Bill Clinton's Bosnia Policy - Bosanska politika Bila Klintona

Clinton-Approved Iranian Arms Transfers Help Turn
Bosnia into Militant Islamic Base


"'There is no question that the policy of getting arms into Bosnia was of great
assistance in allowing the Iranians to dig in and create good relations with the
Bosnian government,' a senior CIA officer told Congress in a classified deposition.
'And it is a thing we will live to regret because when they blow up some Americans,
as they no doubt will before this . . . thing is over, it will be in part because the
Iranians were able to have the time and contacts to establish themselves well in
Bosnia.'" ["Iran Gave Bosnia Leader $500,000, CIA Alleges: Classified Report Says
Izetbegovic Has Been 'Co-Opted,' Contradicting U.S. Public Assertion of Rift," Los
Angeles Times, 12/31/96. Ellipses in original. Alija Izetbegovic is the Muslim president of
Bosnia.]
"'If you read President Izetbegovic's writings, as I have, there is no doubt that he is
an Islamic fundamentalist,' said a senior Western diplomat with long experience in
the region. 'He is a very nice fundamentalist, but he is still a fundamentalist. This has
not changed. His goal is to establish a Muslim state in Bosnia, and the Serbs and
Croats understand this better than the rest of us.'" ["Bosnian Leader Hails Islam at
Election Rallies," New York Times, 9/2/96]
Introduction and Summary
In late 1995, President Bill Clinton dispatched some 20,000 U.S. troops to Bosnia-
Hercegovina as part of a NATO-led "implementation force" (IFOR) to ensure that the
warring Muslim, Serbian, and Croatian factions complied with provisions of the Dayton
peace plan. [NOTE: This paper assumes the reader is acquainted with the basic facts of
the Bosnian war leading to the IFOR deployment. For background, see RPC's "Clinton
Administration Ready to Send U.S. Troops to Bosnia, "9/28/95," and Legislative Notice
No. 60, "Senate to Consider Several Resolutions on Bosnia," 12/12/95] Through
statements by Administration spokesmen, notably Defense Secretary Perry and Joint
Chiefs Chairman General Shalikashvili, the president firmly assured Congress and the
American people that U.S. personnel would be out of Bosnia at the end of one year.
Predictably, as soon as the November 1996 election was safely behind him, President
Clinton announced that approximately 8,500 U.S. troops would be remaining for another
18 months as part of a restructured and scaled down contingent, the "stabilization
force" (SFOR), officially established on December 20, 1996.
SFOR begins its mission in Bosnia under a serious cloud both as to the nature of its
mission and the dangers it will face. While IFOR had successfully accomplished its basic
military task -- separating the factions' armed forces -- there has been very little progress
toward other stated goals of the Dayton agreement, including political and economic
reintegration of Bosnia, return of refugees to their homes, and apprehension and
prosecution of accused war criminals. It is far from certain that the cease-fire that has held
through the past year will continue for much longer, in light of such unresolved issues as
the status of the cities of Brcko (claimed by Muslims but held by the Serbs) and Mostar
(divided between nominal Muslim and Croat allies, both of which are currently being
armed by the Clinton Administration). Moreover, at a strength approximately one-third
that of its predecessor, SFOR may not be in as strong a position to deter attacks by one or
another of the Bosnian factions or to avoid attempts to involve it in renewed fighting:
"IFOR forces, despite having suffered few casualties, have been vulnerable to attacks
from all of the contending sides over the year of the Dayton mandate. As a second
mandate [i.e., SFOR] evolves, presumably maintaining a smaller force on the ground, the
deterrent effect which has existed may well become less compelling and vulnerabilities of
the troops will increase." ["Military Security in Bosnia-Herzegovina: Present and Future,"
Bulletin of the Atlantic Council of the United States, 12/18/96]
The Iranian Connection
Perhaps most threatening to the SFOR mission -- and more importantly, to the safety of
the American personnel serving in Bosnia -- is the unwillingness of the Clinton
Administration to come clean with the Congress and with the American people about its
complicity in the delivery of weapons from Iran to the Muslim government in Sarajevo.
That policy, personally approved by Bill Clinton in April 1994 at the urging of CIA
Director-designate (and then-NSC chief) Anthony Lake and the U.S. ambassador to
Croatia Peter Galbraith, has, according to the Los Angeles Times (citing classified
intelligence community sources), "played a central role in the dramatic increase in Iranian
influence in Bosnia." Further, according to the Times, in September 1996 National
Security Agency analysts contradicted Clinton Administration claims of declining Iranian
influence, insisting instead that "Iranian Revolutionary Guard personnel remain active
throughout Bosnia." Likewise, "CIA analysts noted that the Iranian presence was
expanding last fall," with some ostensible cultural and humanitarian activities "known to
be fronts" for the Revolutionary Guard and Iran's intelligence service, known as VEVAK,
the Islamic revolutionary successor to the Shah's SAVAK. [LAT, 12/31/96] At a time
when there is evidence of increased willingness by pro-Iranian Islamic militants to target
American assets abroad -- as illustrated by the June 1996 car-bombing at the Khobar
Towers in Dhahran, Saudi Arabia, that killed 19 American airmen, in which the Iranian
government or pro-Iranian terrorist organizations are suspected ["U.S. Focuses Bomb
Probe on Iran, Saudi Dissident," Chicago Tribune, 11/4/96] -- it is irresponsible in the
extreme for the Clinton Administration to gloss over the extent to which its policies have
put American personnel in an increasingly vulnerable position while performing an
increasingly questionable mission.
Three Key Issues for Examination
This paper will examine the Clinton policy of giving the green light to Iranian arms
shipments to the Bosnian Muslims, with serious implications for the safety of U.S. troops
deployed there. (In addition, RPC will release a general analysis of the SFOR mission and
the Clinton Administration's request for supplemental appropriations to fund it in the near
future.) Specifically, the balance of this paper will examine in detail the three issues
summarized below:
1. The Clinton Green Light to Iranian Arms Shipments (page 3): In April 1994,
President Clinton gave the government of Croatia what has been described by
Congressional committees as a "green light" for shipments of weapons from Iran and
other Muslim countries to the Muslim-led government of Bosnia. The policy was
approved at the urging of NSC chief Anthony Lake and the U.S. ambassador to Croatia
Peter Galbraith. The CIA and the Departments of State and Defense were kept in the dark
until after the decision was made.
2. The Militant Islamic Network (page 5): Along with the weapons, Iranian
Revolutionary Guards and VEVAK intelligence operatives entered Bosnia in large
numbers, along with thousands of mujahedin ("holy warriors") from across the Muslim
world. Also engaged in the effort were several other Muslim countries (including Brunei,
Malaysia, Pakistan, Saudi Arabia, Sudan, and Turkey) and a number of radical Muslim
organizations. For example, the role of one Sudan-based "humanitarian organization,"
called the Third World Relief Agency, has been well-documented. The Clinton
Administration's "hands-on" involvement with the Islamic network's arms pipeline
included inspections of missiles from Iran by U.S. government officials.
3. The Radical Islamic Character of the Sarajevo Regime (page 8): Underlying the
Clinton Administration's misguided green light policy is a complete misreading of its
main beneficiary, the Bosnian Muslim government of Alija Izetbegovic. Rather than being
the tolerant, multiethnic democratic government it pretends to be, there is clear evidence
that the ruling circle of Izetbegovic's party, the Party of Democratic Action (SDA), has
long been guided by the principles of radical Islam. This Islamist orientation is illustrated
by profiles of three important officials, including President Izetbegovic himself; the
progressive Islamization of the Bosnian army, including creation of native Bosnian
mujahedin units; credible claims that major atrocities against civilians in Sarajevo were
staged for propaganda purposes by operatives of the Izetbegovic government; and
suppression of enemies, both non-Muslim and Muslim.

