljavalo i napredovalo, ono ne treba da bude organizovano ni na jednom drugom planu do ekonomskom, niti da rešava bilo koje druge brobleme do ekonomske. To može da bude u nadležnosti samo nauke. Politički, nacionalni, verski i drugi slični problemi koji su od uvek bili glavna smetnja i kočnica razvoja svih svetskih ekonomija, koje su političke, verske i nacionalne vođe po svojoj važnosti uvek stavljale iznad ekonomskih problema, jednom za uvek moraju da prestanu da se rešavaju. Ovi problemi su ionako “fantom problemi” jer u stvarnosti ne postoje. To su veštački problemi koje večito i uvek iznova prave upravo političke, verske i nacionalne vođe i institucije, koje večito uvek iznova ove probleme i rešavaju. Ako bi se uklonile ove institucije sa društvene scene, jednim potezom bi se za sva vremena rešili svi politički, verski i nacionalni poblemi jer niti bi bilo onih koji ih prave, niti bi bilo onih koji ih rešavaju. A ekonomija bi po svojoj važnosti isplivala na površinu, oslobođena ovih balasta koji je tokom cele ljudske istorije guše, sprečavaju da se razvija i koji je redovno kroz političke, verske i nacionalne ratove uništavaju.

Dakle, ukloniti sa društvene scene političke, verske i nacionalne probleme po načinu prestanka pridavanja im ikakve vrednosti i važnosti, a odrešiti ruke i dozvoliti naučnicima i ekonomistima da rešavaju ekonoske probleme, jedini je mogući put i način brzog i efikasnog ekonomskog razvoja i napretka svakog svetskog društva.

Ovde si obradio samo ekonomski aspekt a zanemario duhovnu komponentu. Ali svejedno i jedno i drugo su u domenu nauke.
Da li je važnije biti bogat ili srećan?

 

[Ljubo2]

MUŽJAK

Ovde si obradio samo ekonomski aspekt a zanemario duhovnu komponentu. Ali svejedno i jedno i drugo su u domenu nauke.
Da li je važnije biti bogat ili srećan?

.

Posedovanje materijalnih dobara preko granice egzistencijalne nužnosti je besmisleno i za sreću nije ni od kakvog značaja.

Ljudsko društvo se razvija na dva nivoa i plana, ekonomskom i duhovnom. Ekonomski razvoj podazumeva razvoj nauke koji je usmeren na pronalaženje sve novijih i močnijih tehnologija materijalne proizvodnje. A duhovni razvoj podrazumeva razvoj odnosa ljudi – od nepravednih do pravednih - prilikom proizvodnje i raspodele materijalnih dobara.

I naravno, u ravnopravnom društvenom i ekonomskom poretku, kao što će postojati naučni centar preko kojeg će da se odvija organizacija proizvodnje materijalnih dobara i raspodela, tako bi uporedo sa njim trebalo da postoji i naučni duhovni centar koji će da brine o tome da ljudski odnosi budu takvi da niko nikoga ne ugrožva i ne čini zlo i da svi svi ljudi budu sretni. Dakle taj naučni duhovni centar bi trebalo da brine o tome da moral ukupnog društva uvek bude na visini. Ovaj duhovni naučni centar trebalo bi da izraste kroz reformaciju današnjeg obrazovnog sistema, zatim pravnog, religijskog, sa psihologijom kao naukom u svom temelju, odnosno naukom o nagonu samoodržanja. Ovaj centar bi mogao da obuhvati i zdravstvene službe. Tako bi ovaj centar brinuo ujedno da opšte obrazovanje svih ljudi bude jednoobrazno i u sklladu sa etikom i zakonima prirode. Zatim, sa pravne tačke gledišta, da pronalazi rešenja kako da se taj opšti moral i kultura poštuje i održava. Sa stanovišta medicine i psihologije, da se pomogne ljudima koji budu imali probleme zdravstvene i psihičke prirode. A sa stanovišta religije, u vom cenru bi mogla da se vrše istraživanja, mogućnosti i metode dostizanja nekih viših oblika svesnosti i mogućnosti komunikacije sa drugim izvanzemaljskim oblicima svesti koji zasigurno postoje.

