AleksaJ
Buduća legenda
- Poruka
- 39.536
Па теоријски сва Племена су ПротоЕвропејци
Винчанцу су рецимо први оставили траг .....
Касније су од свих тих настајале посебне 'нације'.... и Срби су једни од ПротоЕвропејаца
-
- Popularno:
- Pa šta!?
- Da li ce Ćacilend dobiti božićno drvce?
- Nakon pucnjave na pripadnike Nacionalne...
- Sta mislite ko pobedjuje u Negotinu...
- Licemerni (tolerantni) foliranti
- Nisi muškarac ako si ispod 180cm
- Rusofobija kod Srba
- Da li se EU i Ukrajina uopšte išta...
- Putin je odredio koja će mu država...
- Aleksić: Karađorđe Mijailović udario...
Projekti Velika Srbija i Velika Hrvatska slicnosti i razlike !
- Začetnik teme Nikita Kulganov
- Datum pokretanja
Па теоријски сва Племена су ПротоЕвропејци
Винчанцу су рецимо први оставили траг .....
Касније су од свих тих настајале посебне 'нације'.... и Срби су једни од ПротоЕвропејаца
AleksaJ
Buduća legenda
- Poruka
- 39.536
Та НАЦИхаплоцентричност је иритантна .. помало , да извинеш ....
Можћете ли се колегинице/га .. манити НАЦИ предзнака БАШ свугде
AleksaJ
Buduća legenda
- Poruka
- 39.536
Сада је јасно .....
Овај десно је уствари Гаврило после више година у затвору .. болестан од јектике
и измучен батинама
https://www.kurir.rs/vesti/drustvo/...o-je-izgledao-gavrilo-princip-na-dan-atentata
Poslednja izmena od moderatora:
- Poruka
- 3.300
Falsifikat od karte si dao, naime Srbija ne postoji u stoljećima navedenim na mapi pa tako ne može imati ni vazalne države pošto je i sama Srbija tada vazalna država Bugarima, Bizantu ili Hrvatima. Sve državice uz more mogle su biti jedino vazalne državice Hrvatskoj koja jedina ima status kraljevstva, takozvana crvena Hrvatska...
Evo iz relevantnih svjetskih atlasa povijesti - Putzgnerovog atlasa - kako povijest danas pokazuje ovo razdoblje - vidimo na mapi da je i prostor današnje Srbije podijeljen između overlord vlasti Hrvatske, Bizanta i Bugarske, dok su državice uz more sve vazalne hrvatske državice a ne srpske...
Krishna
Elita
- Poruka
- 24.986
Досадан си више са усташопедијом и усташко-правашким и језуитским анахронизмима смрдо!
- Poruka
- 51.446
U Sarajevu je 28. juni bio lijep i sunčan dan
Franjo Josip upravljao je državom podijeljenom između Austrije i Mađarske, teritorijama kojima su, osim monarha, bila zajednička samo ministarstva rata, vanjskih poslova i finansija. Ovo krhko jedinstvo, temeljeno na političkoj dominaciji Austrijanaca i Mađara nad ostalim narodima koji su naseljavali Carstvo, bilo je ugroženo porastom slavenskih nacionalizama, s fokusom na Češku na sjeveru i Srbiju na jugu. Upravo je Srbija pretvorila Bosnu i Hercegovinu u bure baruta.
DAMIR HADŽIĆ
PODIJELI
U sunčano jutro u nedjelju 28. juna 1914. godine sudbine dvojice muškaraca tragično su se ispreplele u Sarajevu, glavnom gradu egzotične i planinske austrougarske balkanske provincije Bosne i Hercegovine. Ništa nije dalo naslutiti da će se njihovi putevi ikada sresti. Jedan od njih, nadvojvoda Franz Ferdinand, bio je pedesetogodišnji nasljednik Austro-Ugarskog Carstva i posjedovao je neizmjerno bogatstvo. Drugi, devetnaestogodišnji Gavrilo Princip, bio je sin skromne seljačke porodice. Princip je pucao na Austro-Ugarsku, koja je nekoliko godina ranije anektirala Bosnu i Hercegovinu. Bio je to pucanj koji je poljuljao temelje Carstva.