The Clinton Green Light to Iranian Arms Shipments
Both the Senate Intelligence Committee and the House Select Subcommittee to
Investigate the United States Role in Iranian Arms Transfers to Croatia and Bosnia issued
reports late last year. (The Senate report, dated November 1996, is unclassified. The
House report is classified, with the exception of the final section of conclusions, which
was released on October 8, 1996; a declassified version of the full report is expected to be
released soon.) The reports, consistent with numerous press accounts, confirm that on
April 27, 1994, President Clinton directed Ambassador Galbraith to inform the
government of Croatia that he had "no instructions" regarding Croatia's decision whether
or not to permit weapons, primarily from Iran, to be transshipped to Bosnia through
Croatia. (The purpose was to facilitate the acquisition of arms by the Muslim-led
government in Sarajevo despite the arms embargo imposed on Yugoslavia by the U.N.
Security Council.) Clinton Administration officials took that course despite their
awareness of the source of the weapons and despite the fact that the Croats (who were
themselves divided on whether to permit arms deliveries to the Muslims) would take
anything short of a U.S. statement that they should not facilitate the flow of Iranian arms
to Bosnia as a "green light."
The green light policy was decided upon and implemented with unusual secrecy, with the
CIA and the Departments of State and Defense only informed after the fact. ["U.S. Had
Options to Let Bosnia Get Arms, Avoid Iran," Los Angeles Times, 7/14/96] Among the
key conclusions of the House Subcommittee were the following (taken from the
unclassified section released on October 8):
"The President and the American people were poorly served by the Administration
officials who rushed the green light decision without due deliberation, full information
and an adequate consideration of the consequences." (page 202)
"The Administration's efforts to keep even senior US officials from seeing its 'fingerprints'
on the green light policy led to confusion and disarray within the government." (page 203)
"The Administration repeatedly deceived the American people about its Iranian green
light policy." (page 204)

Clinton, Lake, and Galbraith Responsible
While the final go-ahead for the green light was given by President Clinton -- who is
ultimately accountable for the results of his decision -- two Clinton Administration
officials bear particular responsibility: Ambassador Galbraith and then-NSC Director
Anthony Lake, against both of whom the House of Representatives has referred criminal
charges to the Justice Department. Mr. Lake, who personally presented the proposal to
Bill Clinton for approval, "played a central role in preventing the responsible
congressional committees from knowing about the Administration's fateful decision to
acquiesce in radical Islamic Iran's effort to penetrate the European continent through arms
shipments and military cooperation with the Bosnian government." ["'In Lake We Trust'?
Confirmation Make-Over Exacerbates Senate Concerns About D.C.I.-Designate's Candor,
Reliability," Center for Security Policy, Washington, D.C., 1/8/97] His responsibility for
the operation is certain to be a major hurdle in his effort to be confirmed as CIA Director:
"The fact that Lake was one of the authors of the duplicitous policy in Bosnia, which is
very controversial and which has probably helped strengthen the hand of the Iranians,
doesn't play well," stated Senate Intelligence Chairman Richard Shelby. ["Lake to be
asked about donation," Washington Times, 1/2/97]
For his part, Ambassador Galbraith was the key person both in conceiving the policy and
in serving as the link between the Clinton Administration and the Croatian government; he
also met with Imam Sevko Omerbasic, the top Muslim cleric in Croatia, "who the CIA
says was an intermediary for Iran." ["Fingerprints: Arms to Bosnia, the real story," The
New Republic, 10/28/96; see also LAT 12/23/96] As the House Subcommittee concluded
(page 206): "There is evidence that Ambassador Galbraith may have engaged in activities
that could be characterized as unauthorized covert action." The Senate Committee (pages
19 and 20 of the report) was unable to agree on the specific legal issue of whether
Galbraith's actions constituted a "covert action" within the definition of section 503(e) of
the National Security Act of 1947 (50 U.S.C. Sec. 413(e)), as amended, defined as "an
activity or activities . . . to influence political, economic, or military conditions abroad,
where it is intended that the role of the United States Government will not be apparent or
acknowledged publicly."

