Драгољуб Дража Михаиловић

[kiseli1]

No. 41
BRITISH REPORT ON CHETNIK COLLABORATION

W. O. 202,132 A,X/L 01206
PART THREE
SUPPLEMENTARY INFORMATION
A. BOSNIA
1) On 3 July 1943, 80 rifles of the Zenica Chetniks (v. Pt. II A) which had been taken from them by the Germans, were returned to them with the permission of the German GOC.
2) On 4 July 1943, the Chetnik forces of Maj. JAKIC (v. Pt.
II A 3) are reported as collaborating with the Germans in the
area of Visegrad.
3) On 12 July 1943, it is reported that the majority of the Ozren Chetniks (v. Pt. II A) are fighting on the German side.
4) On 22 August 1943, it is reported that in North-Eastern Bosnia the Chetnik forces of KEROVIC are fighting with the Germans against the Partisans.
B. DALMATIA
Information from these sources on Dalmatia refers to the southern area, especially to Dubrovnik, whose Chetniks were part of the Hercegovina Chetnik organization. This information is therefore treated under the next heading.
C. HERCEGOVINA
1) On 10 June 1943, it is reported that the Chetniks in the Mostar area, commanded by PER.OVIC, are showing a loyal attitude towards Germans, and declare that they arc not connected with MIHAILOVIC, they are merely concerned with the preservation of Serbian lives and goods, not with resistance to the occupiers.
2) On 20 June 1943 it is reported that the Chetniks in the Bileca—Gacko area are being provided with food and weapons by the Italians.
3) On 27 June 1943, it is reported that on 20 June, Chetniks were strolling round Trebinje, on the most cordial terms with the Italians.
4) On 31 July 1943 it is reported that MILORAD POPOVIC (v, Pt II C) received 1,260,000 kuna from the Italians.
5) In August it is reported that the Chetniks of VIDACIC" in the Bileca area are collaborating with the Germans against the Partisans.
6) On 14 August, it is reported that PEROVIC is in command of all Chetniks in Dubrovnik area.
7) On 15 August, it is reported that the Chetnik comamnder Capt. MILOS KURES (v. Ft. II C), commanding the forces round Trebinje, is seeking German collaboration, offering 1,000—1,500 men to fight against the Partisans.
8) On 15 August it is reported that BACOVIC (v. Pt. II C) has approached the German Consul-General in Dubrovnik with the aim of starting negotiations with the German QC Mostar, He stated that he was empowered by the Chetnik leaders to do this. He stated that the Chetniks set great value on collaboration with the Germans, but do not wish the fact of this collaboration to be generally known.
9) On 16 August it is reported that JEVDJEVIC^ on his return from Rome has asked Abwehr in Dubrovnik for an early inter¬view with a German plenipotentiary.

10) On 20 August, it is reported that JEVDJEVIC and MIHAILOVTC are not in agreement on the question of collaboration with the Germans.
11) On 31. August, it is reported that JEVDJEVIC has offered the German GOC Prinz Eugen Div., Gen. Oberkamp, 5,000—6,000 Chetniks for fighting against the Partisans. He asked for German official approval. Gen. OBERKAMP referred the matter to higher quarters.

12) On 12 September, it is reported that Chetniks led by SAMARDJIC (v. Pt. II C) and MILORAD POPOVIC are fighting with the Germans against the Partisans in the Gacko area.
13) On 14 September it is reported that PEROVIC has offered the Germans armed collaboration of his forces against the Par¬tisans, and accepted the Independent State of Croatia as being sovereign over Dalmatia after the Italian capitulation.
14) On 9 September instructions were given to Abwher in Croatia to further by all possible means their connection with JEVDJEVIC. The importance of a direct link with MIHAILOVIC'S circle was most strongly emphasised.
15) On 14 September it is reported that, by agreement of the GOC-in-C and Gen. PHLEPPS, the 2nd. Rcgt. is trying through PEROVIC to arrange with JEVDJEVIC for the employment of Chetniks against the Communists.
16) On 15 September the 2nd. SS regt. was seeking contact with JEVDJEVIC, who was then in Sushak.
17) On 21 September, orders were given by the Germans to suspend the arrests of prominent Chetniks which had been undertaken on the grounds that negotiations were in progress with JEVDJEVIC, and that the Chetniks had refused to fight with the Italians against the Germans. The Chetniks had so far maintained a loyal attitude.
18) In September it is reported that HIMMLER'S personal representative has agreed to a proposal for a meeting between the Sichcrheitsdienst (Security Service) and JEVDJEVIC in Zagreb.
D. MONTENEGRO
1) On 11 May, it is reported that the political leader of the Chetniks is Gen. DJUKANOVIC, and that their military leaders are STANISIC, DJURISIC, BACOVIC, LASIC and RUSIC. (v Pt. II D).
2) On 14 May, DJURISIC stated that he was willing to fight with the Germans against the Communists, and would then place himself afterwards at the disposal of the Germans.s
3) On 27 September, it is reported that the Germans were in touch with STANISIC and DJUKANOVIC, who feared that the Partisans would deprive them of the arms which they had hoped to take over from the Italians.
4) On 13 September, it is reported that Chetniks of DJURISIC, who had been released by the Germans after the May fighting, were in occupation of the Kolashin—Berane—Bijelo Polje area, under MILAN RADOVIC and DIMITRIJE KALATOVIC.
5) On 9 September, it was reported that STANISIC and DJUKANOVIC were both near Danilovgrad. STANISIC was wil¬ling to join with the Montenegrin Nationalists collaborating with the Germans.
6) On 31 October, it is reported that LASIC is in command of 2,000 Chetniks near Lijeva Rijeka.
7) On 21 November it is reported that LASIC (v. Pt. II D) has asked the Germans for help in order to hold Ubli against the Partisans.
8) On 6 December it is reported that LASIC is collaborating with the Abwehr in a sabotage undertaken in the Andrijevica— Kolasin—Podgorica area, providing 400 men for this purpose
E. SERBLA AND SANDJAK
1) On 19 June 1943 it is reported that LUKACEVIC (v. Pt. II D) is leading 2,500 Chetniks against the Partisans in the area Kovac Planina—Prijepolje—Pljevlja—Priboj.
2) On 5 November it was reported that MIHAILOVIC ordered all Chetnik units to collaborate loyally with the Germans.
3) On... it was reported that these orders had referred only to Montenegro.

4) On 3 December it is reported that a secret treaty was made between the German military authorities and Maj. LUKACEVIC. All hostilities were to cease between the Chetniks and the German, Bulgarian or NEDIC forces. All were to collaborate against the Partisans. The Germans were to have the Supreme Command and to supply the Chetniks with arms. The treaty was to extend to West Serbia, Sandjak and North Montenegro.
5) On 10 December it was reported that negotiations are going on between MIHAILOVIC and NEDIC.
NOTE
For proof of close relations of MIHAILOVIC with BACOVIC, JEVDJEVIC, LUKAGEVIC, LASIC, DJURISIC, STANISIC and DJUKANOVIC, see Part Two, sections C and D.
For examples of Chetnik leaders collaborating with the Germans with approval of MIHAILOVIC, but at the same time denying to the Germans that they were connected with MIHAILO¬VIC, see Part Two, section A.

...............

 

[Salamander011]

Немачки војник Аугуст Хелер са партизанкама и партизанима Љубићког партизанског одреда (околина Чачка), у време сарадње комуниста и нациста 1941. године

Партизански команданти и немачки официри половином марта 1943. године

 

[Salamander011]

Izgleda se kiseli dokopo Jozine knjige....pa odusevljeno spamuje...

_______________

Da zaboravimo komunisticke bajke i vratimo se ozbiljnim stvarima....

Slede dva ekskluzivna dokumenta, kao priprema za izdanje knjige dokumenata o spasavanju saveznickih pilota od strane JVuO za vreme rata...

Vec sam spomenuo na kojem nivou je rasprava ovde, a ne mozete ni da zamislite koliko velike stvari se rade po pitanju rehabilitacije Draze, i koliko dokumenata je izneto i iznosi se pred Okruzni sud u Beogradu....Sta je sve pronadjeno, sta se sve skrivalo svih ovih godina, itd....Zato vi koji ste za istinu, imate puno razloga za zadovoljstvo, jer konacna pobeda istine i pravda sve je bliza....u to nema sumnje...

__________________________

Ovo je nesto sto lokalne crvene ustase nisu do sada videle na netu...Dokumenti koji pokazuju okrsaje JVuO sa okupatorom, za oslobodjenje oborenih pilota. Dokumenta su iz Arhiva CIA. Predatu su Vojnom arhivu u Beogradu, klasifikovani u cetnickoj arhivi i predati sudijama za potrebu Drazine rehabilitacije, u delu o antiosovinskoj delatnosti djenerala Draze.

Od lokalnih crvenih ustasa imali smo prilike da cujemo da cetnici nisu opalili ni metak na okupatora....Dovoljno da se ukaze na njihove notorne, bezocne lazi?

A koliko ovoga ima

Da vidimo ko laze...Samo istorija, i nista vise...Argumenti, dokumenti na videlo...istina nije zabranjena, zbog nje necemo na Goli otok...

Dosta je bilo bajki o Mirku i Slavku, i mladoj partizanki sto je puske nosila i bombe bacala...

