Ova ličnos je vrlo aktivna u javnosti u zadnje vreme, posebno od 2019. godine, odnosno od građanskih protesta. Iako je svojevremno odbacivao, u novije vreme izražava otvorenost vezano za spekulacije da bude Vučićev protivkandidat na predstojećim predsedničkim izborima.
Imamo teme o Tepić, Tadiću i Kavčiću; mislim da je jednu o Majiću trebalo davno otvoriti...sudija žalbenog veća beogradskog suda, Miodrag Majić figurira kao ličnost koja bi trebalo da po mnogima zauzme ulogu koju je na prošlim izborima imao Saša Janković, pod uslovom da dođe do koncenzusa kod barem jednog dela opozicije iza njegove kandidature.
U zadnje vreme Majićeva perspektiva dolazi pod znak pitanja, zahvaljujući raskolu između Skupštine slobodne Srbije, kojoj je je on jedan od glavnih favorita za predsedničkog kandidata, i bloka političkih stranaka okupljenih oko Dragana Đilasa. Posle i nekih različitih, manje ili više stvarnih i utemeljenih, glasina oko ambicija vladike Grigorija i Dejana Bodiroge, raskol Đilas-SSS oko međustranačkog dijaloga pod medijacijom Evropskog parlamenta doveo je do početka očigledne kampanje Marinike Tepić za kandidaturu, oko čega postoji i određeni koncenzus u okviru bloka političkih tranaka okupljenih oko Stranke slobode i pravde.
Raspadanje Udružene opozicije Srbije za sada deluje da će po svemu sudeći zapečatiti mogućnosti da se veći deo opozicije dogovori oko zajedničkog predsedničkog kandidata. Mariniki Tepić put je utro, pored raskola Đilas-SSS i raskol Đilas-Jeremić, jer je Vuk, slično kao i Boško Obradović, u sporu zauzeo stanovište jednako SSS-u. Odlazak Mlađe Đorđevića i potonje osnivanje Pokreta Oslobođenje, kao i Srpskog pokreta Dveri, utrlo je put preobražaju nekadašnjeg Saveza za Srbiju (uz malena proširenja u vidu Državotvornog pokreta Srbije i Pokreta slobodna Srbija) u labaviji politički savez poznat kao UOPS, koji je nedavno definitivno bio sahranjen kao epilog dugogodišnje kompetitivnosti Vuka i Đilasa i spora oko pogleda na pristup prema bojkotu i saradnji onima koji su izdali Sporazum sa narodom, te se završava povlačenjem Narodne stranke iz te koalicije. Time je otvoren put Đilasovoj saradnji sa političkim opcijama kao što su Pokret slobodnih građana, Nova stranka, ali i za vaskrsnuće negdašnjeg predsednika opštine Stari grad Marka Bastaća, odnosno početku predsedničke kampanje Marinike Tepić. S druge strane, kako postaje sve jasnije da niti Miloš Ković ni Mlađa Đorđević ipak nemaju nemere da se kandiduju na izborima (a po svemu sudeći odustaje od toga polako i Čeda Antić) ovim je otvoren put okupljanja desnice oko Aleksandra Kavčića, koga će sasvim izvesno podržati Pokret DJB, a možda i Narodna stranka.
Kada se tome doda da Boris Tadić nesumnjivo već neko vreme razmišlja o ome da se još jednom baci u trku, te da na tom planu radi već duže vreme i na domaćoj i međunarodnoj sceni, postaje prilično jasno da je ideja o sudiji Majiću kao zajedničkom kandidatu ujedinjenog dela opozicije pod sve većim i većim znakom pitanja. Međutim, ne prejudicirajući dalji razvoj situacije, posebno u svetlu dijaloga vlasti i opozicije, daljih pregovora, sujete i svađa među opozicionim političkim činiocima, ali ostavljajući i mogućnost da se kao alternativa stranačkim opcijama na građanskoj sceni (oko SSS?) pojavi i jedna nestanačka ličnost, koja bi okupila intelektualce i demonstrante koji su učestvovali u protestima pod sloganom 1 od 5 miliona (te neke druge, građanske i proevropske pokrete), te tribinama pod sloganom
Nije filozofski ćutati na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, hajde da otvorimo jednu jedinstvenu temu o
Miodragu Majiću i prodiskutujemo o njegovoj perspektivi, potencijalu i ulozi na domaćoj političkoj pozornici.
Majić na istinomeru (nema posebnu biografiju, još uvek):
https://www.istinomer.rs/tag/miodrag-majic/
@Moljac64