The Militant Islamic Network
The House Subcommittee report also concluded (page 2): "The Administration's Iranian
green light policy gave Iran an unprecedented foothold in Europe and has recklessly
endangered American lives and US strategic interests." Further --
" . . . The Iranian presence and influence [in Bosnia] jumped radically in the months
following the green light. Iranian elements infiltrated the Bosnian government and
established close ties with the current leadership in Bosnia and the next generation of
leaders. Iranian Revolutionary Guards accompanied Iranian weapons into Bosnia and soon
were integrated in the Bosnian military structure from top to bottom as well as operating
in independent units throughout Bosnia. The Iranian intelligence service [VEVAK] ran
wild through the area developing intelligence networks, setting up terrorist support
systems, recruiting terrorist 'sleeper' agents and agents of influence, and insinuating itself
with the Bosnian political leadership to a remarkable degree. The Iranians effectively
annexed large portions of the Bosnian security apparatus [known as the Agency for
Information and Documentation (AID)] to act as their intelligence and terrorist surrogates.
This extended to the point of jointly planning terrorist activities. The Iranian embassy
became the largest in Bosnia and its officers were given unparalleled privileges and access
at every level of the Bosnian government." (page 201)
Not Just the Iranians
To understand how the Clinton green light would lead to this degree of Iranian influence,
it is necessary to remember that the policy was adopted in the context of extensive and
growing radical Islamic activity in Bosnia. That is, the Iranians and other Muslim
militants had long been active in Bosnia; the American green light was an important
political signal to both Sarajevo and the militants that the United States was unable or
unwilling to present an obstacle to those activities -- and, to a certain extent, was willing
to cooperate with them. In short, the Clinton Administration's policy of facilitating the
delivery of arms to the Bosnian Muslims made it the de facto partner of an ongoing
international network of governments and organizations pursuing their own agenda in
Bosnia: the promotion of Islamic revolution in Europe. That network involves not only
Iran but Brunei, Malaysia, Pakistan, Saudi Arabia, Sudan (a key ally of Iran), and Turkey,
together with front groups supposedly pursuing humanitarian and cultural activities.


DALJE NA:

http://www.scribd.com/doc/14842308/Bill-Clintons-Bosnia-Policy

izvinjavam se sto je sve na engleskom, ali vecina vas zna dobro engleski pa ce te znati da procitate...

U vezi Markala....

The 1992 "Breadline Massacre": "United Nations officials and senior Western military
officers believe some of the worst killings in Sarajevo, including the massacre of at least
16 people in a bread queue, were carried out by the city's mainly Muslim defenders -- not
Serb besiegers -- as a propaganda ploy to win world sympathy and military
intervention. . . . Classified reports to the UN force commander, General Satish Nambiar,
concluded . . . that Bosnian forces loyal to President Alija Izetbegovic may have detonated
a bomb. 'We believe it was a command-detonated explosion, probably in a can,' a UN
official said then. 'The large impact which is there now is not necessarily similar or
anywhere near as large as we came to expect with a mortar round landing on a paved
surface." ["Muslims 'slaughter their own people'," (London) The Independent, 8/22/92]
"Our people tell us there were a number of things that didn't fit. The street had been
blocked off just before the incident. Once the crowd was let in and had lined up, the media
appeared but kept their distance. The attack took place, and the media were immediately
on the scene." [Major General Lewis MacKenzie, Peacekeeper: The Road to Sarajevo,
Vancouver, BC, 1993, pages 193-4; Gen. MacKenzie, a Canadian, had been commander
of the U.N. peacekeeping force in Sarajevo.]

The 1994 Markale "Market Massacre": "French television reported last night that the
United Nations investigation into the market-place bombing in Sarajevo two weeks ago
had established beyond doubt that the mortar shell that killed 68 people was fired from
inside Bosnian [Muslim] lines." ["UN tracks source of fatal shell," (London) The Times,
2/19/94] "For the first time, a senior U.N. official has admitted the existence of a secret U.
N. report that blames the Bosnian Moslems for the February 1994 massacre of Moslems at a Sarajevo market. . . . After studying the crater left by the mortar shell and the
distribution of shrapnel, the report concluded that the shell was fired from behind Moslem
lines." The report, however, was kept secret; the context of the wire story implies that U.S.
Ambasador Albright may have been involved in its suppression. [DPA, 6/6/96] For a
fuller discussion of the conflicting claims, see "Anatomy of a massacre," Foreign Policy,
12/22/94, by David Binder; Binder, a veteran New York Times reporter in Yugoslavia, had
access to the suppressed report. Bodansky categorically states that the bomb "was actually
a special charge designed and built with help from HizbAllah ["Party of God," a Beirutbased
pro-Iranian terror group] experts and then most likely dropped from a nearby
rooftop onto the crowd of shoppers. Video cameras at the ready recorded this expertlystaged
spectacle of gore, while dozens of corpses of Bosnian Muslim troops killed in
action (exchanged the day before in a 'body swap' with the Serbs) were paraded in front of
cameras to raise the casualty counts." [Offensive in the Balkans, page 62]

The 1995 "Second Market Massacre": "British ammunition experts serving with the
United Nations in Sarajevo have challenged key 'evidence' of the Serbian atrocity that
triggered the devastating Nato bombing campaign which turned the tide of the Bosnian
war." The Britons' analysis was confirmed by French analysts but their findings were
"dismissed" by "a senior American officer" at U.N. headquarters in Sarajevo. ["Serbs 'not
guilty' of massacre: Experts warned US that mortar was Bosnian," (London) The Times,
10/1/95] A "crucial U.N. report [stating Serb responsibility for] the market massacre is a
classified secret, but four specialists -- a Russian, a Canadian and two Americans -- have
raised serious doubts about its conclusion, suggesting instead that the mortar was fired not
by the Serbs but by Bosnian government forces." A Canadian officer "added that he and
fellow Canadian officers in Bosnia were 'convinced that the Muslim government dropped
both the February 5, 1994, and the August 28, 1995, mortar shells on the Sarajevo
markets.'" An unidentified U.S. official "contends that the available evidence suggests
either 'the shell was fired at a very low trajectory, which means a range of a few hundred
yards -- therefore under [Sarajevo] government control,' or 'a mortar shell converted into a
bomb was dropped from a nearby roof into the crowd.'" ["Bosnia's bombers," The Nation,
10/2/95]. At least some high-ranking French and perhaps other Western officials believed
the Muslims responsible; after having received that account from government ministers
and two generals, French magazine editor Jean Daniel put the question directly to Prime
Minister Edouard Balladur: "'They [i.e., the Muslims] have committed this carnage on
their own people?' I exclaimed in consternation. 'Yes,' confirmed the Prime Minister
without hesitation, 'but at least they have forced NATO to intervene.'" ["No more lies
about Bosnia," Le Nouvel Observateur, 8/31/95, translated in Chronicles: A Magazine of
American Culture, January 1997]

Kliknite za proširenje...

