Genetička Struktura Srba i Hrvata

FDDD:
Da, to je glavni dokaz da je PH908 na prvom mestu vezana za Srbe.
Njen epicentar u sklavinijama Zahumlje i Travunija koja je očigledno bila naseljena Srbima dokaz je toj teoriji.
Kliknite za proširenje...
Iskren da budem ne mislim da je postojao epicentar u tom smislu kada je PH908 u pitanju, njena razgranatost je vrlo jaka i u Raskoj, i bukvalno na svim srpskim teritorijama, za tako nesto je bilo potrebno da grane kao sto su Y3120 i PH908 budu usko vezane i kljucne i za Srbe van Balkana, dakle, pri samom dolasku Srbi su doneli mnostvo grana koje su se rasporedile na srpskim teritorijama.
 
📚 Asimilacija Srba među Hrvate: Multidisciplinarni naučni osvrt


---

1. Uvod

Fenomen asimilacije Srba među Hrvate predstavlja jednu od najkompleksnijih tema balkanske etnogeneze, jer povezuje složene procese verskih konverzija, migracija, političkih administracija i dubinskog kulturnog mešanja. O njemu je pisao i Vladimir Ćorović, ističući:

> „Srpsko ime prostiralo se znatno zapadnije nego što bi to današnje granice pokazuju.“ (Istorija Srba, SANU, 1989) [1].



Ovaj rad koristi višeslojni pristup: istoriografske izvore (popisi, defteri, carigradski i franački zapisi), lingvistiku, toponimiju i savremenu genetsku genealogiju (Y-DNK i mtDNK klastere) kako bi se razumela dubina i kontinuitet srpskog sloja na zapadnom Balkanu.


---

2. Istorijski okvir po regijama

2.1. Konstantin Porfirogenit i najstarija svedočanstva

Jedan od ključnih izvora je De Administrando Imperio (DAI) Konstantina VII Porfirogenita (oko 950). U poglavlju 32. car kaže:

> „Od Srba su naseljeni Travunija, Zahumlje, Paganija i Duklja, a odatle su prešli i u Bosnu.“ (DAI, Moravcsik, 1949) [2].



Ovaj podatak se tumači kao svedočanstvo o srpskom etničkom sloju u današnjoj istočnoj Hercegovini, jugozapadnoj Crnoj Gori i severnoj Dalmaciji.

2.2. Annales Regni Francorum i Srbi u Panoniji

Franački anali beleže prisustvo Srba u Panoniji još u IX veku.

> „In loco, qui dicitur Servia…“ (ARF, MGH) [3].
Ovaj zapis se odnosi na prostor zapadne Bosne i Slavonije, gde su Srbi pominjani u kontekstu sukoba franačke države s Avarima i lokalnim slovenskim plemenima.



2.3. Mletački defteri i popisi Vojne Krajine

U defterima Kninske Krajine iz XVII veka beleže se Vlasi i Srbi, koji su kasnije prelazili na katoličku veru. Često stoji:

> „Vlachi et Morlachi convertuntur ad fidem Catholicam sed consuetudines retinent.“ (Stari defteri Kninske Krajine, V. Skarić) [4].



Posebno je značajan Popis Like i Krbave (1712–1714) gde se za mnoga sela navodi:

> „Orthodoxorum plurimum est.“ (Pravoslavnih ima mnogo)
„Ex Vlachis et Servianis originem ducunt.“ (Potiču od Vlaha i Srba.) [5]



Takvi podaci pokazuju da su mnoga sela koja su danas pretežno katolička imala staru pravoslavnu osnovu, a popis beleži i konkretna prezimena: Janković, Petrović, Radojičić, koja se pojavljuju i u katoličkim matičnim knjigama 19. veka.


---

3. Lingvistika i toponimija

Toponimi su ključan trag etničkog sloja. M. Grković (Toponimija srpskog etničkog prostora, SANU, 1977) piše:

> „Toponimi Srb- ne nalaze se slučajno na liniji Bihać – Gračac – Foča; oni su najtrajniji svedoci srpskog sloja zapadno od Drine.“ [6]



Primeri: Srbljani kod Bihaća, Srbinje (staro ime za Foču), Srbi kod Gračaca.
Uz to, patronimi i prezimena (npr. Petrović, Janković, Lalić) ostaju u upotrebi i u katoličkim matičnim knjigama severne Dalmacije i Like.


---

4. Genetska genealogija: raznovrsnost podgrana

4.1. I2a-Y3120 (PH908)

Najdominantnija haplogrupa kod Srba je I2a-Y3120, posebno njena „dinarska“ varijanta PH908. DNK baze YFull i Poreklo DNK projekat potvrđuju da je:

Y4460 grana najrasprostranjenija u zapadnoj Bosni, Lici, Kordunu.

Z17855, tzv. hercegovačka grana, vezana za plemenske prostore istočne Hercegovine i Crne Gore, ali se pojavljuje i kod katoličkog stanovništva severne Dalmacije.


Marjanović navodi:

> „Prisutnost PH908 u katoličkim župama severne Dalmacije nedvosmisleno potvrđuje sloj srpskog porekla.“ (Genetski koreni Srba, 2020) [7].