Da li ima nekih demanta za ove dokumente po ustasko/bosnjackim forumima...trazi kiseli....Slobodna Jugoslavija, gorann2 cije postove kopiras, imaju li sta da kazu ...Pozuri pajacu na sajt CIA da nadjes dokument da ga nema...Znas oni dzaba to dele po internetu i vrse prezentaciju celokupne arhive OSS...cim cuju hrvate da se zanimaju za istinu - odmah dele sakom i kapom

Само ћу цитирати Петра Стојковића,сина резервног наредника и предратног четника Бошка Стојковића који је убијен 1947 од стране комуниста.

"На крају бих желео да истакнем да је вријеме које је дошло,показало да су мој отац и његови борци,као и идеја за коју су се борили и за коју су,већина њих дали и животе,побједили без обзира на 50 година комунистичке диктатуре.Ипак се показало да су они били хероји,а не издајници и злочинци и драго ми је да сам то доживео"

Узето из књиге "Забрањени очеви у исповестима своје деце"

 

[kiseli1]

Prikazuje grupu boraca Ljubićke čete Čačanskog NOP odreda "Dr Dragiša Mišović". U sredini sedi August Heler, komunista iz Austrije koji je mobilisan, dospeo u Srbiju, povezao se sa Čačanskim komunistima, i dezertirao u partizane sa sve oružjem i uniformom. Pamte ga kao hrabrog i dobrog borca, kome je upravo zbog toga poveren puškomitraljez. Poginuo je oktobra 1941. u napadu na nemački garnizon u Kraljevu. Ime mu je upisano na spomeniku borcima Ljubićke čete na brdu Ljubiću iznad Čačka

osobe na slici imaju imena, kao i slika; zarobljeni nemacki major strecker, glavni povod za martovke pregovore

 

[kiseli1]

Rehabilitacija cetnika
VLASTITO PREPOZNAVANJE
Banjaluka, 25.novembra (AIM)
Vrhovi vladajucih nacionalnih politickih stranaka u Hrvatskoj i BiH nisu odustali od namjere da rehabilituju ustase i cetnike i njihovu slugansku ulogu njemackom i italijanskom fasizmu u drugom svjetskom ratu. Nisu, jer ovi pokreti u ustasama i cetnicima prepoznaju sebe. Otuda njihova nastojanja da se zrtve iz drugog svjetskog rata pokupe sa raznih stratista i zajedno sahrane, kako bi se postiglo "pomirenje".
Rezim u Hrvatskoj ima namjeru da u Jasenovcu, jednom od najvecih stratista u Evropi, sahrani zajedno dzelate i zrtve. U Omisu je to nedavno ucinjeno. Koliko znamo, to niko u istoriji nije radio.
Ustaska i cetnicka ideologija dovode se do perfekcije. Onima koji su tu ideologiju zaceli odaju se sva priznanja. Njima se pjevaju ode, velicaju njihova imena, dodeljuju nazivi ulica, trgova i skola, a imena partiznaskih heroja iz drugog svjetskog rata se brisu i biste ruse. Ne cini se to zbog proslosti nego zbog sadasnjosti. Hoce se rehabilitovati jedan istorijski i pravno osudjeni i pregazeni nacifasisticki i kvislinski pokret, jer se na njegovoj ideologiji zasnivaju sadasnji politicki nacionalisticki rezimi. A to je ideologija etnickog ciscenja, genocida, stvaranja nacionalnih drzava i ustanova, poistovjecivanje naroda i drzave.
Ako se zeli pomirenje, zasto se oslobodicaki pokret iz drugog svjetskog rata bagatelise i ignorise? Ima li smisla sa takvim pokretom se miriti i njegove pripadnike sahranjivati u istu grobnicu sa ustasama i cetnicima? Medjutim, radi se o obmani. Ne zele se ti pokreti izjednaciti, vec ustaski i cetnicki rehabilitovati. Oni su, ustvari, prvoborci sadasnjih politickih rezima. Sadasnji nosioci nacionalisticke ideologije i politike u ustasama i cetnicima vide sebe. Zato ih i velicaju. Po njima kuju odlikovanja, odrzavaju parastose, dodjeljuju njima i njihovim porodicama penzije, i sve to rade radi sebe, a ne njih. Nastoji se na sve nacine dokazivati da su sadasnji nacionalisticki pokreti najzad pronadjeni politicki oblik nacionalne emancipacije i buducnosti.
Javnosti se govori:"Sta je bilo, bilo je. Doslo je vrijeme opsteg pomirenja". A ti isti koji to pricaju, napravili su najvece zlocine u istoriji ovog podrucja. Po njihovoj logici, sada bismo mogli sahraniti u istu grobnicu i zrtve i dzelate u Buhenvaldu, Dahauu, Jasenovcu, Sumaricama... Po njima, mogli bismo sahraniti zajedno zrtve i dzelatei i iz ovog rata. Zamislite, nasta bi to izgledalo!
U velikom dijelu svijeta javio se neofasizam. Poslije raspada bipolarnog sistema on je krenuo u ofanzivu i zahvatio je i Balkan. Pomogao je domacim neofasistima da razbiju Jugoslaviju i da uspostave neofasisticke politicke rezime iz doba 1941-1945 godine. Ostalo im je jos da se "izmire" partizani, ustase, cetnici. Na tome su mnogo radili posljednjih godina ustaski i cetnicki pisci.
Partizani, ustase i cetnici su bili napomirljivi neprijatelji u drugom svjetskom ratu. Ali, potomci ustasa i cetnika su nesmetano postizali svoje ciljeve u struci, privredi, u organima vlasti, politici. Dakle, "pomirenje" je davno izvrseno. U ovim godinama "preokreta" taj odnos su narusili novi nosioci vlasti, koji su dugo pamtili. Oni danas zive partizane ponizavaju, sikaniraju, nasilno ih izbacuju iz stanova. Oduzeli su im prava koja su imali kao borci, ocrnili i odbacili partiznasko nasledje.
U Zakonu o pravima boraca, vojnih invalida i porodica poginulih boraca Republike Srpske (Sl.glasnik br. 16/96) u clanu 2. definiste se ko se smatra borcem i kaze da je to "lice koje je ucestvovalo u antifastistickoj borbi tokom 20. vijeka kao pripadnik srpske, crnogorske, vojske u otadzbini (cetnici), ili jugoslovenske vojske". Ako su stavili da su to i cetnici, mogli su staviti i ucesnici narodnooslobodilacke borbe 1941-1945. Nisu to mogli priznati, jer ne priznaju NOB-u.
U takvoj situaciji deplasirano je i cinicno insistirati na "pomirenju", jer je jedna strana do te mjere ponizena da nije partner za pomirenje. Podjele ce ostati u bicu naroda, u njegovoj psihologiji, pa i u prakticnom ponasanju i nece se moci izbrisati nikakvim aktom, odlukom ili zajednickim grobovima. Njih ce moci izbrisati samo vrijeme.
U Kalendaru godisnjica znacajnih licnosti i dogadjaja iz istorije srpskog naroda, koje treba proslaviti u 1996.godini (Sluzbeni glasnik RS br.15/96), Republika Srpska kao drzava i vladajuca SDS nastoje da falsifikuju i prekrajaju istoriju. Tako u tacki 3. Kalendara govori se o pocetku antifasisticke borbe srpskog naroda, koju su, navodno, zapoceli cetnici. U tacki 13. podsjeca se na 50 godina od ubistva Draze Mihajlovica i kaze da je on "bio prvi vodja oruzanog antifasistckog otpora u porobljenoj Evropi, prvi gerilac u Evropi!"
Ovako nesto su mogli napisati bestidni ljudni. Sta ce im reci one hiljade zivih Srba cije su najblize poklali cetnici po spisku "Z" (zaklati), cije su najblize predavali Njemcima, koje su ovi ubijali ili odvodili u logor, oni koji su gledali kako se cetnici na kamionima zajedno voze sa Njemcima, Talijanima i ustasama, pale srpske kuce i ubijaju zene, djecu i starce. Vec bi jednom trebalo reci u cemu je bio taj njihov "pocetak", koje su to akcije izveli cetnici 1941. godine protiv okupatora i pitati ih gdje se nalaze grobovi okupatora kojima su oni pruzili otpor.
Za vrijeme pete neprijateljske ofanzive na njemackom dokumentarnom filmu se vidi kako se u dolinu Sutjeske spustaju tri kolone: njemacka, ustaska i cetnicka i kako cetnici "procesljavaju" teren i ubijaju ranjene i iznemogle partizane. To su ti "prvoborci" 1941.godine!
U pojedinim mjestima u BiH dolazilo je do sporazuma izmedju cetnickih komandi i organa vlasti NDH o zajednickoj borbi protiv partizana. Takav sporazum je bio i izmedju vlasti NDH u Banjaluci i cetnika oko Banjaluke, koji su se po Banjaluci slobodno setali. Te odnose prihvatila je i vlada NDH svojom odlukom od 24.7.1942.godine.
Cetnicke komande priznavale su vlast NDH, a ova je prepustila kontrolu cetnicima u srpskim selima. To su cetnici nazivali "zastita srpskog naroda". Sto onda nisu zastitili srpska sela Draksenic i Motike od totalnog pokolja koji su izvrsile ustase uoci Bozica 1942. godine? Za sluzenje ustasama, svaki cetnik je po ugovoru dobijao dnevno 19 kuna i "streljivo". Tako su se na istoj strani nasli Njemci, Talijani, ustase i cetnici. To se vidi i na mnogim fotografijama u istorijskim arhivima.
General Nedic se jednom deklaracijom 1942.godine obraca srpskom narodu i u njoj velica Nijemce, kao "viteski i kulturan narod", koji je u Srbiju dosao "kao prijatelj", a ne okupator. U Srbiji Njemci nisu ni morali biti tako okrutni, jer su za njih to cinili Nedic, Ljotic, Kosta Pecanac i druge cetnicke vojvode. Nedic je za to "junastvo" u drugom svjetskom ratu u publikaciji "Ko su u istoriji bili najveci Srbi" svrstan medju stotinu!
Tako su i Hrvati medju najistaknutije Hrvate svrstali Stepinca, Milu Budaka i Kvaternika! I sve tako po nekoj simetriji.
Jedan istorijski i pravno osudjeni i pregazeni nacifasisticki i kvislinski pokret nastoji se rehabilitovati jer se na njegovoj ideologiji zasnivaju sadasnji nacionalisticki politicki rezimi. To je ideologija etnickog ciscenja, genocida, stvaranja nacionalnih drzava i ustanova i poistovjecivanja naroda i drzave.
(AIM) Mico Carevic (Autor je profesor Ustavnog prava u Banjaluci)

..............

