Lesandar
Buduća legenda
- Poruka
- 27.930
Ако је истинит први пасус , онда и ова папазјанија у другом није потребна. Стари Славени су бика звали другачије. Ово је германо-латински назив за бика изведен из именице ТАУРУС.
-
- Popularno:
- JNA nikada nije bila 4. armija u Evropi
- Bivši general HV Rahim Ademi:Bobetkova...
- Antisemitizam i uzroci
- Zašto antisemitizam?
- Ferari i struja - ide li to zajedno?
- Zašto Donald Tramp nije osvojio...
- Kakva je glupost rat?
- Australijska rudarska korporacija Bindi...
- Srbiji je Amerika uvela sankcije i to...
- Zasto nas kolektivni zapad mrzi?
Nesumnjivo Hrvati
- Začetnik teme Mrkalj
- Datum pokretanja
Ако је истинит први пасус , онда и ова папазјанија у другом није потребна. Стари Славени су бика звали другачије. Ово је германо-латински назив за бика изведен из именице ТАУРУС.
Сребрена
Poznat
- Poruka
- 8.130
И Беч је недалеко од Загреба, је ли хрватски град, ?
Опет да читам хрватске текстове:
Odakle taj naziv » Turopolje « i za sto se tim imenom zove na§e Turopolje? Bilo je pisaca, koji su tvrdili, da su Turopoljci potomci tursko-madzarskoga plemena, koje je doSlo s Madzarima u Evropu i ostalo naseljeno u Turopolju. U torn imenu samom nalaze dokaz svojoj tvrdnji. Tu tvrdnju iznio je madzarski povjesnicar Mihajlo Horvat u svojoj raspravi »A Patzi nemzetrol«, zaleci, da su turopoljski plemici poput oiiih, sto su naselili ((ornje ugarske zupanije, na ocigled Ma-jrjara izgubili svoj narodni jezik.
Tu tvrdnju nastoji i Theodor Bottka potkrepiti u svojim sastavcima »Turmezo ismertetese^ stampanim u casopisu >Szazadunk« grod. 1844. br. 35, 40, 41. On nalazi dokaze svojim tvrdnjama narocito u imenima najstarijih Tiiropoljaca: »Bodon« (Budunai, »Locse«, (Levcai, »Dobcse«, »Rados«, zatim u nazivu sela »Kuce«, zemalja »Monozlo<, potoka »Obonyn«, te skele »Kiralreve« ! Dakle po tvrdnji ovih i drugih madzarskih pisaca, bi irмe Turopolja potjecalo od imena plemena tursko-madzarskoga !
Uredio, napisao i troškom iste općine izdao Emilij Laszowski uz suradništvo Janka Barlèa [et al.], Том 1
Godine 1910.
(Campus Zagrabiensis)...naziv nije se odnosio samo na danasnje Turopolje, vec se je tim imenom nazivao prijedjel sve od Zelina do Stupnika, i ravnica oko Stenjevca.
Prvi put sto nam sacuvani pisani spomenici spominju ime »Polje Turovo« (Campus Turouo = Turopolje) jest godine 1334. 1 to u zborniku arcidjakona Ivana Gorickoga, u kojem se navodi crkva "Tu- rovog polja«...Moram naglasiti, da nemamo ni cigle hrvatske isprave iz Turopolja sve do XVII. vijeka
Vrlo je očekivano ovo izbegavanje glavne teme, dragi susjedi:
Ko je bio turski zarobljenik Matija Kara Alija, konvertiran u Hrvata?
Turčin ili ne?
Tatarin, Čerkez?
I koji su biskupi potekli od Turaka?
Koji "plemići" su turskog podrijetla ?
Опет да читам хрватске текстове:
Odakle taj naziv » Turopolje « i za sto se tim imenom zove na§e Turopolje? Bilo je pisaca, koji su tvrdili, da su Turopoljci potomci tursko-madzarskoga plemena, koje je doSlo s Madzarima u Evropu i ostalo naseljeno u Turopolju. U torn imenu samom nalaze dokaz svojoj tvrdnji. Tu tvrdnju iznio je madzarski povjesnicar Mihajlo Horvat u svojoj raspravi »A Patzi nemzetrol«, zaleci, da su turopoljski plemici poput oiiih, sto su naselili ((ornje ugarske zupanije, na ocigled Ma-jrjara izgubili svoj narodni jezik.