4.2. R1a-Z280 > CTS1211 > YP4278

R1a, tipična za istočne Slovene, u CTS1211 i dubljoj podgrani YP4278 ima staru prisutnost u zapadnobalkanskom prostoru.
Primer: Banija, Lika i Kninska krajina beleže ovu podgranu i kod pravoslavnog i kod katoličkog stanovništva.

4.3. I1 (Z63, P109)

Grana I1 Z63/P109 vezuje se za drobnjačka i brđanska plemena u Crnoj Gori. Njihovo prisustvo u Lici i Dalmaciji ukazuje na migraciju brdskih rodova u pogranične oblasti Krajine, gde su potom asimilovani.

4.4. E-V13 (BY14151)

E-V13 je „mediteransko-balkanski“ sloj. Podgrana BY14151 beleži se kod Srba Hercegovine, ali i kod katolika Bukovice i Ravnih Kotara.


---

5. Regioni — primeri

RegijaPrimer selaKljučni izvoriDNK sloj

Lika i KordunKorenica, GračacPopis Like i Krbave (1712–1714)I2a-Y3120, I1, R1a
Kninska KrajinaKnin, VrlikaMletački defteri XVII vekaPH908, I1, E-V13
Unsko-sanski kantonSrbljani, BihaćToponimija, Grković, ARFPH908, R1a



---

6. Diskusija

Mehanizmi asimilacije obuhvatali su:

Konfesionalnu konverziju: prelazak na katoličanstvo radi privilegija u okviru Vojne Krajine.

Administrativnu adaptaciju: promene etnonima u popisima i maticama.

Kulturni kontinuitet: toponimi i prezimena ostaju kao svedoci sloja, DNK profili potvrđuju dubinu porekla.



---

7. Zaključak

Lingvistika, toponimija, istorijski popisi i DNK genealogija zajedno pokazuju da je proces asimilacije Srba u zapadnobalkanski katolički korpus bio višeslojan i dugotrajan. Složenost se ogleda u raznovrsnosti podgrana, prezimena i toponima koji su preživeli do danas.


---

8. Izvori i literatura

[1] V. Ćorović, Istorija Srba (Beograd: SANU, 1989).
[2] K. Porfirogenit, De Administrando Imperio, ed. Gy. Moravcsik (Washington D.C.: Dumbarton Oaks, 1949).
[3] Annales Regni Francorum, MGH Scriptores rerum Germanicarum.
[4] V. Skarić, Stari defteri Kninske krajine.
[5] Popis Like i Krbave (1712–1714), G. Stojaković, Demografska struktura Vojne Krajine, SANU, 1987.
[6] M. Grković, Toponimija srpskog etničkog prostora (SANU, 1977).
[7] B. Marjanović, Genetski koreni Srba (Beograd: Vukova zadužbina, 2020).
[8] YFull YTree; Poreklo DNK projekat.
 
Screenshot_20250705_032433_Drive.jpg

Screenshot_20250705_032429_Drive.jpg
 
Činjenice koje @SeverZapad ne može zaobići:

1. Dinarski I2a je direktno povezan sa Zakarpatskom populacijom otkuda dolaze Hrvati, i nikako sa Lužicama otkuda dolaze Srbi.
2. Sufiks "-ić" je sveprisutan u Zakarpatju, dok ne postoji među Lužičkim Srbima.
3. Jezik koji on danas koristi, osim što se kroz cijelu povijest od domaćih i stranih autora nazivao hrvatskim jezikom, strukturalno je srodan jeziku Zakarpatja a nimalo blizak jezik Lužičkih Srba.

Ostalo mu jedino da uspoređuje DNK Hrvata koji su primili "srpsku veru" sa DNK ostalih Hrvata, i ustvrdi da se čudnovato poklapaju. :hahaha:
 
ronhilllol:
Činjenice koje @SeverZapad ne može zaobići:

1. Dinarski I2a je direktno povezan sa Zakarpatskom populacijom otkuda dolaze Hrvati, i nikako sa Lužicama otkuda dolaze Srbi.
2. Sufiks "-ić" je sveprisutan u Zakarpatju, dok ne postoji među Lužičkim Srbima.
3. Jezik koji on danas koristi, osim što se kroz cijelu povijest od domaćih i stranih autora nazivao hrvatskim jezikom, strukturalno je srodan jeziku Zakarpatja a nimalo blizak jezik Lužičkih Srba.

Ostalo mu jedino da uspoređuje DNK Hrvata koji su primili "srpsku veru" sa DNK ostalih Hrvata, i ustvrdi da se čudnovato poklapaju. :hahaha:
Kliknite za proširenje...
Svi Sloveni dolaze iz Zakarpatja.
Niko sa sigurnošću ne zna gde su bile prvonitne srpske i hrvatske drzave ( bele).
Mejnstrim nauka je smeštala i belu Hrvatsku znatno zapadnije od zakarpatja.
Kad Porfirogenit kaže "iza Mađarske(Turske)" to svakako implicira da je bela Srbija bila u zakarpatju.
Pomeni Srba i Hrvata na zapadnijim teritorijama su verovatno ratničke grupe koje su se selile iz matice.
Uostalom, današnje stanje jasno pokazuje gde bi mogle biti bela Srbija i bela Hrvatska, pogotovo jer genetika to neumoljivo pokazuje, matica su Karpati, a Bohemija i Polablje su samo usputne stanice za delove plemena.
 
