Драгољуб Дража Михаиловић

Gruban:
Vladimir Maček
Hrvatski narode! Pukovnik Slavko Kvaternik, vođa nacionalističkog pokreta u zemlji, proglasio je danas slobodnu i nezavisnu hrvatsku državu na cjelokupnom historijskom i geografskom području Hrvatske, te preuzeo vlast. Pozivam sav hrvatski narod, da se novoj vlasti pokorava. Pozivam sve pristaše HSS, koji su na upravnim položajima, sve kotarske odbornike, općinske načelnike i odbornike itd, da iskreno surađuju s novom narodnom vladom.

Ustaše jesu bile malobrojne,najvažniju ulogu u stvaranju NDH imala je HSS i njeni oružani sastavi - zaštitari.
Kliknite za proširenje...

da, pa sta onda? nije li milan nedic odrzao slican govor, kada je stvorio vladu nacionalnog spasa. ustase su imale nemacku podrsku, i dosle su zajedno sa nemcima. isto to je napravio i nedic
 
Against the wall:
Cijeli tekst je pokazatelj kako masta nema granica, s tim da ovo crvenim ofarbano predstavlja vrhunce u njemu, pri cemu posebno izdvajam ono gdje pise kako su Srbi bili jedini americki saveznici na evropskom kontinentu zapadno od Rusije (valjda Sovjetskog saveza) - gdje li nestadose Francuzi i Englezi? I svakako partizani, jedina saveznicka vojska na Balkanu? Ili ne, u stvari je vrhunac ono gdje pise kako je Mihajlovic bio kao neki odlucujuci faktor, za Libiju, sta li? Uh, uh, uh..., pa onda njegov "ogromni potencijal", Boze dragi, jel moguce da ima ljudi koji u ovo stvarno vjeruju??? Sigurna sam da nema, ali je puno onih koji time uzaludno pokusavaju oprati obraz domacim zlikovcima i fasistima.

"Hrvatska rasa"?

:)

MfG
Kliknite za proširenje...

da, tvoja rasa...pitao sam te kako se zove pornicarka sa avatara?
 
kiseli1:
da, pa sta onda? nije li milan nedic odrzao slican govor, kada je stvorio vladu nacionalnog spasa. ustase su imale nemacku podrsku, i dosle su zajedno sa nemcima. isto to je napravio i nedic
Kliknite za proširenje...

Zvanični komunistički stav je bio da su " ustaše stigle iz Italije u 10 kamiona,proglasili NDH i vladali njome više od 4 godine.Ostali Hrvati su čisti" i slične gluposti.Izjednačavanje NDH i Srbije pod okupacijom je besmisleno.Srbija nije bila nemački saveznik ni prijatelj,nije bila ni država nego "okupirana teritorija" za razliku od Hrvatske .Postojalo je telo koje se nazivalo "vlada" i na čijem čelu je bio Milan Nedić ali razlozi za formiranje tog tela i razlozi stvaranja NDH nemaju nikakve sličnosti.
Mačekov govor sam postirao kao iilustraciju raspoloženja i želja Hrvata u ovom slučaju putem saopštenja vođe Hrvata Vlatka Mačeka.
Ni u jednoj izjavi Nedić ne veliča Nemce ni njihovu politiku nego pokušava da spasi što se spasti može.Evo jednog takvog govora :

