Šapat duše

118452446_3106808142702492_3156577533490588321_n.jpg
 
Quando me vires amor, beija-me o rosto Guarda-me em ti o tempo que restar Sou como as tardes quentes de um Agosto Que partem p’ra não ver o frio chegar Não peçam ser de mim só uma coisa Cantar uma canção, ser um lugar O sol também não nasce e nunca poisa É uma eterna luz a viajar O vento que chegar não me detém E quem chamar por mim, chama Mulher Eu que hoje sou do Mundo e de ninguém Sou a terra de mim onde quiser Por tantas vezes a dor foi maior E vai-se o querer partir e as liberdades Deus quando fez o adeus, fez o amor E o que nos resta enfim são as saudades Por isso não me prendo, nem me entrego E apesar do amor prefiro o mar O mar é todo meu e nunca nego O que eu peço às marés p’ra te ir buscar O vento que chegar não me detém E quem chamar por mim, chama Mulher Eu que hoje sou do Mundo e de ninguém Sou a terra de mim onde quiser
 
Ugledah sreću u odsjaju bjeline, kraj samoći što u meni diše. No, prošlo je ljeto i došla jesen. Opet… lile su kiše, lile su kiše na staklene krovove grada. Nikog, samo svijetla nijema, i onda si znala šaputati dugo bez kraja dragi, i sutra bit ću tvoja. Čudna je tama, tebi ni traga, samo pustinja stara. Nekog trebam ja, bilo da si ti neka, druga moja sreća da nisam sam – sve mi značiš ti. Lile su kiše na staklene krovove grada. Nikog, samo svijetla nijema… …na pločniku mrtva priroda, mrtvim bojama uprljan kist, još jedna je moja ljubav uvela kao žuti list. Znam, dug put me čeka životu dok pronađem sklad, a bio sam tako blizu cilja… …Svrativši nedavno na stari grad. Sjećaš li se dana kada smo se sreli na starom gradu okruženi oronulim zidovima katedrale, obasjani sjajem svijeća, povezani muzikom. Opet sam ovdje, opet slušam Baha, gdje si ti…? Da li je trebalo da kažem tad da svratiš opet na stari grad? Te blijede slike katedrale sive, igra svijetla, vizija vedra i naga kao val. Zaboravio sam Baha u onaj tren kad u oku tvome vidjeh sjen, suze trag, pogled blag. Od tonova čudnih rodi se glas i tvoja duša dobi stas, laka kao san, nježne ruke tople kao dah i jedan tango, dodir plah, svijet od svijeća, ruke od papira, slika sreće i sjećanja, plamen svijeća, zvona zvuk. Bijeli dan i dodir grub opet sna i jave rub, nad mojom glavom ptica guk, oblaci, nebo i dugi put…
 
"Nevješt sam razgovoru sa ženama, pogotovo sa ženama njene ljepote i njenih godina. Oko trideset, čini mi se. Mlade djevojke zamišljaju život i vjeruju riječima. Starice se boje smrti i s uzdahom slušaju o raju. Ovakve znaju vrijednost svega što gube i dobijaju, i uvijek imaju svoje razloge, koji mogu biti čudni, ali su rijetko naivni. Njihove zrele oči su slobodne i kad se obaraju, neugodno otvorene, i kad se skrivaju trepavicama. Najneugodnije je što znamo da one znaju više nego što pokazuju, i da nas mjere svojim neobičnim mjerilima, koja teško saznajemo."

(Derviš i smrt)
l.PNG
 
svaka ti čast što se
dobro snalaziš u tvom svetu
ali
nemoj da mi zvoncaš
da se napiše univerzalni zakon
za svetove
nedodirljive
nego
htedoh ti reći
duh ima ne jednu dimenziju
znaš
dubinu i širinu
visoke vrednostisu
ludilo
ono drugo ne znaš
zovi me sloboda
za lošu procenu
izvini
tvoj balkon je ipak dalje
od mog
slabo se čujemo
dali vredi da vredim
ili sve je tvoja
iluzija u ogledalu
koju ja poželjno sanjam
dali

/sadaiovde 16:47/20220903/
 
Zvezdana prašina pod kapcima
Sklopljenim za neke druge svetove
Šapuće o tebi.
Uvek samo o tebi i tvojim divljim tišinama.
Volela bih da ti čujem glas,u tami,
Bez svetlosti i bez vetrova u srcu,
Na trenutak samo,poput uzdaha,
Da znam da postojiš.
Pa neka me odnesu sva uzaludna čekanja
Neka me upiju praznine.
Moraću dalje sama
Mirna i osmehnula nad svojim mrtvim željama.



S
 
Prijavite se ili registrujte da biste poslali poruku.

Slične teme

Nina
Facebook uvodi AI asistenta za upoznavanje srodne duše
Odgovora
9
Pregleda
437
prsho
prsho

Back
Top