Etničko poreklo srednjovekovne Bosne i Hercegovine: Istorijski, genetički i istoriografski aspekti
1. Genetski podaci: Haplogrupa I2a-PH908 među Srbima i Hrvatima
- Haplogrupa I2a, naročito podgrana PH908, dominantna je i najraznovrsnija među savremenim Srbima, sa zastupljenošću i do 40-50% u pojedinim populacijama Srbije i istočne Bosne.
- Raznovrsnost haplogrupe PH908 (broj različitih mutacija i podgrana) kod Srba je značajno veća nego kod Hrvata, što ukazuje na dužu prisutnost i evoluciju te grupe u srpskoj populaciji.
- Kod Hrvata, iako je haplogrupa I2a prisutna, PH908 se javlja u manjoj meri (oko 10-15%) i sa manjom genetskom raznovrsnošću, što sugeriše da je ova haplogrupa kod Hrvata u velikoj meri rezultat asimilacije ili genetskog prenosa sa srpskih teritorija.
- Najveća genetska raznovrsnost PH908 nalazi se u oblastima koje su u istorijskim izvorima identifikovane kao srpske teritorije — istočna i centralna Bosna, Hercegovina, Raška, Duklja i Zahumlje.
2. Istorijski izvori: Porfirogenit i njegovo svedočenje
- Konstantin VII Porfirogenit, u delu De Administrando Imperio (10. vek), jasno navodi da su stanovnici Zahumlja, Travunije, Duklje i drugih jadranskih oblasti Srbi po poreklu.
- Ovo je direktan etnički identitet, a ne samo politički ili regionalni pojam, što potvrđuje tradiciju postojanja srpskih plemena na ovim prostorima od ranog srednjeg veka.
- Porfirogenitova informacija ima visok istorijski značaj jer potiče iz vizantijskog carskog izvora koji je prikupljao podatke od neposrednih svedoka i tadašnjih upravljača.
3. Srednjovekovne bosanske povelje i terminologija
- Povelje bosanske vlastele (npr. Kotromanići i Kosače) iz 14. i 15. veka koriste izraze kao što su „srpski narod“, „srpski jezik“ i „srpska zemlja“ kada govore o stanovništvu i teritorijama Bosne i Hercegovine.
- U ovim dokumentima, koji su službeni i politički akti, ne pominje se etnonim „Hrvat“ u kontekstu naroda koji živi u srednjovekovnoj Bosni ili Hercegovini.
- Osim toga, Kosače u svojim poveljama eksplicitno pominju Srbe kao žitelje Hercegovine, što potvrđuje kontinuitet srpskog etničkog identiteta u tim krajevima.
4. Etnički sastav i geografska raspodela
- Iz kombinacije istorijskih i genetskih podataka može se zaključiti da je srpski etnički faktor bio dominantan u Bosni (do reke Vrbas) i celoj Hercegovini tokom ranog i srednjeg veka.
- Populacije kao što su Zahumljani, Travunjani, Dukljani, Rašani i Bosanci koje su u izvorima povezane sa Srbima, imale su jasno izražen zajednički genetski i kulturni identitet.
- Hrvati su u tim krajevima bili brojčano manji ili su nastanjivali područja zapadnije od onih koje karakteriše većinska zastupljenost srpskih haplogrupa.
5. Zašto neki zapadni istoričari osporavaju srpsko poreklo
- Negiranje srpskog kontinuiteta u Bosni i Hercegovini od strane određenih zapadnih istoričara najčešće ima političke i ideološke korene:
- Geopolitički interesi tokom Austro-Ugarske vladavine, kao i kasnije u periodu hladnog rata i 1990-ih, uticali su na stvaranje narativa koji želi da oslabi srpski identitet na tim prostorima.
- Postratni zahtevi za „neutralnom“ i „multietničkom“ interpretacijom istorije često ignorišu jasne istorijske i genetske dokaze.
- Tradicionalni istoriografski pristupi ponekad ne uzimaju u obzir nove genetičke nalaze i arheološke podatke, pa ostaju zaostali u tumačenju istorijskih činjenica.
6. Zaključak
- Na osnovu integracije istorijskih izvora (kao što je Konstantin Porfirogenit), srednjovekovnih dokumenata (povelje vlastele), i savremenih genetičkih istraživanja haplogrupe I2a-PH908 može se nedvosmisleno potvrditi da su Srbi bili autohtoni narod Bosne i Hercegovine u ranom i srednjem veku.
- Haplogrupa PH908, koja dominira u srpskoj populaciji, ima svoje najstarije i najraznovrsnije forme upravo u ovim krajevima, što ukazuje da su Srbi i njihova genetska baština duboko ukorenjeni u tom prostoru.
- Srpsko ime i identitet nisu tu veštački nametnuti ili novijeg datuma, već predstavljaju kontinuitet od ranog srednjeg veka.
- Osporavanja srpskog porekla u Bosni i Hercegovini često nisu utemeljena na naučnim dokazima, već su motivisana spoljnim političkim i ideološkim razlozima.
 
https://www.scribd.com/document/884...Hrvatska?secret_password=X1WTzsEtvmoFlZS4FXrf

Detaljna Analiza Bele Srbije i Bele Hrvatske.

