Jelesije, nemoj biti buzdovan od prve recenice i tlapiti napamet kako zines. Prvo, komentar ispod citata iz knjige Sforca Kavali bio je manje-vise prevod gornjeg teksta. Drugo, podaci iz citiranog pasusa su sasvim tacni. Madjari su u Panoniji zatekli i Slovene i ostatke Avara, koji su govorili svojim jezicima, ali ti ne znas da je u Panoniji u to vreme bila prisutna i romanska populacija koja je prezivela Atilina osvajanja i govorila romanskim jezikom:
wikibin.org/index2.php?option=com_content&do_pdf=1...
Najbitnije:
Znaci, opet corak i modelovanje proslosti prema svom nahodjenju. Drugo, problematika nije ista kao sa Bugarima jer su Bugari slavizovani. Ocekivao sam da neko postavi pitanje kako su najveca slovenska plemena slavizovala, a azijatski Bugari nisu 'bugarizovali' mesnu populaciju vec su i oni bili slavizovani. Za taj fenomen postoji nekoliko objasnjenja. Prvo, slavizacija Bugara nije se odigrala odjednom vec je to bio proces koji se odvijao u 8. i 9. veku. Jedan od vaznih faktora bugarske slavizacije bio je postavljanje slovenskih oblasnih gospodara na vazne pozicije u drzavnoj upravi. Zabelezeno je da je vizantijski car Konstantin V zarobio u Bugarskoj 767. Sklabuna, kneza slovenskih Severaca, koji je pustosio po Trakiji. Kako je u ovom periodu Vizantija bila u ratu sa Bugarskom, sasvim je jasno da je ovaj slovenski knez bio pod bugarskom kontrolom i da je zauzimao visoko mesto u vojnoj hijerarhiji bugraske vojske. Dakle, stupanjem slovenske vladajuce elite medju bugarske velikase proces bugarske slavizacije mogao je napredovati krupnim koracima.Tako u vreme bugraskog kana Kruma, kao njegov emisar u Carigradu, pojavljuje se izvesni
Dragomir, da bi sa vizantijskim carem Mihailom pregovarao o uslovima mira. Takodje, govorni jezik bugarske vojske koji su u najvecem delu sacinjavali ne malobrojni Bugari vec Sloveni uticao je na ubrazani proces slavizacije Bugara. Najvazniji korak u ovom procesu bilo je primanje hriscanstva od strane bugarskog kana Borisa u 9. veku, kada su priznata socijalna i politicka prava Slovena i ogranican uticaj boljara. Tako su Bugari, Romeji i Sloveni, jos uvek ne po jeziku, postali jednaki u religijskom opredeljenju. Ali kada je krajem 9. i pocetkom 10. veka века u vreme bugarskog cara Simeona zavrsen i
prevod liturgijskih knjiga na slovenski jezik, i slovenski jezik je onda mogao lako da prodre medju neslovenski hriscanski zivalj. Ipak, ono sto je zajednicko sa Madjarima je to da se bez obzira na malobrojnost izvornih Bugara u odnosu na slovensku i romejsku populaciju, zadrzalo neslovensko
bugarsko ime.
Znaci, Jelesije jos jedan corak.
Tvoja patologija je tolika da ces u cilju dokazivanja teze da malobrojnija ali vojno i politicki dobro organizovana populacija
nije u stanju nametnuti svoj jezik brojnijem stanovnistvu sa nizim stepenom socio-ekonomske organizovanosti, i madjarski jezik proglasiti za tipican, manje-vise indoevropski jezik. Iako je lingvisticki nesporno da madjarski jezik pripada
uralskim jezicima, bez konkretne veze sa indoevropskim jezicima koji su dominantni u Evropi. Nazalost, madjarski primer koji sam preneo iz odlicne knjige Sforca Kavalija kao dokaz za tvrdnju da
'one language can be replaced by another in a relatively short time', je dovoljno ubedljiv da pokopa sve brljarije o
nuznosti da jezik brojnijeg stanovnistva asimiluje jezik malobrojnije populacije, bez obzira na sve politicke, ekonomske i socijalne cinioce, da se na tome uopste ne bi trebalo vise zadrzavati. Ali, kako sam dobre volje navescu jos nekoliko primera iz uporedne istorije sa istim ishodom. Posle rimskog osvajanja Velike Britanije latinski jezik je u dobroj meri potisnuo preindoevropske, keltske jezike, o kojima ne znamo mnogo, iako je domorodacko stanovnistvo bilo znatno brojnije od rimskih osvajaca, da bi onda u 5. i 6. veku bivsi rimski najamnici germanskog porekla potisnuli i keltske jezike i ostatke latinskog anglosaksonskim. U oba slucaja genetski ucinak osvajaca bio je skoro zanemarljiv. Ili primer koji je bliskiji domacoj istoriji - Jacanje Turaka od kraja 11. veka kulminiralo je opsadom Carigrada 1453. godine kada je turski jezik potisnuo grcki, iako danas znamo da je genetski efekat izvornih Turaka bio veoma skroman u odnosu na mnogobrojnije grkofono stanovnistvo. Ovaj slucaj je jos ubedljiviji posto turski pripada altajskoj porodici jezika, veoma udaljenoj od grckog. Naravno, iako je osvajaca u svim ovim i drugim slucajevima bilo uvek znatno manje nego mesnog, zatecenog stanovnistva, to nije pravilo. Recimo, oko
35 000 Langobarda, koji su poreklom iz Svedske i severne Nemacke, doslo je u 6. veku preko danasnje Austrije i Madjarske u Italiju i zauzeli skoro celu italijansku teritoriju, osim juznih delova. Snazna langobardska drzava opstala je sve do 8. veka, ali Langobardi nisu uspeli da nametnu svoj jezik romanofonom stanovnistvu, sto zbog njegove brojne nadmoci, sto zbog kompleksnije drustvene strukture, nasledjene rimske kulture, itd.
naslednicima plemenite "hrvatske politicke nacije".
rečenici
)