Ko su Bosanci, Bosnjaci?

[Lesandar]

Pa znas li ti da je taj isti Mesa Selimovic bio musliman ali je bio prinudjen da se izjasnjava kao Srbin ako je htio da postigne neki uspjeh. Uostalom, kao i mnogi drugi.

Меша Селимовић је био муслиман али није био Муслиман, добро је знао своје породично порекло и раније презиме Вујовић и изјашњавао се сходно њему.

 

[Bastiani]

Pa znas li ti da je taj isti Mesa Selimovic bio musliman ali je bio prinudjen da se izjasnjava kao Srbin ako je htio da postigne neki uspjeh. Uostalom, kao i mnogi drugi.

Da, bio je neuspešan pisac. Ali se onda izjasnio kao Srbin i krenula mu je karijera.



Šta vama rade kada uspevate sebe da ubedite u tako nešto? Mislim, je l' se to postiže nekim drogama, ili šta?

 

[Lesandar]

 

[Lesandar]

 

[Lesandar]

Историја се понавља онима који је не памте.

 

[E.M.]

Da, bio je neuspešan pisac. Ali se onda izjasnio kao Srbin i krenula mu je karijera.



Šta vama rade kada uspevate sebe da ubedite u tako nešto? Mislim, je l' se to postiže nekim drogama, ili šta?

Pa dobro, ko ne vidi dalje od svog nosa, sa njim ne vrijedi pricati.
Ne, Mesa je uvijek bio talentovan pisac, ali nije mogao doci do izrazaja ako se izjasnjavao kao musliman.
Isto kao sto i u SFRJ si morao biti u Savezu Komunista da bi imao odredjene povlastice.

 

[Lesandar]

Pa dobro, ko ne vidi dalje od svog nosa, sa njim ne vrijedi pricati.
Ne, Mesa je uvijek bio talentovan pisac, ali nije mogao doci do izrazaja ako se izjasnjavao kao musliman.
Isto kao sto i u SFRJ si morao biti u Savezu Komunista da bi imao odredjene povlastice.

Тачно, ајд сад у ћенифу па настави.

 

[Lesandar]

Ибро, коју славу славиш?

 

[Lesandar]

 

[Kor]

nemoj da frustriras maloga, Lessandro

 

[Molonlabe]

Alija Izetbegovic je napravio veliki zlocin prema muslimanima zato sto se svrstao na stranu Hrvata i sto je bio tipican predstavnik islamskog fundamentalizma kojim je nazalost inficirao i jedan dio muslimana. Corsokak u koji su zapali muslimani je uzasan i tragican, nazalost, veliki dio muslimana je indoktriniran propagandom koja negira njihovo srpsko porijeklo i koja za sve njihove probleme identifikuje Srbe.

A probajmo da zamislimo drugacije. Da su muslimani bili uz Srbe u ovim desavanjima. Hrvati bi bili potpuno razbijeni. Ovako su muslimane iskoristili zarad sopstvenih nacionalistickih ciljeva. Zamislite koliko bi jaka ta drzava bila danas i teritorijalno, a bogami i politcki. Pravoslavni i islamski svijet bi bio uz nas, a i mi bi bili slozni i jaki. U kontekstu erozije zapadne civilizacije koja je otpocela takva zemlja bi imala jako lijepu perspektivu.

Nazalost, muslimani tu gresku i danas ne shvataju pa se i dalje nisu u stanju suociti sa zlocinackom fundamentalistickom politikom (prije svega pream muslimanima) Alije Izetbegovica koju je sprovodio 90-ih godina.

 

[Pumpaj Dinstanović]

Lesandre, uporno postavljaš te neke isječke, a nijednom ne kažeš odakle je bilo koji od njih???

 

[Lesandar]

Lesandre, uporno postavljaš te neke isječke, a nijednom ne kažeš odakle je bilo koji od njih???

Десни клик на слику кога интересује. Копираш локацију слике ( у којој је садржана целокупна информација и о књизи, страници и делу странице на којем је слика), ставиш у претраживач и избришеш локацију странице, да би ти остала само адреса књиге.

 

[Kor]

da..... to sa i ja hteo da pitam..... da li to znaci da je na guglbuks moguce napraviti snapshoot stranice i direktno ga linkovati na drugo mesto? Ako je tako, to je mocna stvar.

 

[Lesandar]

da..... to sa i ja hteo da pitam..... da li to znaci da je na guglbuks moguce napraviti snapshoot stranice i direktno ga linkovati na drugo mesto? Ako je tako, to je mocna stvar.

