Nacije na Balkanu (i šire, opšte pitanje nacionalnog identiteta)

čvrsnica:
slavene

da ne duljim,uporno ponavljas upakovano u fini celofan jednu te istu tezu o srpstvu zapadne hercegovine,tocnije huma.kada dokazes srpstvo bunjevaca koji su autohtoni stanovnici tih krajeva i od kojih se ni mi danasnji uopce ne razlikujemo,dokazao si i nase srpstvo.koliko se sjecam jednom si izjavio da bunjevci ipak pripadaju hrvatskom korpusu......pronadji taj citat,koji ti je mrki negodovanjem replicirao

dokazavsi srpstvo bunjevaca,dokazao si i srpstvo citave juzne dalmacije,skupa sa splitom,zadrom i drugim gradovima

hum je velik pojam i potrebno je detaljno pricati o pojedinim oblasti kao npr. rama,koja je duboko vezana za dalmaciju,kako prije,tako i danas
Kliknite za proširenje...

Čvrsnice,

Nigdje nisam govorio o zapadnoj Hercegovini (Hum nije veliki pojam; Hercegovina jeste), nisam nigdje pokušavo 'upakovati' taj kraj u Srbe - no, nesporna је činjenica da tim krajem pored Hrvata, jesu vladali i Srbi. To je istorijski fakt koji se ne može nikako osporiti.

Za Bunjevce ne znam ima li ikakvih dokaza da su oni pripadali srpskom narodu; znam samo da se u istorijskim izvorima oni u južnoj Ugarskoj nazivaju Vlasima, isto kao i pojedini drugi rimokatolički došljaci, iz Dalmacije, ali poglavito Srbi iz samih srpskih zemalja. No, naravno, nisu u pitanju Vlasi, već 'vlasi', a isto kao što Srbi Hrvatske nisu Vlasi, nisu ni Srbi Vojvodine ili Bunjevci, a to se ne može interpretirati kao sinonim za Srbe.

Osim 'vlaškog' naziva Bunjevaca, mislim da ne postoji više niti jedan jedini izvor koji bi išao u korist srpskih teza o njima...

čvrsnica:
takodjer nek slaven iscita ovaj post vise desetaka puta,jerbo je mene ubijedjivao sasvim suprotno kad je u pitanju tematika koju si sad naveo
Kliknite za proširenje...

Čvrsnice, ja sam nekada kada sam došao prvi put na ovaj forum, pa i prije par godina, još uvijek bio u zabludama o tome kako je Krka zaista iz 1350. godine i sl. No, još u diskusiji sa tobom sam iznosio tvrdnje da sam negdje pročitao da su pravoslavne bogomolje Bosne i Hrvatske dosta novijeg datuma nego što se to misli, a u prvom redu mislim na one u sjevernoj Dalmaciji.

No, konkretnu literaturu koja bi definitivnije precizirala kada su preuzeti ti manastiri nisam imao u rukama i odlično je što je Tandoori Masala postavio to na forum, jer sam se sada i lično uvjerio.
 
Poslednja izmena:
Slaven777:
Čvrsnice,

Nigdje nisam govorio o zapadnoj Hercegovini (Hum nije veliki pojam; Hercegovina jeste), nisam nigdje pokušavo 'upakovati' taj kraj u Srbe - no, nesporna је činjenica da tim krajem pored Hrvata, jesu vladali i Srbi. To je istorijski fakt koji se ne može nikako osporiti.
Kliknite za proširenje...
Када су Хрвати, изузев Шубића, неоспорно владали Хумом?
Узгред, може ли се рећи за HS од Томе Архиђакона да је поузданији извор за претходне векове него ли ЛПД (питам јер птетпостављам да мислиш да се хврастка власт над Хумом може препознати у том делу)?
 
Bajo Pivljanin:
Када су Хрвати, изузев Шубића, неоспорно владали Хумом?
Узгред, може ли се рећи за HS од Томе Архиђакона да је поузданији извор за претходне векове него ли ЛПД (питам јер птетпостављам да мислиш да се хврастка власт над Хумом може препознати у том делу)?
Kliknite za proširenje...

