da susta istina. i posle toga su komunisti potpisali pakt sa amerikancima, i imamo prijateljstvo amerikanaca i komunista,. kraljevina jugoslavija je isto potpisala pakt sa nemcima.
-
- Popularno:
- Veliki dripac ovaj GPT
- Ćele Kula: Spomenik varvarske osvete i...
- Obojena revolucija u Madjarskoj 1954
- Vučić napao gosta na Slavi!
- Opsadno stanje u Podgorici zbog...
- Вучић: Студентско-блокадарска листа у...
- Rojters: Sprečena isporuka milion...
- Tetovaže - seksi ili ne?
- Mentalna kastracija
- Rusija, Rat, Oružje i (Im)potencija
da susta istina. i posle toga su komunisti potpisali pakt sa amerikancima, i imamo prijateljstvo amerikanaca i komunista,. kraljevina jugoslavija je isto potpisala pakt sa nemcima.
- Poruka
- 6.496
Vazno je da su komunisti potpisali pakt PRIJATELJSTVA sa fasistima (a ovi ih posle zajebali
) pravili planove o zajednicku invaziju na Poljsku.Kojoj ti ideologiji sluzis
Vazno je da su komunisti potpisali pakt PRIJATELJSTVA sa fasistima (a ovi ih posle zajebali
Kojoj ti ideologiji sluzis
Koča
Elita
- Poruka
- 15.249
Da, ti si izvalio....
Tvoji postovi samo potvrdjuju ono sto sam napisao, ''zatecen'', a odgovori nula, corak....Tako valjda izgleda ********* kad mu izneses dokaze na videlo....
ostale sitnice ne komentarisem, valjda su ljudi vec navikli da lazes, dokazivao sam to gomilu puta, pocinje da smara
i treba da te potsetim na ''bratstvo jedinstvo''....kontrolisi tu mrznju prema Srbima koju crpe veciti kompleksi malog naroda, falsifikovane povijesti...
Poslednja izmena:
Da, ti si izvalio....
Tvoji postovi samo potvrdjuju ono sto sam napisao, ''zatecen'', a odgovori nula, corak....Tako valjda izgleda ********* kad mu izneses dokaze na videlo....
ostale sitnice ne komentarisem, valjda su ljudi vec navikli da lazes, dokazivao sam to gomilu puta, pocinje da smara
i treba da te potsetim na ''bratstvo jedinstvo''....kontrolisi tu mrznju prema Srbima koju crpe veciti kompleksi malog naroda, falsifikovane povijesti...
sta imas bad trip ?
Koča
Elita
- Poruka
- 15.249
Dr. Aleksanadar Stamatovic
SARADNJA PARTIZANA SA NJEMCIMA I ITALIJANIMA
U toku II svjetskog rata, na tlu Jugoslavije, partizani su saradjivali sa okupatorima, tj. sa Njemcima i Italijanima. Kao sto je ranije naznaceno, poslije svoje pobjede u ratu i revoluciji, tj. poslije 1945. godine, komunisti su ili unistili, ili pohranili u posebne sefove iole znacajnije dokumente koji bi ih mogli kompromitovati, tj. dokazati njihovu saradnju sa okupatorom. Kako su prosle decenije, u pojedinim jugoslovenskim i stranim arhivima, izlaze u javnost neki dokumenti koji to potvrdjuju. No sve to je jos uvijek fragmentarnog karaktera. Vise dokaza o svemu ovome, donijece konacni pad komunista sa vlasti u Srbiji i Crnoj Gori, kada ce biti obznanjeni dokumenti o kojima se govori.
Saradnja partizana sa Njemcima nije slucajna. Vec je ranije naznaceno, da je do 22. juna 1941. godine, tj. do iznenadnog napada Njemacke na SSSR, bio na snazi pakt o nenapadanju i saradnji izmedju Njemacke i SSSR-a. Pod patronatom SSSR-a bili su i jugoslovenski komunisti, te je vec ranije govoreno o njihovoj pasivnosti do 22. juna.
U daljem toku rata, partizani su se neobjasnjivo izvlacili iz obruca okupatora i ustasa, a u jednom dijelu slucajeva, isto tako neobjasnjivo za zvanicnu komunisticku istoriografiju, nalazili su se u jednovremenom dejstvu protiv cetnika, kada i Njemci i ustase. Rezimski komunisticki istoricari tvrdili su ta je to bilo slucajno. U poslednjih nekoliko godina, neki partizanski i komunisticki rukovodioci priznali su da su odrzavali sastanke sa okupatorom i ustasama. No, sve to prikazivali su kao pregovore zaracenih strana.