 

[White Rabbit]

WWII mass grave of people gassed to death by Communist regime uncovered from a cave sbs.com.au :: 2009-03-07
A mass grave filled with the remains of 300 people killed in the aftermath of World War II has been discovered in Slovenia. The bodies are believed to be pro-Nazi collaborators killed by Yugoslavia's Comunist regime at the end of the war in 1945. The victims had no wounds, suggesting they had been "killed with gas". Investigators and historians tore down concrete walls built after WWII to close off the Huda Jama cave and discovered the remains inside. Piles of military shoes were found at the entrance to the cave.

Slovenia: More World War II mass graves unearthed - Sinful secrets hnn.us :: 2008-01-29
Skeletons are buried in meadows and under parking lots. Over 570 hidden grave sites from World War II have been unearthed by historian Mitja Ferenc, who wants a fair account of the past in this former Yugoslav republic. A slaughter happened in WWII's last days and aftermath by the troops of Marshal Tito, the partisan leader and communist who would rule for decades across the area. Thousands of Germans, Croatians and others on the losing side were killed. The massacres were unexplored in communist-era, but Ferenc's digs have broken a psychological barrier and sparked debates anew about the sins of World War II.

The content of this German memorandum of conversation is confirmed by a document which the Partisan delegation left behind and which bears the signatures of the three Partisan emissaries. In it Djilas, Velebit and Popovic proposed not only further prisoner exchanges and German recognition of the right of the Partisans as combatants but, what was more important, the cessation of hostilities between German forces and the Partisans. The three delegates confirmed in writing that the Partisans ‘regard the Chetniks as their main enemy.’

. . . . A few days later, on March 17, the German Minister in Zagreb, Kasche, sent a telegram to Berlin in which, clearly referring to the German-Partisan talks, he reported the possibility ‘that Tito and supporters will cease to fight against Germany, Italy and Croatia and retire to the Sandzak in order to settle matters with Mihailovic’s Chetniks.’

Meanwhile in the wake of the discussions between the three high Partisan representatives and Lieutenant General Dippold, further talks were arranged at Zagreb. . . . Velebit and Djilas passed again through the German lines and were brought by a German military plane from Sarajevo to Zagreb on March 25, 1943. There they had talks with Glaise von Horstenau and his staff.

Milovan Djilas and Vladimir Velebit met with German General Edmund Glaise von Horstenau, above, in Zagreb.

Not having received a reply from Ribbentrop to his message of March 17, Kasche sent another telegram to his Foreign Minister on March 26, 1943, in which he reported that two duly authorized representatives of Tito had arrived in Zagreb for the purpose of discussions with German, Italian and Croatian military representatives. One of them, Kasche said, was Dr. Petrovic, a Croat, and the other a Montenegrin by the name of Markovic These people, he added, again offered to stop fighting if they could be left in peace in the Sandzak. . . .

On March 29, Ribbentrop sent Kasche a telegram in which he prohibited all contact with the Partisans and asked on what Kasche based his optimism. . . .

The discussions between the Partisan representatives and the Germans in Zagreb regarding a possible cessation of hostilities got nowhere, not only because the Partisan proposals were unacceptable to the Germans but, above all, because Berlin utterly opposed any accommodation with the Partisans. When apprised of the Zagreb contacts, Hitler reportedly said: ‘One does not negotiate with rebels – rebels must be shot.’”

. . . . The fact remains, however, that the Partisans, who labeled Mihailovic and the Chetniks traitors for their accommodation with the enemy, sent two high-ranking officers to the German general in Zagreb with the purpose of arranging a cease-fire, after having declared in writing that their main enemies were the Chetniks and not the occupying Axis forces.

No wonder that there is great sensitivity in Yugoslav Communist circles about that chapter in history. None of the official Yugoslav documents mentions the Velebit-Djilas trip to Zagreb, while every possible Chetnik Axis meeting is duly recorded.”

Robert’s primary sources for these meetings and discussions between the Partisans and German forces concerning collaboratio were based on the Nuremberg Armed Forces High Command document series which was assembled by prosecutors at the Nuremberg war crimes trials by the U.S. The document that disclosed the meeting was NOKW 1088, Record Group 238. The Communist dictatorship that Tito established after the war covered-up and suppressed this evidence of Communist Partisan collaboration with Nazi forces.

General Draza Mihailovich, center, with American OSS officers.

The March, 1943 meeting between Partisan leaders Djilas and Velebit and German occupation leaders was suppressed and covered-up by the Yugoslav Communist dictatorship under Tito and by Tito’s supporters in the U.S. and the West, many of whom were known to be Communists, Communist sympathizers, or even Communist moles and spies like James Klugman, the deputy chief of the Yugoslav section of SOE, the British Special Operations Executive.

In Milovan Djilas’s war-time memoirs, published as Wartime (1977), he confirmed and admitted for the first time that the allegations of Partisan collaboration with the Nazis made by Walter R. Roberts
were correct and accurate. The negotiations between the Germans and
Tito’s Partisans in fact did take place. Djilas’ account corroborated the Roberts description of the meeting. The meeting occurred when top Partisan commander Koca Popovic conferred at Tito’s headquarters in Bosnia. A German transport plane then took Djilas and Velebit from Sarajevo to Zagreb. The discussions and negotiations centered around Partisan proposals that the Communist guerrillas would collaborate or cooperate with the Nazis if they were allowed to concentrate on destroying the Chetnik guerrilla forces. The Partisans anticipated a possible British and American landing in Yugoslavia on the Adriatic Coast similar to the landings in Italy. At that time, Mihailovich was still being backed and supported by the Allies as the primary resistance leadeYugoslavia. The Partisans feared that an Allied landing in Yugoslavia would ensure a victory for Mihailovich and his Chetnik guerrilla forces.

Kad moze Kisli.. ima ovakvih citata iz knjiga koliko hoces

 

[kiseli1]

BR. 27
IZVEŠTAJ MAJORA SLAVOLJUBA VRANJEŠEVIĆA OD 3. FEBRUARA 1943.
MAJORU ZAHARIJU OSTOJIĆU O VOJNO-POLITIČKOJ SITUACIJI U
ČETNIČKIM ODREDIMA ZAPADNE BOSNE I SARADNJI SA NEMAČKIM I
USTAŠKO-DOMOBRANSKIM JEDINICAMA1
VRANJEŠEVIĆ D. SLAVOLJUB
pešadijski major2
3—II—43 g.
Osječani
Opširan izveštaj o situaciji kod četničkih odreda u zapadnoj Bosni
NAČELNIKU ŠTABA GOSPODINA MINISTRA VOJSKE,
MORNARICE I VAZDUHOPLOVSTVA
majoru g. Zahariju Ostojiću3
Naređenje od 17 decembra 1942 godine, dostavljeno mi preko kapetana g. Bore
Mitranovića, primio sam 18-I-t. g. u Osječanima.4
Na osnovi ovoga naređenja podnosim opširan izveštaj o situaciji kod odreda zapadne i
srednje Bosne.
Odredi zapadne i srednje Bosne, nemajući nikakve neposredne, pa ni posredne veze, sa
odredima Istočne Bosne i vrhovnom komandom u Otadžbini, a uvidevši potrebu, da se
međusobno povežu radi potpomaganja u borbi protiv neprijatelja, stvorili su zajedničku
komandu u mesecu juhi 1942 g., koju su nazvali: »Glavni štab bosanskih četničkih
odreda5«. Kasnije, 31 decembra6 1942 g. ovaj je naziv promenjen u naziv »Komanda
Bosanskih četničkih odreda«.
U ovoj komandi učlanjeni su sledeći odredi:
»Kočić«7, »Mišić«8, puk »Manjača«9, Trebavski, Ozrenski, a od 1 - X - 42 g. i Majevička
Brigada.
Da bi situacija bila što jasnija, smatram za potrebno da iznesem, koju prostoriju
zauzimaju pojedini odredi kao i osobine lica, koja tim odredima komanduju.
Teritorija pojedinih odreda:
Borjanski odred10, kao najveći, zauzima prostoriju između r. Save, r. Vrbasa do ušća r.
Vrbanje (sem s. Slatine, Trapista i s. Turski Čelinac), r. Vrbanje, linije: izvorni deo
Vrbanje—Pribinić— i r. Bosna do Dobo ja.
Komandant ovoga odreda je Radoslav Radić, seoski trgovac. Isti je i komandant
Bosanskih četničkih odreda. Čovek star 52 godine, burne prošlosti. Bio kiridžija, pekar,
preduzimač, liferant, pa na posletku seoski trgovac; nekoliko puta kao trgovac padao pod
stečaj. Ima velikih mirnodopskih dugova (preko 100 tužbi kod sreskog suda u B. Luci).
Prema podacima i mnogobrojnim tvrdnjama njegovih poznanika bio je 20 godina član
komunističke partije. U svome radu upotrebljava komunističke metode (zakulisan i
podmukao rad), ima svoju kliku koja izvršava sva njegova naređenja pa i najpodlija.
Komanduje narodski sa puno demagogije. Nepreza od sredstava da dođe do cilja. Oficire
ne trpi i gleda na svaki način, da ih ukloni iz svoje jedinice i da ih na koji bilo način unizi,
kao što rade i ostale komuniste. U borbi lično hrabar. Za vreme partizana, bio politički
komesar borjanskog odreda. Kada je došlo do razmimoilaženja između partizana i
četnika, osetio je volju naroda i pristupio na stranu četnika.11 Jedan mu sin poginuo kao
komunista, a drugi kao komunista odveden u logor Jasenovac. Veoma je ambiciozan i
lukav.
Kao stariji austrijski podoficir sposoban je da komanduje jednim bataljonom.
Sa ovim čovekom mora se u radu biti veoma oprezan, ako ne želi da mu isti za najkraće
vreme dođe glave.
Odred »Kočić« zauzima prostoriju između r. Sane uzvodno od Ključa, linije: pl.
Klekovača—Glamoč—Šipovo*—r. Pljeva—r. Vrbas od Jajca do Crne Rijeke, drum:
Crna Rijeka—Mrkonjić-grad—Čađavica—Ključ.
Komandant ovoga odreda je Uroš Drenović, učitelj i rezervni potporučnik. Covek 30-tih
godina. Okretan, vredan i energičan, bolesno ambiciozan (želi da bude neka veličina) te
se ne ustručava da zapliva u Nemačke i Hrvatske vode. Ova njegova osobina dovela je do
propasti njegovog odreda. Naime, napustio je odred i sa porodicom preselio na stalno
stanovanje u varoš Mrkonjić grad. Slao poklonstvenu deputaciju u ime Bosanske Krajine
da izjavi lojalnost poglavniku i vladici Germogenu u Zagreb. Večito je sa Hrvatima i
Nemcima u B. Luci.
Lično veoma hrabar, dobar borac, ali slab starešina, nema sposobnosti da komanduje
većom jedinicom u borbi. Mnogo podložan uticaju žene, koja takoreći sa njime
komanduje.
Od odreda ima svega oko 130 boraca i ako mu je odred brojao oko 900 boraca.
Puk »Manjača« zauzima prostoriju između r. Vrbasa (nizvodno od Crne Rijeke pa do
Crne Luke12) — ž. pruga B. Luka
Prijedor, r. Sana (od Prijedora do Ključa) i druma: Ključ
Mrkonjić Grad — Crna Rijeka.
Komandant ovoga puka je aktivni poručnik Vukašin Marčetić13 (aktiviran kao rez. pešad.
oficir 1939 godine), star 33 godine, labav, popustljiv, detinjast i neozbiljan, veoma
ambiciozan, veoma plašljiv, sa jedinicom ne učestvuje u borbi, kao komandir
sokolovačke čete, zbog nerada sa svojim ljudstvom, sva ova četa je sem jednog četnika,
otišla u partizane, ženskaroš, sklon piću, veoima arogantan prema svakome, a naročito
prema Hrvatima i Nemcima. Voli da sam sebe hvali, a naročito trpi samo one koji ga
hvale. I on, kao i Drenović, želi da bude neka veličina i da se pomoću Nemaca i Hrvata
dočepa nekog zavidnog položaja. Sa potčinjenima vodi stalnu borbu oko položaja, usled
čega je došlo do cepanja ovoga puka u tri odreda. Blagodareći komandantima bataljona
naredniku vodniku Jovanu Mišiću i redovu Milutinu Azariću, u odnosu na neprijatelja—
partizane, istupaju zajednički kao jedna jedinica pod komandom narednika vodnika
Jovana Mišića, u borbi. Ovaj puk do sada u borbi protiv partizana, pokazao je sjajne
uspehe.
Vukašin Marčetić, kao komandant, samo onda bi bio dobar, kada bi imao nad sobom
starešinu koji bi ga stalno kon-troliso i upućivao šta ima da radi. Kod ovoga puka
komando-vanje je organizovano na vojničkoj osnovi.
Odred »Obilić«14 zauzima prostoriju između reka Vrbasa i Vrbanje, pa na jug do Vlašić
planine.
Ovim odredom komanduje Lazar Tešanović, učitelj i rezervni pešadiski poručnik.
Čovek 30 godina. Veoma hrabar, okretan, energičan, bistar, karaktera svetlog. Odred je
organizovan na vojničkoj osnovi, odličan vojnik i starešina, u stalnoj je i uspešnoj borbi
sa partizanima. Jedan od najboljih komandanata odreda učlanjenih u komandi bosanskih
četničkih odreda.
Prema svome dosadanjem radu zaslužuje da bude unapređen i odlikovan primernim
odlikovanjem.
Odred »Trebava« zauzima prostoriju između r. Bosne, r. Spreče (od ušća do s. Male
Brijesnice), linije: Mala Brijesnica — Skipovac — Zelinja — Smiče, drum: Srnice —
Gradačac i linija: Gradačac — Modrica.
Trebavskim odredom komanduje prota Savo Božić iz Trebave. Čovek šesdesetih
godina. Veoma inteligentan, odličan diplomata, veoma svežeg (može se reći mladićskog)
duha, suviše blag. Komandovanje kod ovoga odreda zasnovano je na široko
parlamentarnoj osnovi. U sebi nema ničega vojničkog ni komandantskog, zbog čega je
disciplina kod ovoga odreda veoma slaba.
Odred Ozrenski zauzima prostoriju planine Ozrena između r. Bosne, r. Spreče i sa juga
r. Krivaje.
Komandant ovoga odreda je Cvijetin Todić, težak, star 35 godina. Veoma energičan,
odlučan i istrajan. Vrlo hrabar (može se reći najhrabriji prema hrabrima); kod boraca
voljen i poštovan, najogorčeniji borac protiv komunista i partizana. Kao komandant vrlo
dobar. Pored odlikovanja koje je dobio za osvedočenu ličnu hrabrost, mislim da isti
zaslužuje i unapređenje kao i odlikovanje za osvedočenu komandantsku hrabrost i
sposobnost. Ovo je odličan komandant u svakom pogledu. Po činu je rez. bolničarski
narednik.
Majevička brigada15 zauzima prostoriju pl. Majevice sa njenim padinama sem pojedinih
mesta, koje drže Hrvati, kao npr. Ugljevik, s. Međeđa, s. Lopari itd.
Komandant ove brigade je vojvoda Radivoje Kerović, star 28 godina. Veoma hrabar,
energičan i odlučan. Veliki protivnik komunista i partizana. Kod boraca popularan i
voljen. Odličan starešina u svakom pogledu. Kada svi napuštaju, pa i najpozvaniji,
položaje i vojsku, vojvoda Kerović ostaje, prikuplja snage i nastavlja borbu dalje. Ovaj
čovek zaslužuje svaku preporuku i odlikovanje.
Zajednička osobina sviju komandanata jeste: da ljubomorno čuvaju svoje položaje, te
zbog toga nerado primaju oficire u svoju sredinu.
Istina, neradom primanju oficira u pojedine odrede uzrok je još i taj, što su se mnogi
oficiri bilo na koji način domogli punomoć ja raznih prestavnika naše vrhovne komande
u Otadžbini, kompromitovali se u odredima i morali iz istih da beže. Na taj način
stvoreno je veliko nepoverenje prema oficirima i podoficirma, koji nisu iz ovih krajeva.
U ovome pogledu imamo dosta primera, kao:
Kapetan Dušan Janjić, koji je došao sa punomoćijem u ime Gospodina Ministra izdato
mu od strane kapetana Dragoslava Račića sa zadatkom da ide u Slavoniju (Pakrac). Ovaj
to nije učinio, nego je ostao u Borjanskom odredu, gde je proveo vreme od septembra do
danas u neradu.16
Na Majevici pojavljuje se kapetan Žarko Milurović,17 sa ovlaštenjem dobijenim od
majora Žarka Todorovića.18 Po dolasku na Majevicu saopštava, da je došao na Majevicu
da komanduje, a ne da se bori, posle čega bude sa Majevice proteran.
Sa ovlaštenjem i štambiljima došao je rezervni potporučnik Dušan Dukić, koji ne
izvršava naređenje gospodina Ministra i ne odlazi u Krajinu, gde je upućen,19 nego odlazi
u Motajicu, gde posle zajedno sa komunistima vrši napad na Prnjavor ovih dana i pomaže

..................

 

[kiseli1]

za reorganizaciju po uputstvu
broj pet.
KOMANDOVANJE
Komandovanje je u glavnom zasnovano na širokoj parlamentarnoj bazi. Svakoj pa i
najmanjoj radnji predhodi konferisanje i iznuđavanje pristanka i najnižih starešina.
Štab, odnosno komanda se sastoji od sledećih organa:.
komandant, pomoćnik, načelnik štaba. Sama komanda ne uživa ni malo potrebnog
autoriteta.
1 - XII - t.g.23 primio sam se dužnosti načelnika štaba u nameri da utičem, koliko.je
moguće, na poboljšanje ovog stanja, ali je glavna smetnja u radu sam komandant sa
osobinama koje sam izneo, pored toga što sam bio i u borbama sve do pre nekoliko dana.
Sve ovo: ambicioznost starešina iz naroda i ljubomorno čuvanje njihovih položaja, jeste
razlog slabe discipline, a ova je uzrok tome, što u borbama sa komunistima, nisu
postignuti oni uspesi, koji su mogli biti postignuti.
Za zapadnu Bosnu pošao sam po naređenju Gospodina Ministra sa potporučnikom
Dušanom Dukićem, koji je trebao da ponese i radiostanicu. Preko Majevice sam krenuo
sa Ste-vanom Botićem, kapetanom Manojlom Pejićem, potporučnikom Milanom
Dukićem i potporučnikom Knežićem, na zahtev delegata Majevice, koji su tražili da
dođemo i na Majevici stanje sredimo, jer je nastao razdor oko položaja između kapetana
Stevana Damjanovića i vojvode Kerovića. I kapetan Damjanović je dolazio u s.
Kraguljevac i pozivao nas da dođemo i stanje sredimo.24 Po dolasku na Majevicu, tamo
smo našli jednu delegaciju, na čelu koje se je nalazio Ilija Mikašinović, koji se predstavio
kao četnički poručnik, dok je u stvari narednik, a ova delegacija pošla je da uhvati vezu
sa vrhovnom komandom i lično sa Gospodinom ministrom, u ime novoosnovanog
štaba.25 Tamo je došao i kapetan Račić.
Kada je Stevan Botić otvorio sastanak (konferenciju) u pogledu sređivanja stanja stvari,
ustao je kapetan Račić i rekao: »Čiča ne priznaje nikakav štab bosanskih četničkih
odreda, a pogotovo Stevana Botića, Čiča je naredio da na svaki način onemogućim i
likvidiram Stevana Botića i njegove saradnike, jer su se isti Čiči zamerili«. — Lično
nemam ništa protiv likvidacije ovoga štaba, ali drzak postupak kapetana Račića izazvalo
je kod svakog čoveka revolt, pa i kod mene. Račić je izjavljivao kako je gospodin
Ministar lični prijatelj njegov i kako je on određen da uredi stanje u Bosni.
Račić je saopštio da Gospodin Ministar ne priznaje gorski štab bosanskih čatničkih
odreda,26 a da priznaje »glavni štab« na čijem je čelu Rade Radić. Istog dana on sastavlja
depešu za Gospodina Ministra, da je Majevica sređena i ako bi ma ko napao Majevicu, da
će ćela Bosna odmah stupiti u borbu.
Primetio sam, da kapetan Račić sve priče okoline, ako ga ova hvali, prima za gotovo i
toga smatra Srbinom. Sebe smatra jedinim prijateljem Gospodina Ministra i,
nepoznavajući pravo i stvarno stanje u srednjoj Bosni i Krajini, ubeđen sam da je
dostavljao i Gospodinu Ministru netačne izveštaje.
Za dokaz navešću nekoliko primera:
U njegovom prisustvu, izabran je jednoglasno za komandanta Majevičke brigade vojvoda
Radivoje Kerović i to stanje Račić je priznao. Kapetan Damjanović određen je za
komandanta jednog bataljona. Posle dva dana probavljena sa kapetanom Damjanovićem,
predlaže mene za komandanta te brigade, što ja, obzirom na izbor Kerovića i moj
zadatak, odbijam.
Posle ovoga kapetan Račić sam preuzima komandu na Majevici.
Kod nas su se nalazile dve radiostanice: jedna za Majevicu, a druga, data Dušanu Dukiću,
za Krajinu. Kada smo bili na večeri, Račić upada sa naoružanim ljudstvom u kuću i
saopštava: »Čiča je naredio da oduzmem stanice od Stevana Botića«. Kada se je Stevan
Botić počeo sa njim objašnjavati, naredio je, da se kuća pretrese i radiostanice pronađu i
oduzmu. Skrenuo sam pažnju Račiću da stanice nisu stanice Stevana Botića, već
Majevice i Krajine, ali on se na ovo nije ni obraćao.
Na ovaj način i Majevica i Krajina ostale su bez radio-stanica sve do danas. A ovo je
jedan od najkrupnijih razloga današnjeg stanja ovih odreda, jer vrhovna komanda nije
znala niti joj se moglo staviti do znanja ma šta o ovim krajevima.
Kada je kapetan Račić primio komandu na Majevici, došlo je do sukoba između njega i
pojedinih komandanata bataljona, tako da se je skoro vodila borba. Tako je ubijen i jedan
od najboljih komandanata žandarmeriski narednik Ih ja Gajić27 kod crkve u s. Priboju.
Tako se je kapetan Račić prepirao sa starešinama na Majevici, sve dok nisu došli i
Majevicu napali komunisti, kada se je sa Majevice povukao u najkritičnijem času. Iz
Srbije poslao je pismo u kome kaže: »Kada rasterate partizane, javite ako sam potreban,
pa ću doći«.
Sada protiv njega na Majevici vlada veliko ogorčenje, zbog svega izloženog.
Kao što se vidi, ima mnogo osnova da se naznači, da je, pored ostalih uzroka, krivac i
kapetan Račić, što u ovim krajevima nije sprovedena organizacija u ono vreme, kad je to
bilo moguće izvesti i brzo i lako, da je Gospodinu Ministru prestavljeno pravo stanje i da
su svi krajevi (odredi) imali sa Gospodinom Ministrom direktnu vezu.
Svakako, kod predviđene organizacije, da je ova sprovedena, danas komunisti ne bi
uspeli da razbijaju odred po odred i da zagospodare sa situacijom skoro do r. Bosne.
SADANJA SITUACIJA
Noću 23/24 - VIII — komunisti su iznenadno prodrli na teritoriju odreda »Kočić« i
zauzeli Mrkonjić grad.28 Do sada, oni su gospodari na toj teritoriji, mada su bili izbačeni
iz više od pola iste i Mrkonjić grad su naše snage dva puta preotimale od njih.
Jakim snagama, oni su nadirali na teritoriju manjačkog puka (sa tri brigade), ali ih je
manjački puk odbijao, borio se od tada pa sve do danas junački, naneo im ogromne
gubitke u petomesečnoj stalnoj borbi, i teritorija puka Manjače je skoro u celosti
očuvana.
Komunisti, nemogavši prodreti preko pom. teritorije, zaobišli su je, pa zauzevši Jajce,29
prešli preko r. Ugra, upali na teritoriju odreda »Obilić«, pa zatim na teritoriju Borjanskog
odreda 30 - XI - 42 g., gde se još i sada vode borbe. Može se reći, da su komunisti mnogo
jačim snagama uspeli da zagospodare sa dve trećine Borjanskog odreda i da je inicijativa
sada u njihovim rukama.30
Puku na Manjači ukazivali su pomoć ostali odredi, ali zbog nesposobnosti starešinskog
kadra i slabe discipline i organizacije, ova pomoć nikada nije iskorišćena kako treba, nije
bila efikasna i ubrzo se je vraćala.
Situacija je sada ozbiljna, ali nije kritična. Sa kapetanom Pejićem, mojim pomoćnikom,
došao sam u Trebavski i Ozren-ski odred, gde se sada nalazimo, da bi se ovde formirao
jedan korpus,31 koji bi prešao preko r. Bosne i dejstvovao u pravcu Prnjavora, pa dalje
prema situaciji, u duhu izdatog nam naređenja, a u granicama mogućnosti, obzirom na
izloženo stanje stvari. U ovome smo uspeli i pom. korpus prelazi r. Bosnu 8. o.m.32
Komunisti se sada nalaze uglavnom: Prema Teslicu, pl. Uzlomac i Klupe, jačim snagama
(sekcija Prnjavor 1 : 100.000) i prema Derventi jednom drugom jačom grupom svojih
snaga.33
U Karanovcu (sekcija B. Luka 1 : 100.000) skoncentrisan je odred Obilić, Manjački puk i
jedan deo Borjanskog odreda, koji će operisati i koordinirati s nama, sa težnjom da
očistimo Borjanski odred i komuniste odbacimo ka Kotor Varoši i, po mogućstvu preko r.
Ugra.
O toku ovih operacija izveštavaće kapetan Mitranović, takođe u granicama mogućnosti.
NEMCI
Četnički odredi učestvuju u borbi zajedno sa Nemcima češće puta, ali na zasebnim
sektorima. Pre našeg dolaska, Nemci su uspeli da u borbu protiv komunista uvode četnike
tako, da im ovi osiguravaju krila i da se mešaju u komandovanje. Ovome se je odmah
stalo na put, ma da sa dosta poteškoća.
Po sebi se razume da se mnogo interesuju o tome, da li mi imamo kakve veze sa Dražom
Mihailovićem — što mi odbijamo, navodeći da je to samo komunistička propaganda
kako bi izazvali Nemce protiv nas, pa nas tako priklještene, uveli u svoje redove.
Ipak, često puta Nemci čuju kako svi četnici pevaju »Od Topole pa do Ravne Gore« ili
»Od Manjače pa do Ravne Gore«, »sve su straže generala Draže« itd., dakle jasno
primećuju, ali moraju da trpe.
Njihova nemoć oseća se.
HRVATI34
Ovi se redovno predaju komunistima, gde god ovi na njih udare.
Hrvatski oficiri nalaze spas u komunizmu.
Zbog sporazuma sa Hrvatima, koji su ovi odredi sklopili pre našeg dolaska, borbe sa
Hrvatima ne vode se.35 Naprotiv, za većinu starešina i boraca može se reći, da su taj
sporazum shvatih kao definitivan svršetak rata, pa i otuda javašluk i slaba disciplina.

..........

 

[kiseli1]

Sada, dok se ne raščisti sa komunistima, ovakvo stanje mora da ostane.
MUSLIMANI
Takođe naklonjeni komunizmu i odlaze u njihove redove. Ustaše: Hrvati i muslimani,
takođe odlaze u komuniste. Kao i ranije, cilj im je isti: Srbin-četnik.
ZAKLJUČAK
Sporazumno s nama, kapetan Mitranović će u svome izveštaju izložiti potrebe, koje su za
sada najhitnije, za poboljšanje stanja stvari i molim, da se to što pre usvoji i ostvari.
Pre svega, još jedna ispravna radiostanica sa jednim radiotelegrafistom, neophodno je i
hitno potrebna.
Molim da se prostudira pitanje: kako da se smanji odlazak hrvatskih vojnika i muslimana
u komuniste i kako da se pridobiju i učine bezopasnim za nas. Mi činimo sve što se ne
kosi sa dostojanstvom srpske borbe, da ih pridobijemo, ali nas je malo i kod dosadanje
organizacije, u borbi, dva-tri čoveka, nemogu učiniti sve, pogotovo sa sadanjim
komandantom, koji se u ovakvoj situaciji, još neko vreme mora trpeti.
Radiostanica London, treba ovome da posveti više pažnje.
Jedan viši hrvatski oficir, otvoreno mi je izjavio, da su im komunisti simpatičniji od nas,
da je kod njih bolja propaganda, nego kod nas, i da oni moraju sa svojim narodom, a
jedan drugi odgovorio je, da je Hrvatski narod mnogo zgrešio pa sada traži izlaz.
Izveštaj je pisan na brzu ruku, pri slabom svetlu, a sledeći biće bolji, — pošto sad kurir
žuri36
Pešadiski major, Slav. D. Vranješević
Shodno naređenju od 17-XII- 1943 g.,37 saglasan sam sa ovim izveštajem u svemu stim,
što mi sve stvari, odnoseće se na kapetana Račića, nisu poznate, a znam da je nagao i ima
običaj da vređa i bogateliše druge38
Vazduhoplovni kapetan I kl., Manojlo S. Pejić
1 Original (pisan na mašini, ćirilicom) u Arhivu VII, Ča k. 204, reg. br. 11/8 (BH-V-
9585/1).
2 U to vreme je bio načelnik Štaba Komande Bosanskih četničkihodreda. Vidi dok.
br. 12, objašnjenje br. 26.
3 Ostojić je tada bio komandant Istaknutog dela Vrhovne komande, inače načelnik
1. odseka Operativnog odeljenja Vrhovne komande.
4 Navedeno naređenje redakcija nije pronašla.
5 Štab je formiran na zajedničkoj odredskoj konferenciji, koja je održana 1. jula
1942. u s. Grapska (kod Doboja). Na istoj konferencijiza komandanta je izabran
Radoslav Rade Radić, za njegovog pomoćnikaporučnik Vasilije Lalić, a za
načelnika štaba poručnik Vukašin Marčetić(vidi knj. 1, dok. br. 115).
6 Pogrešno. Treba: 1. decembra.
7 Odred je imao 6 bataljona (dok. br. 150). Kad je 3. juna formiran
Bosanskokrajiški četnički korpus, Odred je ušao u njegov sastav,pod nazivom 3.
brigada »Kočić«.
8 i 9 Od 3. juna 1943. u sastavu Bosanskokrajiškog četničkog korpusa, kao njegova
1. brigada »Vojvoda Mišić«. Takođe je u sastav korpusa ušao i puk »Manjača«
preformiran u 2. brigadu »Zmijanje«.
10 Osmog jula 1943. ušao u sastav Srednjobosanskog četničkog korpusa.
11 Radić je u leto 1941. predvodio grupu ustanika iz Jošavke. U novembru iste
godine bio je operativni oficir 6. bataljona 4. krajiškog NOP odreda, a kasnije član
štaba istog odreda.
Noću 31. marta na 1. april 1942. s grupom četnika izvršio je napad na Štab 4.
krajiškog NOP odreda i tom prilikom pobio članove štaba, osim komandanta i
političkog komesara, koji su se tada nalazili van štaba. Istovremeno izvršen je
napad na partizansku ambulantu u Jošavki, gde su četnici poklali sve ranjenike, a
dr Mladena Stojanovića su ranjenog odveli u šumu i ubili (vidi tom IV, knj. 4, dok.
br. 48, 68, 78). Polovinom oktobra 1943. Komanda Bosanskih četničkih odreda
dobila je naziv Komanda zapadne Bosne, kada je komandant postao major
Vranješević, a Radić je postao član Centralnog nacionalnog komiteta. Osuđen je
1946. na smrt streljanjem.
12 Crna Luka na karti 1 :100.000 nije pronađena. Verovatno se odnosi na Banju
Luku.
13 Marčetić je 3. juna 1943. izabran za načelnika Štaba Bosanskokrajiškog četničkog
korpusa. Pored te dužnosti bio je i predsednik pre-kog vojnog suda u istom
korpusu.
14 Od 8. jula 1943. u sastavu Srednjobosanskog četničkog korpusa. Tada je
Tešanović postao komandant toga korpusa.
15 Brigada je formirana na osnovu odluke konferencije od 31. jula1942. Tada je za
komandanta brigade izabran vojvoda Kerović, ranijikomandant Majevičke četničke
grupe.
16 Pri formiranju Majevičke grupe četnika 21. aprila 1942. Janjićje izabran za
zamenika komandanta grupe (Radivoja Kerovića). U raportu od 11. jula 1943.
delegatu Vrhovne komande za zapadnuBosnu (Bori Mitranoviću), Janjić govori o
tome kako ga je kap. Račićuputio na rad u Slavoniju i pored ostalog kaže: »Do sada
nisam bio uorganizaciji D. Mihailovića iz razloga jer se ne radi kako treba, većsamo
borba za vlast.« (Arhiv VII, Ca, k. 77, reg. br. 25/5, k. 210, 3/2 ik. 151, 9/1).
17 Milurović je radio na organizovanju četničkih jedinica za Slavoniju (vidi knj. 1,
dok. br. 58).
18 Radio je na organizaciji četnika u Beogradu i tzv. severnim pokrajinama (Srem,
Banat, Bačka i Slavonija).
19 Dukić je bio upućen da radi na organizaciji četnika u Grmeču.Vidi dok. br. 30 i
145.
20 Prnjavor su 16. januara 1943. oslobodile jedinice 1. proleterskebrigade. Koristeći
zbunjenost razbijenih domobranskih jedinica, jednačeta Motajičkog četničkog
odreda uspela je da razoruža jednu satnijudomobrana. Tom prilikom prešao je deo
četnika na stranu NOP-a. Opširnije o tome vidi dok. br. 145, tom IV, knj. 9, dok. br.
130.
21 Dragoslav.
22 Rajko.
23 Pogrešno. Treba p. g. (1942).
24 Vidi dok. br. 164.
25 Delegaciju je uputio Glavni Štab bosanskih četničkih odreda.
26 Odnosi se na četnički štab Stevana Botića, koji se posle hapšenjamajora Jezdimira
Dangića 11. aprila 1942. od strane Nemaca, proglasioza komandanta toga štaba
(vidi knj. 1, dok. br. 139).
27 Ranije bio komandant Planinskog bataljona. Na konferenciji od 31. jula izabran
je za zamenika komandanta Majevičke brigade, a potom za komandanta jurišnog
bataljona u istoj brigadi. Ubijen je 4. septembra 1942. po nalogu kap. Račića i
Damjanovića.
28 Mrkonjić-Grad su zauzele 1. krajiška i 2. proleterska NOU brigada. Četnički
odred »Kočić« napustio je spoljnu odbranu grada i sa domobranima pobegao preko
r. Vrbasa, dok je glavnina 1. bataljona9. domobranske pešadijske pukovnije u
gradu zarobljena. Opširnije otoj borbi vidi: tom II, knj. 5, dok. br. 12, 116 i 119;
tom IV, knj. 6,dok. br. 116 i 123; knj. 7, dok. br. 21 i 173.
29 U Jajcu su se nalazili delovi nemačke 718. pešadijske divizije,tri satnije 9.
domobranske pukovnije, dve satnije ustaša i druge jedinice raspoređene u okolnim
selima. Posle dvodnevnih borbi protiv tihjedinica Jajce su 26. novembra 1942.
zauzele jedinice 1. proleterske i3. NOU divizije i delovi 3. krajiškog NOP odreda.
Opširnije o tomevidi: tom IV, knj. 8, dok. br. 64, 88, 92, 98, 236 i 238.
30 i 33 Na tom prostoru nalazile su se jedinice 1. proleterske divizije.
31 i 32 Vidi dok. br. 32.
34 Misli se na ustaško-domobranske jedinice.
35 O tim sporazumima vidi knj. 1, dok. br. 74, 89, 103 i 108.
36 i 38 Zadnja rečenica i ceo poslednji pasus napisani su zelenimmastilom, ćirilicom.
37 Pogrešno. Treba: 1942.

..............

 

[Koča]

eh kad bi videli neki originalni dokument sa potpisima...

ovako i dalje nemamo ni jedan dokaz saradnje osim komunjarskih postapalica...sve skinuto sa znaci.net

a neko nam panicno spamuje u zadnje vreme....hehehe....neko oseca kraj...

lokalne komunjare imaju sve vreme sveta da pred Okruzni sud u Beogradu iznesu sve zive dokaze o saradnji Draze sa Nemcima....tako nesto ne postoji....toliko o onome sto se ovde iznosi....i nivou rasprave, koja se svodi na obicno spamovanje i nista drugo....to ce skoro svima biti jasno...

 

[Koča]

Kad moze Kisli.. ima ovakvih citata iz knjiga koliko hoces

nista jace nego kad postavis iz njihovih izvora....Al imaju oni danas i po koju rec za Djilasa....disident

nalaze opravdanja koja se svode na kopiranje postova blogera gorann2...hahahahhaha....kakav Djilas i Walter Roberts....Miso Lekovic....gorann2 bre sve objasnio....

i tek ce traziti opravdanja....svaki dan bice im potrebna neka nova....A nikad nece moci da objasne zasto se o martovskim pregovorima, ''bezazlenoj razmeni zarobljenika''...lol...cutalo 30 godina, do knjige Mise Lekovica, naravno posle smrti crvenog ustase.......Zasto je jedina ''strana'' knjiga na temu II sv.rata, koja se prevodi u vreme vladavine crvenog ustase, ona, Hrvata Joze Tomasevica, ali sa izbacenim delovima i slikama iz ''martovskih pregovora''...

tako izgleda prava i iskrena saradnja...

 

[Koča]

Izgleda se kiseli dokopo Jozine knjige....pa odusevljeno spamuje...

_______________

Da zaboravimo komunisticke bajke i vratimo se ozbiljnim stvarima....

Slede dva ekskluzivna dokumenta, kao priprema za izdanje knjige dokumenata o spasavanju saveznickih pilota od strane JVuO za vreme rata...

Vec sam spomenuo na kojem nivou je rasprava ovde, a ne mozete ni da zamislite koliko velike stvari se rade po pitanju rehabilitacije Draze, i koliko dokumenata je izneto i iznosi se pred Okruzni sud u Beogradu....Sta je sve pronadjeno, sta se sve skrivalo svih ovih godina, itd....Zato vi koji ste za istinu, imate puno razloga za zadovoljstvo, jer konacna pobeda istine i pravda sve je bliza....u to nema sumnje...

__________________________

Ovo je nesto sto lokalne crvene ustase nisu do sada videle na netu...Dokumenti koji pokazuju okrsaje JVuO sa okupatorom, za oslobodjenje oborenih pilota. Dokumenta su iz Arhiva CIA. Predatu su Vojnom arhivu u Beogradu, klasifikovani u cetnickoj arhivi i predati sudijama za potrebu Drazine rehabilitacije, u delu o antiosovinskoj delatnosti djenerala Draze.

Od lokalnih crvenih ustasa imali smo prilike da cujemo da cetnici nisu opalili ni metak na okupatora....Dovoljno da se ukaze na njihove notorne, bezocne lazi?

A koliko ovoga ima

Da vidimo ko laze...Samo istorija, i nista vise...Argumenti, dokumenti na videlo...istina nije zabranjena, zbog nje necemo na Goli otok...

Dosta je bilo bajki o Mirku i Slavku, i mladoj partizanki sto je puske nosila i bombe bacala...

Da li ima nekih demanta za ove dokumente po ustasko/bosnjackim forumima...trazi kiseli....Slobodna Jugoslavija, gorann2 cije postove kopiras, imaju li sta da kazu ...Pozuri na sajt CIA da nadjes dokument da ga nema...Znas oni dzaba to dele po internetu i vrse prezentaciju celokupne arhive OSS...cim cuju hrvate da se zanimaju za istinu - odmah dele sakom i kapom

Zanimljivo kako se malo, malo pa ne vide dokumenta koja postavljam ve se pojave krstici...ne znam je li do mog browsera...pitanje za moderatore

 

[Jacob]

Zanimljivo kako se malo, malo pa ne vide dokumenta koja postavljam ve se pojave krstici...ne znam je li do mog browsera...pitanje za moderatore

ne vide se ni kod mene,bice da je do image hosta.

 

[kiseli1]

nista jace nego kad postavis iz njihovih izvora....Al imaju oni danas i po koju rec za Djilasa....disident

djilas u svojoj knjizi "wartime", gde govori o svojoj ulozi vodje delegacije vrhovnog staba, nigde ne spominje, niti na jednom mestu, da je prisustvovao bilo kakvim pregovorima....
kascheov telegram ribbentropu od 30 marta 1943, u kojem odgovara na ribbentropove prigovore, da se nije smelo pregovarati s predstavnicima partizana. u tom telegramu,medju ostalim, stoji: "....do sada nije bilo pregovora u kojima bi nasa strana sudelovala. sve sto je ucinjeno bili su razgovori s vojnim vlastima oko razmene zarobljenika...."
ako treba da se objasni pitanje zasto se o pregovorima s predstavnicima nemacke vojske nije pisalo u prilicno opsirnoj literaturi o NOB-u, Djilas je u intervjuu "startu" od 7 januara 1989 dao odgovor: ".....to se skrivalo radi savrsenije, lepse slike , radi nase totalne cistote, radi ratne nepomirljivosti, a posebno zbog idealizirane slike o samom vodstvu. razume se, ako gledate s jednog pragmaticno politickog gledista tu nema nikakvog greha. u ratu se svi tuku i svi pregovaraju.nama se takodjer desilo da smo u jednoj teskoj situaciji pokusali naci nekakav privremeni izlaz.danas, gledajuci iz ovog ugla, smatram da su pregovori o primirju bili greska...."
sa vojnog stanovista, to je bio odlican potez; cetnici koji su u sastavu talijanske armije , pa crnogorski cetnici . koji su u talijanskom sastavu, i na nemackom operativnom podrucju, sa precutnim nemackim pristankom, i cetnici mihailovica, koji su dosli iz srbije, svi ujedinjeni da uniste partizane i vrhovni stab, nisu racunali na mogucnost da budu napadnuti. opis o tome je dao i otto kumm, komandant 7SS divizije ( s kojom se cetnici vole slikati...)
cetnici su imali priliku da na neretvi , zahvaljujuci svojoj superiornoj vatrenoj moci, brojcanom stanju i neugrozenosti pozadine, da uniste partizane. zahvaljujuci , svom inferiornom komandnom kadru , u ovom slucaju mihailovicu, koji se petljao u komandovanje, bez obzira sto nije poznavao teren , ni snage, sto je potvrdio i general loehr u svom izvestaju; " da veceg vola od mihailovica, nije video u svom zivotu..."

 

[Koča]

koje proseravanje i bedni pokusaji....

Trebali da te podsecam sta si pisao o Djilasu kada si bio zatecen onime sto sam iznosio....nisi ti video tu knjigu....

Kako je lepo citati pokusaje neukaljanih boraca protiv fasizma da se izvuku i opravdaju iskrenu saradnju sa okupatorom........ccccccc

Steta sto ima i suvise dokaza, prijateljstva komunista i nemaca....od samog pocetka do samog kraja rata....

bitno da je na tim pregovorima bio gorann2

In Milovan Djilas’s war-time memoirs, published as Wartime (1977), he confirmed and admitted for the first time that the allegations of Partisan collaboration with the Nazis made by Walter R. Roberts
were correct and accurate.

Djilas's book confirms for the first time that Roberts
was correct and that negotiations between the Germans and
Tito's partisans actually took place. After Koca Popovic
returned to Tito's headquarters in Bosnia, Djilas and Velebit
were transported by a German plane from Sarajevo to Zagreb for
negotiations that could have led to the end of hostilities.

A Walter Roberts kaze:

__________________

A Miso Lekovic predstavlja dokumenta koja prate ovu visemesecnu saradnju:

Punomoćje za pregovore sa Nemcima, koje je partizanski Vrhovni Štab 8. marta 1943. godine izdao Koči Popoviću, komandantu 1. proleterske divizije

Propusnica koju su Nemci izdali Koči Popoviću, 14. marta 1943. godine

Prva stranica telegrama Kašea Ribentropu od 30. marta 1943, u kome on navodi da se " pouzdanost Titovih obećanja dokazala u svim dosadašnjim događajima "

Telegram Ribentropa Kašeu od 21. aprila 1943, u kome on ponovo traži da se prekine kontakt sa komunistima

Prva stranica zabelške o razgovoru Hansa Ota i Vladimira Velebita, vođenom 23. aprila 1943. kod Trnova

Slike iz perioda saradnje....Zajednicki na cetnike:

Koliko je ovoga bilo....komunisti su imali sve vreme sveta da sakriju sve sto ih kompromituje i pokazuje njihovo pravo lice, radi savrsenije, lepse slike , radi nase totalne cistote, radi ratne nepomirljivosti, a posebno zbog idealizirane slike o samom vodstvu

0. KPJ se ne bori protiv Nemaca i okupacije sve do napada na SSSR...Kao deo Staljinove Komunističke internacionale (Kominterne), i Komunistička partija Jugoslavije (KPJ) je bila obuhvaćena sporazumom između Nemačke i Sovjetskog Saveza, koji su avgusta 1939. godine potpisali njihovi ministri inostranih poslova, Ribentrop i Molotov. U svojim ilegalnim glasilima, lecima, kao i na druge načine, komunisti su širili propagandu protiv "zapadne imperijalističke klike na čelu sa Velikom Britanijom", a ne protiv Hitlerove Nemačke. Na unutrašnjem planu, njihova propaganda i dalje je bila uperena protiv "velikosrpske fašističke klike"......Uoči i tokom Aprilskog rata 1941. godine komunisti bojkotuju mobilizaciju.
http://forum.krstarica.com/threads/295456

1. komunistima je glavni cilj revolucija, a ne borba protiv fasizma...komunistima su na tom putu glavni neprijatelji cetnici, a ne Nemci, ustase, italijani....komunistima je na kraju krajeva isla na ruku situacija, tj. okupacija, velike srpske zrtve u NDH, represalije u Srbiji, koje treba da dignu narod koji ce zavaran borbom protiv okupatora povesti revoluciju, tj. biti topovsko meso i oruzje u rukama komunista...