Tu tvrdnju nastoji i Theodor Bottka potkrepiti u svojim sastavcima »Turmezo ismertetese^ stampanim u casopisu >Szazadunk« grod. 1844. br. 35, 40, 41. On nalazi dokaze svojim tvrdnjama narocito u imenima najstarijih Tiiropoljaca: »Bodon« (Budunai, »Locse«, (Levcai, »Dobcse«, »Rados«, zatim u nazivu sela »Kuce«, zemalja »Monozlo<, potoka »Obonyn«, te skele »Kiralreve« ! Dakle po tvrdnji ovih i drugih madzarskih pisaca, bi irмe Turopolja potjecalo od imena plemena tursko-madzarskoga !
Uredio, napisao i troškom iste općine izdao Emilij Laszowski uz suradništvo Janka Barlèa [et al.], Том 1
Godine 1910.
(Campus Zagrabiensis)...naziv nije se odnosio samo na danasnje Turopolje, vec se je tim imenom nazivao prijedjel sve od Zelina do Stupnika, i ravnica oko Stenjevca.
Prvi put sto nam sacuvani pisani spomenici spominju ime »Polje Turovo« (Campus Turouo = Turopolje) jest godine 1334. 1 to u zborniku arcidjakona Ivana Gorickoga, u kojem se navodi crkva "Tu- rovog polja«...Moram naglasiti, da nemamo ni cigle hrvatske isprave iz Turopolja sve do XVII. vijeka
Vrlo je očekivano ovo izbegavanje glavne teme, dragi susjedi:
Ko je bio turski zarobljenik Matija Kara Alija, konvertiran u Hrvata?
Turčin ili ne?
Tatarin, Čerkez?
I koji su biskupi potekli od Turaka?
Koji "plemići" su turskog podrijetla ?
- Poruka
- 3.883
vidim da neki svom silom zele da minimiziraju Hrvate,pa kaze...
++++
''-Nezavisno od ove grupe arapskih izvora, pomenuti persijski putopisac Abdul Hasan al Masudi u svom putopisu Kitāb al tanbīh wa’l ishrāf oko 940. godine pominje u Zakarpatju dve velike države: Ad Dir (Kijev) i Ad Firāg (Prag). Kad navodi narode, između ostalih pominje narod ﻦـﺗﺍ ﻭ ﺮـﺤـﺧ, (Harwātīn), koji naseljavaju oblast između reke Morava i naroda Čeha (Çachin). Po Masudiju, narod Hrvata je „najviši uzrastom, najbrojniji i najhrabriji među Slovenima”. Susedi Hrvata su Ugari, a neprijatenji „Romeji, Franci i Langobardi (an Nukubard)”, protiv kojih se borio vođa Hrvata „Avanğa”.
Igor Mojsilović - ''POMENI SRPSKOG I HRVATSKOG NACIONALNOG IMENA U ZAKARPATJU I POLABLjU''
++++
++++
''-Nezavisno od ove grupe arapskih izvora, pomenuti persijski putopisac Abdul Hasan al Masudi u svom putopisu Kitāb al tanbīh wa’l ishrāf oko 940. godine pominje u Zakarpatju dve velike države: Ad Dir (Kijev) i Ad Firāg (Prag). Kad navodi narode, između ostalih pominje narod ﻦـﺗﺍ ﻭ ﺮـﺤـﺧ, (Harwātīn), koji naseljavaju oblast između reke Morava i naroda Čeha (Çachin). Po Masudiju, narod Hrvata je „najviši uzrastom, najbrojniji i najhrabriji među Slovenima”. Susedi Hrvata su Ugari, a neprijatenji „Romeji, Franci i Langobardi (an Nukubard)”, protiv kojih se borio vođa Hrvata „Avanğa”.
Igor Mojsilović - ''POMENI SRPSKOG I HRVATSKOG NACIONALNOG IMENA U ZAKARPATJU I POLABLjU''
++++
Lesandar
Buduća legenda
- Poruka
- 27.930
Avanga, lipo rvacko ime, majka ga rodila, ne znaš je li lipje od Kluka oli Muhola .
Ovo Masudi piše za zapadne Hrvate koji verovatno jesu višlji od okruženja. A ti imaš problim sa visinon? Di te svrbi tu se drapaš. Su te u školi zvali Papundek?