Svakako najvece zblizavanje partizana i Njemaca, predstavljaju tzv. martovski pregovori u toku IV neprijateljske ofanzive, kako su je krstili rezimski komunisticki istoricari, ili bitke na Neretvi. Pregovori su odrzani 11. marta 1943. godine u Gornjem Vakufu. Sa partizanske strane bili su prisutni: Koca Popovic, komandant I proleterske divizije; Milovan Djilas (pod laznim imenom Milos Markovic – obj. A. Stamatovica), clan Vrhovnog staba NOVJ i Politbiroa KPJ; dr Vladimir Velebit (pod laznim imenom Vladimir Petrovic – obj. A. Stamatovica), zagrebacki pravnik i Titov pouzdanik. Sa NJemacke strane bili su prisutni: general-lajtnant Beningus Dipold, komandant 717 njemacke pjesadijske divizije; jedan oficir nizeg cina kao zapisnicar, i jedan predstavnik Hitlerjugenda (Hitlerove omladinske nacisticke organizacije – obj. A. Stamatovica)
U njemackom zapisniku sa ovog sastanka, pored ostalog zabiljezeno je ovo: ...“U ovom casu oni nemaju osnova da vode rat sa njemackom vojskom. Oni jedino zele da se bore protiv cetnika; borili su se protiv Njemaca samo zato jer su ih ovi prethodno napali... Oslanjajuci se na Sovjetski Savez samo radi propagande, dok s Londonom nikakve veze ne zele da imaju... NOV bi se i sama borila protiv Engleza u slucaju da se oni ovdje iskrcaju; naprotiv, cetnici ne bi, jer oni jedva cekaju tu priliku... Oni jedino zele zadati odlucujuci udarac cetnicima i stoga predlazu zajednicko utvrdjivanje interesnih sfera. Mole da se tacka 3 tretira tajno”...1 Pored ovog zapisnika, vodjen je i zajednicki, koji su potpisali i partizanski predstavnici. U tacki trecoj se kaze:... “3) Stab NOV Jugoslavije je misljenja:
a) Da u sadasnjoj situaciji ne postoji razlog zbog kojeg bi njemacka vojska trebalo da vodi ratne operacije protivu NOV Jugoslavije, narocito kada se uzme u obzir situacija, neprijatelji i interesi obiju strana zbog toga bi u uzajamnom interesu bilo da se neprijateljstvo prekine. U vezi sa ovim njemacka komanda i ova delegacija bi trebalo da odluce o svojim predlozima po pitanju interesnih sfera i da utvrde pravce privrednih i drugih interesa.
b) NOV Jugoslavije smatra cetnike kao svoje glavne neprijatelje. 4) U toku trajanja ovih pregovora i shodno gornjim tackama predlazemo prekid ratnog stanja izmedju njemackih snaga i NOV Jugoslavije.”2 Jos istog dana njemacki opunomoceni general u NDH Glez fon Horstenau, dobio je izvestaj sa ovog sastanka, u kome se pored ostalog kaze: “Prijavila su nam se tri partizanska parlamentarca koji su izjavili da se ne bore protiv hrvatske drzave i ni u kom slucaju protiv Njemaca, nego iskljucivo protiv cetnika. Oni su spremni da s oruzjem u ruci istupe protiv svakog od nas naznacenog neprijatelja i protiv Engleza kada se iskrcaju.”3
O svemu ovome, jedan od partizanskih pregovaraca sa Njemcima Milovan Djilas, u svojoj knjizi “Ratno doba”, objavljenoj u Njujorku 1977. godine je napisao: “Niti je mene niti jednog clana Centralnog komiteta uznemiravalo sto tim pregovorima mozda izdajemo Sovjete, internacionalizam ili pak nas krajnji cilj. Natjerala nas je vojna nuzda. Istorija bosljevizma –cak i Brest-Litovskog ugovora i pakta Hitler-Staljin-puna je takvih slucajeva. Pregovori su vodjeni u velikoj tajnosti. Od nasih na vrhu niko se nije bunio samo smo ja i Rankovic malo vise sumnjali u ishod nego Tito.”4 Partizansko rukovodstvo poslalo je nekoliko telegrama Moskvi, prilicno nerazumljivih, u kojima su nagovijestili svoju saradnju sa Njemcima. Dana 30. marta 1943. godine, stigao je odgovor Moskve u kome su bile karakteristicne ove rijeci: “Zbunjuje nas... trazimo objasnjenje”...5 Draza Mihailovic je u toku bitke na Neretvi, 23. marta 1943. godine, poslao radiogram Jugoslovenskoj Vladi u Londonu, u kome se kaze: “Doskorsnja propaganda Radio-Londona za partizane uspela je da pojaca ideolosku borbu, sto nas jako slabi u pogledu otpora prema Nemcima i Italijanima i pokolebava domobrane da nam prilaze. Komunisti i dalje vode pregovore sa Nemcima, a Nemci imaju za cilj da nas podvojeno unistavaju, upotrebljavajuci na prvom mestu komuniste protiv nas... Sad je situacija u Hercegovini sledeca: komunisti napadaju nas a Nemci i ustase idu pozadi njih.”6
U radiogramu Jugoslovenskoj Vladi u Londonu, Draza Mihailovic je 10. novembra 1943. godine napisao pored ostalog ovo: “Ne dozvoljavam da ikakva mrlja padne na slavno ime djenerala Djukanovica i pukovnika Stanisica, koje su komunisti na najsvirepiji nacin pobili uz svete mosti Svetog Vasilija u manastiru Ostrogu. Ovo su Nemci komunistima omogucili da izvrse, jer su Bajo Stanisic i Blazo Djukanovic odbili svaku saradnju sa Nemcima.”7
U svojoj knjizi “Ratno doba”, Milovan Djilas otvoreno je opisao svoje nagodbe sa Italijanima. O tome Dilas pise ovako: ...“U odredjeno vrijeme, jedanput nedjeljno, Savini kuriri, propisno odjeveni i naoruzani, krenuli bi sa konjima i mazgama u Niksic po namirnice. Po povratku, namirnice su razdijeljene, pola zarobljenicima a pola Savinom stabu i bolnici.”8
Dana 11. novembra 1941. godine, u Visegradu je odrzan sastanak izmedju cetnika, partizana i Italijana. Sa cetnicke strane bili su prisutni: major Bosko Todorovic, komandant Visegradskog cetnickog odreda, porucnik Kamenko Jevtic i komandant Zlatiborskog cetnickog odreda Radomir Djekic. Sa partizanske strane bio je prisutan komesar Semeckog NOP bataljona Spaso Markovic, a sa italijanske strane komandant XI alpijskog puka. Cetnicko-partizanska delegacija posla je sa Semeckog polja italijanskim automobilom, u pratnji jednog italijanskog porucnika, inace grofa iz Trenta. Na ulazu u italijanski stab u Visegradu, jedan italijanski oficir fotografisao je majora Todorovica, komesara Markovica i komandanta italijanskog puka. Na ovom sastanku, Italijani su se obavezali, da ce iz visegradskog kraja odstraniti ustase i muslimansku miliciju, koju su terorisali srpski zivalj, a cetnici i partizani su se obavezali da nece napadati Italijane.9
Rezimski komunisticki istoricari nikada nijesu pominjali ovaj sastanak. Po porazu u Srbiji u decembru 1941. godine, Tito se sa preostalim partizanima krajem 1941. i pocetkom 1942. godine obreo u Starom Rasu. On je namjeravao da se povuce u planine oko gornjeg toka rijeke Une, odnosno na liniju Grmec planina-Bihac-Bosanska Krupa-Donji Lapac-Bosanski Petrovac. To je bio prostor u kome su ustase unistile srpsko stanovnistvo i njime suvereno vladale. Tito je sa generalom Glezom fon Horstenauom, preko Vladimira Velebita imao sporazum kojim je obezbijedio svoj dolazak u zapadnu Bosnu.10
Tito je takodje imao sporazum sa komandantom II italijanske armije generalom Marijom Roatom, po kojemu su se italijanske trupe povukle sa italijansko-njemacke demarkacione linije, i presle na ustasko-italijansku demarkacionu liniju u Bosni. Tako je Titu i njegovim partizanima ostavljena bezbjedna tampon zona preko koje ce se povuci. Na osnovu toga je Tito u drugoj polovini juna 1942. godine, izvrsio koncentraciju svoje dvije proleterske brigade, i preostalih partizanskih snaga, koje su pobjegle iz Crne Gore i Hercegovine, na prostoru Drina-Volujak-Maglic-Zelengora, za put prema Bihacu.11
Partizani su izvrsili mars preko zone koju su im evakuisali Italijani ka Bihacu, u koji su stigli 4. novembra 1942. godine. Bezbjedni od Italijana i ustasa, partizani su se sukobili na tom svom putu samo sa cetnicima na prostoru Donjeg Lapca i Kupresa, sto je i bila Titova namjera. 12
Pokrajinski komitet KPJ za Crnu Goru i Boku, u svom pismu od 10. septembra 1943. godine OK za Cetinje, pored ostalog je napisao: “Formirane partizanske cete i bataljoni neka nastupaju u pravcu gradova i neka u sporazumu sa italijanskim komandama ili prilikom njihovog odlaska zauzimaju iste.”13
*************
SARADNJA PARTIZANA SA NJEMCIMA I ITALIJANIMA
U toku II svjetskog rata, na tlu Jugoslavije, partizani su saradjivali sa okupatorima, tj. sa Njemcima i Italijanima. Kao sto je ranije naznaceno, poslije svoje pobjede u ratu i revoluciji, tj. poslije 1945. godine, komunisti su ili unistili, ili pohranili u posebne sefove iole znacajnije dokumente koji bi ih mogli kompromitovati, tj. dokazati njihovu saradnju sa okupatorom. Kako su prosle decenije, u pojedinim jugoslovenskim i stranim arhivima, izlaze u javnost neki dokumenti koji to potvrdjuju. No sve to je jos uvijek fragmentarnog karaktera. Vise dokaza o svemu ovome, donijece konacni pad komunista sa vlasti u Srbiji i Crnoj Gori, kada ce biti obznanjeni dokumenti o kojima se govori.
Saradnja partizana sa Njemcima nije slucajna. Vec je ranije naznaceno, da je do 22. juna 1941. godine, tj. do iznenadnog napada Njemacke na SSSR, bio na snazi pakt o nenapadanju i saradnji izmedju Njemacke i SSSR-a. Pod patronatom SSSR-a bili su i jugoslovenski komunisti, te je vec ranije govoreno o njihovoj pasivnosti do 22. juna.
U daljem toku rata, partizani su se neobjasnjivo izvlacili iz obruca okupatora i ustasa, a u jednom dijelu slucajeva, isto tako neobjasnjivo za zvanicnu komunisticku istoriografiju, nalazili su se u jednovremenom dejstvu protiv cetnika, kada i Njemci i ustase. Rezimski komunisticki istoricari tvrdili su ta je to bilo slucajno. U poslednjih nekoliko godina, neki partizanski i komunisticki rukovodioci priznali su da su odrzavali sastanke sa okupatorom i ustasama. No, sve to prikazivali su kao pregovore zaracenih strana.
Svakako najvece zblizavanje partizana i Njemaca, predstavljaju tzv. martovski pregovori u toku IV neprijateljske ofanzive, kako su je krstili rezimski komunisticki istoricari, ili bitke na Neretvi. Pregovori su odrzani 11. marta 1943. godine u Gornjem Vakufu. Sa partizanske strane bili su prisutni: Koca Popovic, komandant I proleterske divizije; Milovan Djilas (pod laznim imenom Milos Markovic – obj. A. Stamatovica), clan Vrhovnog staba NOVJ i Politbiroa KPJ; dr Vladimir Velebit (pod laznim imenom Vladimir Petrovic – obj. A. Stamatovica), zagrebacki pravnik i Titov pouzdanik. Sa NJemacke strane bili su prisutni: general-lajtnant Beningus Dipold, komandant 717 njemacke pjesadijske divizije; jedan oficir nizeg cina kao zapisnicar, i jedan predstavnik Hitlerjugenda (Hitlerove omladinske nacisticke organizacije – obj. A. Stamatovica)
U njemackom zapisniku sa ovog sastanka, pored ostalog zabiljezeno je ovo: ...“U ovom casu oni nemaju osnova da vode rat sa njemackom vojskom. Oni jedino zele da se bore protiv cetnika; borili su se protiv Njemaca samo zato jer su ih ovi prethodno napali... Oslanjajuci se na Sovjetski Savez samo radi propagande, dok s Londonom nikakve veze ne zele da imaju... NOV bi se i sama borila protiv Engleza u slucaju da se oni ovdje iskrcaju; naprotiv, cetnici ne bi, jer oni jedva cekaju tu priliku... Oni jedino zele zadati odlucujuci udarac cetnicima i stoga predlazu zajednicko utvrdjivanje interesnih sfera. Mole da se tacka 3 tretira tajno”...1 Pored ovog zapisnika, vodjen je i zajednicki, koji su potpisali i partizanski predstavnici. U tacki trecoj se kaze:... “3) Stab NOV Jugoslavije je misljenja:
a) Da u sadasnjoj situaciji ne postoji razlog zbog kojeg bi njemacka vojska trebalo da vodi ratne operacije protivu NOV Jugoslavije, narocito kada se uzme u obzir situacija, neprijatelji i interesi obiju strana zbog toga bi u uzajamnom interesu bilo da se neprijateljstvo prekine. U vezi sa ovim njemacka komanda i ova delegacija bi trebalo da odluce o svojim predlozima po pitanju interesnih sfera i da utvrde pravce privrednih i drugih interesa.
b) NOV Jugoslavije smatra cetnike kao svoje glavne neprijatelje. 4) U toku trajanja ovih pregovora i shodno gornjim tackama predlazemo prekid ratnog stanja izmedju njemackih snaga i NOV Jugoslavije.”2 Jos istog dana njemacki opunomoceni general u NDH Glez fon Horstenau, dobio je izvestaj sa ovog sastanka, u kome se pored ostalog kaze: “Prijavila su nam se tri partizanska parlamentarca koji su izjavili da se ne bore protiv hrvatske drzave i ni u kom slucaju protiv Njemaca, nego iskljucivo protiv cetnika. Oni su spremni da s oruzjem u ruci istupe protiv svakog od nas naznacenog neprijatelja i protiv Engleza kada se iskrcaju.”3
O svemu ovome, jedan od partizanskih pregovaraca sa Njemcima Milovan Djilas, u svojoj knjizi “Ratno doba”, objavljenoj u Njujorku 1977. godine je napisao: “Niti je mene niti jednog clana Centralnog komiteta uznemiravalo sto tim pregovorima mozda izdajemo Sovjete, internacionalizam ili pak nas krajnji cilj. Natjerala nas je vojna nuzda. Istorija bosljevizma –cak i Brest-Litovskog ugovora i pakta Hitler-Staljin-puna je takvih slucajeva. Pregovori su vodjeni u velikoj tajnosti. Od nasih na vrhu niko se nije bunio samo smo ja i Rankovic malo vise sumnjali u ishod nego Tito.”4 Partizansko rukovodstvo poslalo je nekoliko telegrama Moskvi, prilicno nerazumljivih, u kojima su nagovijestili svoju saradnju sa Njemcima. Dana 30. marta 1943. godine, stigao je odgovor Moskve u kome su bile karakteristicne ove rijeci: “Zbunjuje nas... trazimo objasnjenje”...5 Draza Mihailovic je u toku bitke na Neretvi, 23. marta 1943. godine, poslao radiogram Jugoslovenskoj Vladi u Londonu, u kome se kaze: “Doskorsnja propaganda Radio-Londona za partizane uspela je da pojaca ideolosku borbu, sto nas jako slabi u pogledu otpora prema Nemcima i Italijanima i pokolebava domobrane da nam prilaze. Komunisti i dalje vode pregovore sa Nemcima, a Nemci imaju za cilj da nas podvojeno unistavaju, upotrebljavajuci na prvom mestu komuniste protiv nas... Sad je situacija u Hercegovini sledeca: komunisti napadaju nas a Nemci i ustase idu pozadi njih.”6
U radiogramu Jugoslovenskoj Vladi u Londonu, Draza Mihailovic je 10. novembra 1943. godine napisao pored ostalog ovo: “Ne dozvoljavam da ikakva mrlja padne na slavno ime djenerala Djukanovica i pukovnika Stanisica, koje su komunisti na najsvirepiji nacin pobili uz svete mosti Svetog Vasilija u manastiru Ostrogu. Ovo su Nemci komunistima omogucili da izvrse, jer su Bajo Stanisic i Blazo Djukanovic odbili svaku saradnju sa Nemcima.”7
U svojoj knjizi “Ratno doba”, Milovan Djilas otvoreno je opisao svoje nagodbe sa Italijanima. O tome Dilas pise ovako: ...“U odredjeno vrijeme, jedanput nedjeljno, Savini kuriri, propisno odjeveni i naoruzani, krenuli bi sa konjima i mazgama u Niksic po namirnice. Po povratku, namirnice su razdijeljene, pola zarobljenicima a pola Savinom stabu i bolnici.”8
Dana 11. novembra 1941. godine, u Visegradu je odrzan sastanak izmedju cetnika, partizana i Italijana. Sa cetnicke strane bili su prisutni: major Bosko Todorovic, komandant Visegradskog cetnickog odreda, porucnik Kamenko Jevtic i komandant Zlatiborskog cetnickog odreda Radomir Djekic. Sa partizanske strane bio je prisutan komesar Semeckog NOP bataljona Spaso Markovic, a sa italijanske strane komandant XI alpijskog puka. Cetnicko-partizanska delegacija posla je sa Semeckog polja italijanskim automobilom, u pratnji jednog italijanskog porucnika, inace grofa iz Trenta. Na ulazu u italijanski stab u Visegradu, jedan italijanski oficir fotografisao je majora Todorovica, komesara Markovica i komandanta italijanskog puka. Na ovom sastanku, Italijani su se obavezali, da ce iz visegradskog kraja odstraniti ustase i muslimansku miliciju, koju su terorisali srpski zivalj, a cetnici i partizani su se obavezali da nece napadati Italijane.9
Rezimski komunisticki istoricari nikada nijesu pominjali ovaj sastanak. Po porazu u Srbiji u decembru 1941. godine, Tito se sa preostalim partizanima krajem 1941. i pocetkom 1942. godine obreo u Starom Rasu. On je namjeravao da se povuce u planine oko gornjeg toka rijeke Une, odnosno na liniju Grmec planina-Bihac-Bosanska Krupa-Donji Lapac-Bosanski Petrovac. To je bio prostor u kome su ustase unistile srpsko stanovnistvo i njime suvereno vladale. Tito je sa generalom Glezom fon Horstenauom, preko Vladimira Velebita imao sporazum kojim je obezbijedio svoj dolazak u zapadnu Bosnu.10