 

[Dragoljub69]

MUŽJAK
.

Posedovanje materijalnih dobara preko granice egzistencijalne nužnosti je besmisleno i za sreću nije ni od kakvog značaja.

Ljudsko društvo se razvija na dva nivoa i plana, ekonomskom i duhovnom. Ekonomski razvoj podazumeva razvoj nauke koji je usmeren na pronalaženje sve novijih i močnijih tehnologija materijalne proizvodnje. A duhovni razvoj podrazumeva razvoj odnosa ljudi – od nepravednih do pravednih - prilikom proizvodnje i raspodele materijalnih dobara.

I naravno, u ravnopravnom društvenom i ekonomskom poretku, kao što će postojati naučni centar preko kojeg će da se odvija organizacija proizvodnje materijalnih dobara i raspodela, tako bi uporedo sa njim trebalo da postoji i naučni duhovni centar koji će da brine o tome da ljudski odnosi budu takvi da niko nikoga ne ugrožva i ne čini zlo i da svi svi ljudi budu sretni. Dakle taj naučni duhovni centar bi trebalo da brine o tome da moral ukupnog društva uvek bude na visini. Ovaj duhovni naučni centar trebalo bi da izraste kroz reformaciju današnjeg obrazovnog sistema, zatim pravnog, religijskog, sa psihologijom kao naukom u svom temelju, odnosno naukom o nagonu samoodržanja. Ovaj centar bi mogao da obuhvati i zdravstvene službe. Tako bi ovaj centar brinuo ujedno da opšte obrazovanje svih ljudi bude jednoobrazno i u sklladu sa etikom i zakonima prirode. Zatim, sa pravne tačke gledišta, da pronalazi rešenja kako da se taj opšti moral i kultura poštuje i održava. Sa stanovišta medicine i psihologije, da se pomogne ljudima koji budu imali probleme zdravstvene i psihičke prirode. A sa stanovišta religije, u vom cenru bi mogla da se vrše istraživanja, mogućnosti i metode dostizanja nekih viših oblika svesnosti i mogućnosti komunikacije sa drugim izvanzemaljskim oblicima svesti koji zasigurno postoje.

Potpis:Vladimir Uljanov Lenjin

 

[JA KOJI JESAM]

MUŽJAK
.

Ideju da političare treba ukloniti sa trona i dozvoliti da nauka rešava sve društvene i ekonomske probleme, zastupam od uvek. Ovo je u skladu s opstankom svakog svetskog društva kao osnovnim ciljem koji se može postići samo dobrom organizacijom rada celog društva. Da bi jedno društvo lako preživljavalo i napredovalo, ono ne treba da bude organizovano ni na jednom drugom planu do ekonomskom, niti da rešava bilo koje druge brobleme do ekonomske. To može da bude u nadležnosti samo nauke. Politički, nacionalni, verski i drugi slični problemi koji su od uvek bili glavna smetnja i kočnica razvoja svih svetskih ekonomija, koje su političke, verske i nacionalne vođe po svojoj važnosti uvek stavljale iznad ekonomskih problema, jednom za uvek moraju da prestanu da se rešavaju. Ovi problemi su ionako “fantom problemi” jer u stvarnosti ne postoje. To su veštački problemi koje večito i uvek iznova prave upravo političke, verske i nacionalne vođe i institucije, koje večito uvek iznova ove probleme i rešavaju. Ako bi se uklonile ove institucije sa društvene scene, jednim potezom bi se za sva vremena rešili svi politički, verski i nacionalni poblemi jer niti bi bilo onih koji ih prave, niti bi bilo onih koji ih rešavaju. A ekonomija bi po svojoj važnosti isplivala na površinu, oslobođena ovih balasta koji je tokom cele ljudske istorije guše, sprečavaju da se razvija i koji je redovno kroz političke, verske i nacionalne ratove uništavaju.

