Ova rasprava, koja se povela, oko Lužičkih Srba me je navela da ponovo pokušam da objasnim iskrivljenost slike o, i danas, najvećoj skupini naroda.
Lužički Srbi imaju veze sa balkanskim Srbima isto koliko i Česi, Poljaci, Slovenci, Rusi i svi ostali koji pripadaju slovenskoj skupini naroda, kao i mnogi koji se više u njih ne ubrajaju.
Ključ rešenja "misterije" oko istog naziva dvaju toliko udaljenih nacija je u originalnom nazivu Slovena. Originalni (slovenski) naziv jeste Srbi. Samo dve od mnogih današnjih slovenskih nacija su zadržale taj naziv, balkanski i lužički Srbi.
Naziv Sloven su Srbima dali neslovenski narodi koji su srpski jezik, odn. staroslovenski, koristili i u međusobnoj komunikaciji, kao najdominantniji, kao danas engleski. Kada se danas nađu,npr. Danac i Italijan, sporazumevaće se na engleskom. Ne zato što ga vole, nego što je najdominantniji jezik na svetu.
Da se vratim na započetu priču. Kako je došlo do toga da neslovenski narodi Srbe nazovu Slovenima?
To se desiklo zbog njima nepojmljive činjenice da toliko mnogo plemena, na tako ogromnom prostoru, govori istim jezikom.
Pošto se na tom jeziku govoriti govorilo sloviti, oni su sva plemena kojima je taj jezik bio maternji prozvali Sloveni. Ne zna se tačno koji su neslovenski narodi tako nazivali Srbe, pre nego što je taj naziv postao opšteprihvaćen. Zna se da je dugi niz vekova postojao još jedan naziv koji su koristili nesloveni, a to je Jazici. Jazik na staroslovenskom znači jezik, što upućuje da je i taj naziv proistekao iz fasciniranosti rasprostranjenosti jednog jezika.
Vremenom je naziv Jazici nestao i ostao je samo Sloveni.
Sami slovenski narodi su sebe kao celinu ili kao plemena ili skup plemena nazivali različitim imenima. Otuda naziv Rusi. Nastao iz staroslovenske reči ras, što znači jedan, odn. prvi. Dugo su sebe i balkanski Srbi nazivali Rasima. Moguća su dva značenja ovog imena, ali je sigurno da je bio naziv za sve Slovene. Veruje se da je i taj naziv nastao u neslovenskim narodima. Jedno značenje bi moglo da bude jedan (jedinstven, celovit) iz razloga iz kojeg su nastali nazivi Sloven i Jazik (ogroman prostor, mnogo plemena, jedan narod i jedan jezik). Drugo značenje (manje verovatno) bi moglo da bude "prvi", u smislu najdominantniji. Očigledno je da je deo Srpskog naroda prihvatilo za sebe taj naziv (Rusi, Prusi, Rusini, srednjevekovni balkanski Srbi), kao i drugi deo koji je prihvatio naziv Sloven (Slovaci, Slovenci), dok su ostali svoja plemenska imena pretvorili u imena nacije.
Da mi neko ne bi mitingovao ovde, odmah da pojasnim da Prusi nisu Germani, već germanizovani Sloveni.
Kako ne bi ispalo da su samo nama drugi davali imena, odmah da kažem da smo i mi "krivci" za imena mnogih neslovenskih naroda, s tim da je to rezultat poretka vladavine manjine nad većinom.
Navešću primer Nemaca.
Nad germanskim plemenima vlast je imalo jedno slovensko pleme koje se zvalo Teuti, po slovenskom bogu rata Teutu, koga je ovo pleme slavilo. Vremenom se to dominantno pleme stopilo sa većinom nad kojom je vladalo, ali je ostao naziv Teut, koji se kroz vekove transformisao u Dojč (Deutch).
Ista stvar se desila i sa istočnim delom balkanskih Srba, današnjim Bugarima. Oni su pokoreni od strane tatarskog plemena Bolgar. Kao manjina pleme se vremenom utopilo u većinu, s tim što je ostao naziv, odvojenost od ostatka naroda, i imena (Sofija, Tamara itd.). Poznato je da se pre dolaska Tatara Bolgara grad Sofija zvao Srbica.
