LastDay
Leptirica
- Poruka
- 5.577
Pojedina istraživanja pokazuju da muzika ima fantastičan uticaj na biljke.
U studiji iz 2007. godine, Mi-Jeong Jeong sa Nacionalnog instituta za poljoprivrednu biotehnologiju u Suvonu u Južnoj Koreji i njegove kolege,
tvrdili su da su uspeli da identifikuju biljne gene koji mogu da čuju i reaguju na muziku.Obavili su jedan test u kom su koristili pirinač i Betovenove kompozicije.
U manje naučnoj, ali podjednako fascinantnoj studiji koju je 2009. sprovela ekipa emisije “Razbijači mitova“ (Mythbusters), proučavana je veza između muzike i biljaka.
U toku tih mesec dana, koliko je trajao eksperiment, grašak je “slušao” hevi metal i klasičnu muziku u samostalnim staklenicima.
Druge biljke su bile izložene običnom govoru i lepim rečima.
Na kraju eksperimenta, najviše je napredovao grašak koji je slušao hevi metal.
Istraživanje koje je 2014. sproveo Univerzitet Osmanija u Hajderabadu u Indiji, izložilo je 30 ruža indijskoj klasičnoj muzici,
vedskim napevima, zapadnoj klasičnoj muzici i rok muzici.
Eksperiment je trajao 60 dana, a glavni cilj je bio da se utvrdi da li i kako muzika utiče na biljke.
Rezultati su pokazalida ruže koje su bile podvrgnute vedskim pesmama i indijskoj klasičnoj muzici daleko nadmašile po svom rastu i cvetu biljke koje su bile izložene drugim vrstama muzike.
Kraljevsko hortikulturno društvo je otkrilo da biljke paradajza povoljno reaguju na ženske glasove,
nakon što su slušali volontere koji su im čitali tokom perioda od 30 dana.
U studiji su učestvovali i muškarci, ali biljke koje su bile izložene njihovom glasu, nisu pokazale naročitu reakciju.
Ljiljana Sudar, pejzažni arhitekta iz JP „Gradsko zelenilo“ tvrdi da u tome ima istine.
„Želela sam da se uverim u te tvrdnje naučnika kako će ljubav i muzika i pažnja uticati na njeno cvetanje, pa sam još na fakultetu kupila tri afričke ljubičice. Jednu sam postavila ispred sebe na svoj radni sto, a druge dve sa strane. Biljke su po svemu bile gotovo identične - genetski fenotip, broj cvetova, listovi, sve je bilo prilično slično. Međutim, ja sam ovoj centralnoj biljci stalno pričala, puštala muziku i najviše pažnje posvećivala iako sam isto zalivala sve tri biljke. Naravno, ta biljka je najviše cvetala, duplo brže napredovala od druge dve. Tako da ima istine u tome. Ljubav je pokretačka energija koju biljke osećaju“.
U studiji iz 2007. godine, Mi-Jeong Jeong sa Nacionalnog instituta za poljoprivrednu biotehnologiju u Suvonu u Južnoj Koreji i njegove kolege,
tvrdili su da su uspeli da identifikuju biljne gene koji mogu da čuju i reaguju na muziku.Obavili su jedan test u kom su koristili pirinač i Betovenove kompozicije.
U manje naučnoj, ali podjednako fascinantnoj studiji koju je 2009. sprovela ekipa emisije “Razbijači mitova“ (Mythbusters), proučavana je veza između muzike i biljaka.
U toku tih mesec dana, koliko je trajao eksperiment, grašak je “slušao” hevi metal i klasičnu muziku u samostalnim staklenicima.
Druge biljke su bile izložene običnom govoru i lepim rečima.
Na kraju eksperimenta, najviše je napredovao grašak koji je slušao hevi metal.
Istraživanje koje je 2014. sproveo Univerzitet Osmanija u Hajderabadu u Indiji, izložilo je 30 ruža indijskoj klasičnoj muzici,
vedskim napevima, zapadnoj klasičnoj muzici i rok muzici.
Eksperiment je trajao 60 dana, a glavni cilj je bio da se utvrdi da li i kako muzika utiče na biljke.
Rezultati su pokazalida ruže koje su bile podvrgnute vedskim pesmama i indijskoj klasičnoj muzici daleko nadmašile po svom rastu i cvetu biljke koje su bile izložene drugim vrstama muzike.
Kraljevsko hortikulturno društvo je otkrilo da biljke paradajza povoljno reaguju na ženske glasove,
nakon što su slušali volontere koji su im čitali tokom perioda od 30 dana.
U studiji su učestvovali i muškarci, ali biljke koje su bile izložene njihovom glasu, nisu pokazale naročitu reakciju.
Ljiljana Sudar, pejzažni arhitekta iz JP „Gradsko zelenilo“ tvrdi da u tome ima istine.
„Želela sam da se uverim u te tvrdnje naučnika kako će ljubav i muzika i pažnja uticati na njeno cvetanje, pa sam još na fakultetu kupila tri afričke ljubičice. Jednu sam postavila ispred sebe na svoj radni sto, a druge dve sa strane. Biljke su po svemu bile gotovo identične - genetski fenotip, broj cvetova, listovi, sve je bilo prilično slično. Međutim, ja sam ovoj centralnoj biljci stalno pričala, puštala muziku i najviše pažnje posvećivala iako sam isto zalivala sve tri biljke. Naravno, ta biljka je najviše cvetala, duplo brže napredovala od druge dve. Tako da ima istine u tome. Ljubav je pokretačka energija koju biljke osećaju“.
Naš stan i balkon uvijek je bio prepun cvijeća. Sa velikom ljubavlju je ona to sve gajila i njegovala, cvijeće osjeti tu ljubav i napreduje. 
