AS. Da samo napomenem na koji način je ovo direktno vezano za temu:
nužno je konstatovati da postoji problem objektivne valorizacije izmerene varijabilnosti unutar haplogrupe na nekom prostoru, a valorizacija direktno utiče na zaključak starosti neke haplogrupe (TMRCA) tj, o opredeljivanju koja je geografska lokacija početka neke haplogrupe jer se veća varijabilnost na nekom prostoru često uzima kao osnovno merilo starosti haplogrupe na tom prostoru, ali to često može voditi na pogrešan zaključak, kao npr. ovde:
https://www.youtube.com/watch?v=pn1Ju2IqOQU&t=755s
Koji su još činioci mogli uticati na izmerenu smanjenu varijabilnost haplogrupe I2a na na srpskom prostoru (zašto I2a ima manje detektovanih podgrana na srpskom nego na ukrajinskom prostoru)?
Zašto je percepciju izmerene manje varijabilnosti haplogrupe I2a na srpskom nego na ukrajinskom prostoru bitno valorizovati neobjektivnom?
1. Posmatranje sužene slike stvarnog srpskog populacijskog prostora. Naš današnji prostor se posmatra jako suženo: srpska genetika se svodi na današnju Srbiju, a prostor naše populacije je od Like do Trnova i od Baje do Soluna, pa su i odnosi hapologrupa i sve ostalo verovatno prilično različiti od onoga što se uzima kao referenca. S druge strane, taj drastično sužen prostor, naravno, pri posmatranju drastično sužava i varijabilnost genetike.
2. Genetički drift - genocidi kao sudbina srpskog genetičkog drifta
Čitavi rodovi su uništavani u sistematskim genocidima od strane Hrvata, Austrijanaca, Turaka, a i pre toga, koliko znamo - a sve zaključno sa Rimljanima znamo.
Pored ustaša i Austrijanaca (i drugih) koji su nas ubijali tokom 20. veka, to se ponavljalo i ranije; ceo 19. vek je obeležen ratovima kada je (pre svega) muška populacija imala ogromne žrtve od Karađorđa pa do ratova sa Turcima i Bugarima. Pa, ako krenemo unazad, tu su ogromne žrtve Srba u Kočinoj krajini, u Velikom bečkom ratu, u Rakocijevoj pobuni (kada je 100.000 Srba stradalo). Pa, pre toga ratovi Turaka sa Ugrima gde su Srbi učestvovali, naravno danak u krvi i druge žrtve tokom turske vladavine...
I pre toga slična situacija se ponavlja u nedogled, nažalost.
Dok, na području Ukrajine ima sličnih dešavanja ali, otprilike, deset do pedeset puta manje fatalnog intenziteta.
3. I veličina populacije je direktna posledica toga, da mi nismo imali samo ove nabrojane gubitke tokom 19. i 20. veka sada bismo imali broj stanovnika veći nego Ukrajina. Da ne govorimo o tome šta bi bilo da smo opstali kao kraljevina/carevina od srednjeg veka.
Nijedna druga populacija nigde u Evropi nije doživela ovakve redukcije, slična je situacija samo sa Slovenima na delovima koji su danas germanski, a nisu nikad ranije bili, i naravno sa američkim Indijancima i Aboridžinima u Australiji.
Veličina populacije direktno je proporcionalna sa varijabilnošću. Ako imamo nekoliko miliona I2a ljudi na jednoj strani i nekoliko stotina hiljada I2a ljudi na drugoj, očekivano je da će stepen varijabilnosti ići deset puta brže u odnosu na vreme u 10 puta većoj populaciji. Istu količinu varijacija u 10 puta većoj populaciji ćemo očekivati 10 puta kraći vremenski rok.
4. Migracija 150.000 Srba u Ukrajinu u 18 veku - poklon-dodatak balkanske varijabilnosti ukrajinskoj. Posebno su bitne migracije koje, za razliku od ranije pomenutih pretpostavki Platina ili Krišne, jesu činile značajan udeo stanovništva Ukrajine. Ne treba porediti broj doseljenika od recimo 150.000 sa današnjim stanovništvom Ukrajine, jer u 18. veku 150.000 Srba je svakako predstavljao dvocifreni procenat stanovništva ukrajinskog prostora.
Tako da banalno poređenje genetičke raznolikosti Ukranije i Srbije, bez uzimanja u obzir
istorijskih genetičkih driftova, govori da neko ko to pokušava ili nema ili ne želi da ima ni najmanjeg pojma o istorijskim procesima.
Sve ovo nas utvrđuje u zaključku da je I2a grupa, zaista potekla sa dinarskog područja i odatle se sa srpskim jezikom širila na severoistok.
Tačno 84,7 puta je od nje jača grupa slovenskih haplogrupa I2a i R1a u kombinaciji, samo što nije pronađena zbog običaja spaljivanja pokojnika.