Bajo Pivljanin
Domaćin
- Poruka
- 4.059
Што се Туропоља тиче, мислим да је упитно колико тај назив има везе са Турцима. Тура је била врста дивљег говечета, која је истребљена током средњег века. Имамо топониме Туренско поље код Скопља, село Турово у Мачви, Турова поља и у Мачви и у Македонији. 1214. Угарски краљ Андрија поклања Стефану Немањићу "туре и турице", приликом њиховог сусрета у дањашњој Ћуприји. Погледајте у: С. Мишић, Лов у средњовековној Србији, Историјски гласник (1995), 1-2, 51-66.
Mrkalj
Buduća legenda
- Poruka
- 37.252
Poslednja izmena:
matijakupa
Aktivan član
- Poruka
- 1.430
matijakupa
Aktivan član
- Poruka
- 1.430
kad bi se na svaku glupost okretao, glava bi mi se vrtila ko kvisku.....
što uporno hoćeš dokazati, da su Zagorci potomci jednog zarobljenog Turčina, vjerovatno vlaškog martologa?
biće da jesu, pogotovo oni iz Bednje i okolice.... a ti pogađaj zašto.
`Материњи` се говори у Црној Гори, а то је .me,
а овај сајт је .com, што значи да је то штокавски језик.
(Да је .rs био би српски језик)
Poslednja izmena:
čvrsnica
Domaćin
- Poruka
- 4.321
no dobro,da se podsjetimo...
srebrena:
.....Ako pricas o domacem stanovnistvu u Zagorju u 16.veku, to su onda Srbi.....
srebrena:
.....Ako pricas o domacem stanovnistvu u Zagorju u 16.veku, to su onda Srbi.....
Mrkalj
Buduća legenda
- Poruka
- 37.252
Bilo je tu i tamo Srba, ali većinom su kajbuši, bezjåki, koji su sa Srbima u srodstvu preko Adama i Eve - a biće da su i od različitog majmuna postali.
Lesandar
Buduća legenda
- Poruka
- 27.930
Наравно, штокавски - матерњи. Слабо размем кајкавски, пак је то друкши језик, друкша нарав, ви морате, на концу то су вам браћа, исти сте народ
Али , боље сте прошли од Балија, они се својатају са Арапима,
иншалах.
čvrsnica
Domaćin
- Poruka
- 4.321
ekavicom pricaju,vidis da su srbi
Сребрена
Poznat
- Poruka
- 8.130
Хрватски истраживач родослова из Луд(ог)брега није ставио наслов "Откуд Власи у Загорју" или што друго него врло децидирано "Откуд Турци у Загорју?"
Чак и само име Лудбрег потиче од легенде да је Турчин спасио староседелачког малишана...jer su ovaj kraj često napadali Turci.
Ovuda su prošli 1532. godine...
Tijekom stoljeća Лудбрег je mijenjao razne vlasnike – primjerice godine 1451. Ludbreg je posjedovao Juraj Čuz, sin Ivana.
Ludbreg je od 1635. godine u vlasništvu plemićke obitelji Erdödy. Za vrijeme njihove vladavine Ludbregom haraju čete Turaka i njemačkih plaćenika
http://www.ludbreg.hr/hrv/povijest.htm
Упорно хоћу да се чврсница одреди_да ли је тај Матија Кара Алија Турчин или не, што се упорности тиче.
У
А што се тиче онога шта бих ја лично волела да сазнам, већ сам рекла раније, бар два пута- који су то бискупи пореклом Турци и који хрватски племићи су турског порекла.?
Једноставно.
Poslednja izmena:
Lesandar
Buduća legenda
- Poruka
- 27.930
Da li je bitno otkud Turci? Kad imamo podatke otkuda Srbi. Dovela "Jelena madžarska kraliča".