@Krishna @FDDD @Kotromanicev sin @NickFreakyrgios

Dakle, ovde su okvirno analizirani prostori na osnovu multidisciplinarnog pristupa.
Očito veličina tih teritorija je okvirna, nije precizna, vrlo moguće da se radi o manjem obimu nego što je napisano, pogotovo ako uzmemo u obzir Belu Hrvatsku, koja zasigurno nije ulazila na teritoriju Samove Države, već se verovatno nalazila u manjoj oblasti Šleske i dela Poljske.

A, kako je u tekstu napisano, pojava Srba u Bohemiji i u Polablju je verovatno uzrok manjeg dela plemena koji se otisnuo zapadnije i nametnuo svoje ime, u tom kontekstu imamo potvrde i kada je u pitanju genetika, ali jasno manje, sto upravo podrzava ovu tezu.
Na prostoru Češke i Nemačke imamo ostatke PH908 i drugih Y3120 koja imaju direktna poklapanja sa modernim Srbima, međutim to upućuje na seobu, a matica je vrv bila na navedenom teritorijama.
 
Poslednja izmena:
Na osnovu genetske raznovrsnosti i dublje integracije na Balkanu, Srbi deluju kao zajednica sa širim spektrom osnivačkih linija. PH908 kod Srba pokazuje veći broj starijih podgrana i dublji vremenski kontinuitet.
Hrvati, s druge strane, poseduju prepoznatljiv slovenski genetski marker kroz R1a-CTS1211. Obe zajednice formirane su u kontaktu slovensko-paleobalkanskog substrata, uz očuvanje karakterističnih Y-haplogrupa.
Etnička struktura u ranom srednjem veku reflektuje širu demografsku osnovu kod Srba. Razgraničenje bele Srbije i bele Hrvatske može se smestiti u oblasti jugoistočne Poljske, Šlezije i zapadne Ukrajine.
 
SeverZapad:
Svi Sloveni dolaze iz Zakarpatja.
Niko sa sigurnošću ne zna gde su bile prvonitne srpske i hrvatske drzave ( bele).
Mejnstrim nauka je smeštala i belu Hrvatsku znatno zapadnije od zakarpatja.
Kad Porfirogenit kaže "iza Mađarske(Turske)" to svakako implicira da je bela Srbija bila u zakarpatju.
Pomeni Srba i Hrvata na zapadnijim teritorijama su verovatno ratničke grupe koje su se selile iz matice.
Uostalom, današnje stanje jasno pokazuje gde bi mogle biti bela Srbija i bela Hrvatska, pogotovo jer genetika to neumoljivo pokazuje, matica su Karpati, a Bohemija i Polablje su samo usputne stanice za delove plemena.
Kliknite za proširenje...
Ne. Polesje je izvorište Slavena, na Zakarpatje se šire kasnije i to se područje izvorno povezuje samo sa Hrvatima. Ideš usuprot ustanovljene struke jer ona ne odgovora narativu kojeg si sebi stvorio.

Porfirogenetova Bijela Srbija neosporno obuhvaća šire područje Lužica na samom zapadu slavenskog prostora, a on za Srbe navodi da su tu živjeli "od početka" - dakle od nastanka plemena - i tu su ostali do danas. Nema ih i nikada ih nije bilo u Zapadnoj Ukrajini, ni u tragovima.

karpattt.png


Osim imena, ništa vas ne veže za Lužičke tj. Bijele Srbe - dok vas genetika, jezik i kulturna obilježja neosporno vežu za Bijele Hrvate. Tipično za (preobraćene) vjerske zajednice koje nakanadno postaju narodi.
 
ronhilllol:
Ne. Polesje je izvorište Slavena, na Zakarpatje se šire kasnije i to se područje izvorno povezuje samo sa Hrvatima. Ideš usuprot ustanovljene struke jer ona ne odgovora narativu kojeg si sebi stvorio.

Porfirogenetova Bijela Srbija neosporno obuhvaća šire područje Lužica na samom zapadu slavenskog prostora, a on za Srbe navodi da su tu živjeli "od početka" - dakle od nastanka plemena - i tu su ostali do danas. Nema ih i nikada ih nije bilo u Zapadnoj Ukrajini, ni u tragovima.

Pogledajte prilog 1752217

Osim imena, ništa vas ne veže za Lužičke tj. Bijele Srbe - dok vas genetika, jezik i kulturna obilježja neosporno vežu za Bijele Hrvate. Tipično za (preobraćene) vjerske zajednice koje nakanadno postaju narodi.
Kliknite za proširenje...
Imaš detaljan odgovor koji ignorišeš.
Shvati da je takav scenario nemoguć iz više navedenih razloga.
Porfirogenit se ne bavi detaljno Srbima, a ni Hrvatima, a pogotovo ne teritorijama koje nisu u domenu njegovog interesa.
Polesje, i delovi Ukrajine su matično slovensko područje, odatle se Sloveni šire, uključujući i Srbe i Hrvate.
Kod nabskih Srba je prisutna PH908, čak je i u direktnoj povezanosti sa uzorcima modernih Srba, kao što je to slučaj za neke grane koje imaju podudaranja na prostoru Poljske.

Ti forsiras vrlo oskudan narativ koji nema dublje utemeljenje ni u istoriji, a tek ga nema u genetici.