O tome je detaljnije pisao Casino Royal na temi o knezu Miroslavu.
 
Slaven777:
O pogrešnoj pretpostavci u srpskoj literaturi daje zapadna Hercegovina bila toliko sastavna čest' srpske srednjo-vjekovne države Nemanjića...
Kliknite za proširenje...

То нисам ни спорио. Али не видим какве то везе има са хрватском управом над дотичном територијом? Тј. на југозападу се Немањићи граниче са истим краљевством као и на северу.
 
Poslednja izmena:
Slaven777:
Čvrsnice,

Nigdje nisam govorio o zapadnoj Hercegovini (Hum nije veliki pojam; Hercegovina jeste), nisam nigdje pokušavo 'upakovati' taj kraj u Srbe - no, nesporna је činjenica da tim krajem pored Hrvata, jesu vladali i Srbi. To je istorijski fakt koji se ne može nikako osporiti.

Za Bunjevce ne znam ima li ikakvih dokaza da su oni pripadali srpskom narodu; znam samo da se u istorijskim izvorima oni u južnoj Ugarskoj nazivaju Vlasima, isto kao i pojedini drugi rimokatolički došljaci, iz Dalmacije, ali poglavito Srbi iz samih srpskih zemalja. No, naravno, nisu u pitanju Vlasi, već 'vlasi', a isto kao što Srbi Hrvatske nisu Vlasi, nisu ni Srbi Vojvodine ili Bunjevci, a to se ne može interpretirati kao sinonim za Srbe.

Osim 'vlaškog' naziva Bunjevaca, mislim da ne postoji više niti jedan jedini izvor koji bi išao u korist srpskih teza o njima...



Čvrsnice, ja sam nekada kada sam došao prvi put na ovaj forum, pa i prije par godina, još uvijek bio u zabludama o tome kako je Krka zaista iz 1350. godine i sl. No, još u diskusiji sa tobom sam iznosio tvrdnje da sam negdje pročitao da su pravoslavne bogomolje Bosne i Hrvatske dosta novijeg datuma nego što se to misli, a u prvom redu mislim na one u sjevernoj Dalmaciji.

No, konkretnu literaturu koja bi definitivnije precizirala kada su preuzeti ti manastiri nisam imao u rukama i odlično je što je Tandoori Masala postavio to na forum, jer sam se sada i lično uvjerio.
Kliknite za proširenje...

hvala na odgovoru
 
krinka5:
Krivo mi je da kad neko nema nikakve arumente za svoje sumanute mitomanske stavove (zasnovane na davno prevaziđenim autorima) pa počne da vređa sagovornika kako je Hrvat . Jeftin patriotizam i megalomanstvo srbijanskih jajara koji iz vlastite fotelje nisu doope pomerili a vide Srbe u svim vremensko-prostornim dimenzijama.
Kliknite za proširenje...

Ako sam ja nekog ovde uvredio neka me sankcionisu .Konstruises stvari u svojoj glavi .Gospodina nikada nisam nazvao Hrvatom ,niti izneo nesto pogrdno na njegov racun .
Postavio sam pitanje ,on je dao konkretan odgovor .Nema nikakvog spora
 
U 51 broju od 3 Novembra 1849. god. zemunskog lista "Pozornik Vojvodine Srbije" našao sam dopis iz V. Komloša, da je „jedan zaslužni stari gospodin tamo među Krašovane) putovao i da je podnoseći tadašnjoj komisiji za uređenje „Vojvodine Srbije" izveštaj, naveo da „vršački i belocrkvanski predjel treba u krug Vojvodine da dođe, ali da treba Banat dobro ispitati, jer i lipovski predjel zaslužuje da se s Vojvodinom spoji, jer se ovaj gotovo iz samih Crnogorskih mesta sastoji." Nabrojao je do 27 sela, „a imade, veli, i više, u kojima sami Crnogorci žive i s našim premda dosta pokvarenim Srbskim jezikom govore; i ova mesta ako pod Vojvodinu ne potpadnu, zaista će se u drugi narod izgubiti." Za to, veli, valja „poverenici Vojvodine Srbske u Beču mapu što skorije preda se uzeti i dobro Banat ispitati i o tim Crnogorsko-Srbskim mestima se uveriti".