Не може са свих постоје три категорије, када је фул вју онда можеш да газиш по њој.

 

[Kor]

dobra stvar! prakticna.

 

[dont_panic_Im_muslim]

Mene nema par dana i vi odmah čoporativno krenete u pogrešnom pravcu

Moramo ponoviti neke lekcije izgleda

 

[Istocni Vetar]

Mene nema par dana i vi odmah čoporativno krenete u pogrešnom pravcu

Moramo ponoviti neke lekcije izgleda

 

[dont_panic_Im_muslim]

Idemo step by step:

LEKCIJA 1:


Ilija Garašanin „Načertanije“, 1844:
„Na istočnog veroispovedanija Bošnjake veći upliv imati neće biti za Srbiju težak zadatak Više predostrožnosti i vnimanija na protiv toga iziskuje to, da se katolički Bošnjaci zadobijedu. Na čelu ovih stoje franjevački fratri.“

LEKCIJA 2:

Dr.Ivo Pilar, Bosna i Hercegovina od god.1878.:
„Treba međutim odmah ovdje utvrditi, da velika većina kršćanskog pučanstva u Bosni i Hercegovini ne bijaše nacionalno sviestna. Ne bijaše u grkoiztočnjaka srbske sviesti, a niti hrvatske u katolika.
Vidjeli smo već (str. 201.) da je srbski pokret osnovao god. 1862. u Sarajevu jedno družtvo, koje je tek trebalo širiti srbsko ime u Bosni, jer bijaše čitavoj zemlji nepoznato.
Da u grkoiztočnjaka uobće ne bijaše srbske nacionalne sviesti, svjedoči nam očevidac svjedok
T. Herkalović, koji sam veli, da se tek od god. 1862. pojavljuje srbsko ime u Bosni i da se tek odonda grkoiztočnjaci nazivahu Srbima.
S ovim piscem slaže se fra Grga Martić, koji tvrdi, da je još god. 1848. srbsko ime u Bosni bilo sasvim nepoznato
(Zapamćenja str. 43.).

LEKCIJA 3:

http://mbe.oxfordjournals.org/cgi/reprint/22/10/1964.pdf[/url

Table 1.

Ukupni procenat I1b*:
Bosna 52.2 %
Hrvatska 32.4 %
Srbija 29.2 %.

LEKCIJA 4:

Сва велика Сармација
од старине њиова је,
славна Босна, Далмација
илиричка држава је.

http://www.rastko.rs/rastko/delo/11389#_Toc182403030

LEKCIJA 5:

LEKCIJA 6:

LEKCIJA 7:

https://www.igenea.com/index.php?content=49&id=38
https://www.igenea.com/index.php?content=49&id=5


Najbolje ostavljam za kraj:

V. Ćorovic, „Istorija srpskog naroda“:
„Otac Nemanjin izgleda da se zvao Zavida; koliko se dosad zna,..“

A da vi prvo utvrdite ko je bio Nemanjin otac pa da onda pređete na ove lekcije ?

 

[Lesandar]

Spojler

Mene nema par dana i vi odmah čoporativno krenete u pogrešnom pravcu

Moramo ponoviti neke lekcije izgleda

Ако наставиш овако потрудићу се да те не буде још пар дана.