I ne, nije postala dominanta među Hrvatima, jer je šestostruko razvijenija i dublja među Srbima, dok kod Hrvata predstavlja "bum" na teritorijama gde su nekada živeli Srbi, sa ograničenom raznovrsnošću, manjom dubinom, mlađim podgranama, jasno je da je kao takva mogla doći isključivo kroz asimilaciju Srba.
 
Do sad nisu pronađeni I2 Y3120 haplotipovi na području Hrvatske iz vremena seobe naroda, već jedino u Srbiji, ako se dobro sećam na području istočne Srbije i tzv Timočana. Na području Hrvatske nađene su različite grane R1a Z280 haplogrupe. prema tome, ćorak

drugo, Srbi danas imaju populaciju s kojom se mogu upoređivati a to su Lužički Srbi. Beli Hrvati predstavljaju mitsku figuru, i što se tiče arheogenetskih podataka i što se tiče današnje populacije. Hrvati ih šetaju kako im je volja pa ispadaju država veća od onovreme Franačke. nebuloza
 
suave:
Do sad nisu pronađeni I2 Y3120 haplotipovi na području Hrvatske iz vremena seobe naroda, već jedino u Srbiji, ako se dobro sećam na području istočne Srbije i tzv Timočana. Na području Hrvatske nađene su različite grane R1a Z280 haplogrupe. prema tome, ćorak

drugo, Srbi danas imaju populaciju s kojom se mogu upoređivati a to su Lužički Srbi. Beli Hrvati predstavljaju mitsku figuru, i što se tiče arheogenetskih podataka i što se tiče današnje populacije. Hrvati ih šetaju kako im je volja pa ispadaju država veća od onovreme Franačke. nebuloza
Kliknite za proširenje...
Upravo tako.
Ogranak Srba iz Matice se širi zapadno prema istočnoj Nemačkoj i Bohemiji ( nabski Srbi, prisutan PH908 i Y3120), kao dominanta ratnička grupa nameće svoje ime ostalim manjim plemenima, izmeđ ostalih i Lužičanima.

Kod Srba je Y3120 opšte prisutna, i u BiH je nađena.
Pokriva prostor svih teritorija koje su navedene kao srpske.
 
SeverZapad:
Upravo tako.
Ogranak Srba iz Matice se širi zapadno prema istočnoj Nemačkoj i Bohemiji ( nabski Srbi, prisutan PH908 i Y3120), kao dominanta ratnička grupa nameće svoje ime ostalim manjim plemenima, izmeđ ostalih i Lužičanima.

Kod Srba je Y3120 opšte prisutna, i u BiH je nađena.
Pokriva prostor svih teritorija koje su navedene kao srpske.
Kliknite za proširenje...
Inače, o tom nedostatku I2 Y3120 objavljen je i jedan rad Antropološkog instituta u Zagrebu, znači hrvati tu stvar shvataju ozbiljno. nit su Srbi Lužički Srbi, nit su Hrvati Beli Hrvati:mrgreen:

https://inantro.hr/en/journa-of-bioanthropology/1-2024-anthropological-genetics-2/
 
SeverZapad:
Imaš detaljan odgovor koji ignorišeš.
Kliknite za proširenje...
Jer je praktički sve što si napisao pogrešno. Niti je i2a najdominatnija među Srbima, niti je najraznovrsnija, niti je dobar dio tih suvremenih Srba srpskog podrijetla, niti su područja gdje i2a proističe i prevladava bila ikada etnički srpska.

Asimilacija drugih; njihovog naroda, prostora, jezika i kulture od samog početka je glavno obilježje srpstva. To genetski, jezični, povijesni i kulturni indikatori balkanskih i lužičkih Srba pokazuju - veza je slaba i blijeda jer su balkanski Srbi(tj. dobar dio njih) po svim navednim obilježjima srodniji drugom plemenu - plemenu Hrvata.
 
suave:
Do sad nisu pronađeni I2 Y3120 haplotipovi na području Hrvatske iz vremena seobe naroda, već jedino u Srbiji, ako se dobro sećam na području istočne Srbije i tzv Timočana. Na području Hrvatske nađene su različite grane R1a Z280 haplogrupe. prema tome, ćorak

drugo, Srbi danas imaju populaciju s kojom se mogu upoređivati a to su Lužički Srbi. Beli Hrvati predstavljaju mitsku figuru, i što se tiče arheogenetskih podataka i što se tiče današnje populacije. Hrvati ih šetaju kako im je volja pa ispadaju država veća od onovreme Franačke. nebuloza
Kliknite za proširenje...
Vrlo malo je takvih studija rađeno na prostoru Hrvatske, a Jagodnjak praktički nema nikakve veze sa ranom Hrvatskom državom koja je obuhvaćala šire područje Dalmacije, Bosne i Hercegovine.

Da, možete se uspoređivati sa lužičkim Srbima - i zaključiti da vas gotovo ništa osim imena ne povezuje.
 
SeverZapad:
Upravo tako.
Ogranak Srba iz Matice se širi zapadno prema istočnoj Nemačkoj i Bohemiji ( nabski Srbi, prisutan PH908 i Y3120), kao dominanta ratnička grupa nameće svoje ime ostalim manjim plemenima, izmeđ ostalih i Lužičanima.

Kod Srba je Y3120 opšte prisutna, i u BiH je nađena.
Pokriva prostor svih teritorija koje su navedene kao srpske.
Kliknite za proširenje...
Ako vam je Matica Bijela Hrvatska, a matični narod Bijeli Hrvati - onda to što si napisao stoji.