Tito je takodje imao sporazum sa komandantom II italijanske armije generalom Marijom Roatom, po kojemu su se italijanske trupe povukle sa italijansko-njemacke demarkacione linije, i presle na ustasko-italijansku demarkacionu liniju u Bosni. Tako je Titu i njegovim partizanima ostavljena bezbjedna tampon zona preko koje ce se povuci. Na osnovu toga je Tito u drugoj polovini juna 1942. godine, izvrsio koncentraciju svoje dvije proleterske brigade, i preostalih partizanskih snaga, koje su pobjegle iz Crne Gore i Hercegovine, na prostoru Drina-Volujak-Maglic-Zelengora, za put prema Bihacu.11
Partizani su izvrsili mars preko zone koju su im evakuisali Italijani ka Bihacu, u koji su stigli 4. novembra 1942. godine. Bezbjedni od Italijana i ustasa, partizani su se sukobili na tom svom putu samo sa cetnicima na prostoru Donjeg Lapca i Kupresa, sto je i bila Titova namjera. 12
Pokrajinski komitet KPJ za Crnu Goru i Boku, u svom pismu od 10. septembra 1943. godine OK za Cetinje, pored ostalog je napisao: “Formirane partizanske cete i bataljoni neka nastupaju u pravcu gradova i neka u sporazumu sa italijanskim komandama ili prilikom njihovog odlaska zauzimaju iste.”13
*************
Poslednja izmena:
Koča
Elita
- Poruka
- 15.249
IZVORI
1. NOKW, 1088, t, rola 16, mikrofilmovi 68-74
2. Nasa rec, br. 265, maj-jun 1975, 20.
3. NAW, T-501-267-000258.
4. Milovan Djilas, Wartine, New York, 1977, 244.
5. AVII, k. 7, reg. br. 2/2
6. isto, fond DM, D/I-12-1438.
7. isto, D/I-19-2171.
8. kao nap. 4,154.
9. AVII, fond DM, BH-H-28/1
10.Walter Hagen, Die geheime Front, Zurich, 1950, 264
11. kao nap. 10; informativni prirucnik Jugoslavije, Deo I, Beograd, 1951, 57.
12. Department of the Army Pamflet No.20-243, Historical Studyi: German
Antiguerilla Operations in the Balkan /1941-1944/, August 1954.
13. DACG, AOP, br. 7376/II1-44(43), pismo PK KPJ za Crnu Goru i Boku od 10.
septembra 1943. OK za Cetinje.
1. NOKW, 1088, t, rola 16, mikrofilmovi 68-74
2. Nasa rec, br. 265, maj-jun 1975, 20.
3. NAW, T-501-267-000258.
4. Milovan Djilas, Wartine, New York, 1977, 244.
5. AVII, k. 7, reg. br. 2/2
6. isto, fond DM, D/I-12-1438.
7. isto, D/I-19-2171.
8. kao nap. 4,154.
9. AVII, fond DM, BH-H-28/1
10.Walter Hagen, Die geheime Front, Zurich, 1950, 264
11. kao nap. 10; informativni prirucnik Jugoslavije, Deo I, Beograd, 1951, 57.
12. Department of the Army Pamflet No.20-243, Historical Studyi: German
Antiguerilla Operations in the Balkan /1941-1944/, August 1954.
13. DACG, AOP, br. 7376/II1-44(43), pismo PK KPJ za Crnu Goru i Boku od 10.
septembra 1943. OK za Cetinje.
gluposti......kakvi izvori,
12. Department of the Army Pamflet No.20-243, Historical Studyi: German
Antiguerilla Operations in the Balkan /1941-1944/, August 1954. ttamo pise upravo o saradnji cetnika sa nemcima i talijanima. hoces da ti postavim ceo tekst?
http://www.history.army.mil/books/wwii/antiguer-ops/AG-BALKAN.HTM
da ti dokazem da pricas svasta. pozvan si da procitas.
stamatovic je ljubitelj cetnika, obican lazov
Koča
Elita
- Poruka
- 15.249
''stamatovic je ljubitelj cetnika, obican lazov''....jel si to procitao od nekog forumasa sa Stormfronta 
Kiseli
tvoji postovi samo potpomazu temu, tj.istinu....nesvesno stvaras kontra efekat....ali tako je to kad si zatecen...corak, nula....hehe
Kiseli
tvoji postovi samo potpomazu temu, tj.istinu....nesvesno stvaras kontra efekat....ali tako je to kad si zatecen...corak, nula....hehe
http://www.history.army.mil/books/wwii/antiguer-ops/AG-BALKAN.HTM
procitaj sam iz njegovog "izvora", koji si ti citirao. hoces njegovu knjigu "istina o cetnicima" ? citao sam je .ne vredi ni pol p...e ladne vode
procitaj sam iz njegovog "izvora", koji si ti citirao. hoces njegovu knjigu "istina o cetnicima" ? citao sam je .ne vredi ni pol p...e ladne vode
Poslednja izmena:
nije li proslavljeni pop djuic, pod nemackom komandom i u ustaskom drustvu branio knin od napada partizana 1944 godine ?
nije li pop-djuic zavrsio pod nemackom komandom globocnika u sloveniji 1945 ?
nije li pop- djuic, zahvaljujuci ljoticu (svom velikom prijatelju) dobio garanciju , da prodje preko teritorija NDH, a da ga ustase ne diraju?
nije li dinarska divizija ucestvovala pod nemackom komandom u operaciji "konjicev skok" napad na drvar?
nije li pop-djuic zavrsio pod nemackom komandom globocnika u sloveniji 1945 ?
nije li pop- djuic, zahvaljujuci ljoticu (svom velikom prijatelju) dobio garanciju , da prodje preko teritorija NDH, a da ga ustase ne diraju?
nije li dinarska divizija ucestvovala pod nemackom komandom u operaciji "konjicev skok" napad na drvar?