Dragan_srbcg:

The Clinton Green Light to Iranian Arms Shipments
................................................................................................................
..............................................................................................................
DALJE NA:
http://www.scribd.com/doc/14842308/Bill-Clintons-Bosnia-Policy

izvinjavam se sto je sve na engleskom, ali vecina vas zna dobro engleski pa ce te znati da procitate...

Kliknite za proširenje...

А шта са мањином која уопште незна енглески и велики број оних који натуцају енглески језик?
Стварно, и поред свег труда, пост ти не вреди ништа ако није на српском језику. Потруди се са преводом или бриши ову енглеску верзију.

Klinton odobrio oružje iranske Transferi Pomoć Okrenite
Bosna u Militantne Islamska baza


"" Nema sumnje da politika postaje oružje u Bosni bio od velike
pomoć u dozvoljava Irancima da kopaju i stvoriti dobre odnose sa
Bosanske vlade ", rekao je visoki službenik CIA-kongresu u klasificirani taloženja.
'I to je stvar koju ćemo živeti na žaljenje zbog toga što kada se dići neki Amerikanci,
jer nema sumnje da će pred ovim. . . stvar je završena, to će biti delom zbog
Iranci su bili u stanju da imaju vremena i da se uspostavi kontakte dobro
Bosna "." [Iran dao Bosni Lider 500.000 dolara, CIA-navodi: Mali izveštaj kaže
Izetbegović ima bilo "ko-pristupom, 'u suprotnosti US Javna afirmacija raselinska," Los
Anđeles tajms, 12/31/96. Elipse u originalu. Alija Izetbegović je muslimanski predsednik
Bosna].
"" Ako ste čitali predsednika Izetbegovica spisima, kao što sam ja, nema sumnje da je on
islamski fundamentalistički ", rekao je visoki zapadni diplomata sa dugogodišnjim iskustvom u
regionu. "On je veoma lep fundamentalista, ali i dalje je fundamentalista. Ovo je
nije promenilo. Njegov cilj je da se uspostavi muslimanska država u Bosni, i Srbi i
Hrvati to bolje razumeju od nas ostalih "[". Lider bosanskih pozdravlja islam u
Izborna Skupovi, "Njujork tajms, 9/2/96]
Uvod i rezime
Krajem 1995, predsednik Bill Clinton poslao oko 20.000 američkih vojnika u Bosni
Hercegovinu kao deo NATO-a na čelu "primenu sile" (IFOR-a) da obezbedi da
zaraćene muslimanske, srpske i hrvatske frakcije u skladu sa odredbama Dejtonskog
mirovnog plana. [NAPOMENA: U ovom radu se pretpostavlja da se čitalac upozna sa osnovnim činjenicama
bosanskom ratu dovelo do primene IFOR-a. U pozadini, vidi RPC-a je "Klinton
Uprava spremna za slanje US trupa u Bosni, "9/28/95" i zakonodavne Obaveštenje
No 60, "Senat za razmatranje nekoliko Rezolucije o Bosni, 12/12/95] Kroz
izjave uprave glasnogovornike, posebno Peri sekretar za odbranu i Zajednički
Poglavica predsednik Opšte Shalikashvili, predsednik čvrsto uveravao Kongres i
Američki narod US da bi se osoblje iz Bosne na kraju jedne godine.
Predvidljivo, čim novembra 1996 izbori su sigurno iza njega, predsednik
Klinton je najavio da će oko 8.500 američkih vojnika biti preostale za drugi
18 meseci kao deo reprogramirani i smanjeni kontingent, "stabilizacija
sile "(SFOR-a), zvanično je osnovan 20. decembra 1996.
SFOR-a počinje svoju misiju u Bosni pod ozbiljan oblak i kao da priroda njenog
misije i opasnosti da će se suočiti. IFOR-a, dok je uspešno ostvarila svoj osnovni
vojni zadatak - odvajanje oružanih snaga frakcije '- tamo je veoma mali napredak
prema drugim izjavio ciljeva Dejtonskog sporazuma, uključujući političke i ekonomske
reintegraciju BiH, povratak izbeglica u svoje domove, i zebnje i
gonjenje optuženih ratnih zločinaca. To je daleko od izvesnog da prekid vatre koji je održan
do prošle godine će trajati mnogo duže u svetlu takvog nerešena pitanja kao
status gradova Brčko (tvrdili muslimani, ali drže Srbi) i Mostaru
(podeljena između nominalnih saveznika muslimana i Hrvata, koji se trenutno
naoružani od strane Klintonove administracije). Štaviše, na snagu otprilike jedne trećine
da je od svog prethodnika, SFOR-a ne može biti u poziciji kao jaka da odvrati napade od strane jednog ili
jedna od frakcija, ili bosanskih pokušaja da se izbegne da se uključe u obnovljenih borbi:
"Snage IFOR-a, uprkos tome što je pretrpeo nekoliko gubitaka, su ranjive na napade
sa svih strana boriti tokom godina Dejtonskog mandata. Kao drugi
mandata [odnosno, SFOR-a] evoluira, pretpostavlja održavanje manjih snaga na terenu,
preventivni efekat koji je možda postojao i postaju manje privlačan i ranjivosti
trupe će se povećati "[". Vojnobezbednosna u Bosni i Hercegovini: sadašnjost i budućnost "
Bilten Atlantskog saveta Sjedinjenih Država, 12/18/96]
Iranski veze
Možda najviše prete da misije SFOR-a - i još važnije, na bezbednost
Američki lica na službi u Bosni - je nespremnost Klintona
Administracije da se očistiti Kongresa i američkog naroda o svojim
saučesništvo u isporuke oružja iz Irana za muslimanske vlade u Sarajevu.
Te politike, lično odobrio Bill Clinton u aprilu 1994 na insistiranje CIA
Direktor-odredi (i tadašnji glavni NUO) Anthonы Lake i ambasador SAD u
Hrvatskoj Piter Galbrajt, je, u skladu sa Los Anđeles tajms (pozivajući se klasifikuju
obaveštajne zajednice izvora), "odigrali centralnu ulogu u dramatično povećanje iranskih
uticaj u Bosni "Dalje. skladu sa puta, u septembru 1996 Nacionalni
Analitičari bezbednosnih agencija u suprotnosti Klintonova administracija tvrdi opadanja iranske
uticaja, insistirajući umesto toga da ostane "iranske Revolucionarne garde lica aktivno
širom Bosne "Isto." analitičari CIA-primetio da je prisustvo iranske
proširenje prošle jeseni, "sa nekim prividan kulturne i humanitarne aktivnosti" Poznato je da
biti frontovima "za Revolucionarne Garde i Iranu's obaveštajne službe, poznat kao VEVAK,
Islamske revolucionarne naslednik Savak Šahovi. [LAT, 12/31/96] U trenutku
kada postoje dokazi o povećanu spremnost bы Pro-iranskih islamskih militanata u ciljaju
Američka imovinom u inostranstvu - što ilustruje juna 1996 auto-bombardovanja na Khobar
Kule u Dhahran, Saudijskoj Arabiji, da je poginulo 19 američkih Airmen, u kome iranski
vlasti ili Pro-iranskih terorističkih organizacija osumnjičena [ "US Fokusira bomba
Sonda na Iran, Saudijska Disident "Čikago Tribjun, 11/4/96] - to je neodgovorno u
ekstremni za Klintonove administracije da zagladiti kojoj meri svoju politiku imaju
stavlja američkog osoblja u ugroženim sve pozicije u vršenju
sve pitanje misije.
Tri ključna pitanja za ispitivanje
Ovaj rad će ispitati Klintonova politika daje zeleno svetlo za iranskog oružja
pošiljke do bosanskih Muslimana, uz ozbiljne implikacije za bezbednost američkih trupa
raspoređen tamo. (Pored toga, RPC-će izdanje opšte analize misije SFOR-a
Klintonova administracija je zahtev za dopunsko finansiranje izdvajanja da je u blizini
budućnosti) Konkretno. bilansa u ovom radu će detaljno ispitati tri pitanja
sažeti u nastavku:
1. Klintona zeleno svetlo za oružje iranske Pošiljke (strana 3): U aprilu 1994,
Predsednik Klinton je dao vladi Hrvatske što je opisao
Kongresne odbore kao "zeleno svetlo" za pošiljke oružja iz Irana i
drugim muslimanskim zemljama da na čelu vlade muslimansko-Bosne. Politika je bila
odobren na insistiranje glavnog NUO Anthonы Lake i američki ambasador u Hrvatskoj
Piter Galbrajt. CIA i odeljenja državnih i odbrane bili držani u mraku
dok je doneo odluku.
2. Militantne islamske mreže (strana 5): Zajedno sa oružjem, iranski
Revolucionarne garde i VEVAK obaveštajnih operativaca ušao u Bosni u velikoj
brojeve, zajedno sa hiljadama mudžahedina ( "sveti ratnici") od preko Muslimana
svet. Takođe angažovan u nastojanju je nekoliko drugih muslimanskih zemalja (uključujući i Brunej,
Malezija, Pakistan, Saudijska Arabija, Sudan i Turska) i broj radikalnih muslimana
organizacijama. Na primer, uloga jednog Sudana na bazi "humanitarne organizacije",
pod nazivom Treći svet Reljef Agencija, ima dobro je dokumentovana. Klinton
Administracije "na ruke" učešće sa rukama naftovoda islamske mreže
uključuje inspekciju rakete iz Irana od strane američkih vladinih zvaničnika.
3. Radikalne islamske Karakter Sarajevu režima (strana 8): Temelj
Klintonova administracija je u zabludi zeleno svetlo "politika je potpuno pogrešno tumačenje njegovih
glavni primalac sredstava, vlasti bosanskih Muslimana Alije Izetbegovića. Umesto da bude
tolerantna, multietnička demokratska vlada da se gradi, postoji jasan dokaz
da je vladajuća partija krug Izetbegovica, Stranku demokratske akcije (SDA), je
dugo vođena principima radikalnog islama. Ovo je ilustrovano islamističke orijentacije
po profilima tri važna funkcionera, uključujući predsednika Izetbegovića sebe;
progresivno islamizacija bosanske vojske, uključujući i stvaranje maternjeg bosanskog
mudžahedina jedinicama; kredibilan tvrdi da velike zlocine nad civilima u Sarajevu su se
organizuju za propagandne svrhe od strane operativaca na Izetbegovića vlade i
potiskivanje neprijatelja, i ne-Muslimana i Muslimana.