Kao rezultat „prosvjetne misije“, koju je berlinski kongres dekretovao Austrougarskoj, a ova Mađarima i Hrvatima, dolazi posle 29 godina do poznatog bosansko-hercegovačkog vapaja u formi memoranduma, upućenog 1907. godine međunarodnoj konferenciji mira u Hagu, gde se detaljišu mađarsko-hrvatske težnje da se pomoću vlasti Bosna i Hercegovina što je moguće pre katoliziraju. Taj memorandum, u delu koji se odnosi na versko-prosvetni pritisik Hrvato-Mađara – u svom delu od 12. do 17. tačke glasi:
Tač. 12.
Kako je evropska mandatorka u Bosni i Hercegovini izvršila prosvjetnu misiju, vidi se najbolje iz ovih fakata: Odmah posle izvršene okupacije, zemaljska je vlada zatvorila sve osnovne škole, koje su postojale još za vreme turske uprave. Srbi pravoslavne vjeroispovijesti prije okupacije su imali 94 osnovne škole i nekoliko muških i ženskih srednjih škola. Okupaciona uprava prvih dana zatvorila je 54 osnovne i srednje škole. Tako je vlada postupila i prema muslimanima.
Umjesto narodnih škola, okupaciona je vlada otvorila 339 komunalnih osnovnih škola, kao i više srednjih škola. Sve ove škole podignute su i izdržavaju se o zemaljskom trošku, iako je duh njene nastave i vaspitanje čisto političko-propagandistički. Dakle, bosansko-hercegovački Srbi istočno pravoslavne i muslimanske vjeroispovjesti, koji sačinjavaju 85% cjeokupnog stanovništva, prinuđeni su da izdržavaju škole koje otvoreno djeluju na nacionalnoj i konfesionalnoj propasti – svojoj. Naprotiv, okupacione vlasti svim mogućim sredstvima pomažu otvaranje i uzdržavanje osobito katoličkih manastirskih srednjih škola, u kojima predaju nastavu jezuiti i milosrdne sestre, kojima je okupacija u posjednute zemlje širom vrata otvorila.
Tač. 13.
Okupaciona vlada etabilirala je katoličku vjersku propagandu (Propaganda fide in pantes infidelium) i njoj je na čelu postavila čuvenog jezuitskog biskupa Štadlera, koji nosi javnu titulu „Papski komesar za vjersku propagandu“. Dovukla je u zemlju čitave legije jezuita, koji su iz drugih naprednijih zemalja istjerani kao najopasniji elementi razdora i omraze među narodima jedne države. Njima je vlada poklonila goleme komplekse zemljišta, koje je uvijek bilo sastavni dio opšte narodne imovine i o trošku zemlje im podigla bogate manastire i velikolijepne crkve i škole.
Ne prođe dan da ove fanatičke prozelitske propagandiste bilo obmanom ili silom ne otmu ili ukradu koga pravoslavnog ili muhamedanskog mladića, djevojku, kakvo siroto dijete ili udovicu, koje poslije zatvaraju u svoje prostorije i, tu ih najvarvarskijim sredstvima obraćaju u katolicizam. Crni srednji vdjek inkvizicije, mogao bi u tom pogledu pozaviđati današnjem dobu u Bosni i Hercegovini.
Tač. 14.
Kao što je okupaciona vlada revnosna u davanju odobrenja i svake pomoći u novcu i zemljištu kad je u pitanju podizanje kakve katoličke crkve ili manastira, tako je bezobzirna i neumoljiva kada ima da riješi kakvu molbu za podizanje slične pravoslavne ili muslimanske bogomolje. Opštinama sa hiljadama muslimanskih i pravoslavnih duša, vlada godinama uskraćuje odobrenje za podizanje bogomolje, dok katoličke crkve podiže i onđe, gđe je u mjestu samo jedan žandarm ili činovnik katolik, kao što o tome ima dosta primjera. Znajući šta u Bosni i Hercegovini za održanje narodnosti znači crkvena autonomija, koju su pravoslavni u punoj mjeri uživali za vrijeme turske uprave, okupacione su vlasti svoju politiku na to upravili, da ovu autonomiju unište i da njihovu crkvu podlože svojim vjernim kreaturama i slijepim političkim oruđima. Isto to radi i prema muslimanima.