Govor Generala Milana Nedica 12. X 1941

Draga braco, srpski seljaci,
Vama danas hoću da govorim. vasi preci su stvarali ovu državu, oni su ovu zemlju voleli i ginuli za njenu slobodu. I danas ne lezi snaga i buducnost Srbije u carsiji, već u vama, srpskim seljacima. Sa svih strana dobijam poruke od mojih ratnih drugova, seljaka, da im kažem šta treba da rade, ili me zovu za pomoć.
Jedan mi piše: „Salji tvoju vojsku u pomoć, jer se više ne može živeti od razbojnickih bandi.”
Drugi vapije: „Aman spasavaj! Ovo nisu Srbi sto ovde ubijaju najbolje srpske domaćine. Iz celog sveta se pokupila fukara da zatre ime Srpsko.”
Evo, na te bezbrojne poruke, na vapaj našeg nesrecnog naroda, koji ludo proliva svoju dragocenu krv, zločinacki zaveden, odgovoricu danas. Govoricu vam čisto narodski, kao sto sam to radio 43 godine svoga javnog rada u narodu. Jer ja sam od vase gore list. Moje je selo Orasac usred Sumadije, blizu Oplenca i Topole, gnezda Karadordevica.
Kada mi je pre mesec dana ponudeno da obrazujem Vladu narodnog spasa, da bih pokusao da razumom sprečim bezumlje, koje bi srpski narod odvelo u konacnu propast, ja sam bio svestan kakav teski teret primam na svoja pleca. Imao sam da biram: ili da gledam kako se nas narod uzajamno istrebljuje u gradjanskom ratu, i da ga potom smrvi kaznena ekspedicija, ili da zalozim sav svoj ugled i poverenje, kojim me je narod odlikovao, i da učinim sve sto je u mojoj moći, da ga spasem od konacne propasti.
Kao Srbinu i srpskom oficiru, sa kojim su moji vojnici u ratovima delili dobro i zlo, nije mi bilo teško da se odlucim za ovo drugo i da se sav zalozim u sluzbi srpskom narodu, a protiv razbojnika, odmetnika, pljackasa i palikuca.
Jer ja ne dam da srpski narod iscezne iz ove mnogo napacene srpske zemlje!
I zato pitam sve one koje je bezumlje zahvatilo:
Zašto se borite?
Za ciji racun?
Vi slusate sirenske glasove Londona i Moskve i nekakve toboznje stanice Sumadije, koja je u stvari u Egiptu i iz koje tudinski placenici, bezbedni i sigurni, za racun svojih gosa zločinacki salju svoj narod u smrt! Znate li vi, ko vas i zašto, odande nagovara da goloruki ustajete protiv okupatora? Mislite li da mozete nešto učiniti?
Ništa! Izginucete ludo, jer će doći jedna za drugom kaznena ekspedicija. Slistice vasa sela, popalice sume, poubijace u toj borbi cele vase porodice. Nevini će stradati, isto kao bezumnici i zločinci. Odnece vam svu hranu. Sa cime ćete docekati zimu?
Zar niste mogli sa milion bajoneta, sa hiljadama topova da sacuvate zemlju, a sada mislite sa nekoliko pusaka da oterate okupatora, koji je pobedio sve vojske Evrope! Zar verujete, da će saka bezumnih pljackasa i palikuca moći da učini nešto protiv mnogobrojnih divizija, koje dovoze avionima, bornim kolima?
Ko vas tera obezoruzane u smrt, u propast? Oni koji svakog dana drece na radiju iz Londona, Moskve, Kaira i Jerusalima! Zašto vrece po vasdan? Zato sto će im gosa, ako zacute, da izmakne canak, pa nema hleba...
Oni to moraju, da bi bezbedno u dalekom svetu živeli. Oni prodaju krv svoga naroda!
Gde je bila Engleska u aprilu? Zašto nije dosla vama u pomoć? Nijedan Englez nije hteo da pogine za spasavanje Jugoslavije, isto onako kao sto nije hteo da dodje ni 1915. u pomoć Srbiji...
A gde je bila ta silna Sovjetska Armija? Zašto nam ona ne pomoze u aprilu, no ostadosmo sami samcati pred najjacom vojskom na svetu, koja nas pregazi kao oluja!
A sada? Ako vas ništa drugo nije moglo ubediti kako očajno stoje i Sovjetska Rusija i Engleska, to je ovaj zločinacki poziv iz Londona i Moskve, da ih obezoruzani Srbi spasavaju. Englezi ni jednog jedinog vojnika neće da žrtvuju da bi olaksali Sovjetskoj Rusiji, a traže da vi ustajete na oruzje, da bi vas odmah okupator slistio sa zemlje, da u vasoj ojadenoj otadbini ne nikne ni trava i da ne bude vise Srbina!
Šta se njih ticu Srbi i srpske žene i deca, i srpska sirotinja? Šta je njih brina sto će se razoriti srpski gradovi i sela? Šta se njih sve to tiče - samo neka se njihovi interesi zadovolje!
Već sam vam jedamput porucio: nemesajte se u obracune silnih! Kuda ste potegli? Vi samo mozete da izgubite danas, nemate šta da dobijete, osim konacnog istrebljenja Srba i Srpstva!
Srpski narod ima rdjavu osobinu: naivan je, lakoveran. Može ga lagati svako! A zar vas ne lažu već sest meseci ovi iz Londona iz Moskve?
Svakodnevno lažu! te „spas će doći pre nego sto vi mislite”, te „Rusi kod Kladova”, a „kozaci u dolini Timoka”... Oni nam čitaju neku istoriju iz Karadjordevog ustanka, dok su kozaci isterani čak iz svoje otadbine, iz Zaporozja, sa Dona...Lažu bestidno i besramno, juče i danas, i sutra će! Lažu, a vi im verujete do iznemoglosti. Njihovim lagarijama ima da zahvali za svoje stradanje, za svoju propast sada već umirena Macva. Ovaj prebogati nas kraj zaveo se za glasovima odroda i bezumnika, posao je za pozivima Londona i Moskve.
Ali, šta se to tiče onih iz Londona i Moskve sto je Macva u crno zavijena, sto je u njoj vise zgarista nego domova, sto su i krivi i pravedni stradali pod neumitnim udarcima?
Sav olos sa Balkana i more stranih agenata vodi te na klanicu, srpski narode! A ti, kao beslovesno stado, ides za njima! Pripitaj se za poreklo onih Bjondica i Mozijanina, kojih ima na stotine i koji se satanski smeju tvojoj nedoglednoj gluposti i naivnosti, s kojom te u smrt nagone!
U poslednjoj sekundi poslednjeg casa dodji k sebi, zavedeni, zabludeli srpski narode, srpski seljace! Cujte i pocujte, braco i sestre, seljaci!
Evo, ti i takvi ljudi vode u propast tvoj dom, tvoju zemlju, tvoje selo, tvoj narod! Znaj, okupator je doveo vojsku, za koju su ti govorili da je nema, i kaznice te neumitno. Ti ćeš prvi stradati, srpski seljace, a svi oni banditi, svi oni strani placenici, razbezace se...
Znaj da je ovo sveta borba za odbranu Srbije i Srpstva. Sa oruzjem ili bez njega, udri i unistavaj crvene bandite gde ih stignes, jer ćeš samo tako naći spas. Ako i padnes u toj borbi, spasces svoj dom, spasces svoju decu, spasces srpski narod! Bog neka je sa tobom, Bog cuva Srbiju, i moji odredi, koji ti hitaju u pomoć! Svrstaj se u njihove redove, radi tvoga spasa i spasa tvoje dece, mili moj srpski seljacki narode!
Evo, braco, to vam je moj odgovor na vasa pisma i vasa pitanja - to vam je moj narodni pozdrav

Milan Nedic
 
Poslednja izmena:
Koča:
sta si se uvredio govori o Hrvatima, oni su samo jedan od 3 naroda Jugoslavije :hahaha:

Da, to si nam ti rekao...ukucao si njeno ime u gugl:hahaha:....komunjarske klevete...a cuj jos argument, saradnik nemackog gestapoa, pa osula paljbu po hrvatima (antifasistima:hahaha:)

Nego reci mi sta nije tacno u onome sto navodi...odgovori jednom konkretno na pitanje....

Nije tacno da su Hrvati izvrsili izdaju u aprilskom rati i genocid nad Srbima?

Da su najvestiji intigranti....pa mnogo pogrdnije nazive su vam davali u citavoj vasoj povijesti, od tridesetogodisnjeg rata pa nadalje...

Da nijedan Hrvatski amerikanac nije imao rodjaka koji je bio ustasa ili domobran, naravno da jeste jer su svi uglavnom bili u ustasama ili domobranima....i jos da mi kazes nema razlike srpski i hrvatski komunisti...Nema razlike koliko je Srba poginulo u Jasenovcu i Hrvata u Blajburgu, nema razlike koliko iznose srpske zrtve pale u narodno oslobodilackoj borbi, a koliko hrvatske....nema razlike koliko iznose ukupne zrtve II sv.rata srpske, a koliko hrvatske, nema razlike izmedju NDH i ''Nediceve Srbije''....

Je li crveni ustaso, jel imas konkretne odgovore....

reci cu ti koja je glavna razlika izmedju srba i hrvata komunista, taj primer imamo i danas, evo ti si idealna primer, i par domacih izroda....Srbi komunisti su bili pre svega komunisti pa onda Srbi, a Hrvati komunisti su bili pre svega Hrvati (sa svim odlikama koje navodim) pa tek onda komunisti...
Kliknite za proširenje...

crveni ustasa nema odgovore na ova pitanja?
 
