- Poruka
- 334.406
Milica Stojadinović Srpkinja
Milica Stojadinović (Bukovac, 6. jul 1828 — Beograd, 25. jul 1878), poznata i po umetničkome imenu Srpkinja, bila je srpska književnica.
Nikada se pre u istoriji Srbije jedna žena nije bavila isključivo pisanjem, te će Milica, osim po nadaleko čuvenoj lepoti, ostati zapamćena kao prva prava srpska pesnikinja. Lepotica snenog pogleda i Vrdnička vila, kako su je zvali, bila je, kažu, zaljubljena u Ljubomira Nenadovića i zbog njega odbijala mnoge prosce, ali je na kraju ipak ostala sama. Već u svojoj 13. godini, 1847. objavila je prvu pesmu. Bila je štićenica kneza Mihaila i toliko vatrena patriotkinja, da se potpisivala kao Srpkinja. Njeni tekstovi o dešavanjima na beogradskim barikadama burne 1848. objavljeni su u Peštanskom dnevniku, čime je postala naša prva žena ratni dopisnik. Petar Drugi Petrović Njegoš u zanosu govori o njoj: "Ja pojeta, ona pojeta, da nijesam kaluđer, eto kneginje Crnoj Gori."
Pred kraj života prešla je da živi u Beograd, gde je preminula 25. jula 1878. godine, potpuno zaboravljena od svih, u krajnjoj bedi. Bilo joj je samo 50 godina. Milica Stojadinović Srpkinja najpre je sahranjena u Beogradu, na groblju nedaleko od crkve Svetog Marka, a kasnije, 1905. godine njeni zemni ostaci preneti su u Požarevac, u porodičnu grobnicu njenog sinovca. Danas počiva u porti manastira Sremačka Ravanica (Vrdnik).[
U čast njenog rada i doprinosa srpskoj književnosti, ustanovljena je nagrada koja se dodeljuje u okviru manifestacije Milici u pohode, centra za kulturu "Miloš Crnjanski".
Milica Stojadinović (Bukovac, 6. jul 1828 — Beograd, 25. jul 1878), poznata i po umetničkome imenu Srpkinja, bila je srpska književnica.
Nikada se pre u istoriji Srbije jedna žena nije bavila isključivo pisanjem, te će Milica, osim po nadaleko čuvenoj lepoti, ostati zapamćena kao prva prava srpska pesnikinja. Lepotica snenog pogleda i Vrdnička vila, kako su je zvali, bila je, kažu, zaljubljena u Ljubomira Nenadovića i zbog njega odbijala mnoge prosce, ali je na kraju ipak ostala sama. Već u svojoj 13. godini, 1847. objavila je prvu pesmu. Bila je štićenica kneza Mihaila i toliko vatrena patriotkinja, da se potpisivala kao Srpkinja. Njeni tekstovi o dešavanjima na beogradskim barikadama burne 1848. objavljeni su u Peštanskom dnevniku, čime je postala naša prva žena ratni dopisnik. Petar Drugi Petrović Njegoš u zanosu govori o njoj: "Ja pojeta, ona pojeta, da nijesam kaluđer, eto kneginje Crnoj Gori."
Pred kraj života prešla je da živi u Beograd, gde je preminula 25. jula 1878. godine, potpuno zaboravljena od svih, u krajnjoj bedi. Bilo joj je samo 50 godina. Milica Stojadinović Srpkinja najpre je sahranjena u Beogradu, na groblju nedaleko od crkve Svetog Marka, a kasnije, 1905. godine njeni zemni ostaci preneti su u Požarevac, u porodičnu grobnicu njenog sinovca. Danas počiva u porti manastira Sremačka Ravanica (Vrdnik).[
U čast njenog rada i doprinosa srpskoj književnosti, ustanovljena je nagrada koja se dodeljuje u okviru manifestacije Milici u pohode, centra za kulturu "Miloš Crnjanski".
Poslednja izmena:
