Рекох на почетку и пре човека су постојала начела која је човек преточио у забране (морал) и афирмацију (етика). То није било потребно пре човека.
Зато што Природа кроз опстанак то сама регулише на нивоу биолошких група (проширена породица), какве постоје пре човека. (Мравињак или кошница је у суштини породица, ако има само једну репродуктивну матицу, ерго без обзира на могуће хиљаде чланова).
Дакле, веће групе од породице имају већу еволутивну предност, али захтевају нова правила. Одакле та правила? Па од онога што већ постоји и што се изнова открива.
Друга је ствар што ја верујем да се начелно све поново открива, да суштински постоји од почетка света. То је ствар филозофије, а не науке која би то емпиријски доказала (кад откријемо емпиријски суштински Узрок, можемо комотно затворити радњу).
Тема је ОК, моја дилема око затварања је личног карактера