PROPAGANDA MUSLIMANA pa ljudi moji zar je to moguce...

stanje
Zatvorena za pisanje odgovora.
Oparci (opstina Srebrenica), srpski zaselak sela Brezovice u kome muslimani cine
vecinsko stanovnistvo (Srba 64, muslimana 462). Zaselak Oparci napadnut je 1.
juna 1992. godine i tom prilikom ubijenoje sest mestana srpske nacionalnosti: Ilic
(Dragutina) Dragic, rođen 1939. godine, braca Ratko (1942) i Ugljesa (1939) Ilic
od oca Momcila; Petrovic (Cvijetina) Zivojin (1917),Petrovic (Drage) Milorad
(1923) i Petrovic (Drage) Dikosava (1932) koja je zaklana. Popaljene su sve srpske
kuce, a bilo ih je 22. Prepad na zaselak i zločine izvrsili su: Salihovic Huso, Alic
Abdulah, Begici Bekir i Sevdalija, Halilovic Hajrudin, Husic Velkaz,i dr. Svedok
napada Petrovic Miloje.
Metaljka(opstina Milici-Vlasenica),srpsko naselje od 15 domaćinstava koje su
muslimanske oruzane formacije iz Cerske napale 2. juna 1992. godine. U tom
napadu nije bilo ljudskih zrtava, posto su se mestani iz predostroznosti
blagovremeno izvukli i sklonili u okolna srpska sela. Međutim, za vreme napada
selo je potpuno unisteno, pokretna imovima opljackana, a gradjevinski objekti
spaljeni. Oskrnavljeni su i spomenici na srpskom pravoslavnom groblju. Napad na
Metaljku izvrsen je pod komandom Hodzic (Avde) Ferida (1959), Drum,
Vlasenica, u to vreme komandanta oruzanihsnaga Cerska Cerske; Aljukic (Bece)
Besira (1960),Nedjiljista, Vlasenica, komandira Druge cete; a kao neposredni
izvrsioci prepoznati su Dedic (Ramiza) Ejub (1957), Skugrici, Vlasenica; Dedic
(Hamdije) Nedzad (1961), Skugrici, Vlasenica; Dedic (Nezira) Nijaz (1972),
Skugrici, Vlasenica; Dedic (Hamdije) Kemal (1969), Skugrici, Vlasenica;
Dervisevic (Hamida) Hamdija(1952), Skugrici, Vlasenica; Dervisevic (Sabana)
Samir (1972), Skugrici, Vlasenica; Huseinovic (Hasima) Husein (1963), Skugrici,
Vlasenica; Hajdarevic (Mehmedalije) Mirsad (1974), Nedjiljista, Vlasenica;
Selinovic (Dzemaila) Zaim (1968), Skugrici, Vlasenica; Selinovic (Dzemaila) Edo
(1971), Skugrici, Vlasenica; Sulejmanovic (Alije) Dzemail (1961), Rovasi,
Vlasenica; Sulejmanovic (Sabana) Alija (1960), Rovasi, Vlasenica; Sulejmanovic
(Alije) Emin (1957), Rovasi, Vlasenica; Muskic (Huse) Munib (1954), Cerska,
Vlasenica;Becirovic (Rasima) Mevludin (1971), Nedjiljista, Vlasenica; Becirovic
(Habiba) Salih (ili Halil), rođen 1964. Nedjiljista, Vlasenica; Bajric Asim; Bajric
(Bajre) Semsudin (1967), Cerska,Vlasenica; Bajric Avdo; Velic (Camila) Cazim
(1971), Cerska, Vlasenica; Kurjak (Muje) Asim (1975), Cerska, Vlasenica; Celebic
(Muje) Hasib (1958), Cerska, Vlasenica i Celebic (Hameda) Hamdija (1962),
Cerska, Vlasenica.
O napadu i unistavanju ovog sela svedoce ratni vojni zarobljenici Becirovic
(Habiba) Halid, jedan od napadaca i Sulejmanovic (Sabana) Mirsad, zvani Skejo,
rođen 1967. u Skugricima, opstina Vlasenica.
Rupovo Brdo (opstina Milici), pretezno srpsko selo (125 stanovnika, od toga 116
srpske nacionalnosti, 8 muslimana i jedan jugosloven), udaljeno oko 20 km. od
Milica, a sacinjavaju ga zaseoci: Zugici, Gligori i Milinkovici, sa ukupno 25
domaćinstava, napadnuto je od muslimanskih formacija 10. juna 1992. godine u
ranim jutarnjim casovima. U vreme napada u selu se nalazilo civilno stanovnistvo.
Napadaci na Rupovo Brdo su muslimani iz susednih sela: Zedanjsko (predvodio ih
Zulfo Tursunovic),Djila (predvodio ih Ibrahim Ademovic - Cakura), Zutica (Mujo
Bektic), Stedre (Becir Mekanic)i Kupusno (Fadil Turkovic). Tom prilikom ubijeno
je pet lica srpske nacionalnosti: starica Koviljka Zugic (1922), Relja (Marinka)
Milinkovic (1941), Radoje (Petra) Milinkovic (1952), bracni par Vojislav
(Maksima) Milinkovic (1938) i njegova supruga Mirjana Milinkovic (1939).
Posmrtni ostaci bracnog para Mirjane i Vojislava Milinkovica pronadjeni su
ugljenisani u njihovoj kuci. Prilikom napada teze su povredjeni starica Vukica
Milinkovic i Milomir Zugic, a nestali su, najverovatnije uhvaceni i ubijeni, mestani
Vlado (Mileta) Milinkovic (1948), otac i sin Komljen (Milosa) Zugic (1925) i
Trivko (Komljena) Zugic (1954). Nestalim licima od tada se gubisvaki trag. Selo je
opljackano i spaljeno. Tom prilikom izgorelo je 25 kuca novije gradnje, osnovna
skola, radionica i upravna zgrada DP „Birac”,Vlasenica. Pored navedenih vodja,
od napadaca na selo prepoznati su: Hasan (Bege) Ademovic (1937) iz sela DJila,
opstina Vlasenica; Nedzad (Hasana) Ademovic (1970), djile, Vlasenica; Sulejman
(Sulje) Vejzovic (1969), Johovaca, Vlasenica; Dzemail (Omera) Jusupovic (1966),
Nurici, Vlasenica; Zulfo (Mehmeda) Memisevic (1968), Besici, Vlasenica; Ifet
(Emina) Malovic (1967), Djile,Vlasenica; Sifet (Emina) Malovic (1967), djile,
Vlasenica; Azem (Mahmuta) Memisevic, zvani Faca, (1957), Besici, Vlasenica i
Alaga (Mesana) Becirovic (1966), Pomol, Vlasenica.
O stradanju ovog sela svedoce preziveli mestani Milojka Milinkovic i Zugic
Aleksije, kao i Budic Husein, koji je o tom napadu ovlascenim organima dao
informativnu izjavu.
Ratkovici (opstina Srebrenica), srpsko selo (338 stanovnika) napadnuto 21. juna
1992. godine i tom prilikom ubijeno vise mestana, od toga pet žena i tri starija
muskarca između 64 i 71 godine: Bogicevic (Vojislava) Obren (1932), Stanojevic
(Vladislava) Stanoje (1949), Stanojevic (Rade) Desanka, koju su zapalili u njenoj
kuci, Stanojevic (Todora) Nikola (1958), Stanojevic (Milorada) Radenko
(1940),koga su zaklali, djuric (Luke) Vidosava (1930), Rankic (Obrada) Vidoje
(1928), Rankic (Obrada) Milutin (1944), Rankic (Obrada) Ranko (1933),
Maksimovic (Filipa) Vinka (1927), Maksimovic (Milorada) Dragomir (1949),
Maksimovic (Milorada) Radomir(1942), koji je podlegao mucenju, Milanovic
(Riste) Cvijeta (1925), Pavlovic (Milorada) Novka (1945), Prodanovic (Drage)
Zora (1941), Prodanovic (Petra) Zivana (1966),Pavlovic (Jose) Milovan (1919) i
Jakovljevic (Stojana) Milan (1920). Za napad, zločine i pljacku okrivljuju se
muslimanske porodice Pozdanovici, Medici, Podkorjenovice, Martici, Osmanovici,
a od pojedinaca prepoznati su Mehmed Alic, Martic Behaija Zukic Osman,
Osmanovic Andrija, Halilovic Resid, i dr.
Svedoci stradanja Ratkovica su Pavlovic Obren, Prodanovic Zarja, Stevic Dragina
i Rankic Radovan.
Loznica (opstina Bratunac), pretezno srpsko selo (Srba 132, muslimana 22) koje je
pretrpelo vise muslimanskih napada, pljacki i paljevina i imalo veliki broj zrtava.
Najteze napade mestani su pretrpeli 28. juna i 14. decembra 1992. godine. U tim
brojnim muslimanskim pohodima ovo selo je izgubilo skoro četvrtinu od ukupnog
broja srpskog stanovnistva. U ovom razdoblju zivot su izgubili: Vucetic (Petka)
Nebojsa (1972), Milovanovic (Gavrila) Jovan (1930), Milovanovic (Radivoja)
Srećko (1943), Damjanovic (Mitra) Miloje (1971), Filipovic (Milisava) djordjo
(1949), Filipovic (Vladimira) Zivan (1954), Filipovic (Zivana) Verica (1975),
Lukic (Milana) Radovan (1950), Nikolic (Nedeljka) Milenko (1963), Rancevic
(Mice) Milorad (1960), Vucetic (Sretena) Svetozar (1957), Stojanovic Jelena
(1952), Stanojevic (Zivojina) Jelena (1953), Jovanovic (Miladina) Drago (1962),
Ilic (Vidoja) Milic (1972), Nikolic (Milovana) Todor (1951), Damnjanovic
(Radivoja) Slavomir (1971), Damnjanovic (Svetozara) Nedeljko (1959), Filipovic
(Dragoljuba) Dragan (1969), Filipovic (Milisava) Dragoljub (1942), Jovanovic
(Petka) Milan (1948), Jovanovic (Petka) djoko (1956), Jovanovic (Veselina) Milos
(1928), Knezevic (Vojislava) Zeljko (1966), Lukic (Cede) Kristina (1948),
Milkovski Bojan (1938), Petrovic (Bozidara) Madjen (1958), Petrovic (Bogdana)
Miodrag (1948), Todorovic (Krste) Boro (1949), Vucetic (Radovana) Milenko
(1975) i Vucetic (Save) Radovan (1943).
U tim napadima, od strane prezivelih mestana prepoznati su: Ibric (Muje) Alija -
Kurta, Salihovic (Avde) Besim, Salihovic (Avde) Hidan, Sinanovic (Rahmana)
Resid, Zukic (Saliha) Sadik, Begzadic (Alije) Hajrudin, Kamenica (Idriza) Ramiz,
Kamenica (Idriza) Munib, Kiveric (Ibisa) Esma, Malagic (Hilme) Hajrudin,
Salihovic (Edhema) Midhat, Salihovic (Avdo) Adil, Salihovic (Rame) Edhem,
Salihovic (Edhema) Fikret, Sinanovic (Rahmana) Muriz, Salihovic Rifet, Salihovic
(Rame) Edhem, Zukic Mulija, Daubasic Rifet, Daubasic Hasan, Malagic Mirsad,
Malagic Mujo, Sinanovic Senada, Omerovic Safet - Mis, i dr.
Svedoci napada i stradanja u ovom selu su Milovanovic Stanoje, Vucetic Vitomir,
Filipovic Zvonko, Miladinovic Mileva, Simic Janja i Petrovic Stoja.
Brezani (opstina Srebrenica), uglavnom srpsko selo (Srba 271, muslimana 5),
napadnuto je 30. juna 1992. godine i tom prilikom ubijeno 19 mestana srpske
nacionalnosti: Petrovic (djole) Radovan (1923), Novkovic (Rade) Milos (1956),
nađenodsecene glave i tako sahranjen, Lazic Dostana (1919), Jovanovic (Cede)
Obren (1927), Lazic (Pavla) Vidoje (1937), razapet na krst i spaljen, Lazic (Pavla)
Kristina (1935), zapaljena u kuci, Dragicevic (Ilije) Milenko (1974), Josipovic
(Milenka) Ljubomir (1977), Krstajic (Vlade) Milos (1937), Krstajic (Vlade) Pero
(1935), Milosevic (Luke) Stanko (1900), Milosevic (Milovana) Vidoje (1974),
Mitrovic (Dragise) Milivoje (1930), Mitrovic (Milivoja) Stanoje (1963), Rankic
(Mike) Milisav (1947), zapaljen u kuci, Rankic (Milisava) Dragoslav (1974),
zapaljen u kuci, Rankic (Milisava) Mirko (1972), takođe zapaljen u kuci,
Stevanovic (Radisava) Milomir (1946), Stjepanovic (Stjepana) Dragan (1961).
Selo je zapaljeno i unisteno. Opljackana je i sva stoka, a samo krava je bilo preko
200. U napadu na Brezane ucestvovali su: Oric Naser, Tursunovic Zulfo, Meholjic
Hakija, Ustic Akif, Halilovic Huso, a pored njih zapazeni su i Halilovic Resad,
Alic Kadir, Zukic Osman, Jatic Akif, Jahic Vehbija, čiji je otac i u proslom ratu bio
ustaša, i dr.ati stradalim u Srebrenici.
 