Kao što se vidi, ovaj pisac računa Krašovane za doseljenike iz Crne Gore. Njihova je prošlost, u ostalom, kod nas dosta tavna, neispitana.]

M ono malo etnografa, koji su u nekoliko redića pisali o Bunjevcima, nigde im ne iznose tačan broj. I kada govore o {10} njihovu broju, oni se bitno razilaze u tome, ili i Bunjevce i Šokce ubrajaju ujedno.

Tako ih Hunfalvi računa, nazivajući ih katoličkim Srbima, na 70.000 duša. Šviker računa, da Srbi („obe vere") sačinjavaju u Bačkoj 15%, u Baranji (sa Šokcima) 15–17% od celokupnog stanovništva. Keleti računa, da u Bačkoj sačinjavaju Bunjevci, Šokci i Srbi 19%, a u Baranji (Šokci i Srbi) 16% od celokupnog broja stanovništva. Badić računa, da u Bačkoj ima 55.000 Bunjevaca i Šokaca. Fenješ računa da Šokaca ima 429.268, ali tu su naravno i Šokci u Sremu i Slavoniji. Klajić računa, da u Baranji ima 43.011 Šokaca. Po popisu od 1880 g. ima u Bačkoj 56.000 Bunjevaca i Šokaca, ali kada se po mestima sračunaju ima samo u Bačkoj do 60.000 Bunjevaca i do 16.000 Šokaca.
 
Kanonik Ivan Antunović, jedan od prvih Bunjevaca, najviše zastupa gledište, da su Bunjevci starosedeoci, kao što se to iz njegovih spisa, a naročito iz njegove „Rasprave" vidi. On veli, da su Sloveni, dakle – po njemu – i Bunjevci bili starosedeoci u Ugarskoj pre, a i za vreme dolaska Mađara u Ugarsku. Mi to što se Slovena tiče, potpisujemo. Istoriska je istina, da su odmah posle Rimljana i raznih nomadskih plemena sarmatskog i tračkog kolena, Bačku i južnu Ugarsku naselili Srbi, a gornje krajeve Ugarske ostali Sloveni, i da su tek posle njih došli Mađari kao zavojevači. Oni su od Srba odnosno Slovena primili sve kulturne osobine jednog naroda, oblike ustanova državnih, bezbroj reči i to onih, koje u svom jeziku nisu imali, pa čak i Hrišćanstvo. Sloveni behu miran, zemljoradnički, ali već kulturan narod. Mađarski jezik kipti zaista od mnogih reči srpskog ili pravilnije slovenskog korena. Dankovski u svome rečniku; – akademik Florijan Maćaš, rođeni Mađar, u svojoj istoriji o rečima Mađarskog jezika; – dalje sam Pavle Hunfalvi, njihov prvi etnograf, dokazuju to nesumnjivo u svojim radovima. Nu osim tog pismenog dokaza sa Mađarske strane i tolikih dokaza sa Slovenske strane (Šafarik i dr) dokazuju to i ova fakta što je ¾ imena mesta u Bačkoj i sada srpskoga korena, da sve reke, brda, jezera, njive imaju i sada srpske nazive, da su srpske crkve i građevine starije od mađarskih i nemačkih. Od nekih pedeset pet mesta u rejonu gornje Bačke 36 imaju i danas čisto srpska imena. Od 12 većih pustara, koje su mnogobrojno naseljene nose 9 srpska imena (Ravna i Rastina kod Gakova, Šara kod Stanišića, Kulić kod Srbobrana, Stari Leđen ili Riđica, Tavankut, Šebešić, Verušić, Zobnatica kod Subotice). Jedino brdo u Bačkoj ima srpsko ime – Telečka. Od 4 reke dve imaju srpska imena (Krivaja i Mostonga). Svih pet jezera u Bačkoj imaju srpska imena (Palić, Krvavo jezero, Slano jezero, Ribje jezero, Jezero).