Poznato je, da su već u prvim vekovima našega boravka na Balkanskom Poluostrvu, ne samo mnoge odlične porodice naše, zbog međusobica i drugih razloga, nego i čitavi krajevi naši sklanjali se privremeno, pa i stalno, u južnu Hrvatsku — pred raznim neprijateljiia s Istoka i Juga. U takovim prilikama, između ostaloga, postala je i stara srpska općina Srb, u današnjoj južnoj Hrvatskoj. A nema sumnje, da su bar pojedine porodnce naše, naročito iz Bosne, sklanjale se i stalno nastanjivale i po staroj gornjoj Slavoniji, a današnjoj severnoj Hrvatskoj. Tih slučajeva moglo je još više biti oko polovine XII. veka, kada je u Ugarskoj i Hrvatskoj vladala Srpkinja kraljica Jelena, ćerka raškoga župana Uroša. Njen brat Beloš bio je tada palatin ugarski i dugo vremena ban slavonski; pa je lako moguće da su oni u pojedine gradove svoje doveli i srpsku vojničku posadu, — koja je tu stalno ostala sa svojim porodicama, — kao što su to docnije učinili kralj Vladislav i ban Urlih Ciljski, zet srpskoga despota Đorđa Brankovića - Smederevca. Pa zato možda, već u XIII. i XIV. v., i nalazimo među hrvatskom i slavonskom vlastelom priličan broj i takovih, čija se prezimena sa svojim srpskim oblikom jasno ističu među ostalima. A taj broj, s prodiranjem Turaka u naše zemlje, bivao je stalno sve veći, te već krajem XIV. v. i u početku XV. sretamo oko Zagreba i Križevaca, a naročito u Turopolju, među vlastelom i odličnim ljudima, i: Reliće, Radenkoviće, Radoslaviće, Staničiće, Staniloviće, Pravdiće, Grdake, Jagniće i dr.
Kada je međutim u proleće 1434. g. za hrvatsko-slavonskog bana Urliha grofa Ciljskog udala se Katarina (Katakuzina) — ćerka srpskoga despota Đorđa Brankovića — tada je, zajedno s njom ili nešto docnije, došla u gornju Slavoniju i znatna srpska vojnička posada, koja je smeštena u Medvedgrad kod Zagreba, Rakovac kod Vrbovca, Veliki i Mali Kalnik kod Križevca i u Koprivnicu. A ta posada ostala je u tim gradovima i posle ubistva Urlihova (1456. g.), te je kastelan Katarinin u Medvedgradu i župan Polja Zagrebačkoga bio Srbin iz Despotovine plemić Bogavac Milaković, a u oba Kalnika Pavle Mikšić, sa svojim Srbijancima — dokle god Katarina nije te gradove ustupila drugima.
Broj srpskih vojnika po tim gradovima bio je prilično veliki, te su starešine njihove i oni imali znatan uticaj i na okolinu, — kada je sam kralj Vladislav prisiljen bio 1447. g., da piše svima Srbima (Rasciani) po pomenutim gradovima, da ne uznemiruju građane i seljane raznim teretima i kmetskim rabotama. A nema sumnje, da je većina tih srpskih vojnika, koja je ovamo po svoj prilici neženjena došla, ovde se poženila i zasnovala porodice, koje su tu i po okolnim selima stalno se nastanile, – Zato se od to doba i pominju oko tih gradova mnogi odlični stanovnici sa karakterističnim srpskim prezimenima, kao: Babini, Brankovići, Borići, Vučići, Dobrenići, Ivkovići, Jugovići, Nedeljkovići, Novkovići, Marčetići, Milićevići, Obradovići, Petkovići, Petrovići, Poznanovići, Radinovići, Stančići, Đurđevići i dr.
Jedan deo ovih i docnije doseljenih Srba, koji se nastaniše u Sv. Jeleni Koruškoj kod Križevaca, kao: Gvozdanovići, Ljubići, Jelačići, Meštrovići, Radakovići, Xaxxxxx (?), Serbljinovići, Simići i dr., naročito su se odlikovali i dobili plemstvo, te nekima od njih i danas žive tamo potomci kao seoski plemići…
Veliki Rudjer Boskovic je nesumnjivo Srbin.
Сребрена
Poznat
- Poruka
- 8.130
Nesumnjivih 'Rvata moralo je biti u velikom broju u Belovaru, posebno tijekom Severinske bune ,posebno stoga što je ime grada BELOVAR, dakle ekavicom izgovaran i pisan.
Tamo kraj tihoga grada Belovara
Blizu slavnih kula Severina
Tiho poji crkva jedna stara
koja nosi lepo ime LEPAVINA
Pohrvaćenje srpskoga Belovar u Bjelovar učinio je samovoljno i svojevoljno 1886.godine Ernest Kramberger, direktor male belovarske gimnazije, poznat po "Humoreskama"
med' kojima je i "Mali Jozo i njegov magarac"
http://library.foi.hr/m3/kzbirka.asp?B=31&rbr=900&god=1918&U=1918
Njegovi potomci nose duplo prezime Kramberger-Gorjanović.
Sa bjelovarskog sajta o Belovaru
Na potezu od sto kilometara postoji tri naselja s imenom Bellowar, Bellowar i Bellavar.(karta)
Na pečatnjaku grada jasno piše BELOVAR.
Oko 1760.