Posebnu grupu svjedocanstava o Drazi Mihailovicu i cetnicima, predstavljaju ona, koja su dali americki oficiri i vojnici pred Komitetom za pravedno sudjewnje Drazi Mihailovicu u maju 1946. godine. To su bili clanovi americkih misija pri cetnickim i partizanskim stabovima, ili pak americki piloti oboreni nad Jugoslavijom, koje su spasili cetnici. Clan americke misije pri Mihailovicevom stabu kapetan Valter Mensfild, je pred imenovanim Komitetom, pod zakletvom, pored ostalog 15. maja 1946. godine izjavio ovo:
“To jebio prilicno znacajan poduhvat i za to je general Mihailovic pokupio iz okoline Visegrada juzno i jugozapadno vojsku od oko 2.500 ljudi. Zborno mjesto je bilo u planinama bas iznad Visegrada; i tako u zoru, cini mi se 3. oktobra, krenuli smo u napad. U tom slucaju poceli smo napad bacacima, zaplijenjenim bacacima koji nijesu vrijedeli nista, bez nisana, ciljajuci otprilike na nemacke bunkere koji su opkoljavali varos i nemacki garnizon. Srpski artiljerci i cetnici morali su da se uspuzu navrh brijega da bi vidjeli gdje padaju granate pa da se vrate natrag da kazu ljudima koji su upravljali bacacima kako da poprave pravac. Na taj nacin, sa stalnim ispravkama, uspjeli su da uniste nekoliko bunkera; najzad je pala naredba za juris i varos je pala. Ne mogu tacno da utvrdim, ali mislim da je ubijeno recimo, od 150 do 200 Nemaca… A tada smo u roku od tri sata postavili mine, major Dzek, britanski pionirski oficir je primio na sebe da unisti most i odredio gdje da se postave mine na oba kraja mosta i most se srusio u rijeku… U toku popodneva mi smo bili rastureni po raznim kolibama u planini, kad je nad nas naletio jedan nemacki avion, opisao krug oko nas, pa se ustremio i osuo mitraljesku paljbu na nas. Zatim je dosao jos jedan pa su zajednicki napali zasipajuci nas vatrom mitraljeza. U toku od pola sata, nemacke snage, prodiruci sa zapada ka Rudu, otpocele su napad. Bas mi pade na pamet daje tom prilikom sam Mihailovic obisao utvrdjene linije i ispitao mogucnost da nase zalihe prebacimo preko planine i da nase linije odrzimo. Nemci su upotrebljavali rakete da oznace svoje polozaje a napali su lakim oruzjem i bacacima… Mi smo imali nalog da one Italijane koji bi nam se predali i pristali da se sa nama bore protiv Nemaca, prihvatimo. To je cesto bilo neizvodljivo jer oni prosto fizicki nijesu mogli da izdrze zivot u sumi. Ali izgleda da je bilo slucajeva gdje su bar neko vrijeme pokusavali. To je bila redovna garnizonska vojska, naucena na garnizonski zivot, koji su, posto je zemlja bila okupirana, bili rasporedjeni na najvaznija mjesta prosto da odrzavaju red. Nijesu znali kako da zive u sumi… cesto sam nailazio na zgarista sela koja su Nemci popalili poslije cetnickog napada na njih. Vidio sam na primjer, Stragare gdje sam licno izbrojao 150 kuca koje su Nemci bas nekoliko dana prije nego sto je glavna komanda stigla u taj kraj, popalili kao kaznu za napad kapetana Kalabica na njih… talaca je bilo kao muva. Uvijek su odvodili veliki broj talaca. Nailazili smo povremeno na zeleznickim stanicama objave, u kojima su Nemci navodili broj strijeljanih za tu nedjelju kao odmazdu za neki napad... Na objavi je s desne strane bio tekst na srpskom a s lijeve strane na nemackom i skoro bi uvijek pocinjao rijecima: “Zbog zlocinackih djela tog razbojnika Mihailovica bili smo primorani da lisimo zivota”… zatim su naveli listu od oko 30 do 40 u tome kraju dobro poznatih ljudi a tada bi dodali 122 ili tako neki broj, ne navodeci imena, a na kraju je bio potpis: “Ulm, ober komandant.”..........17
 