EGZISTENCIJALNA KRIZA
Ferdinandu nije bilo suđeno da preuzme prijestolje, a nije mu bio suđen ni dug život. Neko vrijeme vjerovalo se da će umrijeti od tuberkuloze, ali preživio je bolest, preživio je samoubistvo sina starog cara Franje Josipa, njegovog rođaka Rudolfa, prestolonasljednika koji je počinio samoubistvo zbog ljubavi. Preživio je i smrt vlastitog oca, carevog brata, koji je bio sljedeći na redu za tron i koji je umro od trbušnog tifusa. Godine 1896. nadvojvoda je neočekivano postao nasljednik Franje Josipa u vrijeme kad se Carstvo počelo suočavati s egzistencijalnom krizom.
Njezin je suveren upravljao državom podijeljenom između Austrije i Mađarske, teritorijama kojima su, osim monarha, bila zajednička samo ministarstva rata, vanjskih poslova i finansija. Ovo krhko jedinstvo, temeljeno na političkoj dominaciji Austrijanaca i Mađara nad ostalim narodima koji su naseljavali Carstvo, bilo je ugroženo porastom slavenskih nacionalizama, s fokusom na Češku na sjeveru i Srbiju na jugu. Upravo je Srbija pretvorila Bosnu i Hercegovinu u bure baruta.
Da se razumiju korijeni takvog stanja, potrebno je vratiti se četrdeset godina unatrag, kada je pobjeda Ruskog Carstva nad Osmanskim, u kombinaciji s velikom pobunom balkanskih naroda podvrgnutih Osmanlijama, u kojoj su se Principov djed i otac borili, doveli do nezavisnosti Bugarske, Rumunije, Crne Gore i Srbije.
Srpski čelnici njegovali su san o “Velikoj Srbiji” koja će u svoje granice uključiti sve Slavene na Balkanu pod svojom hegemonijom, ali ovaj ideal pretrpio je težak udarac 1908. godine, kada je Austro-Ugarsko Carstvo anektiralo Bosnu i Hercegovinu, koja je još uvijek bila formalno pod vlašću Osmanlija, ali koju su međunarodni ugovori stavili pod austrougarski patronat od 1878. godine. Na tom su se području projicirale srpske ambicije.
Među bosanskim Srbima aneksija je smatrana uvredom i iznjedrila je bijesnu nacionalističku reakciju koja je 1911. dovela do osnivanja organizacije “Ujedinjenje ili smrt”, poznatije kao “Crna ruka”. Tu je družinu vodio oficir Dragutin Dimitrijević zvani Apis sa samo jednim ciljem: Postići ujedinjenje svih Srba bez obzira na cijenu i sredstva.
Gavrilo Princip, koji je 1907. u dobi od trinaest godina iz svog rodnog sela Obljaj kod Bosanskog Grahova došao u Sarajevo u školu, u glavni grad provincije, također je bio ogorčen zbog aneksije, a njegovo će se ogorčenje postupno pretvoriti u bijes zbog loših uvjeta života seljaka. I sam je pripadao takvoj porodici, šestero njegove braće umrlo je u djetinjstvu. Poput njega, stotine mladih ljudi usprotivilo se austrougarskoj kolonijalnoj vlasti i žudjeli su za akcijom. Mnogi su bili dio “Mlade Bosne”, organizacije koja je pružala otpor austrougarskim vlastima.
Za mnoge članove “Mlade Bosne” nasilje je bilo legitimni instrument kojim se moglo odgovoriti protiv vlasti, a upravo je nasilni čin jednog od njih bio put kojim će krenuti Princip. Dana 15. juna 1910. godine dvadesettrogodišnji Bogdan Žerajić ispalio je pet hitaca u Marijana Varešanina, guvernera Bosne i Hercegovine, ali promašio je i posljednjim metkom počinio samoubistvo. Žerajić je za Principa postao upečatljiv primjer predanosti cilju oslobađanja od Austro-Ugarske.