INSIGEL DER K.K. MILITÄR COMUNITAET BELLOVAR
(PEČAT CARSKE I KRALJEVSKE VOJNE OPŠTINE BELOVAR)
Godine 1772.
INSIEGEL DER PRIVILEGIRTEN MILITÄR COMUNIT: BELLOVAR
(PEČAT PRIVILEGIRANE VOJNE OPŠTINE BELOVAR).
Godine 1871.
POGLAVARSTVO GRADA BELOVARA
Godine 1874.Natpis oko žiga je:
POGLAVARSTVO KRALJ. SLOBOD. GR. BELOVARA.
http://www.bjelovar.info/index.php/blog/nastajanje_imena_i_grba_grada_bjelovara/
Severinsku bunu , napr....u 18 veku (1755)podigli su Krajišnici, ogorčeni zbog nameta i nepoštovanja priviligeija prema Srbima.„Otac i majka” Krajine bio je tada kapetan Ljubojević.
.U Severinu se okupilo oko 4000 krajišnika, čiji je broj kasnije narastao na 20000 naoružanih ljudi. Tada su krajišnici donijeli 42 razne povelje s ranije priznatim im povlasticama, sve su te dokumente zaključali u crkvu, a na posljetku i zazidali u crkveni toranj.
Od mnogih koji su optuženi kao istaknuti vođe pobune osuđen je 101 krajišnik (61 katolik, 37 pravoslavaca i 3 neopredijeljena).
Krajišnicima Varaždinskog generalata ostali su samo pergamenti s ranijim privilegijama koje su svake godine prigodom posebnih svečanosti, a posebno o Đurđevdanu, iznosili pred crkvu u Severinu kako bi se podsjetili na stara vremena kada su graničari imali prava da sami sebi izabiru knezove i narodne sudije.
Severinska buna, koja je dobrano uzdrmala Varaždinski generalat, krvavo je ugušena 1755. godine pa je odmah nakon toga carica Marija Terezija odredila da se u središtu krajiških pukovnija sagradi snažno vojno uporište - današnji Belovar.
Belovar, a ne Bjelovar..
Doduše toponim se pominje i ranije, ali kao Belovar a ne Bjelovar
U pismu križevačkog generala Ivana Herbersteina 1666. godine dvorskom ratnom vijeću spominje se „G'schloss Bellovar”.
P.S. Ernest Kramberger je dodao jedno slovo u ime grada, ali nije znao ,kao stranac, da postoji i potok Belovarka
pa danas u hr.enciklopediji možete čitat' da je u blizini Bjelovara potok Belovar
http://hr.wikisource.org/wiki/Belovar
Nažalost, nekadašnji srpski grad Belovar je poznat i kao grad gde je pocelo klanje Srba u NHD. Aprila 1941.g. u selu Gudovac pobijeno je 200 srpkih civila, a medju zločincima su nesumnjivi Hrvati:
Mijo Hans, Alojz Chukman, Martin Cikosh, Josip Verhas, Rudolf Srnak,.
Sto ono rece Violic iz Splita : „ i onako sklepan narod...”
Tamo kraj tihoga grada Belovara
Blizu slavnih kula Severina
Tiho poji crkva jedna stara
koja nosi lepo ime LEPAVINA
Pohrvaćenje srpskoga Belovar u Bjelovar učinio je samovoljno i svojevoljno 1886.godine Ernest Kramberger, direktor male belovarske gimnazije, poznat po "Humoreskama"
med' kojima je i "Mali Jozo i njegov magarac"http://library.foi.hr/m3/kzbirka.asp?B=31&rbr=900&god=1918&U=1918
Njegovi potomci nose duplo prezime Kramberger-Gorjanović.
Sa bjelovarskog sajta o Belovaru
Na potezu od sto kilometara postoji tri naselja s imenom Bellowar, Bellowar i Bellavar.(karta)
Na pečatnjaku grada jasno piše BELOVAR.
Oko 1760.
INSIGEL DER K.K. MILITÄR COMUNITAET BELLOVAR
(PEČAT CARSKE I KRALJEVSKE VOJNE OPŠTINE BELOVAR)
Godine 1772.
INSIEGEL DER PRIVILEGIRTEN MILITÄR COMUNIT: BELLOVAR
(PEČAT PRIVILEGIRANE VOJNE OPŠTINE BELOVAR).
Godine 1871.
