Pohvalna beseda Manojla Stravoromana caru Aleksiju I Komninu krajem 1103. godine:
Πάλαι μὲν πονήρως ἐχούσῃ καὶ οἷον δυσϑαναϑοῦσῃ, τότε δέ πνεούσῃ τὰ ἔσχατα, ἀλλ᾽οὕπω γὰρ ἦν βουλομένῳ Θεῷ τὴν σιδηρὰν ἀρχὴν καταλῦσαι, ἐφίστησι τοῖς πράγμασί σε Θεὸς ᾿Αλέξιον ὡς ἀληϑῶς καὶ σωτήριον, ὃς οὕτω τὴν βασιλείαν παραλαβὼν ψυχορραγοῦσαν καὶ ἀποπνέουσαν (τὰ μὲν γὰρ αὐτὴν περιέρρει τῶν ἐσχάτων κακῶν, τὰ δὲ ἦν ἐν παρασκευῇ τοῦ ῥυήσεσϑαι), ἐς τὸ νῦν ὁρώμενον αὐτὴν μεϑηρμόσω κάλλος καὶ μέγεϑος, τῶν προσπολεμούντων ἐθνῶν τὰ μὲν μετὰ κινδύνων φυγεῖν ὁρίων τῶν σῶν βιασάμενος, τὰ δὲ ἀγαπᾶν ἀναγκάσας, εἰσυγχωρεῖς αὐτοῖς ἄνευ κινδύνων τὴν ἑαυτῶν οἰκεῖν τε καὶ νέμεσϑαι, τὰ δὲ ὅλως ἀπαλείψας ἐκ τοῦ βιβλίου τῶν ἐϑνικῶν ὀνομάτων, τοῖς μὲν φόβον ἐνσείων, τοῖς δὲ ἐργαζόμενος πόϑον, μᾶλλον δὲ τοῖς αὐτοῖς φοβερὸς ὧν ὁμοῦ καὶ ϑαυμάσιος, πλήττων μὲν τῇ δυνάμει τῶν ὅπλων παρακινούντων ἐς τὸ νεώ- τερον, καταπλήττων δέ τῶν λογισμῶν τῇ συνέσει καὶ τῶν τρόπων τῇ χάριτι. Εὐρώπης ἡμῖν τὴν μὲν πολεμουμένην εἰρήνευσας, τῆς δὲ ἀφαιρεθείσης οὐκ ὀλίγην προσέϑηκας ὅση τε ἐντὸς Αἵμου καὶ Ίστρου ἄνωθεν ἀπὸ τῶν Γετικῶν ὁρίων εἰς τὸν Εὔξεινον διακεῖται καὶ ἀφορίζεται' καὶ ὅσα παρὰ τὸν Kiuutpiov Βόσπορον, ἤδη δὲ καὶ ὅσα Σέρβοι κατεῖχον καὶ Σκυϑικὸν ἔϑνος καὶ | δουλικὸν Δαλμάτας τοὺς ἔχοντας ἀφελόμενον, τῆς τε ᾿Ασίας ὅση παράλιος ἀπὸ Μιλικίας ἀρχομένη καὶ μέχρι τῶν Κολχικῶν ὁρίων τῇ xa ἡμᾶς ϑαλάττῃ συναπολήγουσα᾽ τῶν τε μεσογείων τὰ μὲν αὐτὸς ἤδη βεβαίως ἔχεις, τοὺς ἐχϑροὺς ἀφε- λόμενος, τὰ δὲ σὺ μὲν τέως ἔχειν οὐκ ἐδοκίμασας, τούς τε μὴν πολεμίους ἀφείλου᾽ τοῦτο δὴ τὸ καινὸν καὶ ϑαυμάσιον.
https://archive.org/stream/arhive_documente_privind_istoria_romaniei/Fontes Historiae Daco-Romanae - Izvoarele Istoriei României - Vol.III - Scriitori Bizantini (sec.XI-XIV) (1975)_djvu.txt
Prethodno, bila je zlobno pogođena i kao da je umirala; ali sada, dišući svoje poslednje, ipak, jer Bog koji je želeo da okonča ovu gvozdenu vladavinu još nije odlučio. Bog je postavio Aleksija nad tvojim poslovima, zaista kao spasitelja, koji je tako primio carstvo krvareći i dahćući (jer su se udovi okomile oko njega radi konačnog zla, i pripreme su bile napravljene za njihovog izvršenje), na sada viđenu transformisanu lepotu i veličinu, primoravajući neke neprijateljske nacije da sa opasnošću beže sa tvojih granica, i nateravajući druge da vole, dozvoljavajući im da naseljavaju i ispašu svoje zemlje bez opasnosti, i potpuno brišući druge iz knjige etničkih imena, usađujući strah u neke i inspirišući želju u druge, strašniji i divniji istima, udarajući snagom oružja koje podstiče ka novom, i zapanjujući sa mudrošću u mislima i milošću u manirima. Pacifikovao si zaraćene delove Evrope, i iz delova koji su uklonjeni, dodao si nemalo, razgraničivši sve do granica Geta iznad Hema i Istera do Crnog mora i obuhvaćeno; i sve duž Kimerijskog Bosfora, pa čak i ono što su držali skitso pleme Srbi, i Dalmati koji su se oslobodili ropstva, i Aziju, uz obale do početka Kilikije, i do granica Kolkide spajajući se sa našim morem; a od unutrašnjih delova, neke sada čvrsto držiš, uklonivši neprijatelje, i druge još nisi odobrio da držiš, i zaista si uklonio neprijatelje — ovo zaista je novo i predivno.
Referenca se odnosi na kraljevstvo Konstantina Bodina.
U njemu je Komatina prihvatio to stanovište.