OKUPLJANJE U BEOGRADU
U Sarajevu je Princip gutao sve vrste revolucionarne književnosti (socijalističku, anarhističku, nacionalističku), učestvovao u studentskim demonstracijama protiv austrijske vlasti, iako se uvijek držao prilično povučenim i usamljenim. Kako se povećavao njegov interes za politiku, ocjene su mu postajale lošije, dok su se profesori, svjesni njegove političke sklonosti, loše odnosili prema njemu. Napokon, 1912. godine odlučio je otići u Beograd kako bi ondje dovršio svoje obrazovanje. Tokom svog boravka u srpskoj prijestolnici Princip je postao ubica. Srbija je postala predvodnik balkanskog panslavizma i utočište svih progonjenih u Bosni. Beograd je bio magnet koji je privlačio desetine mladih ljudi koji su se onamo slijevali kako bi studirali, kao i da bi izrazili svoje političke težnje.
Mnogi od njih prijavili su se u balkanske ratove 1912. (protiv Osmanlija) i 1913. (protiv Bugarske), iz kojih je Srbija izašla s dvostruko većim brojem stanovništva i teritorija. Princip se želio prijaviti 1912. godine, ali je odbijen zbog slabog zdravlja i nastavio je živjeti u lošim uvjetima u Beogradu, zajedno s mnogim drugim bosanskim studentima i bivšim borcima iz protekla dva rata. Tada se ukazala prilika da se dokaže ko je on zapravo, a ne “šugavac” kakvim su ga u Beogradu smatrali. “Pretvarao sam se da sam slaba osoba, iako nisam”, kazao je istražiteljima nakon atentata u Sarajevu.
Sredinom marta 1914. godine Princip je sjedio sa svojim prijateljem Nedeljkom Čabrinovićem u jednoj od kafana u kojima su se okupljali bosanski studenti i veterani, kada mu je Čabrinović pokazao isječak iz novina koji mu je upravo poslan, članak u kojem se najavljuje da će nasljednik krune posjetiti Sarajevo 28. juna, nakon nadgledanja vojnih vježbi koje bi se ondje trebale održati.
Princip je odmah počeo osmišljavati atentat. Za to su mu bili potrebni saučesnici, oružje, novac i pomoć za krijumčarenje u Bosnu iz Srbije. Njegovi su saučesnici bili dvojica drugova, bosanskih Srba u Beogradu, kolega student Trifko Grabez i Čabrinović, koji je radio kao štampar. Sve ostalo bilo je iz “Crne ruke”. Iako se često kaže da je ova organizacija planirala napad, prije se može reći da je podržala zavjeru koju su osmislili amateri, a najnevjerovatnije od svega bilo je to što je amaterski osmišljena akcija zaista uspjela.
Princip je oružje nabavio preko Milana Ciganovića, bivšeg vojnika, bosanskog Srbina povezanog s “Crnom rukom”, koji je prije predaje tražio pristanak Voje Tankosića, čelnika te organizacije, čiji će vođa Apis kasnije tvrditi da je cijela zavjera bila djelo tog društva.
Ciganović im je osigurao šest bombi i četiri pištolja te ih vodio u šumu kako bi ih naučili upotrijebiti. Također im je osigurao novac neophodan za put u Sarajevo. Iz Beograda su krenuli 28. maja. Zahvaljujući podršci “Crne ruke”, imali su pomoć srpskih carinika prilikom prelaska Drine. Kada su prešli granicu, neki srpski seljaci pomogli su im da se dokopaju Tuzle. Odatle su nastavili željeznicom do Sarajeva, gdje su stigli četvrtog juna.
Još je ranije Princip pisao svom starom prijatelju Danilu Iliću, koji je živio u Sarajevu i bio član “Mlade Bosne”, tražeći od njega da mu pronađe još saučesnika u napadu kako bi povećao izglede na uspjeh. U maju je Ilić regrutirao još tri osobe, dvadesetšestogodišnjeg stolara Muhameda Mehmedbašića, koji je već bio umiješan u zavjeru “Crne ruke” da ubiju generala Potioreka, tadašnjeg guvernera Bosne i Hercegovine, te još dvojicu učenika, osamnaestogodišnjeg Cvetka Popovića i sedamnaestogodišnjeg Vasu Čubrilovića.