POGLAVARSTVO GRADA BELOVARA
Godine 1874.Natpis oko žiga je:
POGLAVARSTVO KRALJ. SLOBOD. GR. BELOVARA.
http://www.bjelovar.info/index.php/blog/nastajanje_imena_i_grba_grada_bjelovara/
Severinsku bunu , napr....u 18 veku (1755)podigli su Krajišnici, ogorčeni zbog nameta i nepoštovanja priviligeija prema Srbima.„Otac i majka” Krajine bio je tada kapetan Ljubojević.
.U Severinu se okupilo oko 4000 krajišnika, čiji je broj kasnije narastao na 20000 naoružanih ljudi. Tada su krajišnici donijeli 42 razne povelje s ranije priznatim im povlasticama, sve su te dokumente zaključali u crkvu, a na posljetku i zazidali u crkveni toranj.
Od mnogih koji su optuženi kao istaknuti vođe pobune osuđen je 101 krajišnik (61 katolik, 37 pravoslavaca i 3 neopredijeljena).
Krajišnicima Varaždinskog generalata ostali su samo pergamenti s ranijim privilegijama koje su svake godine prigodom posebnih svečanosti, a posebno o Đurđevdanu, iznosili pred crkvu u Severinu kako bi se podsjetili na stara vremena kada su graničari imali prava da sami sebi izabiru knezove i narodne sudije.
Severinska buna, koja je dobrano uzdrmala Varaždinski generalat, krvavo je ugušena 1755. godine pa je odmah nakon toga carica Marija Terezija odredila da se u središtu krajiških pukovnija sagradi snažno vojno uporište - današnji Belovar.
Belovar, a ne Bjelovar..
Doduše toponim se pominje i ranije, ali kao Belovar a ne Bjelovar
U pismu križevačkog generala Ivana Herbersteina 1666. godine dvorskom ratnom vijeću spominje se „G'schloss Bellovar”.
P.S. Ernest Kramberger je dodao jedno slovo u ime grada, ali nije znao ,kao stranac, da postoji i potok Belovarka
pa danas u hr.enciklopediji možete čitat' da je u blizini Bjelovara potok Belovarhttp://hr.wikisource.org/wiki/Belovar
Nažalost, nekadašnji srpski grad Belovar je poznat i kao grad gde je pocelo klanje Srba u NHD. Aprila 1941.g. u selu Gudovac pobijeno je 200 srpkih civila, a medju zločincima su nesumnjivi Hrvati:
Mijo Hans, Alojz Chukman, Martin Cikosh, Josip Verhas, Rudolf Srnak,.
http://povjesnik.blog.hr/2008/01/16...avanj-1941-godine-izvorni-znanstveni-rad.html
Sto ono rece Violic iz Splita : „ i onako sklepan narod...”
Viden
Primećen član
- Poruka
- 765
Upravo sam našao ovaj citat koji me je zainteresovao:
pa sam istražio malo na mreži Srbina franjevca Bogdana Mandića koji je progašen krvatskim svecem pod kapucinerskim imenom Sv.Leopold
(Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum)
Rođen je u Herceg Novom 1886.godine, u pravoslavnoj porodici od majke Dragice Carević i oca Petra Mandića., kao jedno od 12oro dece i žeiveo do 16e godine medju pravoslavcima .
Das Umfeld der Familie war sehr von der Orthodoxie geprägt., u nemačkoj wikipedii.
Postao član kapucinerskog (franjevačkog) reda u Italiji u 16oj godini ..bio je slabog zdravlja i izuzetno malenog rasta (135 cm).....oko 40 godina proveo u manastirima...veći deo života proveo na službi u Italiji (Padovi) gde je i umro 1942.
Rimljanski papa ga je kanonizovao 1983.godine za sveca.
He was named and baptised Bogdan, 'the God-given-one'.
Izgleda da je bio ponosan i svestan svoje srpski krvi ..jer čak i hrvatska wikipedia ne može da izbegne podatak da " početkom Prvog svjetskog rata nije htio primiti talijansko državljanstvo pa je kao stranac iz neprijateljske države morao u koncentracijski logor. Obrazložio je to riječima: “Krv nije voda!”
