U fizici, Plankove jedinice su univerzalne jedinice mere izvedene ekskluzivno na osnovu pet unverzalnih konstanti univerzuma:
Gravitaciona konstanta G
Redukovana Plankova konstanta ћ
Brzina svetlosti u vakuumu
Kulonova konstanata k[SUB]C[/SUB] = 1/4πε[SUB]0[/SUB]
Bolcmanova konstanta k[SUB]B[/SUB]
Svaka od ovih jedinica je vezana minimalno sa jednom oblašću fizike:
c - teorija relativnosti
G - generalna teoriaj relativnosti i Njutnova mehanika
k[SUB]C[/SUB] - elektrostatika
ћ - kvantna mehanika
k[SUB]B[/SUB] - termodinamika
All systems of measurement feature base units: in the International System of Units (SI), for example, the base unit of length is the meter. In the system of Planck units, the Planck base unit of length is known simply as the Planck length, the base unit of time is the Planck time, and so on. These units are derived from the five dimensional universal physical constants of Table 1, in such a manner that these constants are eliminated from fundamental equations of physical law when physical quantities are expressed in terms of Planck units. For example, Newton's law of gravitation:
Svi sistemi mera koriste osnovne SI jedinice: metar, sekund, kilogram itd.. U sistemu Plankovih jedinica, osnovna jedinica dužine je jednostavno Plankova dužina, osnovna jedinica za vreme je Plankovo vreme itd. Suština je da se svi fizički zakoni mogu izraziti na ovaj način. Ovim se takođe uvodi bezdimenioziacija fizičkih veličina. Na primer, bezdimenziona masa biće
m[SUB]bezdineziono[/SUB] = m/m[SUB]P[/SUB]
Očito smisao je da se svaka masa priazuje kao umnožak osnovne Plankove mase, pa tako onda kažemo da neko telo ima masu m koja je jednako x Plankovih masa. Pojam dimenzije se gubi. Takođe u proračunima se gube fundamentalne konstante jer su već uvršetene u definiciju Plankove jedinice. Na primer Njutnov zakon gravitacije:
postaje:
G se u drugom proračunu gubi.
Među Plankove jedinice svrstamo osnovne Plankove jedinice i izvedene Plankove jedinice. Osnovne Plankove jedinice, koje je Max Planck otkrio i izračunao objavivši rezultate u Pruskom listu pod naslovom Über irreversible Strahlungsvorgänge'. Sitzungsberichte der Preußischen Akademie der Wissenschaften, vol. 5, p. 479, godine 1899, su:
Plankova dužina koje iznosi:
Plankova masa koja iznosi:
= 1.61624 × 10[SUP]-35[/SUP]m
Plankovo vreme koje iznosi:
Plankov naboj koji iznosi:
Plankova temperatura koja iznosi:
1.41679 × 10[SUP]32[/SUP]K
Sama interpretacija ovih jedinica različita. Na primer, Plankova masa za koju u šali kažu da je ekvivalentna masi jedne buve, je zapravo manja (otprilike kao masa buvinog jajeta), a definisana je kao masa hipotetičke crne rupe čiji je Švarcšildov radijus jednak Plakovoj dužini. očito da ovo nije najmanja moguća masa u univerzumu. ima stvari daleko manje mase od jajašceta jedne prosečne pseće buve. Sa druge strane, Plankova dužina jeste najmanja moguća dimenzija koju jedan fizički objeka može imati u skladu sa kvantnom teorijom. Eventualno postojanje manjih objekata je nemerljivo sa stanovištva kvantne mehanike - nije moguće predvideti nikakve događaje na tako malim skalama. U nekim teorijama to je dužina na kojim skalam objekti u prostorvremenu poprimaju diskretnu strukturu. Plankovo naelektrisanje je takođe jedinica koja jeste fundametalna, ali i nije najmanja moguća. Plankovo naelektrisnje je 11 puta veće od naelektrisanja elektrona. Plankova temeraturaje fizički gornji limit - kvantna teorija ne dopušta veće temperature.