Sve ovo gornje pokazuje da je Bunjevaca istina bilo u Bačkoj i pre njihove glavne seobe 1687 g. ali ih nije bilo u mnogo ranija vremena, a još manje posle Muhačke bitke. Međutim Srba katolika i to onih, koji se sada nazivaju Šokci, bilo je mnogo ranije. [Od Šokaca zna se, da su dobili plemstvo Kata Orlović (1535. g.): Božo Radić (1564. g.)! Nikola Dvorniković (1663 g.); Nikola Milojković, crkveni sudac kaločkog biskupa dobiva 1639/41. god. pustare Tompu, Ivanku i Šebešić, i sela bačka: Kaćmar, Garu i Baškut. Beogradski biskup Marin Imbriširović deli krizmu katoličkim Ilirima 1649. g. u Bajmoku, Martonošu, Beregu i Santovu. God. 1629. pominje se kao šokački paroh u Baču Fratar Tatić (a ranije, 1478. g. kanonik Tavankut u Baču). Ovo iznosi, M. Mandić ("Danica" 1897. g.) za dokaz, da je Bunjevaca bilo mnogo ranije u Bačkoj, no samo ovo dokazuje ranije seobe i dolazak Šokaca, a ne Bunjevaca.] Kao što se vidi ovi dokazi toliko su ništavni prema dokazima, da su Bunjevci doseljenici novijega vremena, da se sa tim dokazima ni meriti ne mogu.
 
Poslednja izmena:
I bolje da ti obrisan da se ne brukas, nazalost nije, i dalje stoji tamo i bruka onog ko ga je postavio. da citiram samog sebe:
A vi mislite na Višeslava koji je bio župan pod vizantijskom okupacijom...marionetska vlada i to...tada ste se zvali Raška a ne Srbija...pa što ne kažete.
Heh, vizantijska okupacija, volim ove neobrazovane Uzmi neku istoriju Vizantije ili ne daj Boze istorijski atlas pa ces videti da do 1018. godine granica Vizantije ne prelazi liniju Drac, Solun, Jedrene. Do Vasilija II Srbi su za Vizantiju misaona imenica, daleki zapad i egzoticna destinacija, ukljucujuci i one koji zive u Bosni. Da ne pricamo o tome da je prvi pomen Raske u istoriji iz 1186. godine, mnogo kasnije.
Kliknite za proširenje...
Dakle u 8. veku se Srbija zvala Srbija a Višeslav nije bio nicija marioneta a ponajmanje vizantijska posto u to vreme Vizantija jedva uspeva da sacuva Carigrad od Bugara, a o Srbima i Srbiji mogu samo da sanjaju.
 
„Novi u donjoj Lici grad je ... dok su vladali varvari (Turci) živelo je 200 vlaških glava u novskom okružju, a sada ih ima 34 kuće Ledeničana (iz Ledenice kod Senja, za koje M. Grbić veli, da su Bunjevci, koje kanonik Brajković zove prosto Vlasima, ne razlikujući ih po narodnosti od Srba.)]


27. septembra 1709 g. ode u Ljubljanu pred komisiju deputacija od strane „vas puka Like, Krbave i Karlobaga" da se žale protiv nepravde i globe. U deputaciji su bili kapetani: bunićki Dobrovoj Knežević, medački Luka Bogdanić i protopop Like i Krbave Jovan. Na molbi, koju je ova deputacija odnela u Ljubljanu, bili su potpisani: Stojan Kovačević od Lovinca; Miloslav Svetičanin od Visuća; Mate Novačić na Udbini; Milan Marinković od Mekinjara; Dejan od Raduča; Ivan Došenović iz Gračaca; Stevan Buturac sudac pazariški; Ivan Orlović knez pločki; Radošin Suknajić barjaktar medački; Marko Anić barjaktar Lovinački; Vukadin Obradović knez od Bruvna; Nikola Došenović barjaktar karlobaški; kapetan Božičević iz Gračaca; Milosav Bosnić knez mekinarski. – Da li je ova deputacija uspela to nam je nepoznato.