I..tražeći fra Bogdana Mandića na mreži, naleteo sam na još jedno srpsko franjevačko prezime:
FRA MIHAEL ANĐEO BOŽIDAREVIĆ, rođen je u Dubrovniku 1652. g. U Red stupa
1669. g. Preminuo je 28. travnja 1729. g. u mjestu Potenza Picena (Italija).
http://www.kapucini.hr/o-nama/znameniti-hrvatski-kapucini
http://www.rastko.rs/rastko-bo/istorija/mvuksanovic-puovic-katolici_l.html
pa sam istražio malo na mreži Srbina franjevca Bogdana Mandića koji je progašen krvatskim svecem pod kapucinerskim imenom Sv.Leopold
(Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum)
Rođen je u Herceg Novom 1886.godine, u pravoslavnoj porodici od majke Dragice Carević i oca Petra Mandića., kao jedno od 12oro dece i žeiveo do 16e godine medju pravoslavcima .
Das Umfeld der Familie war sehr von der Orthodoxie geprägt., u nemačkoj wikipedii.
Postao član kapucinerskog (franjevačkog) reda u Italiji u 16oj godini ..bio je slabog zdravlja i izuzetno malenog rasta (135 cm).....oko 40 godina proveo u manastirima...veći deo života proveo na službi u Italiji (Padovi) gde je i umro 1942.
Rimljanski papa ga je kanonizovao 1983.godine za sveca.
He was named and baptised Bogdan, 'the God-given-one'.
Izgleda da je bio ponosan i svestan svoje srpski krvi ..jer čak i hrvatska wikipedia ne može da izbegne podatak da " početkom Prvog svjetskog rata nije htio primiti talijansko državljanstvo pa je kao stranac iz neprijateljske države morao u koncentracijski logor. Obrazložio je to riječima: “Krv nije voda!”
I..tražeći fra Bogdana Mandića na mreži, naleteo sam na još jedno srpsko franjevačko prezime:
FRA MIHAEL ANĐEO BOŽIDAREVIĆ, rođen je u Dubrovniku 1652. g. U Red stupa
1669. g. Preminuo je 28. travnja 1729. g. u mjestu Potenza Picena (Italija).
http://www.kapucini.hr/o-nama/znameniti-hrvatski-kapucini
Poslednja izmena:
Lesandar
Buduća legenda
- Poruka
- 27.930
Upravo sam našao ovaj citat koji me je zainteresovao:
http://www.rastko.rs/rastko-bo/istorija/mvuksanovic-puovic-katolici_l.html
pa sam istražio malo na mreži Srbina franjevca Bogdana Mandića koji je progašen krvatskim svecem pod kapucinerskim imenom Sv.Leopold
(Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum)
Rođen je u Herceg Novom 1886.godine, u pravoslavnoj porodici od majke Dragice Carević i oca Petra Mandića., kao jedno od 12oro dece i žeiveo do 16e godine medju pravoslavcima .
Das Umfeld der Familie war sehr von der Orthodoxie geprägt., u nemačkoj wikipedii.
Postao član kapucinerskog (franjevačkog) reda u Italiji u 16oj godini ..bio je slabog zdravlja i izuzetno malenog rasta (135 cm).....oko 40 godina proveo u manastirima...veći deo života proveo na službi u Italiji (Padovi) gde je i umro 1942.
Rimljanski papa ga je kanonizovao 1983.godine za sveca.
He was named and baptised Bogdan, 'the God-given-one'.
Izgleda da je bio ponosan i svestan svoje srpski krvi ..jer čak i hrvatska wikipedia ne može da izbegne podatak da " početkom Prvog svjetskog rata nije htio primiti talijansko državljanstvo pa je kao stranac iz neprijateljske države morao u koncentracijski logor. Obrazložio je to riječima: “Krv nije voda!”
I..tražeći fra Bogdana Mandića na mreži, naleteo sam na još jedno srpsko franjevačko prezime:
FRA MIHAEL ANĐEO BOŽIDAREVIĆ, rođen je u Dubrovniku 1652. g. U Red stupa
1669. g. Preminuo je 28. travnja 1729. g. u mjestu Potenza Picena (Italija).
http://www.kapucini.hr/o-nama/znameniti-hrvatski-kapucini
Браво.
Viden
Primećen član
- Poruka
- 765
Evo i o gospojici Jovani Kosic, ćerki pravoslavnog sveštenika Pere Kosića.Njen Stric Marko Kosić zamonašio se pod imenom Makarije i postao zetski patrijarh. Deda Aleksa Kosić i pradeda Duro Kosić takođe su bili pravoslavni sveštenici.
Kanonizovana je kao katolkinja dominikanskog reda 1934.godine.