Dakle, ukloniti sa društvene scene političke, verske i nacionalne probleme po načinu prestanka pridavanja im ikakve vrednosti i važnosti, a odrešiti ruke i dozvoliti naučnicima i ekonomistima da rešavaju ekonoske probleme, jedini je mogući put i način brzog i efikasnog ekonomskog razvoja i napretka svakog svetskog društva.

Sa svime što si rekao bih se mogao složiti kad bi, kao što nigdje nisi, naglasio da se do takvog stanja među ljudskih odnosa može doći jedino uzdizanjem nivoa Svjesnosti. Međutim, Nivo Svjesnosti se ne može uzdići nkakvim 'naučnim metodama', nikakvom tehnologijom. Zašto? Zato što se razvojem nauke i tehnologije Svjesnost ne nadgrađuje u vertikalnom smijeru već se širi na horizontali. Dakle, ako vertikalu zamislimo kao duhovnu nadgradnju dakle sferu Sa-Znanja, a horizontalu kao materijalno-fizički nivo manifestacije saznatog ili spoznajni nivo, onda se može vidjeti da se spoznajama proširuje jedan te isti Nivo Svjesnosti a da se nadgradnjom SAZNANJA ostvaruje uzdizanje NIVOA Svjesnosti.

Ako jedan Nivo Svjesnosti zamislimo kao jedan disk sa svim njegovim prisutnim informacijama urezanim na njemu, taj disc na sebe može da primi i prihvati samo informacije koje se mogu urezati na njegovu površinu te jedino mjesto gdje se spoznanja mogu zabilješiti (ako se urezivanje počne odvijati od Centra ka perferiji diska, jeste s tenzijom ka proširenju urezanih krugova na njegovoj površini. Međutim, niti jedna informacija koja će s naći na toj površini neće niti za jedan jedini stepen nadgraditi tu površinu, tj, taj NIVO na kojemu su informacije urezane. To takođe znači da (ako svoju pažnju postavimo na površinu tog diska i sjedinimo se (poistovijetimo se sa njim kao svojom realnošću) nećemo imati mogućnost, ma koliko informacija postavili na tu površinu i ma koliki obim tog diska bio, da išta , ama baš išta vidimo drugačije u svojoj realnosti do kad smo imali samo par urezanih krugova na istom disku. Dakle, sve dotle dok je 'čovjekova' Svjenost na toj površini, na tom jednom te istom disku, on se ne može odnositi prema postojanju, prema 'drugim ljudima i prirodi' drugačije. Promjena se mora desiti na vertikali, u duhovnom smijeru a horizontala će tad biti samo manifestacija, materijalizacija spoznaja kroz trenutni filter SAZNATOG.

Dakle, ako jedan disk predstavlja jedan nivo Svjesnosti, onda sledeći nivo Svjesnosti može da se ostvari jedino dodavanjem novih informacija (SA-ZNANJA) a to bi slikovito izgledalo kao da dodamo sasvim novi disk na onaj već postojeći. Dakle, u ovom slučaju nadradnja informacija ne zavisi od širine i opsega informacija na jednoj površini diska već zavisi od broja diskova koje možemo poređati oko zamišljenje ose, dakle s centrom u liniji vertikale. Ako uz to svaki disk zamislimo kao jednu saznatu apsolutnu istinu onda čitav kontent spoznaja koji se urezuje na taj disk biva uslovljen karakterom samog diska, dakle biva uslovljen tom dodatno saznatom apsolutnom istinom. Svaki dodatni disk u Sebi će tad da ima i sve prethodno saznate apsolutne istine kao i onu koja se njima dodaje. To nema nikakve veze sa naučnim dostignućima koja se ostvaruju na jednoj površini bilo kojeg diska. Nivo Svjesnosti izričito zavisi od prisustva apsolutnih istina koje su saznate dok tehnologija zavisi od kapaciteta RAZUMA.