Kako je vrijeme prolazilo, Ilić je sve više sumnjao u napad, vjerujući da će Srbima donijeti više patnje nego koristi. Vodio se principima Mađara, koji su smatrali da je politička akcija učinkovitija od terorizma. Razgovarao je o tome s Principom, ali na kraju je odlučio nastaviti s planom jer nije želio napustiti svog prijatelja.
KAPELA U SARAJEVU
......
celi tekst
https://stav.ba/vijest/u-sarajevu-je-28-juni-bio-lijep-i-suncan-dan/2975
Kolega sta vidite na ovoj slici?
"Carevinu i mene kao malog od cara...."
- Poruka
- 51.446
"Sve jedno koja carevina, samo nek sam ja blizak kralju" " Vec sam promenio jednom veru, sad mi je to ladna voda, menjam svaki put kada podjem preko save..."
- Poruka
- 51.446
Mali bosanceros isti ko zene s malo mozga, vide sebe kao dvorske dame, a ni cipele ne znaju da ociste iz blata, koje nema ko da pokrije travom....
Perperius
Elita
- Poruka
- 15.311
Postoje delovi RS u kojima je R1a dominatnna i delovi CG u kojima je E1b.
Krishna
Elita
- Poruka
- 24.986
Срби из Подриња и Поуња у Б. Крајини имају висок проценат R1a.
- Poruka
- 3.300
Od koje ti bolesti patiš ?
Nakon muljanja sa hrvatskim vazalnim državama samoproglasio se si stručnjakom za DNK analizu i haplogrupe !
Ti si izjavio da ovi ljudi sa slike, iz srbske ultra-patriotske organizacije "Srbska čast" na temelju tvojih DNK analiza izgledaju isto kao Hrvati iz hercegovine ?
Jel meni trebaju genetska istraživanja da bi vidio da prodaješ trula jajca ?
Krishna
Elita
- Poruka
- 24.986
Смрдо, бугарско-татарска част Бојана Стојкова (Стојковића) је троловање Србе и пројекат *******ог као и "српска" десница оног ретарда Мише Вацића.
Krishna
Elita
- Poruka
- 24.986
Хаплогрупа R1a веома је раширена на простору Средњег Поуња, као уосталом и у Лици. Значајније су заступљене следеће гране: R1a-Z280>Y2613, R1a-Z280>YP951, R1a-M4588>YP417, R1a-M458>A11460
Извор https://forum.poreklo.rs/index.php?topic=1193.msg157663#msg157663
@Perperius
psmaniac
Veoma poznat
- Poruka
- 14.523
Може објашњење зашто Франђе немају 'лимес хорватикус'?
Како то да су оставили податке само о 'лимес сорабикус'?
psmaniac
Veoma poznat
- Poruka
- 14.523
Досадан си са овом фотографијом. Зар не видиш да се ради о дилејама који су свој изглед
изменили уношењем којекаквих отрова у организам. Такође има и Цигана који сами себи
на овај начин доказују припадност српству. Хрвати и Срби су генетски исти народ са примесама
из своје околине али се суштински разликују по васпитању. За разлику од Срба васпитаних
на 'боље ти је изгубити главу, него своју огрешити душу', Хрвати су васпитани на опскурним
доскочицама типа ' сој за секиру спреман', 'Србе на врбе', 'Јасеновац и Градишка стара',
'данке Дојчланд...
cronnin
Veoma poznat
- Poruka
- 13.795
Наравно да није иста матрица. Ово што Шешељ прича није он измислио већ имамо историјске потврде тог процеса. Са друге стране за колико си Хрвата чуо да су бежали на југоисток због безбедности или прихватили православну веру због бенефиција.
piciginx
Legenda
- Poruka
- 54.603
Projekt Velika Hrvatska nije postojao ako zanemarimo WW2.
Nikita Kulganov
Buduća legenda
- Poruka
- 38.728
ScipioAfricanus
Stara legenda
- Poruka
- 93.808
Mystic+
Zaslužan član
- Poruka
- 100.203
Пфф...Кретенски наслов ! Слично и различито ко чмар и око ! ... 