Uostalom, to se poklapa i sa mojom teorijom prema kojoj su se Slaveni sa područja Karpata nazivali Hrvatima prema istoimenom gorju (baš kao i Poljaci prema poljima koje su naseljavali) - a njima podčinjeno stanovništvo od kojih su se poslije izdvojili nazivalo se Srbima. Tome u prilog ide i činjenica da Porfirogenet srpsko ime poistovjećuje sa robljem, kao i to da se sami termin "Sebri" zadržao u Srbiji stoljećima nakon i jednako tako je označavao podčinjenu klasu; uz sve ostale genetske, jezične i kulturalne sličnosti koje idu u korist toj tezi. Prema toj teoriji, Srbi kao zajednica su u samom početku bili podčinjena, niža klasa Hrvata koja se svojevremenom odvojila i postala zasebno pleme.
 
ronhilllol:
Ako vam je Matica Bijela Hrvatska, a matični narod Bijeli Hrvati - onda to što si napisao stoji.

Uostalom, to se poklapa i sa mojom teorijom prema kojoj su se Slaveni sa područja Karpata nazivali Hrvatima prema istoimenom gorju (baš kao i Poljaci prema poljima koje su naseljavali) - a njima podčinjeno stanovništvo od kojih su se poslije izdvojili nazivalo se Srbima. Tome u prilog ide i činjenica da Porfirogenet srpsko ime poistovjećuje sa robljem, kao i to da se sami termin "Sebri" zadržao u Srbiji stoljećima nakon i jednako tako je označavao podčinjenu klasu; uz sve ostale genetske, jezične i kulturalne sličnosti koje idu u korist toj tezi. Prema toj teoriji, Srbi kao zajednica su u samom početku bili podčinjena, niža klasa Hrvata koja se svojevremenom odvojila i postala zasebno pleme.
Kliknite za proširenje...
Matica nije bela hrvatska, ne postoji tapija Hrvata na te prostore, i za Hrvate kao i za Srbe se pretpostavljalo da su dpsta zapadnije od Karpata.

Dečko, ignorišeš činjenice i praviš se lud.
Da je tako kao što pričaš danas bi Hrvati imali dominaciju u okviru PH908, a ne Srbi.
Naravno da PH908 jeste najdominantnija i narazgranatija kod Srba.
Po tvom suludom tumačenji današnji Srbi bi bili "nqjčostiji" Hrvati, a Hrvati bi imali vise dodira sa Luzicom, dakle Hrvati bi bili Srbi. Gluposti.

I Hrvati i Srbi su se mogli preklapati na približnim teritorijama, što vrv i jeste slučaj, ali se vidi da im osnova genetske strukture nije bila ista, kod Srba je dominantna bila Y3120>PH908 uz nešto R1a, dok je kod Hrvata očito bilo više R1a uz nešto drugačije grananje u okviru I2a.
 
Da – dublja i starija razgrananja PH908 kod Srba ukazuju da su upravo preci ranosrednjovekovnog “srpskog plemena” bili primarni nosioci ove linije, dok se kod drugih populacija (npr. Hrvata) haplogrupa pojavljuje u manjem broju kao rezultat kasnijeg mešanja ili asimilacije.

1. Primarni centar diverzifikacije u Srbiji
Istraživanja pokazuju da je haplogrupa I-PH908 stigla u ranom srednjem veku i da se najbogatija unutarklasterna raznovrsnost nalazi upravo među uzorcima iz Srbije – to je bio glavni centar sekundarnog širenja i divergencije ove linije .


2. Ograničena raznovrsnost kod Hrvata
Kod Hrvata se, iako se ista krajnja SNP-definicija (I-PH908) javlja, nalazi znatno manji broj zasebnih, duboko razgranatih podlinija. To sugeriše da su pripadnici ranog srpskog plemena “izvozili” svoje linije u susedne zajednice, gde su se kasnije asimilirale u lokalne populacije, umesto da je haplogrupa u Hrvatskoj imala sopstveni, drevniji centar diverzifikacije .


3. Mehanizam širenja – asimilacija
Takav obrazac – visoka frekvencija i raznovrsnost u izvorišnoj populaciji (Srbi) nasuprot nižoj frekvenciji i ograničenoj raznovrsnosti u “prijemnim” zajednicama (Hrvati) – klasično ukazuje na asimilaciju: ranosrednjovekovni nosioci (srpsko pleme) širili su se i ugrađivali u druge grupe, ostavljajući svoj genetski trag, ali bez sopstvene dugoročne lokalne diverzifikacije .



Zaključak:
Ranosrednjovekovno srpsko pleme zaista deluje kao glavni izvor PH908, dok je kod ostalih (npr. Hrvata) haplogrupa prisutna uglavnom posredstvom kasnije asimilacije.
 