Tač. 15.
Okupacione su vlasti objavile rat istrebljenja i samom imenu srpskom u Bosni i Hercegovini, pa su umjesto narodnog imena proglasile provincijalno ime Bosanac i Bosanski, ili „zemaljski jezik" i ako se narod od pamtivijeka nazivao i ponosio svojim nacionalnim srpskim imenom, što mu za vrijeme turske uprave nikad niko nije uskraćivao.
Nu okupacione se vlasti ne ogriničavaju samo na gonjenje srpskog imena, već satiru vandalski i sve drugo što podsjeća na srpstvo. Poznato je da su Bosna i Hercegovina središte srpstva ne samo geografski, već i u etnografskom pogledu, te se nije čuditi što je kod nas srpska tradicija i srpska nacionalna svijest jaka kao u drugoj srpskoj provinciji – Srbiji. Ovđe valja konstatovati, da je hercegovački dijalekt na dostojanstvo srpsko-hrvatskog književnog jezika. Otuda je jasno, da se u Bosni i Hercegovini njeguje i čuva nacionalna poezija srpstva, a osobito njen epski dio kao i srpske narodne pripovijetke. U Bosni i Hercegovini upotrebljavaju se – više nego igđe – gusle, t. j. muzički instrumenat za recitovanje junačkih srpskih pjesama. Nema Bosanca i Hercegovca, koji ne bi znao i pjevao izvjestan broj onih junačkih pjesama, a po neki na stotine njih. Iz tih pjesama znaju i svoju istoriju, tako da u pogledu nacionalnog saznanja nema naroda na svijetu, koji je politički svjesniji nego što je srpski. Srbi se od nezapamćenih vremena služe svojim pismom, koje je u drugoj polovici IX. vijeka pronašao Sveti Ćiril i brat mu Metodije, arhimanariti za Solunsku Srbiju. Čak i oni bosanski Srbi, koji su docnije prešli u islam, do okupacije su se uvijek služili ćirilskim pismom, dok okupaciona vlast nije nametnula latinicu, a narodni instrumenat gusle konfiskovala.
Austrougarska je odmah s početka zabranila i proslavljanje patrona nacionalne prosvjete Svetog Save, po kome je jedna naša pokrajina Hercegovina još u srednjem vijeku dobila ime „Vojvodstvo (hercegstvo) Svetitelja Save“. A kad je viđela da u tome ne može uspjeti, ona se u posljednje vrijeme ograničila na to, da preko svojih agenata i katoličke mladeži, fanatizovane u vladinim školama ove proslave ometa, na varvarski način napada najintimnije osjećaje i jedan narod vrijeđa. S tim smjerom zabranila je i držanje javnih procesija u uobičajenom crkvenom obredu.
Tač. 16.
I pored najispravnijih putnih listova, osobito onih lica koja.doputuju iz susjednih srpskih vemalja, ovima se čine nečuvene teškoće pri putovanju, okružujući ih cijelim jatom žbira i špijuna. Dokle okupacione vlasti u tom pogledu tjeraju, vidi se najbolje po tome, što su one zimus imale drskosti, da čak i prestolonasledniku Kraljevine Srbije, koji je inkongnito putovao, zabrane prenoćiti u Sarajevu, već je ovome protiv izrične volje spremljen naročiti voz, koji je na brzu ruku uklonjen iz zemlje. Tom je prilikom vladin komesar naredio svim sarajevskim hotelijerima, da ne smeju primiti na prenoćište visokog putnika.
Tač 17.
Mladićima koji zbog kinjenja i zbog zloupotrebljavanja okupatorskih školskih vlasti polaze školu u susjednim srpskim zemljama, pri povratku u domovinu okupacione vlasti ne daju u zemlji nikakve službe, ni javne ni privatne. Obilate svoje stipendije za više školovanje na strani daje vlada samo onim svojim kreaturama, većinom sinovima svojih činovnika, koji su već u školi pokazali neprijateljstvo i mržnju prema pravoslavnima i muslimanima i u slijepoj poslušnosti prema vlastima.“

 

[Lesandar]

„Zbog toga, što imade muslimana koji se izjavljuju i priznaju Hrvatima, dok ih opet ima koji se priznaju Srbima, mislim da će biti najzgodnije ako se muslimane pusti iz kombinacije, jer im približno nije moguće utvrditi koliko se njih priznaje Hrvatima a koliko Srbima.“ („Narodna statistika“ 1910. str. 21).

 

[pivosok]

Ако наставиш овако потрудићу се да те не буде још пар дана.