Parra-Bellum
Buduća legenda
- Poruka
- 40.087
Djujic je uvek bio nacisticki guzoljub, najveca nepravda je sto ga UDBA nije ucmekala, ali kukavica je ispekao zanat u skrivanju i bezanju jos u ratu.
Major_Pavle_Djurisic
Primećen član
- Poruka
- 619
Lepa bajka.
.....jos od kraljevica marka koji je sluzio turke, ali , eto , junacina je kasno stigla na kosovo polje....nista bolje od narativa. tko da zivi sa istinom, koja je bolna i vredja tastinu..
Major_Pavle_Djurisic
Primećen član
- Poruka
- 619
Bitno da ste vi imali sve junake u vasoj istoriji. Poput Pavelica, Gotovine i slicnih,
- Poruka
- 6.496
Djujic je bio srpski patriota.
Ako je Djujic bio sarardnik okupatora, zasto ga Amerika nije isporucila yugoslaviji ( a artukovica jeste) ? Kada je sakic isporucen Hrvatskoj, Djujic nije, zato sto se je on bio antifasisita i antikomunista.
Samo ti nemoj pricati o bezanja tito je ceo rat bezao i sakriva se. Ostavi na Sutjesci ranjenike, boli ga samo da se on izvuce.tito nepismen slofer, koji je pricao dijalekat danas top 10 diktator.
djuic je napravio par sitnih usluga amerikancima, pa je od 1972 dobio da bude u americi. amerikanci nisu bas crno-beli. verner fon braun, nemacki otac raketa V1 i V2, koje su ubile hiljade ljudi u londonu, i koji je izgradio te rakete u tunelima "dora", odgovoran za smrt logorasa, je postao direktor NASA-e i "otac" americkog svemirskog programa, a da nitko nije smeo spomenuti njegovu ubedljivu nacisticku proslost. Sper kao ministar nacisticke nemacke, koji je bio odgovoran za robovski rad miliona logorasa u razlicitim projektima, je prosao sam sa 20 godina, i bez da su mu oduzeli bilo sta. ali zato njegov pomocnik sauckel je dobio smrtnu kaznu. ameri nemaju predrasuda kada su u ptanju njihovi interesi , kao sto i smrdibrade neamju puno obraza , i lagat ce, samo da dodju do vlasti
bild nije merilo za diktatore. mozda za dubinu nego egzoticne p..e
Koča
Elita
- Poruka
- 15.249
- Poruka
- 6.496
Djujic se borio protiv fasizma i komunizma. Nije isporucen jer se borio na strani saveznika, a artukovic i sakic saradnici okupatora su isporuceni.
gost 107590
Buduća legenda
- Poruka
- 42.249
Sve ove slike ne dokazuju ništa.To bi bilo isto kao da pronađemo,a ima ih,slike u kojima se Ameri I Njemci skupa slikaju pa to pokušamo prodati kao dokaz da su Ameri i nacisti šurovali 44 ili 45.Gluposti.
Znam da se tokom cijelog WW2 pregovaralo i da su bili dosta česti susreti zapovjednika sukobljenih strana.Znam, i da se bar 1000 puta dogovarala razmjena zarobljenih.I zašto bi bilo čudno što se to dešava.
No nekih dogovora je bilo ali nipošto o prekidima neprijateljstava(trajnih) nego je Tito bio spreman boriti se i protiv Amera i Rusa pa je zato obavještajna služba SS-a stupila u kontakte s partizanima.No to je ostalo u toj fazi nikada nije otišlo na višu razinu.
sljedeće što namjerno pšrešućuju oni koji četnike smatraju antifašistima je da je Pavelić osobno naredio propuštanje svih četničkih postrojbi prema Bleiburgu po zapovijedi feldmaršala Loehra.A zašto bi oni dozvolili povlačenje tih postojbi ako su bili Američki saveznici.
Tko ne vjeruje ima i dokumentarac o tom dobu:Naličje pobjede 1,2,3 pa pregledajte materijale.Ja to imam na VCR no ima na netu pod tim imenom.
Znam da se tokom cijelog WW2 pregovaralo i da su bili dosta česti susreti zapovjednika sukobljenih strana.Znam, i da se bar 1000 puta dogovarala razmjena zarobljenih.I zašto bi bilo čudno što se to dešava.
No nekih dogovora je bilo ali nipošto o prekidima neprijateljstava(trajnih) nego je Tito bio spreman boriti se i protiv Amera i Rusa pa je zato obavještajna služba SS-a stupila u kontakte s partizanima.No to je ostalo u toj fazi nikada nije otišlo na višu razinu.
sljedeće što namjerno pšrešućuju oni koji četnike smatraju antifašistima je da je Pavelić osobno naredio propuštanje svih četničkih postrojbi prema Bleiburgu po zapovijedi feldmaršala Loehra.A zašto bi oni dozvolili povlačenje tih postojbi ako su bili Američki saveznici.
Tko ne vjeruje ima i dokumentarac o tom dobu:Naličje pobjede 1,2,3 pa pregledajte materijale.Ja to imam na VCR no ima na netu pod tim imenom.