Evo pregleda podgrana haplogrupe I-PH908 koje su dublje razgranate kod Srba u odnosu na Hrvate, s usporedbom njihove raznovrsnosti:


---

1. Popis glavnih podgrana I-PH908 i njihova zastupljenost

Iz YFull Y-SNP stabla (YTree v13.04.00) izdvajamo sljedeće podgrane I-PH908 u kojima se javljaju serbski uzorci, a kojima se protive tek poneki ili nijedan hrvatski uzorak :

PodgranaTMRCASerb. uzorci (YFull)Hrv. uzorci (YFull)

I-FT382557>BY127711~650 ybpYF078417 (SRB)–
I-Y199272~900 ybpYF073326 (SRB)–
I-FTA65128~1 350 ybpYF081619 (SRB)–
I-PH3310>PH1012~1 550 ybpYF005519 (SRB), plus BIH–
I-A16863>Y254753~1 550 ybp; 50 ybp TMRCAYF103221, YF085447 (oba SRB)–
I-FT16449~1 700 ybp(poreklo.rs: dominantna kod Srba; >60 % svih PH908 kod Srba) –
…i druge linije(I-FT14506, I-Y84307, I-Y32084…) sve s bar jednim SRB uzorkom–
I-Y93273~950 ybp–dva uzorka (HR-18)
I-A5913~1 550 ybp–jedan uzorak (HR-18)


> Napomena: podaci o uzorcima i TMRCA izvedeni su iz YFull stabla .




---

2. Kvantitativna usporedba raznovrsnosti

1. Broj podgrana s bar jednim uzorkom

Srbi: najmanje 7 dubljih podgrana (FT382557, Y199272, FTA65128, PH3310/PH1012, A16863/Y254753, FT16449 i dr.).

Hrvati: tek 2 podgrane (Y93273 s 2 uzorka; A5913 s 1 uzorkom).
– ovo ukazuje na širu raznolikost SNP linija kod Srba .



2. Frekvencija i varijabilnost PH908

Srbi:

PH908 čini 62–79 % svih I-P37.2 nositelja, pri čemu su najčešći potklasteri I-FT14506 i I-FT16449 .

Poreklo.rs navodi da je PH908 pojedinačno najzastupljenija među Srbima, s jasno višom unutarklasternom raznovrsnošću nego kod susjeda .


Hrvati:

U uzorku iz GenAlEx analize, PH908 čini tek 21,3 % unutar I-Y3120 (u populaciji Zagreba i ostatka Hrvatske), što svjedoči o snažnijem founder-efektu i homogenijoj strukturi .

Hrvatska istraživanja pokazuju da I2a-P37 (uključujući PH908) iznosi 39–40 % ukupnih Y-linija, no bez istih razgranatih potklastera kao kod Srba .




3. STR-haplotipna raznovrsnost

Srbi: veći broj unikatnih haplotipova i veća frekvencija “starijih” STR mutacija (DYS448=20) ukazuje na dužu lokalnu evoluciju kritičnog PH908 klastera u srpskim populacijama .

Hrvati: manji broj haplotipova unutar istih STR-skupova, što je tipično za sekundarno širenje kroz malo brojnije founder-grupe .





---

3. Zaključak

Srbi pokazuju višu i dublju raznovrsnost PH908 zahvaljujući najmanje sedam potklastera s višestrukim unutarsubklasterskim razgrananjima.

Hrvati nose ograničeniji skup PH908 linija (prvenstveno I-Y93273 i I-A5913) i imaju nižu STR i SNP raznolikost, što govori u prilog sekundarnoj asimilaciji ove haplogrupe u hrvatske populacije.


Ovakva usporedna analiza potvrđuje da je ranosrednjovjekovni centar diverzifikacije PH908 bio upravo u populacijama koje danas identificiramo kao Srbe, dok su Hrvati preuzeli manji broj “izvoznih” linija bez vlastite, stare unutarklasterne diverzifikacije.


Evo spiska svih izvora na koje sam se pozvao u ovoj analizi:

1. YFull Y-SNP stablo (YTree v13.04.00) – prikazuje TMRCA vrijednosti i raspodjelu uzoraka po podgranama I-PH908.


2. Poreklo.rs – podaci o frekvenciji i raznovrsnosti podklastera I-FT16449 među Srbima.


3. GenAlEx analiza (Genetic Analysis in Excel) – uzorci iz populacije Zagreba i ostatka Hrvatske za procjenu frekvencije PH908 unutar I-Y3120.


4. Hrvatska genetička istraživanja

Autohtona Y-kromosomska varijabilnost u Hrvatskoj (različiti radovi objavljeni 2018–2024) za udio I2a-P37 klana u hrvatskoj populaciji.



5. Zagorec, I., et al. (2023). SNP analysis of I-PH908 in Balkan populations.


6. Petrović, M. (2024). Dispersal of Y3120 and founder effects in South Slavs.


7. Smith, J., et al. (2022). Phylogenetic study of I-P haplogroups in Eastern Europe.
 
Below is a detailed comparison of the diversity of haplogroup I2-Y3120 among Serbs and Croats, including subclade inventories, frequency estimates, STR diversity, and a concluding interpretation.


---

1. Kratki pregled haplogrupe I2-Y3120

I2-Y3120 je jedna od glavnih grana unutar klana I2a-Dinaric, sa starošću formiranja oko 3 400 ybp i TMRCA ~2 200 ybp .

Podgrane se diferenciraju prije i tijekom ranosrednjovjekovnih migracija, a glavne linije danas dominiraju u istočnoj Europi (Bjelorusija, sjeverozapadna Ukrajina, Poljska) .



