Vukašinova kćerka je bila udana za cara Uroša.
Ево шта сам нашао код ДиКанжа ( Молим Сребрену да преведе колико може )
Duplici commentario illustrata ([Reprod. en fac-sim.]) auctore Carolo du Fresne (Du Cange )
Vucascinus Ceonichius, ( a ) cum Cralis seu Regis Serviae ab-Urosio obtinuisset dignitatem, hanc eo extincto servavit. In oppido Hlieuno natales excepit, Margna seu Margnava filius, qui ex jnferioris ordinis nobilitate, ad summam in Stephani Serviae Imperatoris aula, illius savore, evectus est potentiam, unà cum Vucascine, Uggliesca, Goico fillis. Vucascinus & Uggliesca, quorum alteru, Cralis, id est Regis, alterum Unglesis nomine ferè semper donat Laonicus, caeteris suae aetatis proceribus auctoritate & animi fortitudine praestiterunt : ac praesertim Uggliesca, qui quà valebat bellicâ experientiâ Thessalonicam ad extremum adductam discrimen, ad tributum sibi persolvendum tandem adegit, Turcis variis in praeliis caetera deleris. Vucascinus Magni Stephani Imperatoris Pincernae alter vero Protospatharii dignitate functi sunt. Tractus istius qui à Pherrarum oppido ad Danubium usque protenditur, praefecturam iis tradidit Stephaqnus, cujus , co mortuo dominatum in folidum arripuere. Uterque porro eo potentiae venit , ut Comes Lazarus & Jupanus Nicolaus Altomanus conceptà ex immensa hac auctoritate invidià, ad eam penitus convellendam Urosio in fuas partes conciliaton bellum iis inferre persuaserint. Atque ii utrumque fratrem cum validis copiis adorti, fusi ac deleti funt. Lazaro turpiter fugiente, Altomano vix necis evadente periculum, ac Urosio denique capto, & in Serviam abducto, ubi tandem à Vucascino clavà in caput impacta interemtus est, uti supra commemoravimus ( b ) Mortuo Urosio, Vucascinus & Uggliesca, cùm accepissent Solimanum infestis in se fignis cum LXX, armatorum milium exercitu adventare, coactis ad XXX milia militum copiis obviam processere, Thraciamque ingressi, vastatis agris, complurivuscque nullo ferè resistente expugnatis oppidis, tandem cum Solimano manus conserunt, cuo in praelio caesa ad XXX. Turcorum millia, ad Kosovi planitiem.( c ) At cùm spoliis onusti in Rasciam redirent, Selimanus, qui intra montana cum aliquot copiis delituerat, incautos fortiter aggressus, oppressit ad Castellum Ciarnomanum in Tracia, vel uti refert Laonicus, in Cermianensi tractu : Vucascino & Uggliesca caeterisque è suis fugam arripere coactis, quorum potior pars, ipsique Uggliesca & Goicus in Mariza fluvio sunt demersi. Vucascinus vero transmisso fluvio, cum ad oppidum Caramanlium circa fontem ex immodico cursu captandae quietis gratiâ resideret, à Nicolao Harsoëvichio, vel Harscia, puero honorario, ingentis pretii, quam ad collum ille deferebat, catenae aurea inhiante, interemptus est. Illius corpus ad sanctum Demetrium in Suscizam Rasciae oppidum perlatum, juxta Urosii Regis postremi tumulum reconditum est : Uggliescae vero ac Goici cadavera minimè reperta sunt. Post hanc cladem, quae accidit XXVI. Septembris die, anno MCCCLXXI. Turci nullo obsistente Rasciam ingresi ac depopulati sunt, plerisque procerum iis sese adjungentibus, quibus aliàs resistendo haud pares erant, quos inter fuere Dragazes & Constantinus, Zarci Deanovichii fillii, qui primas obtinebant in Vucascini & Uggliescae aula. Vucascinus verô quatuor habuit filios, Marcum, Iuaniscum, Andreascum, & Mitrascum ; ac natas duas, Rusnam, nempe, quam Matchaeo Cantacuzeno nuptam aiunt, quod jure in dubium vocari potest, & Milizam , Georgii Balzae Zentae Principis conjugem. Atque hi quidem liberi in parentis principatum eo extincto successere, quo tamen diu pacatè frui haud passi sunt proceres alii. Quippe Lazarus Comes , Pistrinam & Novobardum agrosque circumvicinos ; Nicolaus Altomanus ditionibus suis confinia ; Balzae ex sorore nepotes Priscienum locaque adjacentia ; ac denique Turci quae in Thracia ac Romania possidebant, invaserunt. Ita bonis suis ferè omnibus oxuti Vucascini liberi, Sultani partes amplexi sunt, pacto annuo triburo, praeter Junaiscum, qui in Zentam concessit, & haud multo post cum Balza Georgii fratre in praelio cum Turcis anno MCCCLXXXIII.interemtus est. Marcus, cognomento Cragrievichius, Castoriam, Locrida & Argos in Pelopenneso, sub Turcorum tutela obtinuit. Huic uxor suit Helena, Clapeni proceris Graecanici filia, quae cùm ob solutiorem pudendamquae ( d ) vjtam à Marco fuisset dimissa, Castoriam venit, urbemque Balzae tradidit, coincojugem asumpto, quam Marcus cum Turcicis copiis frustra deinceps recipere conatus est. Periit ille tandem in Sultani Bayazetis comitatu, eo in bello, quod adversus Myrzem Valachiae principem gessit, ad Chraglinum Valachiae oppidum. Illius corpus tumulatum suit in Monasterio Blaciani, seu Bullacini, juxta Scopiam. Mitrascus pariter pro Turcis pugnando, nulla superstite prole interiit. Ex Andreasco horum fratre natus Dominicus Monscilus, pater Coiae Musachorum principis, & Helenae Stephani Cossaciae Ducis S. Sabae uxoris. Ita extineta prorsus Vucascini familia, illiusque dissiparus principarus, quem arrepta per scelus tyrannis . excitaverat. Vucascino pro armorum insignibus, regni ipsius Serviae insignia ads, ignat Orbinus, Crucem Scilicet, quam planam discunt ; cum quatuor igniariis, vel literis B. ad Singula ,area latera, habente in centro aguilam coronatam cum alis expansis.
( a ) Orbin p. 58
( b ) Laonic. L. I. p. 19. 20.
( c ) Hist. Acutbois AN. 1366.
( d ) Orbinus p. 290.