1.neki hrvati su izdali, neki hrvati su postali clanovi cetnickog pokreta, neki hrvati su postali clanovi partizanskog. kao i svi ljudi u nesigurnim vremenima koji moraju da odluce. tvoja poanta je u cemu? da li si ti kao jedinka morao odlucivati u takvim vremenima? nisi. amebe ne odlucuju , njihova membrana preuzima oblik posude u kojoj se nalaze
2.ovi ili oni rodjaci , su srbijanska/hrvatska propaganda. zato su englezi odlucili , da skinu kraljevsku vladu sa q.....a , jer to nije vodilo nicem, nego medjusobnom prepucavanju
3. tema topika je mihailovic, pateticni luzer, koji minorni deo srbije (ljubitelji gibanice i rostilja) , pokusavaju da stave kao svoju politicku kartu do panteona vlasti...
4. ti nemas pojma o komunizmu,a [pitanje je dali uopste imas pojam o bilo cemu). ovakve tipove sa bazalnim ganglionima, koji nisu u stanju da nadju sami sebe , sam video dosta. ti bi bio branilac komunizma, isto kao sto si neki branilac cetnistva, jer , nemas svoj "ja" . nemas mogucnost odluke, odgovornosti, ponosa. ti si zrtvovavao sam sebe za gomilu. odlucio si da budes anoniman ( kao sto jesi)
 
Kapetan Dzordz Musulin, takodje clan americke misije pri Mihailovicevom stabu, pred istom komisijom je 15. maja 1946. godine svjedocio ovako:
“Primili su me sa velikim odusevljenjem; a kada su saznali da sam Amerikancac jos vise, jer su Amerikance voleli i skoro vjerovali u njih kao u Boga. Bili su uvjereni da ce se dolaskom Amerikanaca, njihova borba protiv nacista uskoro privesti kraju, smatrali su da je dolazak Amerikanaca u taj kraj znak da ce sad i Amerikanci ucestvovati u borbi koju su oni vodili protiv neprijatelja… trazili su nam da odrzimo govore pred raznim clanovima Mihailovicevog staba, lokalnog staba i dosli smo u dodir sa narodom koji nam je postavljao hiljade pitanja, najvise u vezi sa ratom, americkim udijelom u ratu itd. Prilikom te inspekcije vidjeli smo hiljade cetnika, od kojih je vecina bila bijedno odjevena, mnogi od njih bili su bosonogi, oruzje im je bilo primitivno a municije takoreci nijesu ni imali, bili su oboljeli zbog hrdjave hrane, lako se moglo primijetiti da su zbog nehigijenskih uslova pod kojima su zivjeli, mnogi patili od koznih bolesti; te da je vojska izgledala bijedno, zaista bijedno; ali ako su u opremi bili slabi, duhom su bili jaki.”......18


Oficir vazduhoplovstva SAD Dzon P. Devlin, koji je bio oboren nad Jugoslavijom i spasen od cetnika, izjavio je 16. maja 1946. godine, pre Komitetom pored ostalog ovo:
“Cuo sam iz vrlo pouzdanih izvora dva tumacenja a kapetan Vuckovic iz Drugog ravnogorskog korpusa rekao mi je da je do oruzja dolazio na dva nacina, prvo, pljackajuci vozove, sto je bila omiljena sabotaza jer nije zahtijevala dugo vremena, trebalo je samo munjevitom brzinom napasti i pokusati sta se moze; uz put, jedanaest clanova nase posade koji su bili sa cinom i imali su prilike da vide jedan takav cin sabotaze. Drugi je nacin bio kupovina od Nemaca. Kad sam najzad prispio kod partizana, oni su prijeko im potrebno oruzje nabavljali na isti nacin.”.........19