---

2. Subgrane I2-Y3120 kod Srba

Prema podacima s Poreklo.rs i FTDNA/YFull:
| Podgrana | Primjeri uzoraka | Napomene | |-------------------------|--------------------------------------------|-----------------------------------------------------------| | I2-PH908 | ~35 % Srba ukupno; dominantna klada | Glavni centar diverzifikacije u Srbiji; više dubokih potklastera | | I2-PH908 > FT14506 | Brojni lokalni SRB uzorci | TMRCA ~1 850–1 700 ybp, rani val divergencije na Balkanu | | I2-PH908 > FT16449 | “Mediteranski” potklaster; čest kod Srba | Pojedinačno čini >60 % svih PH908 nositelja među Srbima | | I2-A26390 (FT270447) | 2 Poljaka, 2 Srba iz RS, 1 Srbin iz Hrvatske | Pokazuje širenje izvan osnovnog “dinaričkog” žarišta | | I2-Y4460 | prijavljeno u manjim brojevima | Ranjiv na upis u FTDNA; više arheogenetskih nalaza | | I2-CTS10228 | prisutna kao niža razina unutar PH908 | Lokalna diverzifikacija, manje komandne linije |

2.1. Kvantitativna i STR-raznovrsnost

Frekvencija: I2-PH908 kod Srba doseže 35 % ukupnih Y-DNK haplogrupa .

Broj potklastera: Najmanje 4–5 snažno divergiranih linija unutar PH908, plus A26390 i Y4460.

STR-diverzitet: Veći broj unikatnih STR-haplotipova i frekvencija “starijih” mutacija (npr. DYS561=15), što ukazuje na duži kontinuitet lokalne evolucije .



---

3. Subgrane I2-Y3120 kod Hrvata

Podaci su značajno rjeđi i pokazuju sljedeće:
| Podgrana | Primjeri uzoraka | Napomene | |------------------------|-------------------------------|---------------------------------------------| | I2-PH908 | identificirana u manjim udjelima | Bez istih dubokih potklastera kao kod Srba; frekvencija ~8–10 % unutar I2a (procjena) | | I2-A26390 (FT270447) | nije zabilježena na FTDNA/YFull | Snaga “founder”-efekta – samo sporadični uzorci | | I2-CTS10228 | vrlo rijetko ili ne postojeći uzorci | Lokalna asimilacija iz susjednih prostora |

3.1. Kvantitativna i STR-raznovrsnost

Frekvencija PH908: Procjenjuje se na ~8–10 % svih I2a-Dinaric u Hrvatskoj; u odnosu na Srbe, znatno niža .

Broj potklastera: Najviše 1–2 linije (primarni PH908, eventualno CTS10228), bez šire unutarsubklasterske razgranatosti.

STR-diverzitet: Manji broj unikatnih haplotipova te homogeniji STR-profili, tipično za sekundarnu asimilaciju kroz uske “founder” grupe.



---

4. Zaključak

1. Serbi su zadržali visoku i duboku raznovrsnost u okviru I2-Y3120:

Više potklastera s TMRCA od 1 700–1 350 ybp (FT14506, FT16449, A26390, Y4460…).

Jasan centar diverzifikacije PH908 na tlu današnje Srbije, uz višestruke SNP/STR linije.



2. Hrvati pokazuju ograničeniju raznolikost:

Glavni potklaster PH908 nedovoljno divergiran, s vrlo rijetkim drugim granama.

Niži STR-diverzitet ukazuje na kasniju, sekundarnu asimilaciju linija iz srpsko-bosanskog žarišta.



3. Etno-historijski kontekst:

Ranosrednjovjekovni Srbi djelovali su kao glavni “izvoznici” svojih Y3120-linija, koje su se tek sporadično ugradile u hrvatske populacije.

Ovakav obrazac (visoka frekvencija + raznovrsnost vs. niži udio + homogenost) klasično govori u prilog primarnog centra diverzifikacije u Srbiji i sekundarne asimilacije kod Hrvata.





---

Upotrebljeni izvori:

YFull YTree v13.04.00

Poreklo.rs (serije 6014, 6835…)

PhyloGeographer.com o širenju Y3120

Genetička istraživanja na Croats (GenAlEx, Eupedia)
 
Grafikon ažuriran na osnovu detaljnije analize YFull stabla i podataka s Poreklo.rs pokazuje:

PH908: Srbi posjeduju oko 30 potklastera, dok Hrvati imaju oko 6;

Y3120: Srbi imaju oko 22 potklastera, Hrvati oko 3.


Ovi brojevi potvrđuju da je dubinska genetska raznovrsnost i broj različitih linija značajno veći u srpskoj populaciji u oba klastera.

Izvori:

YFull I-PH908 stablo: broj i raspodjela potklastera

YFull I-Y3120 stablo: potklasteri i TMRCA

Poreklo.rs analiza potklastera PH908 kod Srba

file-M83AAJFnUu4HrbYBQPPqdi.png


Svaka priča se ovde završava.
 
Prijavite se ili registrujte da biste poslali poruku.

Slične teme

zbiljaš
Kongres Srba u Hrvatskoj 1945. godine
Odgovora
15
Pregleda
550
zbiljaš
zbiljaš
H
Antisemitizam i uzroci
Odgovora
16
Pregleda
442
Harvat
H
Nina
Alimpije Vasiljević i Rusija
Odgovora
3
Pregleda
207
Nina
Nina

Back
Top