jevdokan:
Gadis se i ti meni sa svojim "pacifizmom" i "europejstvom" pa sta sad.
Ti bi u stvari prvo trebao da se gadis sam sebi jer ti ocigledno prostor izmedju usiju nije dovoljno popunjen malim sivim celijama, ali to je greska majke prirode, pa onda tvog tate, pa onda babice sto ti na porodu umesto pupka nije odsekla glavu.
Kliknite za proširenje...


Koga boli k sta ti mislis? :hahaha:
 
'Svjetska fudbalska federacija (FIFA) saopćila je da na finalnoj utakmici Svjetskog fudbalskog prvenstva u Južnoj Africi, 11. jula, neće biti upriličena minuta šutnje za žrtve genocida u Srebrenici.

Ovo je ujedno i odgovor ove federacije na zahtjev Društva za ugrožene narode International, da povodom završne utakmice na svjetskom prvenstvu 11. jula bude upriličena minuta šutnje.

"Na genocid u Srebrenici podsjeća se s tugom i bolom širom svijeta, posebno u Evropi, gdje je 11. juli proglašen Danom komemoracije za žrtve Srebrenice. Nažalost, taj dan koincidira s hapšenjem i izricanjem kazne na doživotnu robiju Nelsona Mendele i njegovih suboraca prije 50 godina. Kako možete i pretpostaviti, taj dan ima veliki značaj za cijeli afrički kontinent, a posebno za Južnu Afriku. Zato se nadamo da ćete imati razumijevanja za to da nijedan od tih užasnih događaja neće biti posebno istaknut u Južnoj Africi na završnoj utakmici Svjetskog fudbalskog prvenstva 2010", kaže se u odgovoru FIFA-e.'
http://www.dnevniavaz.ba/dogadjaji/...a-minute-utnje-rtve-srebrenikog-genocida.html
 
O napadu svedoce Marjanovic Milorad i Marjanovic Milisav.
Zagoni (opstina Bratunac), selo u kome Srbi cine vecinsko stanovnistvo (480 Srba,
103 muslimana), dozivelo je vise napada poput sela Loznica. Po stradanju mestana,
posebno tragicne posledice su bile posle napada od 5. i 12. jula 1992. godine, kada
je poginulo preko 20 stanovnika ovog sela: Milosevic (Milovana) Ljubica (1939),
Milosevic (Jovana) Milos (1932), Milosevic (Ilije) Rada (1968), koju su
masakrirali, Tanasijevic (Blagoja) Cedomir (1942), Gvozdenovic (Sretena) Rajko
(1927), Gvozdenovic (Miladina) Dragoljub (1954), Gvozdenovic (Milorada)
Blagoje (1944), Gvozdenovic (Radoja) Rada (1973), Dimitric (Milorada) Mileva
(1912), Dimitric (Mitra) Marko (1974), Jasinski (Stevana) Matija (1940), Malovic
(Ilije) Miodrag (1943), Mihajlović (Jefte) Mihajlo (1951), Paunovic Dusanka
(1954), Dimitric (Mirka) Milovan (1962), Jovanovic (Jakova) Miodrag (1952),
Milosevic (Zivojina) Dusan (1963), Milosevic (Alekse) djordje (1934), Milosevic
(Branka) Vidosav (1968), Milosevic (Milka) Dragisa (1963), Milosevic (Milka)
Miodrag (1970).
U napadu na Zagone ucestvovali su mestani okolnih muslimanskih sela, a
prepoznati su: Muratovic Muriz, Oric Meho, Muratovic Mujcin, Muratovic
(Nurije) sin, zvani Spico,Tursunovic Zulfo, Babajic Ramo, Golic Ejub, Mandzic
Ibrahim, Memisevic Sacir, Muratovic Zejneba i dr. Selo je opljackano i spaljeno.
Svedoci ovih dogadjaja su Gvozdenovic Tatomir, Gvozdenovic Miladin,
Gvozdenovic Dragan, Krstic Goran, Malovic Dragoslava i Gvozdenovic Bozana
svi iz ovog sela.
Krnjici (opstina Srebrenica), uglavnom srpsko selo (114 Srba, 11 muslimana)
napadnuto i unisteno 5. jula 1992. godine. Tom prilikom ubijeno 16 mestana:
Lazarevic (Spasoja) Boban (1965), Jovanovic (Nedeljka) Sredoje (1947),
Jovanovic Miroslava, Dimitrijevic (Milosa) Dragutin (1961), Aksic (Novaka)
Srpko (1972), Trimanovic (Petka) Rade (1958), Maksimovic (Mirka) Rados
(1968), Maksimovic (Riste) Milenko, Milosevic (Ostoje) Milos(1961), Milosevic
(Zorana) Nebojsa (1975), Micic Milja, Paraca Vaso (1912), zaklan, Simic Ilija
(1922), Simic (Milisava) Veljko (1953), Vladic (Petra) Vlajko (1934) i Vujic Soka,
koja je nadjena probodena vilama.
Zalazje, zaselak u neposrednoj blizini Srebrenice. Prilikom napada 12. jula 1992.
godine poginulo 39 lica: Lakic (Cvijetina) Svetozar (1951), Blagojic (Slobodana)
Dusan (1946), Cvjetinovic (Dragomira) Radinka (1952), masakrirana, Cvjetinovic
(Ranka) Ivan (1953), Dragicevic (Tadije) Svetislav (1949), Giljevic (Milorada)
Zeljko (1970), Gligic (Desimira) Nedeljko (1948), Gligoric (Nikole) Ljubisav
(1962), Gordic (Milosa) Aleksa( 1955), Ilic (Milana) Slobodan (1946), Ilic
(Sretena) Milisav (1957), Jeremic (Ljubomira) Luka (1927), Jeremic (Milosa)
Ratko (1969), Jeremic (Ratka) Marko (1965), Jeremic (Ratka) Radovan (1963),
Lazarevic (Malise) Milovan (1946), Lazarevic (Stanka) Momir (1955), Pavlovic
(Aleksandra) Branislav (1947), Petrovic (Jugoslava) Gojko (1963), Rakic
(Borisava) Dragomir (1957) ,Rakic (Cvijetina) Svetozar (1951), Rakic (Ljubomira)
Momcilo (1949), Rakic (Ljubomira) Miodrag (1959), Rakic (Momcila) Mile
(1966), Simic (Gojka) Branko (1959), Simic (Gojka) Petko (1963), Stanojevic
(Vojina) Miladin (1929), Todorovic (Radivoja) Miroljub (1961), Tomic
(Bogoljuba) Radivoje (1950), Tubic (Rada) Miladin (1955), Vasiljevic (Radovana)
Radisav (1963), Vasiljevic (Radovana) Radisav (1965), Vujadinovic (Zivojina)
Bosko (1951), Vujadinovic (Zivojina) Vaso (1954), Vujadinovic (Bogdana)
Nedeljko (1947), Vujadinovic (Milovana) Dragomir (1947), Vujadinovic
(Slavoljuba) Milovan (1948), Vujadinovic (Vase) Dusan (1940).
Napad su izvrsile lokalne muslimanske jedinice formirane od mestana susednih
sela pod komandom Oric Nasera. Od ostalih ucesnika prepoznati su Tursunovic
Zulfo, Ustic Akif, Meholjic Hakija, Besic Hajrudin, Begici: Azem, Nezir i
Hajrudin, Mehmedovic Amir i dr.
Svedok je Vasic Velisav, jedan od prezivelih branilaca sela u napadu od 12. jula
1992.
Magasici (opstina Bratunac), selo sa relativno ujednacenim sastavom stanovnistva
(Srba 353, muslimana 292). Srpski deo sela je vise puta napadan, a najtezi napadi
izvedeni su 20. i 25. jula 1992. godine. Za to vreme u selu su ubijeni: Popovic
(Zivorada) Stojan (1967), Cvjetinovic (Vojislava) Zivko (1950), Ilic (Dusana)
Ljiljana (1975), Ilic (Marka) Zorka (1947), Ilic (Milorada) Milenija (1944), Ilic
(Petra) Ljubinka (1952), Ilic (Radomira) Marjan (1963), Milanovic Ljubica,
Popovic (Pere) Blagoje (1907), Popovic (Riste) Leposava (1919), Mirkovic
(Zivorada) Ljubica (1942) i djuricic (Nikolije) Cvijetin.
Među napadacima mestani su prepoznali Osmanovic Mehu, Osmanovic Sabana,
Hasanovic Camila, Avdic Senahida, Babajic Ramu, Osmanovic Hajrudina,
Osmanovic Nedziba, Smailovic Mehidina, i dr.
Svedoci ovih napada su Bozic Vinka, Ilic Radomir, Bozic Rosa, Bozic Milka.