Kapetan Elsfort R. Kramer, clan americke misije pri cetnicko stabu majora Dragutina Keserovica, o zavrsnim akcijama za oslobodjenje Srbije septembra 1944. godine, pred Komitetom je 17. maja 1946. godine ispricao ovo:
“Tako su cetnici napali Nemce, savladali ih, i pukovnik Keserovic (cin pukovnika Keserovic je dobio od Jugoslovenske Vlade u Londonu, a do aprilskog rata 1941. godine bio je major – obaj. A. Stamatovica), ruski major i ja usli smo u varos praceni ruskim trupama. Pukovnik Keserovic i ruski major su odrzali govore narodu sa jednog balkona, dok su ruske trupe ulazile u grad. Na moje veliko cudjenje pukovnik je uzviknuo na kraju svog govora: “Ziveo kralj Petar”. Na zavrsetku svoga govora ruski major je ponovio istu recenicu. Kako ja naravno nisam dobro poznavao jezik, jedan prevodilac je prenio nekoliko mojih rijeci. Dok se sav taj sukob desavao jedan nemacki pukovnik, sef lokalnog staba, potpukovnik Fon Sevaleri, i njegov pilot, porucnik Hajneman, spustili su se na aerodrom, bili razoruzani od cetnika i predati meni. Kad smo se sreli rekao mi je da je dosao iz Bukuresta da bi na neki nacin udesio predaju nemackih trupa u tri varosi kao sto sam ja bio zahtijevao. U roku od jednog casa poslije zauzimawa Krusevca dosao je jedan ruski general i uhapsio me zajedno sa moja dva nemacka zarobljenika. Tada mi se nemacki pukovnik obratio: “Moj dragi porucnice, meni se cini da ste u teskoj situaciji. “Na sto sam mu odgovorio: “Da, tako i meni izgleda”. S prva je taj ruski brigadni general pokusao da me razoruza, odnosno da mi oduzme moj pistolj. Ja sam mu rekao preko tumaca da ne mislim da je obicaj da saveznicki oficiri razoruzavaju jedan drugog, nasta mi je on dozvolio da zadrzim pistolj sve dok nije dosao jedan ruski general visokog cina. Tog puta su me stvarno razoruzali. Ispitivali su me ko sam i sta tu radim; izmedju ostalog htjeli su da znaju da li je komunistima bilo poznato da se ja nalazim u tom kraju i zasto moje prisustvo nije prijavljeno ruskoj vojsci.”........20


Pukovnik Robert H. Mekdauel, bio je u mirnodopsko vrijeme profesor istorije Balkana na Univerzitetu u Micigenu u SAD. Po izbijanju rata, poslat je na Bliski Istok kao strucnjak za tamosnje prilike i Balkan. U drugoj polovini 1944. godine, on je bio sef americke misije pri Mihailovicevom stabu. I on je tako|e svedocio pred Komitetom, ali u pismenoj formi, jer nije mogao doci u Njujork. Njegovo pismeno svjedocenje datira od 10. jula 1946. godine. O akciji Mihailovicevih cetnika za oslobo|enje Srbije septembra 1944. godine, Mekdauel je napisao: “Kada je dole potpisani avgusta 1944. godine prispio u Mihailovicev Glavni stab, opsta mobilizacija nacionalistickih snaga je bila pocela. Dole potpisani je vidio planove i naredjenja za opsti napad na osovinske snage i sa ostalim americkim oficirima, pregledao raspored trupa pred ofanzivu. Nema nikakve sumnje da je general Mihailovic taj raspored podesio prema potrebama snaznih napada na nemacke garnizone, stovarista i saobracajnu mrezu, ali je time bio primoran da izlozi pozadinu i lijevi bok svojih trupa napadima velikih partizanskih koncentracija koje su tek od skora pocele napadati nacionaliste.”........21
 
U isto vrijeme kad je radio Komitet za pravedno sudjenje Drazi Mihailovicu u Njujorku maja 1946. godine, grupa britanskih oficira, koji su bili clanovi misije pri Mihailovicevom stabu, podnijela je Komitetu iskaz o cetnickim akcijama protiv okupatora. Ovaj iskaz potpisali su: general Armstrong, pukovnik Vilijam Bejli, i oficiri: Dzasper Rutam, Erik Grinvud i Kenet Grinliz. Iskaz je proslijedjen Komitetu preko Forin ofisa. U njemu pise:


ISKAZ

S obzirom na predstojece sudjenje generalu Drazi Mihailovicu u Jugoslaviji, mi dole potpisani aktivni i bivsi oficiri britanske vojske, koji smo svi u razno vrijeme od decembra 1942. do juna 1944. bili da duznosti kod snaga generala Mihailovica, zelimo da se u sudski Zapisnik unesu primjeri koji pokazuju na koji nacin general Mihailovic i licno i u svojstvu Glavnog komandanta Kraljevske jugoslovenske vojske u Otadzbini, davao znacajan i neprekidan doprinos saveznickoj stvari. Svim operacijama koje navodimo, bio je svjedok bar jedan od nas potpisnika i po zahtjevu, spremni smo da svaku navedenu tacku razradimo u pojedinosti; isto tako mozemo dodati i njihov broj. Poznato je da su i u drugim krajevima Jugoslavije britanski oficiri bili svjedoci slicnih akcija, ali u ovome trenutku nijesmo mogli doci do njih da njihove iskaze dodamo nasem. Sve sledece akcije izvrsile su jedinice ili odredi snaga i trupa generala Mihailovica:

1.) 8. jun 1943. Izvrsen napad na jednu mjesovitu nemacko-bugarsku jedinicu kod Zagubice u Homolju, neki od neprijatelja poginuli, neki zarobljeni.

2.) 13.-15. jul 1943. Uspjesan napad na osovinske trupe u cilju obezbjedjivanja prostora oko Pranjana blizu Cacka, odredjenog za spustanje posiljki iz aviona; time omogucena britanskoj misiji hitno potrebna veza i dostavljanje vojnih potreba.

3.) 30-31. jul 1943. Napadnuti jaki bugarski odredi kod Mucnja juzno od Uzica, naneti veliki gubici.

4.) avgust 1943. tokom ovog meseca, osovinske snage napadnute u vise mahova u prostoru Uzice-Cacak-Ivanjica.

5.) 6. septembar Osovinske i srpske trupe generala Nedica napadnute kod Cemernice blizu Ivanjice, nanijeti gubici i nesto vojnika zarobljeno.

6.) 11. septembar 1943. Jedan odred generala Mihailovica, stavljen na raspolozenje britanskim oficirima za pomoc prilikom sprovodjenja ugovora o primirju sa Italijanima, odnoseci se u ovom slucaju na italijanske snage u dolini Lima, napao je i zauzeo varos Prijepolje koju je 9. septembra bio posio jak odred nemackih snaga. Nemcima su nanijeti teski gubici a zaplijenjeno je mnogo materijala i motornih vozila. Da taj poduhvat nije uspio, britanski oficiri bi bili u nemogucnosti da izvrse naredjenja.

7.) 29. septembar 1943. Po licnom naredjenju generala Mihailovica i uz pomoc trupa njegovog Glavnog staba, unistena su cetiri vazna zeleznicka mosta i pokidane sine izmedju Mokre Gore i Visegrada na pruzi Sarajevo-Uzice. Bugarske trupe koje su pokusale da se umijesaju, odbijene su uz gubitke.

8.) 8. oktobar 1943. Varos Visegrad napadnuta je i osvojena od jakog garnizona Nemaca i hrvatskih ustasa kojima su nanijeti veliki gubici.

9.) 11. oktobar 1943. Nemacki remorker sa slepovima na Dunavu kod Boljetina napadnut i ostecen.

10.) 5. januar - 14. februar Britanskom i americkom vojnom osoblju dodijeljena je pratnja od Valjeva do jednog mjesta juzno od Dubrovnika i njihovo ukrcavanje u brod za Italiju, uspjesno prikriveno. Prilikom toga bilo je dva oruzana sukoba sa osovinskim trupama. Osim tih cisto vojnih operacija, snage generala Mihailovica pritekle su upomoc u vremenu od 1941. do 1944. bar jedanaestorici britanskih i skoro stotini odbjeglih saveznickih ratnih zarobljenika i spasile skoro 40 saveznickih avijaticara koji su bili primorani da se spuste u razne krajeve Jugoslavije. Uz to, general Mihailovic je maja i juna 1944. omogucio mnogim tim oficirima i vojnicima kao i cjelokupnoj britanskoj vojnoj misiji koja je bila pridodata njegovim snagama, da sa uzletista koje su cuvale njegove trupe, budu evakuisani u Italiju.