Mystic+
Zaslužan član
- Poruka
- 100.203
Велика Хрватска би представљала расистичку политику недостојних.
Велика Србија би представљала расну политику достојних.
Сличности и разлике ко Чмар и Око
Велика Србија би представљала расну политику достојних.
Сличности и разлике ко Чмар и Око
Droid
Legenda
- Poruka
- 51.849
Hrvatska ima realne osnove. Srbija je sazdana na lažnim mitovima. Poput tobože srpske kosovske bitke. Na kojoj je izgubila život cela Evropa. Mnoštvo Mađara, Bosanaca.
Šta je Srbin Branković uradio?
Šta je da drugom kosovskom bitkom?
Nerealni temelji identiteta. Pa još na osnovu žrtve. I ne može da nastane zdrav identitet.
Šta je Srbin Branković uradio?
Šta je da drugom kosovskom bitkom?
Nerealni temelji identiteta. Pa još na osnovu žrtve. I ne može da nastane zdrav identitet.
- Poruka
- 3.300
Može...
Franci su zazirali od Hrvata i nerado spominjali hrvatsko ime jer su ih Hrvati porazili u krvavom sedmogodišnjem ratu i ubili njihovog vojskovođu Kocila, po podacima Konstantina Porfirogeneta iz "De Administrando Imperio"...
Svaki spomen Hrvata za Franačko Carstvo značio je spomen činjenice da je Franačko Carstvo, kao tada najjača sila europe, naišlo na jačeg protivnika od sebe, pa se ime Hrvata propagandno ignoriralo u cijelosti u strahu da se u tom vremenu slabe komunikacije i informacije širenjem spoznaje o Hrvatima ti Hrvati ne bi udružili u savez s nekim drugim narodima pod franačkom kontolom i rascjepali do kraja franački sistem vlasti u europi. Još su Franci znali da su Hrvati prije toga pocijepali svjetsku silu avarskog kaganata i nije im bilo dobro kada bi čuli za ime Hrvati...
To je slično kao što je Iran nedavno napao USA raketama, a ovi u americi medijski to izignorirali. Sigurno si doživio da te netko u životu tlačio, i ako si osjetio da je jači od tebe ni ime mu nisi volio ćut, kamoli ga sam prvi spominjat...
Vrhunski povijesni izvor, "De Administrando Imperio", o porazu prve europske oružane sile - Franačkog Carstva - od strane Hrvata, čime Hrvatska postaje prva srednjovjekovna oružana sila...
"Ali, Hrvati su u to vrijeme živjeli iza Bagibareje, tamo gdje su sada Bjelohrvati (Belohrobatoi). Od njih se odijelio jedan rod od petoro braće, Kloukas i Lobelos i Koseniz i Mouhlo i Hrobatos i dvije sestre, Touga i Bouga, i došli su sa svojim narodom u Dalmaciju i našli su Avare kao gospodare zemlje. Pošto su jedni s drugima ratovali nekoliko godina, Hrvati su nadvladali i pobili neke od Avara a ostale su prisilili na podložnost. I tako je od tog vremena ova zemlja zaposjednuta po Hrvatima, a u Hrvatskoj (Hrobatia) još postoje potomci Avara, i njih se prepoznaje kao Avare. Ostali Hrvati su ostali kod Franačke i sada se nazivaju Bjelohrvati, to su bijeli Hrvati, i oni imaju svoga vlastitoga kneza, oni su podložni Otonu, velikom kralju Franačke, ili Saksonije (Saksias), i oni su nekršteni, i oni se uzajamno žene s Turcima i prijateljuju s njima. Od Hrvata, koji su došli u Dalmaciju, jedan se dio odvojio, i zaposjeo Ilirik (Illurikon) i Panoniju (Pannonian), oni su također imali svoga neovisnoga kneza, koji je obdržavao prijateljske sveze, i to samo putem poslanika, sa knezom Hrvatske. Hrvati u Dalmaciji bili su niz godina podložni Francima, kao što su ranije bili u svojoj vlastitoj zemlji, ali su njih Franci ugnjetavali takvom okrutnošću tako da su ubijali i dojenčad te su ih bacali psima. Hrvati nisu više mogli trpjeti takvo ponašanje Franaka, zbog toga su se pobunili, te su pobili one Franke koje su imali za svoje poglavare. Zbog toga na njih je krenula iz Franačke velika vojska, pa iza kako su ratovali sedam godina, konačno su Hrvati uspjeli nadvladati te razbiti Franke zajedno s njihovim vođom kojemu je bilo ime Kotzilin (Kocil). Od toga vremena su oni neovisni i samoupravni..."