Interesna je službena vojena statistika Like 1712. g. u Vaničeka (I). Tako je tada bilo:

U Pazarištu: 1 profus, 1 knez, 1 barjaktar (Fenrik) 43 konjanika, 280 pešaka. Stanovnici „rim. kat. Srbi (Bunjevci)";

U Brušani (posed Rukavina): 30 vojnika. Stanovnici rim. kat. Hrvati, Kranjci i „rim. katol. Srbi";
Ribnik i Počitelj: rim. katol. i pravoslavni. 1 kapetan, 1 vojvoda, 1 barjaktar, 1 knez, 60 konjanika, 156 pešaka;
Perušić: rim. kat. Turci (pokršteni), 1 kapetan, 1 zapovednik tvrđave, 1 barjaktar, 50 konjanika, 181 pešaka;
Budak: rimokatolički Srbi i Hrvati, 1 zapovednik tvrđave, 1 knez, 1 barjaktar, 20 konjanika, 60 pešaka; {55}

Raduč i Lovinac: stanovnici mešoviti, 8 oficira i knezova, 199 konjanika, 495 pešaka.

Interesno je, da je službena statistika još 1712. god. delila Bunjevce od Hrvata, nazivajući prve katoličkim Srbima.

Graničarska vojska brojala je 1740. god. 45.615 pod oružjem i 20.000 za oružje sposobnih na domu. Cela vojska u Austriji brojala je tada 113,000. Srbi su, dakle, davali više od polak te vojske i svagda bili na braniku otadžbine, zajedno sa svojom braćom Bunjevcima i Hrvatima.

Sve do 1746. g. nemamo nikakvog važnijeg momenta istaći, u kome bi Bunjevci aktivni bili. Te godine dogodi se i četvrta buna bunjevačka, kada narod kratkim putem poubija dva administrativna oficira Labickog i Eberštajna, koji nisu znali narodnog jezika, a hteli su brzo i to okrutnim merama da izvrše ustrojenje krajine po militarskom obliku, radi čega su i poslani.

Ta buna izazvala je veliku gungulu i smutnje, ali je brzo ugušena, a kolovođe neki Testa i Skenderović behu od vojene vlasti na smrt osuđeni i pogubljeni. U ovoj buni učestovahu Bunjevci iz Rudopolja (nekadašnja bruvljanska, a kasnije Sv. Petrovska satnija u Ličkoj pukovniji), Bruvna i Lovinca (nedaleko sv. Mihovske kompanije).

M. Grbić (II str. 8) piše o ovom ustanku ovo: Ustanak bukne najprije u Brinju (31. jula 1746. g.), pa se brzo raširi po okolini, ali sve po onim mjestima, gde življahu Hrvati i Bunijevci, kao: u Jezeranima, po Sv. Jurju, Krišpolju, po Krmpotama, po Stublici i t. d. U Lici opet ustanu Bunijevci u Lovinjcu i u Pazarištu. Srbe je umirio vladika Jakšić. Ustanak bude na brzo ugušen, kolovođe povješane i inače posmicane, a carica (Marija Terezija) zapovedi, da se nova graničarska uredba ima sa svim provesti.
 
Nasao sam nesto o Bunjvcima i Sokcima ,ako je moguce da se prokomentarise i argumentuje ,ali bez vredjanja i bilo kakvih neprijatnosti,hvala:)
Zaista ne znam dali se radi o falsifikatima ,mitovima ,ili necem trecem ,ali bi bilo lepo prokomentarisati i izneti svoje misljenje na jedan normalan nacin ,sto ne sumnjam da ce cenjeni forumasi i uciniti .Neko je gore pominjao Bunjevce,pa sam ja nasao po nesto o njima ,tako da je i meni samom zasigurno potrebna diskusija da bi formirao neko cvrsce misljenje o ovom kompleksnom narodu .:)
 
Brat patrijarha Čarnojevića Gavrilo prešao je u katoličku veru, oženio se sa Jelkom Obilovićevom i postao veliki kapetan u Kesthelju(x). Imao je četvoro dece, od, kojih je Franje svršio škole u Trnavi, postao Isusovac, te je umro kao rektor u Kaši. (Rasprava 115). – Povlasticom carskom od 1695. g. postavljen je srpski pravoslavni vladika i u Segedinu.]:)
Inace ovo sam preuzeo da nekog Bunjevackog sajta .:)
 
srbincrnogorac:
Brat patrijarha Čarnojevića Gavrilo prešao je u katoličku veru, oženio se sa Jelkom Obilovićevom i postao veliki kapetan u Kesthelju(x). Imao je četvoro dece, od, kojih je Franje svršio škole u Trnavi, postao Isusovac, te je umro kao rektor u Kaši. (Rasprava 115). – Povlasticom carskom od 1695. g. postavljen je srpski pravoslavni vladika i u Segedinu.]:)
Inace ovo sam preuzeo da nekog Bunjevackog sajta .:)
Kliknite za proširenje...

Пошто је ова темао ионако постала сваштара :) да улетим са једним питањем - зашто Чарнојевић, а не Црнојевић (не питам тебе @srbincrnogorac, већ уопштено зашто се презиме дотичне особе чита/пише/сриче тако)?
 
Mrkalj:
Imao je Srbincrnogorac dobru opasku da niko, u literaturi koju smo do sada viděli, eksplicitno ne kvalifikuje originalnu naměnu građevine ni kao rimokatoličku ni kao srpsku pravoslavnu bogomolju. Takođe je, od istog diskutanta, dobro je uočena činjenica da su crkvu podigli měštani o svom trošku i inicijativi; trěba viděti da li je to slučaj sa ostalim rimokatoličkim bogomoljama iz tog kraja i tog perioda ili inicijativa i srědstva dolaze iz "centrale". Zatim, trěba viděti kako je crkva orijentisana, odnosno na koju je stranu světa okrenut oltar. Sve u svemu, ne bi me čudilo da u skorije vrěme pročitam zaključak kako je u pitanju "hrvatska starokatolička kapela". :per:
Kliknite za proširenje...

koliko toga ima jos da ucis, procitas, spoznas, uzece te godine, desetljeca, pa cak i stoljeca ali nikada neces shvatiti jednu vrlo jednostavnu stvar...

svetispas.jpg



Miloje Vasic, Arhitektura i skulptura u Dalmaciji, od poceka IX do pocetka XV veka, Crkve, Beograd, 1922.
 
Poslednja izmena od moderatora:
Bosniak:
Ovdje mi je obrisan post i link kojim dokazujem da je Višeslav bio vizantijska marioneta, da niste imali državu u 8. vijeku i da se niste zvali Srbija.
hebiga, ne mogu ja pisati a Rechke brisati jer mu ne odgovara sadržaj.
Kliknite za proširenje...

Nije se zvala Srbija? Bosniak, o čemu ti to?

Kakav Višeslav marioneta?

Pa kako se zvala, ako ne Srbija? :D
 
Јордан Поп Јорданов - Орце

"Сакана единствена Кате,

Кога ќе го читаш моето писмо мене веќе нема да ме има - јас ќе бидам труп или веќе фрлен во некоја дупка како претепано куче. Но, во ситуацијава кога пред мојата смрт ми останува да живеам уште еден час или два, додека ја фрлам и последната бомба и да го тргнам чкрапецот на мојот нагант, мислам на тебе, писмото нека ти докаже колку многу те сакам.

Од првиот пат кога те видов, те засакав. Ти ми беше единствена радост, но чувствував дека немам право да се врзувам со тебе. Јас не си припаѓам себеси, а на делото кое што беше цел и смисла на мојот живот.


Да работам и да умрам за слободата на мојот народ, на мојата сакана ценета Македонија.

Те сакав со сите пори на моето тело. Чувствував потреба да те гледам, да го слушам твојот глас како звукот на цитрата. И сепак те одбегнував зашто ме плашеа честите средби со тебе ми ја ослабнуваа волјата ми ја смекнуваа десницата, зашто ти ми беше единствената врска со животот.


А не требаше ништо да ме врзува за него. Понекогаш бев груб дури и суров со тебе. Прости ми за грубоста и суровоста. Зад нив ја криев безграничната љубов, а срцето ми крвавеше. Верувам ќе ми простиш, ти си добра, а јас сега жалам што не бев подобар, повнимателен и понежен кон тебе.


Сигурно ќе прашаш: Неопходно ли е да умрам?
За мене нема друг излез. Го поддржував пред моите другари ставот: Тој што не ги штеди животите на другите нема право да го штеди ни сопствениот живот.


Знаев дека нашата акција ќе им причини смрт на многу невини луѓе, ќе донесе многу солзи и страдања. Зар по сето тоа што ќе го сториме јас ќе имам право да живеам? Мислам ќе биде ниско и подло.


Да умрам, за мине е врховна повелба на мојата совест. И потоа мојата девиза беше - не зборови а дело, а крајот е тој што го краси делото.


Има и едно последно сообразување, не сакам да му причинам задоволство на непријателот да се гаври со мене да си подигрува.
Зошто ми е живот лишен од слобода. Да тлее во некоја темна ќелија на Еди Куле или да се стопи под жешкото сонце на Сахара?
Не, претпочитувам да умрам!
Со мојата смрт ќе им го фрлам на непријателите, поробувачите на мојата татковина, мојот безграничен презир.
Како што живеев, така сакам и да умрам - скромно и чесно, до крај верен на себеси, сакав да бидам и останам и една целосна личност.
Треба да завршам. Времето не чека. Многу нешта навираат во мојата душа.
Но, ќе ги чуеш. Така е подобро. Срцето ти претскажа што би сакал да ти пишам во овој последен час. Ќе мине време, раната ќе ти зарасне. Животот е посилен од се.


Ти пожелувам, не, те молам да си најдеш друг маж, достоен за твојата љубов и нему дај му го своето срце и својата љубов. Дај му ги оние радости што ги чуваше и ги намени за мене.
Ти пожелувам да бидеш среќна.


Понекогаш во вечерните часови, кога спомените довеани од вечерните сенки ќе навлезат во твојата душа, спомни си за мене.
Ти благодарам за тоа.
Те прегрнува и те бакнува првиот и последен од гемиџиите, од самооткажаните.

Твојот Орце."

Писмото е напишано во 1903 година.
Kliknite za proširenje...

http://makedonskaiskra.com/istorijaideologija/makedonskaistorija/627-2011-09-02-18-54-45?lang=mk

Дирљиво зар не;) Мало Балканске романтике за време рата 1903;)
 
Bosniak:
Ja sam postavio link ali ga je neko obrisao.
Da, nije se zvala Srbija i Višeslav je bio tek činovnik Vizantije.

Ako je drugačije a ti daj dokaze ali ne tipa Sime Ćirkovića ili Deretića.
Kliknite za proširenje...

Твој пост није обрисан. Да ниси нешто погрешио ?


Не трпај Ћирковића и Деретића у исти кош. Јасан ми је твој став према српским историчарама (јако глупо заиста, но добро) али ништа ти не даје ексклузивно право да тражиш доказе одређеног типа, с обзиром да су сви твоји "докази" изузетно слаби.

Настој да дискутујеш како приличи, или ћеш имати проблема.


:hvala:
 
Poslednja izmena:
Prijavite se ili registrujte da biste poslali poruku.

Slične teme

Sensei
Kada se prvi put koristila reč Srbi za narod koji živi ovde na Balkanu i kada je prvi put zemlja gde žive ti Srbi nazvana Srbija?
2 3
Odgovora
69
Pregleda
1.678
Mrkalj
Mrkalj
Š
  • Zatvorena
Tito i Pavle Vuisić
Odgovora
1
Pregleda
145
đavolčić
đavolčić
M
Krštena Srbija i Bosna
Odgovora
6
Pregleda
404
leki1
leki1

Back
Top