Kao rezultat „prosvjetne misije“, koju je berlinski kongres dekretovao Austrougarskoj, a ova Mađarima i Hrvatima, dolazi posle 29 godina do poznatog bosansko-hercegovačkog vapaja u formi memoranduma, upućenog 1907. godine međunarodnoj konferenciji mira u Hagu, gde se detaljišu mađarsko-hrvatske težnje da se pomoću vlasti Bosna i Hercegovina što je moguće pre katoliziraju. Taj memorandum, u delu koji se odnosi na versko-prosvetni pritisik Hrvato-Mađara – u svom delu od 12. do 17. tačke glasi:
Tač. 12.
Kako je evropska mandatorka u Bosni i Hercegovini izvršila prosvjetnu misiju, vidi se najbolje iz ovih fakata: Odmah posle izvršene okupacije, zemaljska je vlada zatvorila sve osnovne škole, koje su postojale još za vreme turske uprave. Srbi pravoslavne vjeroispovijesti prije okupacije su imali 94 osnovne škole i nekoliko muških i ženskih srednjih škola. Okupaciona uprava prvih dana zatvorila je 54 osnovne i srednje škole. Tako je vlada postupila i prema muslimanima.
Umjesto narodnih škola, okupaciona je vlada otvorila 339 komunalnih osnovnih škola, kao i više srednjih škola. Sve ove škole podignute su i izdržavaju se o zemaljskom trošku, iako je duh njene nastave i vaspitanje čisto političko-propagandistički. Dakle, bosansko-hercegovački Srbi istočno pravoslavne i muslimanske vjeroispovjesti, koji sačinjavaju 85% cjeokupnog stanovništva, prinuđeni su da izdržavaju škole koje otvoreno djeluju na nacionalnoj i konfesionalnoj propasti – svojoj. Naprotiv, okupacione vlasti svim mogućim sredstvima pomažu otvaranje i uzdržavanje osobito katoličkih manastirskih srednjih škola, u kojima predaju nastavu jezuiti i milosrdne sestre, kojima je okupacija u posjednute zemlje širom vrata otvorila.
Tač. 13.
Okupaciona vlada etabilirala je katoličku vjersku propagandu (Propaganda fide in pantes infidelium) i njoj je na čelu postavila čuvenog jezuitskog biskupa Štadlera, koji nosi javnu titulu „Papski komesar za vjersku propagandu“. Dovukla je u zemlju čitave legije jezuita, koji su iz drugih naprednijih zemalja istjerani kao najopasniji elementi razdora i omraze među narodima jedne države. Njima je vlada poklonila goleme komplekse zemljišta, koje je uvijek bilo sastavni dio opšte narodne imovine i o trošku zemlje im podigla bogate manastire i velikolijepne crkve i škole.
Ne prođe dan da ove fanatičke prozelitske propagandiste bilo obmanom ili silom ne otmu ili ukradu koga pravoslavnog ili muhamedanskog mladića, djevojku, kakvo siroto dijete ili udovicu, koje poslije zatvaraju u svoje prostorije i, tu ih najvarvarskijim sredstvima obraćaju u katolicizam. Crni srednji vdjek inkvizicije, mogao bi u tom pogledu pozaviđati današnjem dobu u Bosni i Hercegovini.
Tač. 14.
Kao što je okupaciona vlada revnosna u davanju odobrenja i svake pomoći u novcu i zemljištu kad je u pitanju podizanje kakve katoličke crkve ili manastira, tako je bezobzirna i neumoljiva kada ima da riješi kakvu molbu za podizanje slične pravoslavne ili muslimanske bogomolje. Opštinama sa hiljadama muslimanskih i pravoslavnih duša, vlada godinama uskraćuje odobrenje za podizanje bogomolje, dok katoličke crkve podiže i onđe, gđe je u mjestu samo jedan žandarm ili činovnik katolik, kao što o tome ima dosta primjera. Znajući šta u Bosni i Hercegovini za održanje narodnosti znači crkvena autonomija, koju su pravoslavni u punoj mjeri uživali za vrijeme turske uprave, okupacione su vlasti svoju politiku na to upravili, da ovu autonomiju unište i da njihovu crkvu podlože svojim vjernim kreaturama i slijepim političkim oruđima. Isto to radi i prema muslimanima.