Evo prevod na Srpski....malo je slabije prevedeno posto je prevedeno sa google translejterom, ali moze da se cita...

Klintona zeleno svetlo za oružje iranske Pošiljke
Oba Senata odbor za obaveštajnu delatnost i kuća Izaberite Pododbor za
Istraži uloga SAD u iranskih naoru `anja u Hrvatskoj i Bosni izdati
Izveštaji krajem prošle godine. (Senat izveštaju od novembra 1996, nekategorisanih.
Kuća izveštaj je klasifikovana, sa izuzetkom poslednjem delu zaključaka koji
je objavljena on September 8, 1996; Otkrivene verziju kompletan izveštaj se očekuje da bude
uskoro) izveštaje. skladu sa brojnim štampe računa, potvrđuju da je na
April 27, 1994, predsednik Klinton usmerava Ambasador Galbrajt da obavesti
Vlada Republike Hrvatske da je "bez uputstva" o Hrvatskoj je odluka da li
ili da ne dozvoli oružja, pre svega iz Irana, da se u Bosni kroz transshipped
Hrvatskoj. (Cilj je bio da se olakša nabavku oruzja od strane Muslimana pod vođstvom
vlasti u Sarajevu, uprkos embargo na oružje Jugoslaviji od strane UN
Savet bezbednosti) zvaničnika Klintonove administracije. Naravno da je, uprkos
svesti izvor oružja i uprkos činjenici da su Hrvati (koji su bili
sebe podeljeni o tome da li da se dozvoli isporuka oružja muslimanima) bi
ništa manje od SAD izjavi da ne treba da olakšaju protok iranskog oružja
u Bosni kao "zeleno svetlo".
Zeleno svetlo politika je odlučivati i realizuje sa neobičnim tajnosti, sa
CIA i odeljenja državnih i odbrane tek nakon toga upoznao. [ "U. S. Da
Opcije da biste Neka Bosni Nabavite oružje, Izbegavajte Irana, "Los Anđeles tajms, 7/14/96] Među
ključni zaključci Kuća Pododbor su sledeće (uzeto iz
nekategorisanih sekcija objavljena 8. oktobra):
"Predsednik i američki narod je slabo služio je upravu
funkcionera koji su pohrlili zeleno svetlo, bez odluke zbog razmatranje, potpune informacije
i adekvatno razmatranje posledica "(strana 202).
"Administracija napore da čak i visoki američki zvaničnici vide svoje" otiske prstiju "
na zeleno svetlo politika dovela do konfuzije i nered u vladi "(strana 203).
"Administracija u više navrata prevareni američkog naroda o svojim iranski zeleno
svetlo politiku "(strana 204).

