svakodnevnica
Aktivan član
- Poruka
- 1.660
Jedan od dokaza je Glavenički (Balš, Albanija danas) epitaf kojeg je pravio monah Sava iz Glavenice.
Epitaf Glavenica je epitaf iz 14. veka, napisan na platnu, a vezio ga je monah po imenu Sava iz Balša, u Albaniji.
Plašt je napravljen od svile, platna i zlata i simbolizuje Hristovu sahranu koja se koristi u pravoslavnim procesijama na Veliki petak.
Tehnički, stilski i u dekorativnim motivima, to je jedan od najsavršenijih artefakata ovog žanra na Balkanu. Epitaf predstavlja mrtvog Hrista koji leži na platnu, Svetu Mariju, Jovana, druga četiri evanđelista, proroke i anđele raširenih krila. Naručio ga je Đorđe Arijanit 1373. godine.
Kaže se da je epitaf pronađen u podrumu raspadnute kuće u Balšu, koja je u to vreme bila eparhija, gde je ubačen da bi bio sačuvan kao veoma vredan predmet.
Epitaf je ukraden 1994 iz nacionalnog muzeja u Tirani.
Ono što je interesantno je da je tekst koji piše na njemu a na internetu imate samo na albanskom jeziku: Kad google prevede jasno se vidi da Đorđe Arianit kaže u vreme Srbije, Romanije(Vizantije) i svih albana, i braće Đorđa i Balše. Ovde se vidi da je albanija smatrana geografskom celinom...
Epitafi i Gllavenicës është një nga objektet më të rëndësishme që trashëgon Shqipëria nga Mesjeta, një brilant historie e teknologjie. Ai është konceptuar si një pikturë, duke përdorur të gjithë elementët e saj, ka një larmi ngjyrash, dritë – hije, madje dhe një pikë imagjinare drite, e cila ndriçon gjithë epitafin dhe i japin atij një vezullim gati qiellor. Mbi të është shkruar: "U plotësua (u qëndis) ky areas (epitaf) i gjithënderuar dhe i hyjshëm i së mbishenjtës Hyjëlindëse të patundur, me shpenzimin dhe mundimin e episkopit të gjithëhirshëm Kalisit të Glavenicës dhe Beratit në muajin mars 22, viti 6881 (1373). Ti që zotëron jetën, ah! Si (je) trup i vdekur pa frymë. Në kohën e zotërimit të zotërijve të shumëlartë të Serbisë, Rumanisë dhe gjithë Albanit dhe vëllezërve Gjergjit dhe Ballshës. Dora e Gjergj Arianitit dhe arëqëndisësit".
Epitaf Glavenica je epitaf iz 14. veka, napisan na platnu, a vezio ga je monah po imenu Sava iz Balša, u Albaniji.
Plašt je napravljen od svile, platna i zlata i simbolizuje Hristovu sahranu koja se koristi u pravoslavnim procesijama na Veliki petak.
Tehnički, stilski i u dekorativnim motivima, to je jedan od najsavršenijih artefakata ovog žanra na Balkanu. Epitaf predstavlja mrtvog Hrista koji leži na platnu, Svetu Mariju, Jovana, druga četiri evanđelista, proroke i anđele raširenih krila. Naručio ga je Đorđe Arijanit 1373. godine.
Kaže se da je epitaf pronađen u podrumu raspadnute kuće u Balšu, koja je u to vreme bila eparhija, gde je ubačen da bi bio sačuvan kao veoma vredan predmet.
Epitaf je ukraden 1994 iz nacionalnog muzeja u Tirani.
Ono što je interesantno je da je tekst koji piše na njemu a na internetu imate samo na albanskom jeziku: Kad google prevede jasno se vidi da Đorđe Arianit kaže u vreme Srbije, Romanije(Vizantije) i svih albana, i braće Đorđa i Balše. Ovde se vidi da je albanija smatrana geografskom celinom...
Epitafi i Gllavenicës është një nga objektet më të rëndësishme që trashëgon Shqipëria nga Mesjeta, një brilant historie e teknologjie. Ai është konceptuar si një pikturë, duke përdorur të gjithë elementët e saj, ka një larmi ngjyrash, dritë – hije, madje dhe një pikë imagjinare drite, e cila ndriçon gjithë epitafin dhe i japin atij një vezullim gati qiellor. Mbi të është shkruar: "U plotësua (u qëndis) ky areas (epitaf) i gjithënderuar dhe i hyjshëm i së mbishenjtës Hyjëlindëse të patundur, me shpenzimin dhe mundimin e episkopit të gjithëhirshëm Kalisit të Glavenicës dhe Beratit në muajin mars 22, viti 6881 (1373). Ti që zotëron jetën, ah! Si (je) trup i vdekur pa frymë. Në kohën e zotërimit të zotërijve të shumëlartë të Serbisë, Rumanisë dhe gjithë Albanit dhe vëllezërve Gjergjit dhe Ballshës. Dora e Gjergj Arianitit dhe arëqëndisësit".
Poslednja izmena:



