Bar procitaj vest do kraja. Vidjao ga non stop pre i posle atentata a ne 20 minuta pre....
Elem, aj daj ti link kao ja da vidimo ko koga nije a ko jeste prepoznao...Pusti to rekla kazala....
BEOGRAD, 21. decembra 2006. (Tanjug) - Proces za ubistvo premijera Srbije Zorana Djindjića ni posle tri godine sudjenja koje je počelo 22. decembra 2003, nije završen, a u njegovom nastavku treba da budu izvedeni dokazi koje predlože branioci i optuženi da bi se prešlo na završne reči tužioca, branilaca i optuženih i izricanje presude.
Objedinjenim sudjenjem za ubistvo premijera i pripadnicima "zemunskog klana" bilo je najpre obuhvaćeno 36 okrivljenih, od kojih su njih 13 bili optuženi za učešće u atentatu na Djindjića, a ostali za 17 ubistava, tri otmice i dva teroristička napada.
Od početka sudjenja branioci optuženih tražili su da se proces za ubistvo premijera razdvoji od drugih krivičnih dela, ali se tadašnji tužilac Milan Radovanović tome protivio, da bi nešto kasnije i sam predložio razdvajanje postupka, što je sud prihvatio februara 2004.
Za ubistvo premijera optuženi su bivši komandant Jednice za specijalne operacije (JSO) Milorad Ulemek Legija, pripadnici te jedinice Zvezdan Jovanović, Zeljko Tojaga i Saša Pejaković i radnik Bezbednosno- informativne agencije Branislav Bezarević.
Za ubistvo Djindjića optuženi su i pripadnici "zemunskog klana" Miloš Simović, Ninoslav Konstantinović, Aleksandar Simović, Vladimir Milisavljević, Sretko Kalinić, Milan Jurišić, Dušan Krsmanović i Dejan Milenković - koji je juna ove godine dobio status svedoka saradnika.
Kada je počelo sudjenje, na optuženičkoj klupi su bili Jovanović, Krsmanović, Pejaković, Bezarević i Tojaga, dok su ostali bili u bekstvu. Ulemek - Legija se predao 2. maja 2004. godine, Milenković je uhapšen u Solunu 16. jula 2004, a Aleksandar Simović je uhapšen u Beogradu 25. novembra ove godine.
Jovanović, koji je optužen da je 12. marta 2003. godine iz kancelarije u Ulici admirala Geprata 14, ispalio dva hica od kojih je jedan ubio premijera a drugi teško ranio Djindjićevog šefa obezbedjenja Milana Veruvovića, na glavnom pretresu 24. decembra 2003. godine odbio je da se izjasni o navodima optužnice.
Tada je Jovanović izjavio da će se braniti ćutanjem, jer kako je kazao, "na njega izvršen pritisak od izvršne vlasti, da je i pre ulaska u sudnicu osudjen i da nema poverenja u sud".
Sutradan, pročitan je policijski zapisnik o saslušanju Jovanovića od 7. aprila 2003. godine u kome se navodi da je izjavio da je "ubistvo Djindjića političko ubistvo, jer je Hag najveća sramota Srbije", kao i da za to ubistvo nije dobio novac.
Prema policijskom zapisniku, Jovanović je kazao da je "Legija insistirao da Djindjić mora biti ubijen kako bi se zaustavilo isporučenje Hagu", kao i da je Ulemek - Legija operaciju nazvao "stop Hagu".
Aprila 2004. godine, bez prisustva javnosti svedočili su svedoci saradnici Ljubiša Buha Čume, Miladin Suvajdžić i Zoran Vukojević - koji je 3. juna ove godine ubijen.
Na sudjenju je zatim svedočila šestorica pripadnika Djindjićevog obezbedjenja, kojima je šef bio Veruović, a oni su izjavili da su, kada je ubijen premijer, čuli tri pucnja a ne dva, kako je navedeno u optužnici.
Posle predaje maja 2004, Ulemek se, mesec dana kasnije, na sudu izjasnio o navodima optužnice, tvrdeći da se u trenutku ubistva premijera nalazio u svojoj kući i da mu je supruga tada kazala da je na televiziji čula da je pokušan atentat na Djindjića.
Prema Ulemekovom iskazu, on "nije mogao da dodje sebi" kada je na televiziji video svoju sliku, tada je napustio svoju kuću, da bi se posle nekoliko dana vratio i u njoj krio do predaje.
Svedoci koji su bili u zgradi u Admirala Geprata, u trenutku kada je pucano na premijera, u sudnici nisu prepoznali atentatore.
izvor: tanjug. znaci svedoci koji su bili u zgradi u admirala geprata u trenutku pucanja nisu prepoznali na sudu nijednog od atentatora. to je dokaz dovoljan da je cela optuznica nemestena...