Jezestica (opstina Bratunac), jedno od većih čisto srpskih sela u ovom podrucju
(502 stanovnika srpske nacionalnosti). Napad na selo je izvrsen 8. avgusta 1992.
godine. Tom prilikom zapaljeno je 55 srpskih kuca i stradalo devet stanovnika:
Bogicevic (Rade) Vojin (1929), Mladjenovic (Ljubomira) Andjelko (1965),
sahranjen bez glave, posto su je napadaci odsekli i odneli, Mladjenovic
(Ljubomira) Dragan (1960), Mladjenovic (Obrena) Savka (1931), Rankovic
(Milosa) Sreten (1962), Rankovic (Vlade) Milan (1935), Stjepanovic (Nedeljka)
Savka (1951), Stjepanovic (Obrada) Milosav (1919) i djuric (Savana) Srbo (1944).
Veci deo sela je opljackan i spaljen. Drugi napad na isto selo,odnosno njegove
preostale zaseoke, izvrsen je 7. januara (na Bozic) 1993. i tom prilikom stradali su:
Jovanovic (Vujadina) Radomir (1959), đukanović (Mike) Bosko (1928), đukanović
(Riste) Nevenka (1946), đukanović (Vlade) Ivan (1954) i đukanović (Vlade) Krsto,
Ostojic Milan i Mitar, Milanovic Nedjo i sin Dragan.
Među napadacima mestani su prepoznali Alispahic Envera, Alispahic Hamdiju,
Ademovic Sadika, Kamenica Bektu, Kamenica Dzemaila, Kamenica Avdu,
Kamenica Ramiza, Kamenica Muniba, Mehmedovic Kemala - Kemu, Zukic Husu,
Zukic Mustafu, Mandzic Ibrahima, djukic Husu i dr.
O napadima na selo svedoce Stjepanovic Rade i Jovanovic Rajko.
Podravanje (opstina Milici, ranije Srebrenica), etnicki čisto srpsko selo (413
stanovnika) i jedno od najvecih sela u opstini. Posle vise provokativnih nasrtaja
tokom leta, presudan napad muslimani su izvrsili 24. septembra 1992. godine i tom
prilikom zivot su izgubila sledeća lica: Jovanovic (Miloja) Vojin (1922), Jovanovic
(Miloja) Svetozar (1933), Lazarevic (Obrada) Rado (1917), Petrovic Mileva
(1948), Petrovic (Marka) Milomir (1951), Mitrovic(Jove) Mihajlo (1932), Mitrovic
Ruza (1927), Mitrovic (Marka) Drago (1925), Marinkovic (Andjelka) Radovan
(1938), Marinkovic (Milosa) Milovan (1955), Marinkovic (Milosa) Rade (1961),
Marinkovic Dikosava(1938), Marinkovic Milos (1935), Perendic (Milisava)
Miladin (1924), Perendic (Savkana) Tomislav (1932), Perendic (Blagoja) Stanka
(1935), Perendic (Bogdana) Spasenija (1932), Sarac (Cvijetina) Mitar(1963), Sarac
(Veselina) Dusan (1964), Sarac Mirjana (1943), Sarac (Manojla) Milan (1929),
Tomic (Marka) Gojko (1930), Tomic (Marka) Mihajlo (1941), Vasic (Milosa)
Milijan (1951), Vesic Milisav, Nikolic Slavisa (1960), Nikolic Dragan (1960),
Pavlovic Nebojsa (1971), Mudrinic Rade (1961), Mitic Borica (1947) i
Bogdanovic djuradj.
Mnoge od ovih zrtava su ubijene na najsvirepiji način: spaljivanjem, secenjem
stomaka, odsecanjem glave, udarcima tupim predmetima ili klanjem. Mnoge od
zrtava pronadjene su bez delova tela. Slike masakriranih prenele su mnoge
televizijske kompanije. Zaprepascena tim monstruoznim zločinom javno se,
posebnim saopštenjem, oglasila i Srpska pravoslavna crkva, a njegova svetost
patrijarh Pavle, u prisustvu clanova Sinoda, odrzao je pomen nevino stradalim
mucenicima. Pored pobijenih mestana poginulo je i nekoliko dobrovoljaca koji su
pokusali da odbrane ovo selo. Posle napada Podravanje je opljackano, spaljeno i
napusteno. Pored preko sedamdeset kuca, zapaljeni su i izgoreli osnovna skola,
dom kulture, prodavnica, radionica i upravna zgrada povrsinskog kopa
„Sumarnica”, vozni park i mehanizacija rudnika.
U napadu i zločinima mestani su kao neposredne ucesnike uspeli da prepoznaju:
Hirkic (Mahmuta) Hasana, Kutezero, Srebrenica; Delic Sabana, Kutezero,
Srebrenica; Memic Osmana; Ajsic Sabriju, Kutuzero, Srebrenica; Hasanovic
(Mehmeda) Hameda, Bucje, Srebrenica; Ademovic Ibrahima zvanog Cakura, djile,
Vlasenica; Hirkic Mahu, Kutuzero, Srebrenica; Ademovic (Adema) Osmana
(1937), djile, Vlasenica; Ajsic Sabita, Kutuzero, Srebrenica; Delic Ramiza,
Kutuzero, Srebrenica; Hirkic Aliju zvanog Kiljara, Kutuzero, Srebrenica; Delic
Ibru, Kutuzero, Srebrenica; Palic (Sabana) Adema (1958), Kivaca, Han Pijesak;
Mehmetovic (Mustafe) Kemala, „Kemu” (1962), Pale, Srebrenica; Begic Medu,
Slapovica, Srebrenica; Osmana zvanog Cimonja, LJeskovik,Srebrenica; „Dule” i
„Beli”, (ostali podaci nepoznati); Islama i njegovog brata iz Osmaca, Srebrenica,
(ostali podaci nepoznati); nekog „Mandzu”, Mandzica iz Potocara. Napad su
organizovali i akcijom rukovodili Oric (Dzemala) Naser (1967), Potocari,
Srebrenica i Tursunovic Zulfo, Suceska,Srebrenica.
Svedocenja o tragediji sela dali su: Draginja Tomic, Milojka Marinkovic, Veselin
Sarac, Vojin Sarac i Miodrag Perendic.
 
kalama:
Zamislite vi tu drskost kad su oni trazili da FIFA u africi odrzi kao minutu cutanja za "SRBSKI -GENOCID- u Srebrenici" pa ovo nije normalno koji drskost oni cine a ja se samo pitam sta rade ovi nasi BEDNICI od DEMOKRATA sto nas eto tako predstavljeju navodno. Gde nam je predsednik sta on radi?