Klinton, jezero, Galbrajt i Radi
Iako je konačno zeleno svetlo za zeleno svetlo dao predsednik Bil Klinton - koji je
krajnjoj liniji odgovorna za rezultate svojih odluka - dva Klintonove administracije
funkcioneri snose posebnu odgovornost: Ambasador Galbrajt i tadašnji direktor NUO
Anthonы Lake, kako protiv kojih Predstavnički dom je iz krivičnog
prijava do pravde Odeljenja. G. jezero, koji je lično predstavio predlog za
Bill Clinton za odobravanje ", odigrao centralnu ulogu u sprečavanju odgovornih
kongresni odbori iz znajući o sudbonosne odluke uprave da
pristane na trud radikalnih islamskih Iran da prodru evropskog kontinenta kroz ruke
pošiljke i vojne saradnje sa bosanske vlasti "[". "U jezeru smo poverenje?
Potvrda Napravite-Preko pogoršava Senat zabrinutost DCI-Odredite's Candor,
Pouzdanosti, "Centar za bezbednosnu politiku, Vašington, 1/8/97] Njegova odgovornost za
operacija je sigurno, biti glavna prepreka u nastojanju da bi se potvrdila kao direktor CIA:
"Činjenica da jezero je jedan od autora duplicitous politike u Bosni, koja je
veoma kontroverzna i koja je verovatno pomoglo jačanju ruku Irancima,
ne igra dobro ", rekao je predsednik Senata obaveštajne Ričard Šelbi [" jezera. da se
pitanje o donaciji, "Vašington tajms", 1/2/97]
Sa svoje strane, ambasador Galbrajt je ključ osobe iu koncipiranju politike i
u služio kao veza između Klintonove administracije i hrvatske vlade, on
se sastao i sa Imama Ševko Omerbašić, vrh muslimanski sveštenik u Hrvatskoj ", koji je CIA
kaže da je bila posrednik za Iran "[". Otisci: oružje za Bosnu, prava priča "
Nova Republika, 10/28/96; vidi takođe LAT 12/23/96] Kako Kuća Pododbora zaključeno
(strana 206): "Postoje dokazi da je ambasador Galbrajt može da se bavi aktivnostima
koji bi se mogao okarakterisati kao neovlašćeno tajne akcije "Odbor Senata (strana.
19 i 20 izveštaja) nije bila u stanju da se dogovore o određenim pravno pitanje da li
Galbrajt akcije konstituisana "tajne akcije" unutar definicije sekcija 503 (e)
Nacionalna bezbednost Akt 1947 (50 MSN Sek 413. (d)), sa izmenama i definiše kao "
aktivnosti ili aktivnosti. . . u inostranstvu utiče na političke, ekonomske ili vojne uslovima,
gde je planirano da uloga vlade SAD neće biti vidljiv ili
javno priznao. "

Militantne islamske mreže
Kuća potkomisija izveštaju se takođe zaključuje (strana 2): "Uprava je iranski
politika dala zeleno svetlo Iranu bez presedana uporište u Evropi i nepromišljeno
ugrožene američke živote i američke strateške interese "Dalje. --
"... Iranskog prisustva i uticaja [u Bosni] skočio u radikalno meseci
sledeći zeleno svetlo. Iranski elementi su ubačeni bosanske vlade i
uspostavili bliske veze sa trenutnog rukovodstva u Bosni i sledeća generacija
lidera. Iranske Revolucionarne garde u pratnji iranskih oružja u Bosnu i uskoro
su integrisani u vojne strukture bosanskih od vrha do dna, kao i operativni
u nezavisne jedinice u cijeloj Bosni. Iranska obaveštajna služba [VEVAK] earlы
divlje kroz razvoj oblasti obaveštajne mreže, uspostavljanje terorističke podrška
sistema, regrutovanje agenata terorističkih "Autsajder" i agenti uticaja, i insinuacijama sama
sa bosansko političko rukovodstvo da je izvanredna. Iranci efikasno
anektirao velike delove bosanske bezbednosnih aparata [poznat i kao agencije za
Informacije i dokumentaciju (AID)] da se ponaša kao svoju inteligenciju i terorističkih surogatima.
Ovo je produžen do tačke zajedno planiranja terorističkih aktivnosti. Iranske ambasade
je postao najveći u Bosni i njegovi službenici su dobili neuporedive privilegije i pristup
na svakom nivou vlasti u Bosni "(strana 201).
Ne samo Iranci
Da biste razumeli kako Klintona zeleno svetlo da dovede do ovog stepena iranskog uticaja,
potrebno je da zapamtite da je politika usvojen u kontekstu široke i
sve radikalnih islamskih aktivnosti u Bosni. To je, Iranci i drugim muslimanskim
militanata je dugo bila aktivna u Bosni, američki zeleno svetlo je važan
politički signal i za Sarajevo i militanata koji je Sjedinjene Države nisu u stanju ili
voljan da predstavi prepreka za one aktivnosti - i, u određenoj meri, bila spremna
da sarađujemo sa njima. Ukratko, Klintonova administracija politike olakšavanja
isporuke oružja bosanskim Muslimanima je to de facto partner u toku
međunarodne mreže vlada i organizacija sprovodi sopstveni dnevni red u
Bosna: unapređenje islamske revolucije u Evropi. Da mreža ne uključuje samo
Irana, ali Bruneji, Malezija, Pakistan, Saudijska Arabija, Sudanu (ključni saveznik Irana), i Turska,
zajedno sa prednje grupe navodno sprovodi humanitarne i kulturne aktivnosti.