Tač. 15.
Okupacione su vlasti objavile rat istrebljenja i samom imenu srpskom u Bosni i Hercegovini, pa su umjesto narodnog imena proglasile provincijalno ime Bosanac i Bosanski, ili „zemaljski jezik" i ako se narod od pamtivijeka nazivao i ponosio svojim nacionalnim srpskim imenom, što mu za vrijeme turske uprave nikad niko nije uskraćivao.
Nu okupacione se vlasti ne ogriničavaju samo na gonjenje srpskog imena, već satiru vandalski i sve drugo što podsjeća na srpstvo. Poznato je da su Bosna i Hercegovina središte srpstva ne samo geografski, već i u etnografskom pogledu, te se nije čuditi što je kod nas srpska tradicija i srpska nacionalna svijest jaka kao u drugoj srpskoj provinciji – Srbiji. Ovđe valja konstatovati, da je hercegovački dijalekt na dostojanstvo srpsko-hrvatskog književnog jezika. Otuda je jasno, da se u Bosni i Hercegovini njeguje i čuva nacionalna poezija srpstva, a osobito njen epski dio kao i srpske narodne pripovijetke. U Bosni i Hercegovini upotrebljavaju se – više nego igđe – gusle, t. j. muzički instrumenat za recitovanje junačkih srpskih pjesama. Nema Bosanca i Hercegovca, koji ne bi znao i pjevao izvjestan broj onih junačkih pjesama, a po neki na stotine njih. Iz tih pjesama znaju i svoju istoriju, tako da u pogledu nacionalnog saznanja nema naroda na svijetu, koji je politički svjesniji nego što je srpski. Srbi se od nezapamćenih vremena služe svojim pismom, koje je u drugoj polovici IX. vijeka pronašao Sveti Ćiril i brat mu Metodije, arhimanariti za Solunsku Srbiju. Čak i oni bosanski Srbi, koji su docnije prešli u islam, do okupacije su se uvijek služili ćirilskim pismom, dok okupaciona vlast nije nametnula latinicu, a narodni instrumenat gusle konfiskovala.
Austrougarska je odmah s početka zabranila i proslavljanje patrona nacionalne prosvjete Svetog Save, po kome je jedna naša pokrajina Hercegovina još u srednjem vijeku dobila ime „Vojvodstvo (hercegstvo) Svetitelja Save“. A kad je viđela da u tome ne može uspjeti, ona se u posljednje vrijeme ograničila na to, da preko svojih agenata i katoličke mladeži, fanatizovane u vladinim školama ove proslave ometa, na varvarski način napada najintimnije osjećaje i jedan narod vrijeđa. S tim smjerom zabranila je i držanje javnih procesija u uobičajenom crkvenom obredu.
Tač. 16.
I pored najispravnijih putnih listova, osobito onih lica koja.doputuju iz susjednih srpskih vemalja, ovima se čine nečuvene teškoće pri putovanju, okružujući ih cijelim jatom žbira i špijuna. Dokle okupacione vlasti u tom pogledu tjeraju, vidi se najbolje po tome, što su one zimus imale drskosti, da čak i prestolonasledniku Kraljevine Srbije, koji je inkongnito putovao, zabrane prenoćiti u Sarajevu, već je ovome protiv izrične volje spremljen naročiti voz, koji je na brzu ruku uklonjen iz zemlje. Tom je prilikom vladin komesar naredio svim sarajevskim hotelijerima, da ne smeju primiti na prenoćište visokog putnika.
Tač 17.
Mladićima koji zbog kinjenja i zbog zloupotrebljavanja okupatorskih školskih vlasti polaze školu u susjednim srpskim zemljama, pri povratku u domovinu okupacione vlasti ne daju u zemlji nikakve službe, ni javne ni privatne. Obilate svoje stipendije za više školovanje na strani daje vlada samo onim svojim kreaturama, većinom sinovima svojih činovnika, koji su već u školi pokazali neprijateljstvo i mržnju prema pravoslavnima i muslimanima i u slijepoj poslušnosti prema vlastima.“

Gde se moze naci memorandum . U kom dokumentu ?

 

[Lesandar]

Gde se moze naci memorandum . U kom dokumentu ?

Овај део сам нашао код Псуњског - Хрвати у светлу историјске истине, у делу о Босни.

 

[dont_panic_Im_muslim]

Ако наставиш овако потрудићу се да те не буде још пар дана.

Ne laskaj sam sebi

Tač. 15.
Okupacione su vlasti objavile rat istrebljenja i samom imenu srpskom u Bosni i Hercegovini, pa su umjesto narodnog imena proglasile provincijalno ime Bosanac i Bosanski, ili „zemaljski jezik" i ako se narod od pamtivijeka nazivao i ponosio svojim nacionalnim srpskim imenom, što mu za vrijeme turske uprave nikad niko nije uskraćivao.

Vidiš, isto ovo vi radite Bošnjacima i Bosni pričom da smo slaveni, da smo poturice, itd...
Paradoksalno jel'de ?
Optužuješ njih a isto radiš...

Nemam ja ništa protiv Srba, srpskog imena itd...ali itekako imam protiv tvrdnji da smo slaveni, bivši Srbi, da je dinastija Kotromanića srpska Dinastija, da je Bosna srpska...itd.

Ne može se demagogijom i zamjenom teza premostiti povijesni fakt.
Austrougarska vas nije uspjela izbrisati pa naučite lekciju da se to NE MOŽE.

Iliri su medju prvima na Balkanu formirali kraljevstva, pa tako i oni koji su nastanjivali današnju Bosnu i Hercegovinu. Najpoznatiji među njima bili su Ardijejci i Daorsi, koji su čak i kovali svoj vlastiti novac. Ostaci drevnog grada Daorsa, poznatog kao Daorson još uvijek se mogu vidjeti u Ošaniću kod Stoca.

http://bs.wikipedia.org/wiki/Bosna_i_Hercegovina_za_vrijeme_Ilira

 

[Istocni Vetar]

ALLAHA MI I "MAJKE" SRBIJE
Autor: Ferid Ferko Šantić
Objavljeno: 11. February 2010. 19:02:31