Prije nekoliko godina sam imala teski grip,zajedno sa majkom.Lezale smo u kuci pod visokom temperaturom koja se nicim nije mogla oboriti,jedva smo imale snage do wc otici,a kamoli doktora.Samo lezis,gledas u plafon,ne jedes nista,a temperatura ne spada.Negdje sedmi,osmi dan smognemo snage otici do ljekara...i tamo nam kaze jos tri dana lezite i proci ce.I tako je i bilo.
Deseti dan prodje temperatura,vrati se apetit,jos koji mjesec je trebalo da se organizam potpuno oporavi.Znaci,sve je zavisilo samo od vlastitog imuniteta.
Ali nismo se bojali u smislu sta ce biti,kao sto bi se bojali sad od ove korone,jer niko nije stvarao dramu.Lezi dvije nedelje,cuti,pij lijekove i cekaj da prodje.A ljudi su i od gripa umirali.
I iako je bila sezona gripa i cekaonice pune nolesnih,niko nije nosio masku,nista se nije dezinfikovalo,a ne vjerujem ni da je vecina primila vakcinu.