Dragan_srbcg:

U vezi Markala....

Kliknite za proširenje...

1992 "Breadline masakr": "Ujedinjene nacije i visoki zvaničnici zapadnog vojnog
policajci veruju da neke od najgorih ubistava u Sarajevu, uključujući i masakr najmanje
16 ljudi u redu hleb, sprovedena su uglavnom muslimanske strane grada branioce - ne
Besiegers Srba - kao propagandni trik da osvojite simpatije sveta i vojnim
intervencije. . . . Tajnih izveštaja komandanta snaga UN-a, general Satish Nambiar,
zaključio je. . . da bosanske snage lojalne predsjedniku Alija Izetbegović možda aktivirao
bomba. "Verujemo da je komandno-aktivirao eksploziju, verovatno može, 'Ujedinjenih nacija
zvanični rekao je tada. 'Veliki uticaj koji se tamo ne mora da bude slično ili
ni blizu veliki kao smo došli da očekuju sa malterom okrugli sletanje na popločanim
površine "[". muslimana 'pokolj sopstvenog naroda "," (London), Nezavisni, 8/22/92]
"Naš narod nam je bilo nekoliko stvari koje se ne uklapa u ulici je.
blokiran isključen neposredno pre incidenta. Kada Publika je bila i neka su u istoj liniji, mediji
ali se zadržao distancu. Napad desio, a mediji su odmah
na sceni "[general-major Luis Makenzi, Peacekeeper.: Put u Sarajevu,
Vancouver, BC, 1993, strana 193-4; general Makenzi, kanadski, bio komandant
od U.N. mirovnih snaga u Sarajevu].

1994 Markalama "Tržište masakr": "Francuska televizija je sinoć da
Ujedinjenih nacija za istragu pijaca bombardovanja u Sarajevu prije dvije sedmice
nesporno je utvrdio da je minobacačka granata koja je ubila 68 ljudi je otpušten iz
unutar bosanskih [muslimana] linije "[". Ujedinjenih nacija numere izvor fatalna granata, "(London), Times
2/19/94] "Za prvi put, visoki zvaničnik UN je priznao postojanje tajnih U.
N. izveštaj koji optužuje bosanske muslimane za februar 1994 masakr muslimana u Sarajevu tržištu. . . . Posle studija krater leve strane i minobacačka granata
distribucija šrapnela, izveštaju je zaključeno da je granata ispaljena iz muslimanskih iza
linije "izveštaja, međutim, bio je tajan, kontekst žice priče. implicira da je US
Ambasador Olbrajt su možda učestvovali u njenom suzbijanju. [DPA 6/6/96] Za
puniji diskusija sukobljenih zahteva, vidite deo "Anatomija masakr", spoljnu politiku,
12/22/94, David Bindera; Bindera, veteran Neu Ыork Times-novinar u Jugoslaviji, imao je
pristup potisnute izveštaj. Bodanskы kategorički navodi da je bomba "je u stvari
posebne naknade dizajniran i izgrađen uz pomoć HizbAllah [ "Božje partije", Beirutbased
Pro-iranski terorističke grupe] eksperti, a zatim najverovatnije ispao iz obližnje
krova na masi kupaca. Video kamera na spremna zabeležen ovaj ekspertlыstaged
spektakl Gore, dok je na desetine leševa bosanskih muslimanskih vojnika ubijenih u
akcija (razmenjuju dan ranije u "telo zameni 'sa Srbima) su paradirajući ispred
kamera za podizanje tačaka zrtva "[ofanzive. na Balkanu, strana 62]

1995 "Drugi tržišta masakr": "Britanski stručnjaci službi municije sa
Ujedinjenih nacija u Sarajevu su ključni izazov "dokaze" na srpskom zločina koji
aktiviraju razornog NATO bombardovanja koje su se obratile talas bosanskih
rata "Britanaca" analiza potvrdila je francuski analitičari, ali je svoje zaključke.
"odbacio" je "visoki američki oficir" u sedištu UN u Sarajevu. [ "Srbi" ne
kriv "za masakr: Stručnjaci upozorili SAD da je malter bosanski" (London), Times
10/1/95] "ključni izveštaj UN [navodeći Srba odgovornost za] tržište je masakr
klasificirani tajna, ali četiri stručnjaka - ruski, kanadskih i dva Amerikanci - imaju
podigli ozbiljne sumnje o svom zaključku, ukazuje da je umesto maltera ne otkaz
od strane bosanskih Srba, ali vladinih snaga "Kanadski oficir." dodao da su on i
kolega kanadskih oficira u Bosni su bili "uvereni da je muslimanska vlada pala
i 5. februara 1994, i 28. avgusta, 1995, minobacačke granate na Sarajevo,
tržišta "NN američki zvaničnik." tvrdi da dostupni dokazi ukazuju
ili 'granata je ispaljena na veoma niskom putanji, što znači izbor od nekoliko stotina
jardi - dakle pod [Sarajeva] državnu kontrolu, 'ili' minobacačka granata konvertuju u
bomba je bačena sa obližnjeg krova na gomili "." [ "Bosne bombardera," Nacija,
10/2/95]. Bar neki visoki francuski, a možda i drugi zapadni zvaničnici veruju
Muslimani odgovorni, nakon što je dobio nalog da se iz Vlade
i dva generala, francuskom magazinu urednik Žan Danijel stavi direktno na pitanje premijer
Ministar Эdouard Balladur: " 'Oni [odnosno, muslimani] je počinio ovaj pokolj na
sopstvenog naroda? Sam uzviknuo je u zaprepašćenje. "Da", potvrdio premijer
bez oklevanja ", ali bar su prisiljeni da NATO interveniše '" [. "Nema više laži
o Bosni, Le Nouvel Observateur, 8/31/95, prevedeni na hronike: Magazin
Američke kulture, januar 1997]