- Poruka
- 3.300
Spominješ tatarsko-bugarsku urotu protiv Srba ?
I ja isto mislim da su Mongoli nešto napravili sa Srbima i Bugarima u 13. i 14. stoljeću... neku spačku su vam složili koje do danas niste svjesni...
Prema povijesnim zapisima u Srbiji nakon mongolske invazije 1242. "nije ostao jedan čovjek da piša uz zid" po zapisu Tome Arhiđakona, tojest nije ostalo ništa od stanovništva...
Pedeset godina kasnije ostaci uništenog srpskog naroda uvedeni su u mongolski imperij i Srbija postaje vazalna mongolska država, a preostalo srpsko plemstvo na čelu sa Stefanom Dečanskim odvedeno je na mongolski dvor kao vazalni taoc. E sad veliko je pitanje tko je zapravo bio taj "Stefan Dečanski" kojeg su vam Mongoli vratili nazad, pošto Srbija nakon njegovog povratka iz mongolskih ruku odjednom izranja kao država potpuno novog, osvajačkog mentaliteta, odbacujući u cijelosti svoj stari kršćanski mentalitet pitomog susjeda, a koja se u nedostatku živog srpskog plemstva povezuje sa bugarskim plemstvom (koje je također bilo pod mongolskim utjecajem...) jer su Dušanu Silnom dvije bake i jedan djed bili bugarski plemići...
I sad nam dolazi taj sin Stefana Dečanskog, Dušan Silni, koji je totalno zagonetna figura, je li ?
Bio je za visoke plemiće neobične, nehumane građe, iznimno visok i snažan, kao neki uvedeni mongolski agent koji je iznenada ničim izazvan krenuo u napad na za Srbe tada svetu, pravoslavnu bratsku Vizantiju, zbog čega i nije proglašen svecem, ali i nakon propasti srpskog mongolskog carstva koji je utemeljio Stefan Dečanski ostala je brojčano uvelike stajati među Srbima ta uvezena nesrpska agentura razmještena u srpskom plemićkom tkivu, pa u nastavku priče Srbi se sve češće bore sa svojim plemstvom da ih domaća mongolijada ne skrene u za Srbe tada nezamislive saveze, u saveze nespojive sa srpskim identitetom, gdje je cilj samo mongolski opljačkat i osvojit, ne mareći za Boga i vjeru, poput nadolazeće prilike za pljačku i palež u sklopu đihada...
Tko su bili Dušanovi vojnici i odakle mu toliko vojske za osvajačke kampanje ako u Srbiji nakon Mongola "nije ostao živ čovjek da piša uza zid" pitam ja vas gospodo Srbi ?
Patriotska organizacija "Srbska Čast" i danas njeguje kult Cara Dušana, a genetski djeluju drugačije od starih slavenskih Serbula...
Poslednja izmena:
veliki krang
Legenda
- Poruka
- 71.060
Razlika je ista kao između Srbina i Hrvata. Srbin postoji i ljudsko je biće, Hrvat je nerealna konstrukcija koja podseća na životinju. Isto tako Velika Srbija može da postoji jer ima neku osnovu oko koje može da se gradi, dok je Velika Hrvatska mit koji nikad nije ni počeo da se ostvaruje, pre svega iz razloga što nije imao nikakvu osnovu, a nema je ni sada jer niti su Hrvati nacija, niti je Hrvatska država. Ali je zato postavljač teme dokazani idiot
