Ово хтедох и ја да питам.
Толико мр, др а нису писмени, ни формално. О онима који као читају и то доста а не извлаче праве закључке ни не причати.
Ми смо сада као паметни


А са друге стране има људи само са основном, неки не ни са целом али су толико свестрани и нема шта не можеш научити од њих.
А ово што Манастирка пише јесте чудно и ретко, али ко зна какве квалитете има та жена и шта ју је у животу снашло. Некада није ствар жеље него околности не дају.
Имамо ону децу у трошним кућама са гомилом браће и сестара и хендикепираним родитељима а опет одлични ђаци. Хоће ли издржати до краја или се сломити у неком тренутку. Са друге стране, да ли би били срећнији у хранитељској породици? Све је то живот.