Za granatiranje Markala ODGOVORNI MUSLIMANI
M. KREMENOVIĆ | 14.10.2009 17:38

Granata koja je na sarajevskoj pijaci "Markale" 1994. godine odnijela 68 života ispaljena je, najvjerovatnije, s muslimanskih položaja, konstatovano je, između ostalog, u raspravi u Političkom komitetu Kongresa SAD, gdje su tada predočeni izvještaji medija koji su prenosili izjave visokih zvaničnika angažovanih u BiH u vezi s ovim događajem


Ovi navodi uvršteni su u zvanični dokumenat Političkog komiteta Kongresa SAD, koji je u vezi s ovim događajima u BiH napravljen 1997. godine na 16 strana. Rasprava u Komitetu Kongresa SAD započeta je raspravom o vezi SAD sa isporukom oružja muslimanskim snagama u BiH pod naslovom "Isporuke iranskog oružja koje je odobrio Klinton pomažu da se Bosna pretvori u bazu militantnih islamista".

Na raspravi su predočeni dijelovi izvještaja iz "Njujork tajmsa", u kojem su prenesene izjave francuskih mirovnih vojnika, koji su potvrdili da su sigurni da je granata ispaljena s muslimanskih položaja.

- Francuski mirovnjaci jedinice UN, koji su pokušavali da prekinu snajpersku vatru sa srpskih položaja na civile u Sarajevu, došli su do zaključka da je do sredine juna pucano s položaja vojnika muslimanskih vlasti, koji su pritom namjerno ciljali sopstvene civile. Nakon onoga što je nazvano konačnom istragom, jedinica francuskih marinaca, koji su patrolirali kako bi spriječili snajpersku vatru, navodi da su otkrili da snajperska vatra dolazi iz zgrade koju su okupirali muslimanski vojnici i druge bezbjednosne snage. Visoki francuski vojnik je izjavio: "Nemoguće je povjerovati, ali smo sigurni da je to istina". Istraga zaključuje da su snajperisti bosanske vlade pucali na civile - naveo je "Njujork tajms" u avgustu 1995. godine, a uvršteno je u izvještaj Političkog komiteta Kongresa SAD.

Tom prilikom u Kongresu SAD rečeno je, između ostalog, da zvaničnici UN i visoki zapadni vojni oficiri smatraju da su neka od najgorih ubistava u Sarajevu, uključujući masakr najmanje 16 ljudi u redu za hljeb, počinili branioci grada, uglavnom muslimani, a ne Srbi, koji su držali grad pod opsadom u svrhu propagande, kako bi osvojili simpatije svijeta i izdejstvovali vojnu intervenciju.

Povjerljivi izvještaji, dostavljeni komandantu snaga UN generalu Satišu Nambijaru, zaključuju da su muslimanske snage lojalne predsjedniku Aliji Izetbegoviću možda aktivirale bombu.

- Smatramo da se radi o poteznoj mini, vjerovatno postavljenoj u konzervi. To je tada izjavio jedan zvaničnik UN. Veliki krater na tom mjestu nije obavezno sličan niti je ni približno toliko velik kao što bismo to očekivali od minobacačke granate koja je pogodila asfaltiranu površinu - navedeno je u Kongresu, gdje su se pozivali na izvještaje mirovnjaka s terena.

Francuska televizija izvijestila je da je istraga UN o podmetanju bombe na pijaci u Sarajevu prije dvije sedmice ustanovila da je minobacačka granata, koja je ubila 68 osoba, ispaljena s muslimanskih linija.

"London tajms" u februaru 1994. godine objavljuje da je UN utvrdio izvor smrtonosne granate.

- Po prvi put, jedan visoki zvaničnik UN priznao je postojanje tajnog izvještaja UN koje okrivljuju bosanske muslimane za masakr muslimana na pijaci u Sarajevu u februaru 1994. godine. Nakon proučavanja kratera koji je napravila minobacačka granata i rasipanja šrapnela, u izvještaju se zaključuje da je granata ispaljena iza muslimanskih linija. Ipak, izvještaj je čuvan kao tajna. Kontekst ove vijesti implicira da je američka ambasadorka Medlin Olbrajt možda bila umiješana u njeno prikrivanje - navedeno je u raspravi Kongresa SAD, gdje su se pozivali na medijsko izvještavanje i dokumente UN u vezi s događajem na pijaci "Markale".


Tužba zbog zahtjeva za istragom

Indikativno je što su uprkos brojnim kontroverzama koje postoje u vezi s ovim slučajem i tezama o kojima se raspravljalo u Kongresu SAD u vezi sa slučajem "Markale", Grad Sarajevo i Opštinsko vijeće Tuzle tužili Milorada Dodika, predsjednika Vlade RS, jer je praktično konstatovao da o ovom događaju postoje nejasnoće, zbog čega bi događaje u vezi s "Markalama" i "Tuzlanskom kapijom" trebalo detaljnije istražiti.
MEKENZI Mnogo nelogičnih stvari

U londonskom "Independentu" objavljen je članak pod naslovom "Muslimani vrše pokolj nad sopstvenim narodom".

- Naši ljudi nam govore da tamo postoji mnogo stvari koje se ne slažu. Ulica je bila blokirana upravo prije samog incidenta. Kada su ljudi pušteni i kada su stali u red, pojavili su se mediji, ali su se držali po strani. Desio se napad i mediji su odmah bili na licu mjesta - rekao je general-major Luis Mekenzi, Kanađanin koji je bio komandant mirovnih snaga UN u Sarajevu.

http://www.fokus.ba/vidi.php?rub=2&vijest=24544

denacifikator:

da da, još jedan bedni pokušaj vređanja. ispadaš glup

nego Crnogorcu, pogledaj udruženje za istinu i pravdu http://www.genocid.org/
imaš dosta činjenica na tom sajtu, za razliku od vlažnih snova koje prosipaš ovde.

Kliknite za proširenje...

Боље испасти него бити

MilesaKlise:

Боље испасти него бити

Kliknite za proširenje...

tako je Brate!