2. Zarad svog cilja komunisti su spremni na konacnu saradnju sa Nemcima u borbi protiv saveznika, u slucaju iskrcavanja...

3. O ovim ''bezazlenim martovskim pregovorima'' decenijama se cutalo...kljucno pitanje zasto?


____________________________________________

Glez fon Horstenau, ''Između Hitlera i Pavelića'', ''Nolit'', Beograd, 2007

Pišući o pripremama za Operaciju ''Vajs'' protiv partizana, Horstenau navodi da se o njoj nisu smeli obavestititi ''ni poslanik Kaše, a ni Hrvati''. Ovim se potvrđuje niz dokumenata, kako nemačkih, tako i drugih, o vezi koja je postojala između komunista i ustaša. Horstenau takođe potvrđuje ono što znamo iz četničkih izvora: da su komunisti, na početku operacije, silom naterali u zbeg veliki broj srpskih civila, ne dozvoljavajući im da odu na obližnju bezbednu italijansku okupacionu zonu ili na četničku teritoriju (172-173). J. B. Tito i drugi komunisti tvrdili su da je narod sa njima pošao dobrovoljno. Tada je od ustaša, ali i od gladi i zime, stradalo više desetina hiljada Srba, što je jedan od najvećih zločina komunista počinjenih tokom rata.
Horstenau otkriva još jednu komunističku tajnu: da mu je glavni izaslanik J. B. Tita za vezu sa Nemcima, Vladimir Velebit, ''rekao svoje pravo ime''. O Velebitu piše: ''U Zagrebu smo ga lepo smestili, u komandi grada, a uživao je punu slobodu kretanja, pa je mogao da poseti svoje roditelje''. Horstenau je bio prijatelj sa Velebitovim ocem, bivšim austrougarskim oficirom. On je cenio familiju Velebit, jer su unazad još dve generacije dale oficire austrijskoj vojsci. U vezi onoga što komunisti nazivaju ''martovskim pregovorima'', Horstenau piše da je i Kaše ''pristao na saradnju'', ali sve nije ispalo dovoljno dobro zato što se ''sa svih strana, neprestano, neznalice upliću u posao'' (234).


Rekoh li da cete svakog dana morati da trazite nova i nova opravdanja za sve sto ce izaci na videlo....

http://forum.krstarica.com/threads/295456

 

[Koča]

ne vide se ni kod mene,bice da je do image hosta.

Onda mi necete zameriti da ponovim post....mozete da obrisete prethodne...postavio sam slike na drugi...

Slede dva ekskluzivna dokumenta, kao priprema za izdanje knjige dokumenata o spasavanju saveznickih pilota od strane JVuO za vreme rata...

Vec sam spomenuo na kojem nivou je rasprava ovde, a ne mozete ni da zamislite koliko velike stvari se rade po pitanju rehabilitacije Draze, i koliko dokumenata je izneto i iznosi se pred Okruzni sud u Beogradu....Sta je sve pronadjeno, sta se sve skrivalo svih ovih godina, itd....Zato vi koji ste za istinu, imate puno razloga za zadovoljstvo, jer konacna pobeda istine i pravda sve je bliza....u to nema sumnje...

Ovo je nesto sto lokalne crvene ustase nisu do sada videle na netu...Dokumenti koji pokazuju okrsaje JVuO sa okupatorom, za oslobodjenje oborenih pilota. Dokumenta su iz Arhiva CIA. Predatu su Vojnom arhivu u Beogradu, klasifikovani u cetnickoj arhivi i predati sudijama za potrebu Drazine rehabilitacije, u delu o antiosovinskoj delatnosti djenerala Draze.

Od lokalnih crvenih ustasa imali smo prilike da cujemo da cetnici nisu opalili ni metak na okupatora....Dovoljno da se ukaze na njihove notorne, bezocne lazi?

A koliko ovoga ima

Da vidimo ko laze...Samo istorija, i nista vise...Argumenti, dokumenti na videlo...istina nije zabranjena, zbog nje necemo na Goli otok...

Dosta je bilo bajki o Mirku i Slavku, i mladoj partizanki sto je puske nosila i bombe bacala...

Da li ima nekih demanta za ove dokumente po ustasko/bosnjackim forumima...trazi kiseli....Slobodna Jugoslavija, gorann2 cije postove kopiras, imaju li sta da kazu ...Pozuri na sajt CIA da nadjes dokument da ga nema...Znas oni dzaba to dele po internetu i vrse prezentaciju celokupne arhive OSS...cim cuju hrvate da se zanimaju za istinu - odmah dele sakom i kapom

 

[kiseli1]

da to nije slucajno sa "pogleda" sa potpisom aleksandra dincica....?
http://www.pogledi.rs/diskusije/viewtopic.php?p=85450&sid=97ecd45400f20b7d8df51ef785a7ba41

 

[kiseli1]

Redakcija "Pogleda" ima posebnu grupu "istoričara" koji uz kafu BUKVALNO IZMIŠLJAJU DOGADJAJE IZ WWII. Izmišljaju se komunistički zločini od strane jedinica i pojedinaca koji nikada nisu postojali. Tako je npr. ta grupa za fabrikovanje laži složila priču kako su ČETNICI UZ MASOVNO ODOBRAVANJE NARODA U KRUŠEVCU KLANJEM IZVRŠAVALA SMRTNE KAZNE NAD ZAROBLJENIM KOMUNISTIMA, NI MANJE NI VIŠE NEGO U CENTRU GRADA, PRED STROJEM, UZ APLAUZE OKUPLJENIH NARODNIH MASA. "ISTORIOGRAFIJA" KOJA NAM STIŽE IZ KRAGUJEVCA složila je i priču kako su KOMUNISTI IŠLI PO SRBIJI I ČEKIĆIMA UBIJALI LJUDE NA SRED ULICE. Još nije "OBJAVLJENO" ali je "DOKAZANO" i to da su u redovima komunista OČEVI IMALI SEKSUALNE ODNOSE SA KĆERKAMA A MAJKE SA SINOVIMA. NAJNOVIJA "ISTRAŽIVANJA" POMENUTIH "ISTORIČARA" dokazuju kako na "Banjici" nije stradalo više od par hiljada ljudi za 4 godine, ali su zato KOMUNISTI stigli da pobiju 500.000 NEVINIH ČETNIKA I USTAŠA ZA MESEC DANA U SLOVENIJI 1945. GODINE.
Već je "DOKAZANO I OBJAVLJENO" kako se žrtve komunistčki zločina u Srbiji broje MILIONIMA. Samo u Beogradu je novembra 1945. godine ubijeno oko 150.000 ljudi /50% gradjana Beograda/, a pošto je Srbija mala i tesna, "VEĆINA LIKVIDIRANIH JE SAHRANJENA U CENTRU BEOGRADA NA STADIONU FK OBILIĆ"

sa pogleda...

 

[Stgt0711]

@koca:

odakle ti ova fotografija? izvor? ovde se radi (najverovatnije) o fotografiji nemackog kriegsberichter_a. takve fotografije su uvek imale tekst na "ledjima".

 

[Koča]

sa pogleda...

samo nastavi da demantujes u tom stilu....nista drugo ti i ne preostaje...i sam si svestan gde se vodi ona glavna bitka za istinu....na nekom visem nivou....tebi preostaje da se ovde koprcas kako znas i umes...al cemu..

 

[Koča]

@koca:

odakle ti ova fotografija? izvor? ovde se radi (najverovatnije) o fotografiji nemackog kriegsberichter_a. takve fotografije su uvek imale tekst na "ledjima".

Miloslav Samardzic...

slike su izasle i u Pressu

Sto se tice dokumenata o saradnji komunista i Nemaca u periodu mart, april, maj 1943. ona su upravo iz komunistickih izvora, knjige Martovski pregovori, Mise Lekovica, koja je izasla 1985. kada su prvi put dostupna za javnost...naravno posle smrti Tita...

koliko je takvih dokumenata i slika bilo, narocito sa ustasama, mozemo samo da zamislimo...komunisti su imali sve vreme ovog sveta da takve uniste, ipak neke su im ostale van domasaja....

 

[Parra-Bellum]

A kako ti, Samardzic i ekipa znate da su unistavani, bili ste na licu mesta?

 

[kiseli1]

Sto se tice dokumenata o saradnji komunista i Nemaca u periodu mart, april, maj 1943. ona su upravo iz komunistickih izvora, knjige Martovski pregovori, Mise Lekovica, koja je izasla 1985. kada su prvi put dostupna za javnost...naravno posle smrti Tita...

nije ni video knjigu.....

 

[Koča]

A kako ti, Samardzic i ekipa znate da su unistavani, bili ste na licu mesta?

i te kako se zna...samo ja znam za nekoliko dokumenata koja su ranije bila u arhivama pa nestajala...no nemas brige, tek ce se ista nalaziti, i slike pojavljivati...naravno ono sto im je bilo van domasaja...vreme svakako radi za istinu...

 

[Koča]

nije ni video knjigu.....

i te tvoja lazi cemo zapecatiti...kao i do sad, sve je pitanje vremena....

A onda cemo otvoriti posebnu temu, ''Lazi kiselog''....materijala je vise nego dovoljno...