ZIGOMAR!, tvoje izlaganje je bilo izlaganje. Mogao sam ne pružiti nikakav odgovor, a ja sam odlučio da ubacim samo komentar sa strane. Ti si napisao da je potreban bolji pristup istoriji. Ja se sa tim slažem. Međutim, ne slažem se sa razultatima nekih kojih navodno prilaze tom boljem pristupu...a ti nisi ništa konkretnije naveo.
Ovo je šala sa određenom dozom istine (nesigurnost), ali zapamti da je
svaka nauka sem matematike, univerzalnog jezika, neprecizna i da napreduje.
No, ovdje ću ti ukazati nešto mnogo bitnije - tako nešto se najvjerovatnije nikada neće dogoditi, zato što putovanje kroz vrijeme unazad (u tom smislu)
nije moguće.
Svaka nauka se sastoji od spekulacija; u Frojdovo vrijeme
kokain je bio preporučljiva supstanca, lijek koji je Frojd promovisao čak i kao intelektualni stimulans. Koliko samo teza,
spekulacija (koje se baziraju na drugim
spekulacijama, i koje važe samo uz aksiom uzeti da su
te spekulacije istinite) koje danas postoje nisu istinite i koliko će se dokazati neistinitim u narednim godinama. Dovoljno je samo pogledati astronomiju, pa i fiziku uopšteno, ili pak hemijske discipline.
Sada bi sigurno spomenuo 'laboratorijske eksperimente"? Pa, za istoričare, rad na izvorima jeste
ogled. Neke teoreme bi se zaista mogle uzeti kao 'dokazive', ali koliko zaista jesu? Koliko se samo teza o
gravitaciji množilo? Svi veliki naučnici (uključujući i Alberta Ajnštajna) bili su više nego svjesni da je gotovo sve što mi tvrdimo suštinski pogrešno i da će se naučna saznanja mijenjati kako godine, decenije, pa i stoljeti prolaze. Možeš reći da si apsolutno siguran da lopta pada ako je ti baciš dole i to smatrati nekom vrstom
provjere, potvrde, ali to je samo zato što je današnje poimanje na nekom određenom nivou - mi nismo svjesni stvari koje tek treba da otkrijemo, a onda kada ih otkrijemo, postanemo svjesni! Kada se fizički zakoni koje danas smatramo
prirodnima, jer ih Priroda tako stvorila, prenesu na minijaturne
kvantne nivoe, praktično nemaju apsolutno nikakvog smisla! A to može značiti samo da nisu savršeni, odnosno da su pogrešni!
E sada, pošto sam već zaokrenuo u sferu prirodnih nauka, a ovo nije odgovarajući pod-forum, završiću samo sa jednim video snimkom:
Zamisli reakciju fizičara na ovo i - dobićeš reakciju istoričara na ove tvrdnje koje promovišete ovdje!
Zašto teolozi?
Proučavanjem nekog istoriografskog djela, mi možemo otkriti koji su
njegovi izvori, i tako redom ići sve do originalnog izvora informacije. Na osnovu sadržine teksta, mi možemo izvoditi razne zaključke - npr. iz čitanjem romejskih istoriografa, za one koji izvor nisu naveli, mi tražimo izvor. Recimo - proučavamo upravo period ustanka Stefana Vojislava u Duklji. Idući tako mi dolazimo do originalno izvora - Kekavmena. Analizom teksta (načina na koji je zapisana
Travunija) dolazimo do zaključka da je on podatke koje je prenio u svom
Strategikonu preuzeo direktno iz prve ruke, odnosno ili od nekog Srbina iz jadranskog primorja, ili od vizantijskoga nekog upravljača koji je bio u direktnoj korespodenciji sa srpskim plemenima, poznavao njihov jezik i bio dobro upućen u lokalne prilike.
Mislim da kardinalna greška zbog koje ti imaš takav pristup leži u tvojoj percepciji istorijskih izvora. Naime, ti si naveo istoričare (tj. možda naučno pravilnije da ispravim, istoriografe), te ti izgleda misliš da se istorijska nauka bavi isključivo narativnim,
pripovjedačkim izvorima (pisanom tradicijom). To nije tačno! Naprotiv,
pisanih dokumenata, čovjekovim ostacima, pisanim tragovima.
Dokumentarni izvori nebrojeno puta nadbrajaju narativne!
Sada, ako ćeš ti recimo tvrditi da nemamo vremeplov da provjerimo da li su ljudi bili ljudska bića u Srbiji ili ružičasta prasad kada je bio sprovođen popis 1834. godine od strane Knjaževine Serbije, onda stvarno nemaš racionalan pristup, tj.
naučni metod.
Dakle, da rezimiram, istorija se bavi
svim primjerima
pisane riječi!
Činjenica da je potrebno dosta veliko, široko obrazovanje za istoričara, te ogroman napor koji je neophodno uložiti radi objektivnog prosuđivanja dvije-tri rečenice, gotovo je bezobrazno tvrditi da istorija nije nauka! Slažem se da
istorija u užem smislu (ja pod istorijom podrazumijevam i istoriju umjetnosti, i arheologiju i istorijsku geografiju i klasičnu filologiju i istoriju književnosti itd...) sama po sebi nije ništa, da je gotovo bezlična, kao drvo bez krošnje, ali od XIX vijeka
polako napreduje kritička istoriografija i pojam
istorijskog izvora se širi na...bukvalno
sve materijalno, pa i nematerijalno (usmeno predanje). Pogrešan pristup koji je pozitivistička istoriografija postavila jeste onaj kome je temelj Šarl Senjobos, koji je čvrsto tvrdio da se
istorija gradi na osnovu dokumenata, otpisujući nepisane istorijske izvore. Međutim, isto tako istorijska nauka predstavlja jednu
srž, srce koja sve pomoćne nauke okuplja i objedinjava. Da li je arheologija nešto bez istorije? Nije ništa, ona kao nauka bez nje
uopšte ne postoji! Podsjetiću te i da se budući istoričari obučavaju ne samo istorijskom disciplinom u njenom
najužem značenju, već oni su
i arheolozi, i paleografi, i numizmatičari, itd...
Sve će biti proverljivo i dokazivo tek kada istražimo sve što se može istražiti kao Ljudi i dostignemo
Pročitaj na šta sam odgovorio...Srbi nisu
jedini narod koji se bavi time, kao što i sam uostalom priznaješ u ovom gore djeliću.
