Beograd kojeg više nema

Pogledajte prilog 432046

Pogledajte prilog 432047

Pogledajte prilog 432048

Dvor je i dalje tu ali nema njegove cuvene ograde i tramvaja ulicom Kralja Milana

.

Ustanicka ulica kod opstine Vozdovac 1954-te godine >

Prvi Svesokolski slet odrzan je u Beogradu od 8 do 30 juna 1930 godine, na prostoru nekadasnjeg Trkalista

Nemanjina..Zeleznicka Stanica je izgradjena 1885.god..sto znaci da su ovo slike nastale posle izgradnje

i ceo taj kraj

1937.

Pozorisni Trg, 1904

Posle rata 1886. jedna tehnička komisija je utvrdila tragično stanje zbog nagomilane nečistoće i ocenila da je Beograd nezdrav za život, čak do te mere da brojne pomijare ugrožavaju statičku stabilnost kuća. Početkom 20. veka, u vreme kada je inženjer Dušan Ninković sa saradnicima dovršio svoj projekat beogradske kanalizacije, jedna anketa je pokazala da se dve trećine varoških nužnika nalazilo u dvorištima, tek jedna trećina unutar kuća. "Zašto je Beograd danas tako prljav kao što nikad nije bio?" pitao se saradnik "Politike" početkom 1922. godine.

Prvi semafori u Beogradu postavljeni su na raskrsnici ulica Kralja Milana i Kneza Miloša 1953. godine, kada je i osnovano preduzeće Beograd put kao Tehnička sekcija u Upravi za puteve grada Beograda. Ovo preduzeće inače i danas obavlja poslove održavanja i nadgledanja svih semaforskih uređaja u gradu. Nakon četiri godine, već 1957. godine, u gradu je bilo četiri semaforizovane raskrsnice sa 16 semafora. Grad je u to vreme imao nešto manje od pola miliona stanovnika, skoro šest hiljada motornih vozila i 1.500 ulica.
S druge strane, prva sinhronizacija svetlosne signalizacije, takozvani „zeleni talas“, uvedena je u Beogradu 1965. godine u Ulici kneza Miloša, na potezu od Mostarske petlje do Bulevara despota Stefana. Cilj uspostavljanja „zelenog talasa“ bio je poboljšanje protočnosti i veće bezbednosti u saobraćaju, pošto se broj vozila vremenom sve više povećavao.

Ulica Kralja Milana.Kuca desno gde pise "tapetar" znate koja je , pisala sam o njoj

Kuća Hrisante Kumanudi, Knez Mihailova broj 50, deo je jedinstveno sačuvanog bloka zgrada karakterističnog za arhitekturu i urbanizam Beograda sedamdesetih godina 19. veka. Sagrađena je između 1869.i 1870. godine u duhu istorijskih stilova, zajedno sa kućama u brojevima 46 i 48. Ove kuće stambeno-poslovne namene spadaju među prve podignute zgrade u novoprojektovanoj ulici po Regulacionom planu Emilijana Josimovića iz 1867. godine.

Terazijska cesma

Svi blenu kao sada na Slaviji.
Niko ne pravi selfi jer tada nisu ni postojali mobilni