Koča
Elita
- Poruka
- 15.249
Postovi Hrvata na ovakvim i slicnim temama za mene licno, nemaju nikakvu vrednost, NULA....Osim sto je zanimljivo videti kako se skupljate u odbranu komunizma...zaista, vrlo zanimljivo, i skroz normalno
Sve to samo potvrdjuje ono sto sam do sada iznosio....Zanimljivo bi bilo napomenuti cinjenicu da su Srbi cinili veliku vecinu u partizanima i dali daleko najveci doprinos u antifasistickoj borbi od svih naroda na ovim prostorima...e onda bi ovi zaslepljeni Srbi (komunjare) bili zaprepasceni u kom bi pravcu dalje tekla rasprava...
s tim dokumentarcem (ne znam o cemu se radi ali dovoljno je znati da je iz hrvatskih izvora
) znas sta ti je ciniti, da ne budem vulgaran...
Vi nemate nikakvih dodirnih tacaka sa istinom celokupne istorije, a kamoli ove II sv.rata....
Sve to samo potvrdjuje ono sto sam do sada iznosio....Zanimljivo bi bilo napomenuti cinjenicu da su Srbi cinili veliku vecinu u partizanima i dali daleko najveci doprinos u antifasistickoj borbi od svih naroda na ovim prostorima...e onda bi ovi zaslepljeni Srbi (komunjare) bili zaprepasceni u kom bi pravcu dalje tekla rasprava...
s tim dokumentarcem (ne znam o cemu se radi ali dovoljno je znati da je iz hrvatskih izvora
) znas sta ti je ciniti, da ne budem vulgaran...Vi nemate nikakvih dodirnih tacaka sa istinom celokupne istorije, a kamoli ove II sv.rata....
Ova kokoška je antifašist kao i oni koji nose četničko znakovlje na kapama.
Sve su to bili nacistički jataci i smeće koje je napadalo nenaoružane,ubijalo civile pa pogledaj samo koliko su četnici potukli Srba po Srbiji i BiH i evo navedi mi promjere gdje su seČetnici i Ustaše propisno međusobno pobili?
Na Neretvi,Sremskom frontu?nisu jer su zajedno kokali partizane i antifašiste po cijeloj bivšoj Jugi.
Da se razumijemo nisu se komunisti ništa bolje ponjeli 45 no to nikako ne umanjuje zločine braće po nacizmu niti jednih niti drugih.
Sve su to bili nacistički jataci i smeće koje je napadalo nenaoružane,ubijalo civile pa pogledaj samo koliko su četnici potukli Srba po Srbiji i BiH i evo navedi mi promjere gdje su seČetnici i Ustaše propisno međusobno pobili?
Na Neretvi,Sremskom frontu?nisu jer su zajedno kokali partizane i antifašiste po cijeloj bivšoj Jugi.
Da se razumijemo nisu se komunisti ništa bolje ponjeli 45 no to nikako ne umanjuje zločine braće po nacizmu niti jednih niti drugih.
*** ti si ovo dobro zatrolao.Svaka čast 5+ iz trolanja.
No ovako idemo od zadnjeg.Ne optužujem samo jednu stranu nego sve strane jer je počelo i završilo s pokoljima onih koji se nisu imali ni snage ni volje ni sa čim braniti.
Opet govorim svi su šurovali sa švabama samo su Ustaše i četnici bili otvoreno na Njemačkoj strani a komunisti po potrebi kako im je odgovaralo pogotovo pri kraju rata kad su se plašili američke ili sovjetske invazije.
Zadnji dio mog posta pročitaj i pogledaj filmove neće ti se ruka osušiti ako ih pogledaš.Činjenica je da je Loehr dao takvu naredbu Paveliću i činjenica je,neosporiva da su odredi KNOJ-a nmapravili masakr oko 500000 ljudi ne samo Hrvata nego svih mogućih vojski vjera i nacija.A to se iz filma jasno vidi.Izjave koje je dao Kosta Nađ Simon Dubajić,Lord Aldington i mnogi britanski časnici govore dovoljno .
Na Bleiburgu i tijekom 6 mjeseci nakon kapitulacije su partizani pobili najviše četnika i ustaša u WW2-Neki su dobili što su zaslužili,no svima se trebalo osigurati pravedno suđenje.Čekaj malo toga onda nije bilo,zar ne?Zato ti kažem pogledaj pa vidi sam.
Wikipedija je drek.Nikada ne kopam za informacijama po vikipediji.Imaju arhivi i knjige s provjerenijim podatcima od Wikipedije.Arhive KNOJ-a,UDBE,su dijelom dostupne u javnosti a do nekih sam tih sranja i sam uspio doći,ima i živih suvremenika.
Četnici su primali vojnu pomoć od Njemaca i ratovali protiv partizana cijelo vrijeme.Možda su se našli u neobranom grožđu i između dvije vatre no činjenica jest da su protukomunističkim akcijama podrivali antifašistički pokret isto koliko je činjenica da komunisti nisu ništa dobrog spremali nikome nakon pobjede.Mnogi su partizani vjerovali u bolje sutra no bolje sutra je sljedećih godina ličilo na pakao.
No ovako idemo od zadnjeg.Ne optužujem samo jednu stranu nego sve strane jer je počelo i završilo s pokoljima onih koji se nisu imali ni snage ni volje ni sa čim braniti.
Opet govorim svi su šurovali sa švabama samo su Ustaše i četnici bili otvoreno na Njemačkoj strani a komunisti po potrebi kako im je odgovaralo pogotovo pri kraju rata kad su se plašili američke ili sovjetske invazije.