Sve to po kratkom...

Spas Srbiji
Zivela Srbija
Kliknite za proširenje...

пусти будале крају
 
Bracan, povrsinski kop rudnika boksita Milici, na regionalnom putu Milici -
Srebrenica (25 km. od Milica). Privredni objekat od izuzetnog značaja koji je od
svog osnivanja imao svoje fizicko obezbedjenje. Napad na cuvare rudnika izvrsen
je 24.septembra 1992. a ponovljen 3. decembra iste godine. U prvom napadu
muslimanski napadaci i zločinci su ubili i masakrirali sedam cuvara ovog
privrednog objekta: Milivoja (Todora) Susica (1958), Slavka (Bozidara)
Salipurovica (1971), Slavka (Mitra) Gordica (1958), Vidoja (Milorada)
Salipurovica (1960), Zorana (Nedje) Lalovica (1961), Mijodraga (Mijata)
Gligorovica (1956) i Rajka (Radojka) Pantica (1943).


Sve ove žrtve su ubijene na najsvirepiji način: gazenjem tenkom, klanjem,
spaljivanjem, udarcima tupim predmetom i drugim sredstvima. Napad i unistavanje
ovog privrednog objekta izvrsile su muslimanske oruzane jedinice sa podrucja
opstina Vlasenica, Milici i Srebrenica, pod rukovodstvom njihovog komandanta
Nasera Orica. Pored njega, napad su predvodili Zulfo Tursunovic i već često puta
spominjani Becir Mekanic, Ibrahim Ademovic „Cakura” i Mujo Bektic iz Podgaja,
opstina Srebrenica. Uz njih, kao neposredni izvrsioci, ucestvovali su i: Safet
(Jasara) Omerovic, zvani „Mis” (1971), Voljavica, Bratunac; Dzemo (Omera)
Muratovic, Nurici, Vlasenica; Muhidin (Osmana) Osmanovic, „Braco”, Stedrici,
Vlasenica; Edin Avdic; Hasan Hasanovic; Smajil Omerovic „Ferda”; Mevludin
Omerovic „Piki”; Mevludin Sulejmanovic; Jusuf Sulejmanovic; Sefket
Sulejmanovic; Hajro Ekmic; Midhat Ekmic; Dzevad Ekmic; Ramiz Ekmic;
Mevludin Malnic; Ramiz Alzic, Ibrahim Salcinovic, Murat Salcinovic i Sulejman
Suljic.
Fakovici (opstina Bratunac), jedno od sela sa pretezno srpskim stanovnistvom
(Srba 115, muslimana 33), napadnuto 5. oktobra 1992. i tom prilikom je ubijeno 19
stanovnika ovog sela: Bozic (Radoja) Desanka (1924), Markovic (Milovana) Olga
(1935), Markovic (Milovana) Slavka (1931), Nikolic Cuba, djuric Danilo(1910),
Ivanovic (Milana) Miroslav (1973), Markovic (Save) Radoje (1941), Markovic
(Steve) Radomir (1939), Nikolic (Milovana) Petko (1954), Nikolic (Sretena)
Milovan (1923),Savic (Jove) Radovan (1965), Subotic (Blagoja) Milomir (1959),
djokic (Vlade) Milovan (1936), djokic (Milete) Sreten (1938), djokic (Nedeljka)
djoko (1955), djokic (Sretena) Svetozar (1965) i djukic (Radovana) Vidoje (1954).
Selo je opustoseno, opljackano i popaljeno. Jedino je ostala oskrnavljena crkva. U
napadu na ovo selo ucestvovali su Ustic Akif, Kiveric Esma, Mamutovic Nasir,
Mukic Ibrahim.
Svedoci su Zikic „Drago”, postar u istom selu, Peric Vidosava, Jokic Dusica,
Ignjatovic Stanka i Savic Ikonija.
Boljevici (opstina Bratunac), srpsko selo (415 stanovnika srpske nacionalnosti),
napadnuto istog dana kada i Fakovici, 5. oktobra 1992. godine. Prilikom tog
napada stradali su: Despotovic Milja, Prodanovic Petra(1927), Stjepanovic
(Jovana) Stojka (1922), Vasic Stanija (1930), djukic (Srete) Radovan (1922), Ristic
(Ljubisava) Milutin (1940), Ristic (Novice) Zarija (1928), Vasic (Manojla) Vladan
(1929).
Pobijeni ljudi su uglavnom starci koji su cuvali svoja imanja, hranili stoku i brinuli
o dobrima svojih komsija. Selo je, pod stalnim pretnjama islamskih nacionalista,
vecina stanovnistva bila napustila. Danas je to spaljeno i unisteno selo. Čak su i
starci poubijani. Preziveli mestani su prepoznali Mamutovic Nasira, Mujkic
Ibraima, Ridjic Arisa i dr. O napadu na selo svedoce Ristic Radova i djokic Stojan.
Bjelovac (opstina Bratunac), uglavnom srpsko selo (Srba 238 muslimana 51),
najtezi napad dozivelo je 14. decembra 1992. godine. Tom prilikom selo je
pretrpelo ogromne ljudske i materijalne žrtve i danas je uglavnom napusteno i
pusto. U napadima muslimana zivot su izgubili: Bogicevic (Milenka) Zlatan
(1975), Cvijic (Ilije) Miodrag (1972), Vitorovic (Vitomira) Slobodan, Filipovic
(Nedje) Stevo (1951), Ilic (Ilije) Milisav (1957), Ilic (Mice) Milun (1939),
Jovanovic (Milosa) Zlata (1911), Jovanovic Radenka (1974), Lukic (Radivoja)
Vida (1933), Marincevic Miroslav (1965), Matic (Ilije) Radivoje (1937), Matic
(Radivoja) Gordana (1967), Matic (Radivoja) Snezana (1965), Miladinovic (Petka)
Mirko (1971), Miladinovic (Petka) Cedo (1975), Milutinovic (Cede) Slavko
(1963), Nedeljkovic (Ratka) Slobodan (1970), Petrovic (Krste) Mirko (1920),
Petrovic (Milana) Mirko (1972), Savic (Ostoje) Mitar (1954), Tanasic (Sretena)
Radovan (1923), Tomic (Zike) Rajko (1955), Tosic (Zivorada) Milorad (1972),
Trisic (Tomislava) Zoran (1968).
Napad na Bjelovac je izvrsen istovremeno sa već saopštenim napadom na Loznicu,
odnosno Loznicku Rijeku i Sikiric. To su susedna sela, pa su i napadaci uglavnom
isti. Prema svedocenju prezivelih, prepoznati su: Ibric Alija „Kurta”, Salihovic
Hidan, Salihovic Besim, Sinanovic Resid, Zukic Sadik,Ahmetovic Haris „Hari”,
Begzadic Hajrudin, Kamenica Dzemail, Kamenica Ramiz, Kamenica Munib,
Kiveric Esma, Malagic Hajrudin, Salihovic Midhat, Salihovic Adil, Salihovic
Edhem, Salihovic Fikret, Sinanovic Muriz, Salihovic Rifet, Salihovic Edhem i
Zukic Mulija i dr.
Svedoci napada na ovo selo su Rankic Slavoljub i Matic Slavka.
Sikiric (opstina Bratunac), selo sa neznatnom muslimanskom većinom (Srba 201,
muslimana 241). Napadnuto je, kao i Loznica i Bjelovac, 14. decembra 1992.
godine. Žrtve tog napada su: Ilic (Blagoja) Zivojin (1928), Ilic (Koste) Radojka
(1935), Matic (Nikodina) Desimir (1928), Mitrovic (Bogosava) Radovan (1948),
Mitrovic (Bogosava) Srećko (1946), Nedeljkovic (Bogoljuba) Milomir (1940),
Nedeljkovic (Obrada) Ljubisav (1925), Nedeljkovic (Svetislava) Ratko (1946),
Petrovic (Miladina) Slobodan (1976), Prodanovic (Rade) Dusan (1931), Rankic
(Miladina) Obrenija (1934), Simic (Ranka) Zlatan (1961), Simic (Svetolika)
Zivadin (1946), Simic (Svetolika) Radisav (1937), Simic (Vasilija) Grozdana
(1931), Stevanovic (Branka) Dragisa (1966), Stojanovic (Save) Radenko (1973),
Tanasic (Ljubisava) Milomir (1939), Tanasic (Petra) Milan (1957), Trisic (Obrada)
Obrenija (1931), Vuksic (Srećka) Novak (1931).
Pocinioci ovih ubistava, pljacki i paljevina su uglavnom već navedeni. To su
napadaci na susedna sela Loznicu i Bjelovac.
Njih navode u svojim izjavama i svedoci: Matic Gvozdenija, Petrovic Nedjo,
Nedeljkovic Predrag.
Kravica (opstina Bratunac), u ovom slučaju reč je o čisto srpskom podrucju koje
sacinjava vise sela: Kravica, Brana Bacici, Popovici, Mandici, Opravdici i dr. (sa
preko 2300 stanovnika srpske nacionalnosti) i selom sa najstarijom srpskom
skolom u ovom kraju, koju su mestani podigli još 1878. Napad je izvrsen 7.
januara (na Bozic) 1993. godine, a žrtve tog napada su: Eric (Mikaila) Negoslav,
Eric (Nikole) Kristina, Gavric (Paje) Pajkan (1963), Nikolic (Todosije) Milovan
(1946), Popovic (Koste) Risto (1920), Popovic (Riste) Kostadin (1947), Bozic
Mara (1909), Bozic (Stojana) Stevo (1951), Lazic (Dusana) Krsto (1933),
Momcilovic (Drage) Miladin (1935), Nikolic (Marka) Vaso(1920), Nikolic
(Cvijana) Mitar (1927), Obackic Ljubica (1918), Stevanovic (Vasilja) Tankosava
(1938), Stojanovic (Stojana) Vladimir (1915) i Jovanovic (Mitra) Stojan (1948).
Kravica je danas opustosena, što se nije dogodilo ni u vreme najzescih nemackih i
ustaških razaranja u toku drugog svetskog rata. Među brojnim napadacima, a
prema slobodnoj proceni bilo ih je najmanje preko hiljadu iz svih muslimanskih
krajeva koji okruzuju Kravicu (Cerska, Konjevic Polje, Pobudje, Glogova...),
prepoznati su: Naser Oric, Zulfo Tursunovic, Ferid Hodzic, Becir Mekanic, Bajro
Osmanovic „Mis”, Nedzad Bektic, Hakija Meholjic, Veiz Sabic, Nezir Zebric,
Sefik Ahmetovic, Mustafa Golic, Esma Kiveric, Mirsad Sulejmanovic, Muhamed
Cikaric, Semsudin Salihovic, Sulejman Mujcinovic, Junuz Mehic, Ejub Golic
„LJubo”, Fikret Mustafic, Murat Avdic, Muhamed Jahic, Murat Duric, Munib
Becirovic, Fadil Sahbaz, Saban Muminovic, Musan Osmanovic, Zaim Mehic,
Meho Alic i Abid Orlovic i dr.
O napadu na Kravicu svedoce Ratko Nikolic, Milorad Nikolic, Milanovic Milena i
Nikolic Milosava.
Siljkovici (opstina Bratunac), srpsko selo (90 stanovnika srpske nacionalnosti)
napadnuto kad i Kravica, 7. januara 1993. na Bozic. Tada je selo opljackano i
popaljeno, a žrtve napada su: Dolijanovic (Dusana) Miladin (1963), Stevanovic
(Radovana) Milan (1973), Bogicevic (Jovana) Slobodan (1947), Bogicevic
(Slobodana) Novica (1976), Radovic (Drage) Bozo (1943), Visnjic (Todora) Ratko
(1949), Pavlovic (Radovana) Radoje (1936),Radovic (Ljube) Radenko (1974),
Radovic (Radosava) Dragan (1968), Radovic (djordja) Vaskrsije (1956),
Veselinovic (Kostadina) Lazar (1935), Savljevic (Save) Mile (1964) i djokic
(Stanka) Stanoje(1942). Napad su izvrsile iste vojne formacije koje su napale i
susedna selana podrucju Kravice.
 
Cosici (opstina Skelani) su deo čisto srpskog sela Kostolomci (234 stanovnika
srpske nacionalnosti), a najtezi napad su pretrpeli kad i ostala sela ove opstine, 16.
januara 1993. godine. Tada su Kostolomci i Cosici opljackani i popaljeni, a pored
vise desetina povredjenih i ranjenih ubijenoje 15 lica: Rakic (Radisava) Novak
(1953), Rakic (Jove) Dragomir (1953), Rakic (Jove) Milomir (1957), Rakic
(Slavka) Radisa (1961), Rakic (Marjana) Dragomir (1940), Ivanovic (Dike) Mile
(1952), Ivanovic (Mila) Predrag (1973), Ivanovic (Milutina) Želimir (1968),
Pavlovic (Milenka) Zarko (1938), Trifunovic (Cede) Milorad (1958),Rakic
(Milorada) Tadija (1930), Maksimovic (Zike) Damljan (1934), Pavlovic
(Svetozara) Andjelko (1914), Trifunovic Vidosava (1915) i Ilic (Predraga) Nebojsa
(1969).
Napadom je rukovodio Oric Naser, a ucestvovali su Trsic Sakib, Dedic Ibro,
Sulejmanovic Nusret, Smailovic Mirsad i dr.
Kusici (opstina Skelani), deo sela Zabokvica, jednog od najvecih u bivšoj
srebrenickoj opstini (ukupno 706 stanovnika: Srba 598, muslimana 52 i ostalih 56)
najtezi napad muslimana pretrpeli su 16. januara 1993. godine. Tom prilikom
Zabokvica i Kusici su opljackani i popaljeni. Pored velikog broja povredjenih i
ranjenih, prilikom napadaje ubijeno dvadeset lica, od kojih sedamnaest u Kusicima
i tri u Zabokvici. Zivot su izgubili: Mitrovic Radivoje (1942), Jakovljevic (Mitra)
Milija (1957), Mitrovic (Maksima) Mirko (1939), Jakovljevic (Milana)Milenko
(1946), Ristic (Cvetka) Novak (1951), Ristic (Lazara) Vladislav (1947), Milanovic
Ilija (1922), Ristic Rado (1920), Milanovic Dusanka (1920), Todorovic (Stanoja)
Milenko (1928), Zivanovic (Jove) Nikola(1921), Jankovic Milenija (1963),
Mitrovic Radinka (1946), Ristic Milenka (1930), Ristic Ivanka(1950), Ristic
(Novaka) Mitra (1974), Ristic (Novaka) Mico (1977), Jakovljevic (Andjelka)
Milenko (1957), Maksimovic (Milovana) Savo (1932) i Nedjic Rosa (1933).
Napadom na Kusice rukovodio je Oric Naser, a među ostalim predvodnicima bili
su Sulejmanovic Nusret, Trsic Sakib i Dedic Ibro i dr.