Blažena Ozana Kotorska (Katarina Kosić, rođ. kao Jovana, Relezi, Crna Gora, 25. novembar 1493. godine - Kotor, Venecijanska republika, 27. april 1565. godine) je bila rimokatolička dominikanka, vizionar i pustinjakinja, rođena u srpskoj porodici. Tokom svog života prekrštena je iz istočnog pravoslavlja u katoličanstvo.
http://en.wikipedia.org/wiki/Osanna_of_Cattaro
Mladenaštvo je provela kao pastirica. S četrnaest godina zaposlila se kao služavka u kući kotorskog plemića Aleksandra Buće. Preko njegova brata, dominikanskog provincijala fr. Vinka, povezala se s dominikanskim trećoredicama u Kotoru. Uzela je redovničko ime Ozana. . Od 1514., kao “zazidana djevica” provela je sedam godina u sobici pokraj crkvice sv. Bartolomeja.
http://www.dominikanci.hr/blazena-ozana-kotorska.html
Jedan životopisac - dominikanac o. Serafin Razzi - piše ovako:
"Roditelji su joj bili kršćani, ali raški pravoslavci, koji se u mnogim stvarima ne suglašavaju s rimskom Crkvom."
Bili su to čestiti, siromašni seljaci, kojima je malo stado ovaca bila sva imovina.
http://www.tebe-trazim.com/forum/viewtopic.php?f=21&t=3735
http://www.zupa-vela-luka.hr/sveci-opis.asp?svetac=128
Uz sv. Tripuna građani Kotora je štuju kao svoju zaštitnicu, jer je za vrijeme potresa, kuge i drugih nepogoda spašavala grad, a posebno kad je Hajrudin Barbarosa, turski admiral, 9. kolovoza 1539. g. osvojio Herceg Novi i sa svojom mornaricom napao Kotor. Ona je hrabrila građane da se junački bore i da grad neće pasti u neprijeteljske ruke. Nakon više dana opsade tursko brodovlje se moralo povući neobavljena posla. O toj pobjedi svjedoči i danas natpis nad gradskim vratima, pisan latinskim jezikom.
http://www.oocities.com/duhovni_velikani/blazena_ozana_kotorska.htm
Bajo Pivljanin
Domaćin
- Poruka
- 4.059
Шта је то "зетски патријарх"?
Viden
Primećen član
- Poruka
- 765
Na engleskom je pisalo "Ortodox bishop of Zeta"..
Bajo Pivljanin
Domaćin
- Poruka
- 4.059
"bishop" ти је исто што и епископ (тј. бискуп).
čvrsnica
Domaćin
- Poruka
- 4.321
Upravo sam našao ovaj citat koji me je zainteresovao:
http://www.rastko.rs/rastko-bo/istorija/mvuksanovic-puovic-katolici_l.html
pa sam istražio malo na mreži Srbina franjevca Bogdana Mandića koji je progašen krvatskim svecem pod kapucinerskim imenom Sv.Leopold
(Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum)
Rođen je u Herceg Novom 1886.godine, u pravoslavnoj porodici od majke Dragice Carević i oca Petra Mandića., kao jedno od 12oro dece i žeiveo do 16e godine medju pravoslavcima .
Das Umfeld der Familie war sehr von der Orthodoxie geprägt., u nemačkoj wikipedii.
Postao član kapucinerskog (franjevačkog) reda u Italiji u 16oj godini ..bio je slabog zdravlja i izuzetno malenog rasta (135 cm).....oko 40 godina proveo u manastirima...veći deo života proveo na službi u Italiji (Padovi) gde je i umro 1942.
Rimljanski papa ga je kanonizovao 1983.godine za sveca.
He was named and baptised Bogdan, 'the God-given-one'.
Izgleda da je bio ponosan i svestan svoje srpski krvi ..jer čak i hrvatska wikipedia ne može da izbegne podatak da " početkom Prvog svjetskog rata nije htio primiti talijansko državljanstvo pa je kao stranac iz neprijateljske države morao u koncentracijski logor. Obrazložio je to riječima: “Krv nije voda!”
I..tražeći fra Bogdana Mandića na mreži, naleteo sam na još jedno srpsko franjevačko prezime:
FRA MIHAEL ANĐEO BOŽIDAREVIĆ, rođen je u Dubrovniku 1652. g. U Red stupa
1669. g. Preminuo je 28. travnja 1729. g. u mjestu Potenza Picena (Italija).
http://www.kapucini.hr/o-nama/znameniti-hrvatski-kapucini
mandicevi roditelji iz omisa,on rodjen u novom,o cemu pricas ti?