Tehnologija je dio razuma i njen nivo izričito zavisi od širine spoznaja. Njena upotrebna vrijednost neposredno zavisi od Nivoa Svjesnosti. Dakle, ova dva nivoa su usko vezani a to se može vidjeti i u praksi: Najveća naučna i tehnološka dostignuća se koriste prvo i neograničeno u VOJNE svrhe, dakle u svrhe destrukcije. To samo govori da tehnologijom upravlja Nivo Svjesnosti a ne obrnuto.


Dakle, u tvojim izlaganjima konstantno izostavljaš Nivo Svjesnosti. Jeste, znam i vidim da potenciraš jednakost pri podjeli rada i rezultata rada, potenciraš na ekonomiji, ali to NE MOŽE da se ostvari konstantnim objašenjenjem da samo ravnopravna podjela rada i rezultata donosi 'bolji Svijet'. Ne ide. To se ne može desiti samo od sebe, ne sa ovakvim Nivoom Sjesnosti kakav je predominantan među većinom 'čovječanstva'. 'Čovjek', tačnije Biće, koje ga čini 'čovjekom' mora da shvati KO je 'ono', ŠTA je 'ono', kako postoji i kako njegova 'ljudska priroda' postaje, iz čega dakle postaje, kako stvara realnost po Sebi, dakle mora da zna čitavu kompleksnost postojanja i postajućeg mehanizma da bi mogao da dođe do jednostavnosti, koji zahtijeva samokontrolu, samokorekciju koje se mogu ostvariti jedino samoposmatranjem. To se ne može desiti posmatrajući 'svijet'. 'Svijet' i stoga društveni sistemi se ne mogu mijenjati spolja već u Sebi. Kada se promjena desi unutar to je osnova promjene napolju. Dakle, fundamentalna promjena se ne može ostavriti naukom, tehnologijom, ekonomijom, niti bilo kakvim 'spoljnim', vještačkim, projektovanim vrijednostima, već jedino vrijednostima koje se stvaraju i nadgrađuju u Sebi, u sopstvenoj Svjesnosti, u DUHU. Iz Duha se te vrijednosti i manifestuju kao predstava materijalnog 'svijeta'.

 

[Ljubo2]

JA KOJI JESAM:

Sa svime što si rekao bih se mogao složiti kad bi, kao što nigdje nisi, naglasio da se do takvog stanja među ljudskih odnosa može doći jedino uzdizanjem nivoa Svjesnosti. Međutim, Nivo Svjesnosti se ne može uzdići nkakvim 'naučnim metodama', nikakvom tehnologijom. Zašto? Zato što se razvojem nauke i tehnologije Svjesnost ne nadgrađuje u vertikalnom smijeru već se širi na horizontali. Dakle, ako vertikalu zamislimo kao duhovnu nadgradnju dakle sferu Sa-Znanja, a horizontalu kao materijalno-fizički nivo manifestacije saznatog ili spoznajni nivo, onda se može vidjeti da se spoznajama proširuje jedan te isti Nivo Svjesnosti a da se nadgradnjom SAZNANJA ostvaruje uzdizanje NIVOA Svjesnosti.

Ako jedan Nivo Svjesnosti zamislimo kao jedan disk sa svim njegovim prisutnim informacijama urezanim na njemu, taj disc na sebe može da primi i prihvati samo informacije koje se mogu urezati na njegovu površinu te jedino mjesto gdje se spoznanja mogu zabilješiti (ako se urezivanje počne odvijati od Centra ka perferiji diska, jeste s tenzijom ka proširenju urezanih krugova na njegovoj površini. Međutim, niti jedna informacija koja će s naći na toj površini neće niti za jedan jedini stepen nadgraditi tu površinu, tj, taj NIVO na kojemu su informacije urezane. To takođe znači da (ako svoju pažnju postavimo na površinu tog diska i sjedinimo se (poistovijetimo se sa njim kao svojom realnošću) nećemo imati mogućnost, ma koliko informacija postavili na tu površinu i ma koliki obim tog diska bio, da išta , ama baš išta vidimo drugačije u svojoj realnosti do kad smo imali samo par urezanih krugova na istom disku. Dakle, sve dotle dok je 'čovjekova' Svjenost na toj površini, na tom jednom te istom disku, on se ne može odnositi prema postojanju, prema 'drugim ljudima i prirodi' drugačije. Promjena se mora desiti na vertikali, u duhovnom smijeru a horizontala će tad biti samo manifestacija, materijalizacija spoznaja kroz trenutni filter SAZNATOG.