Skelani, sediste istoimene srpske opstine, sa nekada vecinskim muslimanskim
stanovnistvom (Srba 155, muslimana 598), ali u okruzenju srpskih sela. Napad na
Skelane izvrsen je u sklopu napada na sva okolna srpska naselja, takođe 16.
januara 1993. godine. Tom prilikom ubijeni su: Milanovic (Save) Marko (1954),
Gligic (Draže) Aleksa (1968), Janjic (Sime) Scepo (1947),Janjic (Pere) Simo
(1948), Milovanovic (Milosa) Milan (1967), Markovic (Radenka) Milun (1970),
Dimitrijevic (Stojana) Dragan (1965), Simic (Dragana) Radovan (1966), Milosevic
(Borise) Dragoje (1960), Mijatovic (Save) Vlado (1966), Janjic(Sime) Andja
(1927), Sekulic (Ostoje) Gordana (1966) i Dimitrijevic (Tomislava) Aleksandar
(1987).
Skelani su u dobroj meri opljackani, razoreni i popaljeni, a u napadu su
ucestvovali: Oric Naser, Dedic Ibro, Sulejmanovic Nusret, Trsic Sakib, Smailovic
Mirsad i dr.
Vandzici (opstina Milici), srpsko mesto na koje su muslimanske oruzane formacije
izvrsile napad 8. februara 1993. godine i tom prilikom ubili bracni par, civile,
Marka (Kostadina) Dosica (1934) i njegovu suprugu Mariju Dosic (1993), mestane
ovog sela. U istom napadu je spaljeno vise kuca i ostalih objekata.Pokretna
imovina mestana je opljackana, a ono sto nije moglo da se opljacka unisteno je
spaljivanjem ili razaranjem. U tom napadu su ucestvovali: Hodzic (Avde) Ferid
(1959), Drum, Vlasenica, organizator napada i tada komandant ili jedan od
komandanata Cerske; Hakic Sabanija; Mehmedovic (Hakije) Ramiz (1971),
Rovasi, Vlasenica; Sulejmanovic (Sabana) Ibro, zvani Inc (1957), Rovasi,
Vlasenica; Becirovic (Rahmana) Sahbaz (1966), Nedjiljista, Vlasenica; Becirovic
(Nezira) Safet (1966), Nedjiljista, Vlasenica; Becirovic (Mehe) Mehmedalija
(1970), Nedjiljista, Vlasenica; Siljkovic (Bukljana) Ibro (1966), Nedjiljista,
Vlasenica; Aljukic (Sulejmana) Ibro (1954), Nedjiljista, Vlasenica i Mekanic
(Jakuba) Becir (1957), Besici, Vlasenica, komandant tzv. Prvog ceranskog odreda.
O ovom napadu na Vandzice svedoce Dosic Sreten, Becirovic Halil i Sulejmanovic
Mirsad.
Istražni tim UN koji je obišao Srebrenicu po nalogu Generalnog sekretara izvjestio
je 24. jula 1995. godine da nisu pronašli svjedoke koji bi potvrdili zločine. Hjubet
Viland, licni izaslanik Visoke komisije UN za ljudska prava, putovao je sa
istražnim timom u Srebrenicu i Tuzlu gdje je razgovarao sa većim brojem
Bošnjaka u izbjeglickim logorima i kolektivnim smještajima i pri tom nije
pronašao ni jednog svjedoka koji bi potvrdio pocinjene zločine.
Kofi Anan, generalni sekretar UN, podneo je 15.novembra 1999. godine izvještaj o
„ Padu Srebrenice 1995. ”, na osnovu naloga Generalne skupštine, od decembra
1998. godine. Tu se govori o 33 grobnice, sa izmedu 80 i 180 tijela, kao i o
približno 2.000 ekshuminiranih, od kojih su oko trecine identifikovani (znaci blizu
700) . Broj „ poginulih ” se izjednacava sa brojem „ nestalih ”, uz argument, da je
sudbina ovih riješena samo u 117 slučajeva. Spisak nestalih menja se u
meduvremenu ne samo po broju već i po imenima! Bilo je i još ima tu i ranijih
pokojnika ili sa spiska onih koji su Srebrenicu napustili prije jula 1995. godine cija
se brojka kreće oko 5.000 stanovnika .
Naser Oric je sa svojim drustvom vršio prepade i iz enklave na okolna srpska sela.
Video-snimke svojih akcija (pljacke, masakre, paljevine, spaljene kuce, mrtva
tijela, odsjecene glave itd.) prikazivao je i stranim novinarima Istraživaci Honig i
Bot pišu o više od 1.300 ubijenih Srba do januara 1993. godine . O njegovim
zločinima svjedoci general Morijon, predhodnik genala Rouza u Bosni u intervju u
NIN-u .
General Hadzihasanovic, bivši nacelnik staba Armije BiH, izjavio je kao svjedok
pred Haskim tribunalom, da je od 5.803 pripadnika 28. muslimanske divizije,
stacionirane u Srebrenici, ubijeno 2.628 njenih pripadnika u probijanju prema
Tuzli . Medutim, evidentno je da bošnjacki krugovi za javnost imaju neke druge
brojke o srebrenickim žrtvama: 7.618 nestalih i 3.745 poginulih izbeglica, ukupno
11.363 žrtava koje navodi „Špigl”. U knjizi„ Srebrenica ”, Holandjani Honig i Bot
govore o 6.546 nestalih, koji su prijavljenih MKCK.
Na osnovu analiza dogadanja u Srebrenici (jul 1995) proizlazi da iz obruca srpskih
snaga sa civilima nije izašlo 5.000 - 6.000 naoružanih ljudi. Isti izvori potvrduju da
se radi o muslimanskim vojnicima, koji su odbili predati oružje UNPROFOR-u u
Potocarima. Po nalogu lokalnih komandanata oni su krenuli u proboj prema Tuzli,
Kaknju i Goraždu pa su se nakon proboja, kako je rekao general Delic, ukljucili u
borbe na širem prostoru BiH i mnogi na tim ratištima poginuli a potom dodati na
spiskove pobijenih u Srebrenici. To potvrduje i Sefer Halilovic u knjizi „Lukava
strategija” kaže „da je 28. divizija muslimanske vojske iz Srebrenice
reorganizovana posle povlacenja iz Srebrenice i da je sastavljena od 6.000 vojnika
koji su probili liniju Srba.” Znači da je dio vojnika 28. divizije prebacen na front
 
'Tužni konvoj sa 775 tabuta stigao u Potočare

Konvoj od četiri kamiona sa 775 tabuta žrtava genocida u Srebrenici, stigao je iz Visokog u Potočare u 16.53.