Zadnji dio mog posta pročitaj i pogledaj filmove neće ti se ruka osušiti ako ih pogledaš.Činjenica je da je Loehr dao takvu naredbu Paveliću i činjenica je,neosporiva da su odredi KNOJ-a nmapravili masakr oko 500000 ljudi ne samo Hrvata nego svih mogućih vojski vjera i nacija.A to se iz filma jasno vidi.Izjave koje je dao Kosta Nađ Simon Dubajić,Lord Aldington i mnogi britanski časnici govore dovoljno .
Na Bleiburgu i tijekom 6 mjeseci nakon kapitulacije su partizani pobili najviše četnika i ustaša u WW2-Neki su dobili što su zaslužili,no svima se trebalo osigurati pravedno suđenje.Čekaj malo toga onda nije bilo,zar ne?Zato ti kažem pogledaj pa vidi sam.
Wikipedija je drek.Nikada ne kopam za informacijama po vikipediji.Imaju arhivi i knjige s provjerenijim podatcima od Wikipedije.Arhive KNOJ-a,UDBE,su dijelom dostupne u javnosti a do nekih sam tih sranja i sam uspio doći,ima i živih suvremenika.
Četnici su primali vojnu pomoć od Njemaca i ratovali protiv partizana cijelo vrijeme.Možda su se našli u neobranom grožđu i između dvije vatre no činjenica jest da su protukomunističkim akcijama podrivali antifašistički pokret isto koliko je činjenica da komunisti nisu ništa dobrog spremali nikome nakon pobjede.Mnogi su partizani vjerovali u bolje sutra no bolje sutra je sljedećih godina ličilo na pakao.
Poslednja izmena:
Koča
Elita
- Poruka
- 15.249
Glez fon Horstenau, ''Između Hitlera i Pavelića'', ''Nolit'', Beograd, 2007
Zahvaljujući vrednom prevodiocu Nikoli Živkoviću, objavljena je i treća za redom nemačka knjiga na temu Drugi svetski rat
Reč je o dnevničkim zapisima Gleza fon Horstenaua, koji je od 1941. do 1944. godine bio ''nemački opunomoćeni general u Hrvatskoj''
Pišući o pripremama za Operaciju ''Vajs'' protiv partizana, Horstenau navodi da se o njoj nisu smeli obavestititi ''ni poslanik Kaše, a ni Hrvati''. Ovim se potvrđuje niz dokumenata, kako nemačkih, tako i drugih, o vezi koja je postojala između komunista i ustaša. Horstenau takođe potvrđuje ono što znamo iz četničkih izvora: da su komunisti, na početku operacije, silom naterali u zbeg veliki broj srpskih civila, ne dozvoljavajući im da odu na obližnju bezbednu italijansku okupacionu zonu ili na četničku teritoriju (172-173). J. B. Tito i drugi komunisti tvrdili su da je narod sa njima pošao dobrovoljno. Tada je od ustaša, ali i od gladi i zime, stradalo više desetina hiljada Srba, što je jedan od najvećih zločina komunista počinjenih tokom rata.
Horstenau otkriva još jednu komunističku tajnu: da mu je glavni izaslanik J. B. Tita za vezu sa Nemcima, Vladimir Velebit, ''rekao svoje pravo ime''. O Velebitu piše: ''U Zagrebu smo ga lepo smestili, u komandi grada, a uživao je punu slobodu kretanja, pa je mogao da poseti svoje roditelje''. Horstenau je bio prijatelj sa Velebitovim ocem, bivšim austrougarskim oficirom. On je cenio familiju Velebit, jer su unazad još dve generacije dale oficire austrijskoj vojsci. U vezi onoga što komunisti nazivaju ''martovskim pregovorima'', Horstenau piše da je i Kaše ''pristao na saradnju'', ali sve nije ispalo dovoljno dobro zato što se ''sa svih strana, neprestano, neznalice upliću u posao'' (234).
Zahvaljujući vrednom prevodiocu Nikoli Živkoviću, objavljena je i treća za redom nemačka knjiga na temu Drugi svetski rat
Reč je o dnevničkim zapisima Gleza fon Horstenaua, koji je od 1941. do 1944. godine bio ''nemački opunomoćeni general u Hrvatskoj''
Pišući o pripremama za Operaciju ''Vajs'' protiv partizana, Horstenau navodi da se o njoj nisu smeli obavestititi ''ni poslanik Kaše, a ni Hrvati''. Ovim se potvrđuje niz dokumenata, kako nemačkih, tako i drugih, o vezi koja je postojala između komunista i ustaša. Horstenau takođe potvrđuje ono što znamo iz četničkih izvora: da su komunisti, na početku operacije, silom naterali u zbeg veliki broj srpskih civila, ne dozvoljavajući im da odu na obližnju bezbednu italijansku okupacionu zonu ili na četničku teritoriju (172-173). J. B. Tito i drugi komunisti tvrdili su da je narod sa njima pošao dobrovoljno. Tada je od ustaša, ali i od gladi i zime, stradalo više desetina hiljada Srba, što je jedan od najvećih zločina komunista počinjenih tokom rata.
Horstenau otkriva još jednu komunističku tajnu: da mu je glavni izaslanik J. B. Tita za vezu sa Nemcima, Vladimir Velebit, ''rekao svoje pravo ime''. O Velebitu piše: ''U Zagrebu smo ga lepo smestili, u komandi grada, a uživao je punu slobodu kretanja, pa je mogao da poseti svoje roditelje''. Horstenau je bio prijatelj sa Velebitovim ocem, bivšim austrougarskim oficirom. On je cenio familiju Velebit, jer su unazad još dve generacije dale oficire austrijskoj vojsci. U vezi onoga što komunisti nazivaju ''martovskim pregovorima'', Horstenau piše da je i Kaše ''pristao na saradnju'', ali sve nije ispalo dovoljno dobro zato što se ''sa svih strana, neprestano, neznalice upliću u posao'' (234).