Dakle, ako jedan disk predstavlja jedan nivo Svjesnosti, onda sledeći nivo Svjesnosti može da se ostvari jedino dodavanjem novih informacija (SA-ZNANJA) a to bi slikovito izgledalo kao da dodamo sasvim novi disk na onaj već postojeći. Dakle, u ovom slučaju nadradnja informacija ne zavisi od širine i opsega informacija na jednoj površini diska već zavisi od broja diskova koje možemo poređati oko zamišljenje ose, dakle s centrom u liniji vertikale. Ako uz to svaki disk zamislimo kao jednu saznatu apsolutnu istinu onda čitav kontent spoznaja koji se urezuje na taj disk biva uslovljen karakterom samog diska, dakle biva uslovljen tom dodatno saznatom apsolutnom istinom. Svaki dodatni disk u Sebi će tad da ima i sve prethodno saznate apsolutne istine kao i onu koja se njima dodaje. To nema nikakve veze sa naučnim dostignućima koja se ostvaruju na jednoj površini bilo kojeg diska. Nivo Svjesnosti izričito zavisi od prisustva apsolutnih istina koje su saznate dok tehnologija zavisi od kapaciteta RAZUMA.

Tehnologija je dio razuma i njen nivo izričito zavisi od širine spoznaja. Njena upotrebna vrijednost neposredno zavisi od Nivoa Svjesnosti. Dakle, ova dva nivoa su usko vezani a to se može vidjeti i u praksi: Najveća naučna i tehnološka dostignuća se koriste prvo i neograničeno u VOJNE svrhe, dakle u svrhe destrukcije. To samo govori da tehnologijom upravlja Nivo Svjesnosti a ne obrnuto.


Dakle, u tvojim izlaganjima konstantno izostavljaš Nivo Svjesnosti. Jeste, znam i vidim da potenciraš jednakost pri podjeli rada i rezultata rada, potenciraš na ekonomiji, ali to NE MOŽE da se ostvari konstantnim objašenjenjem da samo ravnopravna podjela rada i rezultata donosi 'bolji Svijet'. Ne ide. To se ne može desiti samo od sebe, ne sa ovakvim Nivoom Sjesnosti kakav je predominantan među većinom 'čovječanstva'. 'Čovjek', tačnije Biće, koje ga čini 'čovjekom' mora da shvati KO je 'ono', ŠTA je 'ono', kako postoji i kako njegova 'ljudska priroda' postaje, iz čega dakle postaje, kako stvara realnost po Sebi, dakle mora da zna čitavu kompleksnost postojanja i postajućeg mehanizma da bi mogao da dođe do jednostavnosti, koji zahtijeva samokontrolu, samokorekciju koje se mogu ostvariti jedino samoposmatranjem. To se ne može desiti posmatrajući 'svijet'. 'Svijet' i stoga društveni sistemi se ne mogu mijenjati spolja već u Sebi. Kada se promjena desi unutar to je osnova promjene napolju. Dakle, fundamentalna promjena se ne može ostavriti naukom, tehnologijom, ekonomijom, niti bilo kakvim 'spoljnim', vještačkim, projektovanim vrijednostima, već jedino vrijednostima koje se stvaraju i nadgrađuju u Sebi, u sopstvenoj Svjesnosti, u DUHU. Iz Duha se te vrijednosti i manifestuju kao predstava materijalnog 'svijeta'.

TANDARA-MANDARA

 

[JA KOJI JESAM]

JA KOJI JESAM:


TANDARA-MANDARA

... ( ..... ).