Dočekalo ga je oko 2.000 članova porodica žrtava. Plač i suze ispunili su potočarsku dolinu.

Tabuti će večeras biti smješteni u hali bivše Fabrike akumulatora i tu će ostati do sutra, kada će, u večernjim satima biti prenijeti u Memorijalni centar.

Hiljade Sarajlija odalo počast koloni sa srebreničkim žrtavama

Više hiljada građana Sarajeva danas je ispred zgrade Predsjedništva BiH te duž Titove ulice sačekalo kamione s tabutima 774 Srebreničke žrtve i sandukom posmrtnih ostataka Rudolfa Hrena, koji su jutros krenuli iz Visokog prema Potočarima, kako bi ovim žrtvama genocida odali počast.

Počast ovim žrtvama građani su odali učenjem Fatihe ili minutom ćutnje, a nakon toga i okitili cvijećem kamione s tabutima.

Najveća vriska i plač čuli su se kada su se kamioni zaustavili ispred zgrade Predsjedništva BiH. Bio je tu veliki broj žena koje su došle da posljednji put isprate članove porodice stradale u genocidu.

Deseta kolektivna dženaza žrtvama genocida u Srebrenici bit će do sada najveća po broju žrtava koje će biti ukopane u Memorijalnom centru.

Predsjedavajući Predsjedništva BiH Haris Silajdžić kazao je ovom prilikom novinarima da je tragedija što i 15 godina nakon ovakvog genocida još uvijek ima onih koji nude rješenja koja dovršavaju Miloševićev projekt.

Stoga, kako je kazao, prvi korak prema Evropi treba biti insistiranje da se usvoji zakon koji neće dozvoliti negiranje genocida.

Član Predsjedništva BiH Željko Komšić istaknuo je da se Srebrenica, nažalost, još uvijek koristi za sakupljanje političkih poena i da je licemjerno da se u Srebrenici tokom ceremonije obrati predsjednik države iz koje su najtraženiji ratni zločinci. '
http://www.dnevniavaz.ba/dogadjaji/...a-minute-utnje-rtve-srebrenikog-genocida.html
 
denacifikator:
Zašto lažeš? Apsolutno NIŠTA nisam brisao, i to moderatori mogu da potvrde. Ovakvo bedno laganje je u rangu sa onim RTS-ovim o srpskoj deci koju bacaju lavovima. :roll:

Cenio sam te, nisam ti za zlo uzeo ni one uvrede, ali zbog ovog laganja pao si u mojim očima, nikada se ne možeš se dići.
Kliknite za proširenje...

Ahahahaha nemoj sada da nalepim ovde pp od moderatora... :mrgreen:

... i odje*i bre, boli me ku*ac savrsheno shta ti mislish shta i tako dalje, ti si stoka jedna antisrpska, a pritom i bolestan chovek, nazvao si ceo jedan anrod genocidnim. :eek:

Idi lechi se. :rtfm:

Prokleti nacisti, nema chovek od njih mira. :mrgreen:
 
denacifikator:
Da li je Mačak latentni homoseksualac, ja ne znam, ali ovde zaista treba napraviti detaljnu čistku.
Ovakva vređanja u eri Iron Lorda, Jominija i Neše nisu postojala, ovaj podforum je bio dosta kvalitetan i konstruktivan, dok ga novi administrator Tab nije upropastio postavljanjem ovakvih moderatora.
Kliknite za proširenje...

Чуј латентни....
МАЧАК је активни хомић....који се највише пали на ЛДПовце...:per: :per: :per:
 
Ne_Vazim_Se:
Ahahahaha nemoj sada da nalepim ovde pp od moderatora... :mrgreen:

... i odje*i bre, boli me ku*ac savrsheno shta ti mislish shta i tako dalje, ti si stoka jedna antisrpska, a pritom i bolestan chovek, nazvao si ceo jedan anrod genocidnim. :eek:

Idi lechi se. :rtfm:

Prokleti nacisti, nema chovek od njih mira. :mrgreen:
Kliknite za proširenje...

Hajde nalepi, molim te. Gde i kad sam to nazvao ceo jedan narod genocidnim.
To nije moj manir.

Ove druge komentare zaista besmisleno je komentarisati, jer su plod frustracije.
 
kalama:
Zamislite vi tu drskost kad su oni trazili da FIFA u africi odrzi kao minutu cutanja za "SRBSKI -GENOCID- u Srebrenici" pa ovo nije normalno koji drskost oni cine a ja se samo pitam sta rade ovi nasi BEDNICI od DEMOKRATA sto nas eto tako predstavljeju navodno. Gde nam je predsednik sta on radi?

Sve to po kratkom...

Spas Srbiji
Zivela Srbija
Kliknite za proširenje...

....zamisli sad taj blam ,hlupsoni to trazili a ovi odbili plus toga tog dana ce biti najveca zurka na svetu jer ce neko biti prvak ,treba biti toliko glup pa sam sebi zabiti ovakav autogol ,glupsoni ..............
 
bh_citadela:
Ali što se nas tiča tvoja privatnost, izgleda da si egzibicionista , pokušaj to zadržati za sebe ..
Kliknite za proširenje...

Ко...јел ја....?
0011.gif
 
denacifikator:
Da li je Mačak latentni homoseksualac, ja ne znam, ali ovde zaista treba napraviti detaljnu čistku.
Ovakva vređanja u eri Iron Lorda, Jominija i Neše nisu postojala, ovaj podforum je bio dosta kvalitetan i konstruktivan, dok ga novi administrator Tab nije upropastio postavljanjem ovakvih moderatora.
Kliknite za proširenje...
Garantujem ti da МАЧАК nije homoseksualac i nemoras dsa brines za svoju visoko cenjenu i visoko postovanu pozadinu.
On to, onako, figurativno da ti pokaze sta misli o tebi i takvima koji sebe smatraju Srbima, ali sve rade da ucine sto vece zlo Srbima. A sve kao pod firmom "pacifizma, humanosti", pozivajucio se na "europejske i demokratske" vrednosti itd
 
stanje
Zatvorena za pisanje odgovora.

Slične teme

dragon x
Antisrpska propaganda
13 14 15
Odgovora
360
Pregleda
3.378
doppler
doppler
Гамбино
Вучићева пропаганда је иста као и Милошевићева
Odgovora
3
Pregleda
279
GrdobanS
G
Sensei
Европска комисија: прослава Дана победе над фашизмом у Москви је руска пропаганда
12 13 14
Odgovora
347
Pregleda
4.377
Mladja soma evra
M

Back
Top