Ti si jedno zlatosunce ljubi ga baba
		
		
	 
Види, направио бих имовински цензус за породицу.
Нпр. (не везујте се за бројеве) за домаћинство је цензус 60 000 евра. За сваког додатног члана (другог, трећег...) још 6 000 евра преко.
Па тако, једночлано домаћинство 60 000, двочлано 66 000, трочлано 72 000 итд. И до тог износа домаћинство не плаћа ништа од пореза.
Дакле, то је неопорезовани део.
Па, ако неко домаћинство има кућу од 40 000 евра или стан + викендицу од 30 000 евра, они не упадају у категорију која плаћа порез.
Али, ако двочлано домаћинство живи у некретнини која вреди 100 000 евра, онда се њима одбија онај неопорезовани део. Дакле, од 100 000 (вредност некретнине), одбијемо неопорезовани део - 66 000, то значи да то двочално домаћинство плаћа порез на 34 000 евра. Јер све оно преко тог најосновнијег (60 000 + + + + ) је луксзу.
Дакле, ако неко живи у Кули у кући од 400 квадрата, не плаћа порез ако му кућа вреди 78 000 евра, а има четворочлану породицу.
Док онај што живи у 50 квадрата на Врачару, а сам је, плаћа порез јер живи у некретнини од 100 000 евра, а опорезује се само за 40 000 евра, јер је првих 60 000 евра неопорезовани део.
И тако имамо читаву лепезу различитих могућности. Дакле, не опорезујемо вишак квадрата, већ вишак вредности. Није исто ако неко живи у 100 кварата на селу, у приградском насељу или у центру Београда.