Dole potpisani sa povjerenjem ocekuju da ce na sudjenju generalu Mihailovicu podaci u ovoj svecanoj deklaraciji biti uzeti u obzir i da ce se jugoslovenske vlasti postarati da se ovaj iskaz iznese pred sud u slucaju da budu podnijete optuzbe za saradnju sa neprijateljem ili za predavanje talaca neprijatelju.........”..........22
 
Poslednja izmena:
Dvadesetpetogodisnji clan posade americkog bombardera, koji je oboren nad Jugoslavijom, i spasen od cetnika Alen Kariko, je u svom clanku u listu “Ocland Post Enquirerer” (Podnosilac zahtjeva oklandske poste), od 27. marta 1946. godine, napisao pored ostalog i ovo: “Pucati u Nemce ja ne bih nazvao “saradnjom” sa njima! Jednom sam posao u “provod” sa cetnicima i pomagao da uniste jedan nemacki voz! Oni su bili u gradjanskom ratu sa partizanima, u redu ali svakako nijesu saradjivali sa Nemcima.”...23

Americki porucnik Ricard Felman iz Bruklina, je dopisniku lista “New York Journal American” (Njujorski americki zurnal), od 31. marta 1946. godine rekao: “Kad smo se spustili na zemlju svi smo se bojali istoga. Receno nam je bilo da se cuvamo Mihailovicevih cetnika. Iste opomene od nase obavjestajne sluzbe. Nazalost, oni su crpili svoja obavjestenja od Titovih komunista. Nije cudo sto smo se plasili. Poslije nekoliko nedjelja uvidjeli smo istinu. General Mihailovic nije bio izdajnik vec rodoljub-jedini koji nijesu mislili tako bili su komunisti... Ljudi oko mene obozavali su Mihailovica. O njemu su govorili sa puno osjecanja i toliko puta mi ponovili da je on pravi ratni vodja Jugoslavije. Odanost sa kojom su izvrsavali njegove naredbe bila je toliko dirljiva.”.......24

Istog dana kada je u SAD objavljena vijest da su komunisti uhapsili Drazu Mihailovica, narednik Majk Makkul iz Dalasa u Teksasu, koji je bio oboren nad Jugoslavijom, i spasen od cetnika, uputio je pismo predsjedniku SAD Hariju Trumanu. U pismu on je pored ostalog napisao:…”4. jula 1944. godine, moja posada je bila primorana da se spusti u “Jugo”. Cetnici su spasili mene i moju posadu od Nemaca. Kada Nemci nijesu mogl da uhvate ni jednog od nas Amerikanaca, pokupili su medju seljacima toga kraja dvadeset talaca koji su svi bili za cetnike. Desetoricu su Nemci strijeljali kad od njih nijesu mogli da saznaju kuda smo pobjegli –a vjerovatno nijesu ni znali. Da li je moguce da su ti cetnici i njihove pristalice pomagali Nemce i saradjivali sa njima? Za 38 dana koje sam proveo sa cetnicima prosao sam nekih 500 milja tako da sam imao prilike da sretnem mnoge od njih. Vrlo cesto usput, sretali bismo zene-stare, zene –koje bi, posto bi saznale da smo Amerikanci ljubile nam ruke i otvarale srca. Pricale su skoro uvijek isto – Nemci su joj pobili sinove ili silom odveli kcerke, ili joj poslali sinove u koncentracione logore ili na prinudni rad, ili joj spalili kucu... Da li je moguce da su ti cetnici i njihove pristalice pomagali Nemce i saradjivali sa njima? Jednom sam prosao kroz varosicu koja se zove Gorwi Milanovac a koja je u mirno vrijeme brojala oko 3.000 stanovnika. Ali kad sam ja kroz nju prosao, cijela varos izuzev jedne crkve, bila je zgariste-bacacima plamena bila je unistena do temelja. Uzrok? Blizu te varosice cetnici su iz zasjede napali i pobili jednu cetu nemackih vojnika. Nemcu su poslali jak odred i osvetili se pobivsi sve stanovnike koje su zatekli i bacacima plamena popalili varos. Da li je moguce da su ti cetnici i njihove pristalice pomagali Nemce i saradjivali sa njima? Dok su se o nama starali, cetnici su nam davali sve sto su imali da nam bude ugodno iako su zaista imali malo sta da ponude. cesto su nam davali poslednji gutljaj “rakije” (viski od sljiva), poslednji komad hleba, poslednje parce sira itd. Kad god smo imali srecu da odsjednemo u nekoj kuci, ustupali su nam svoje postelje a oni spavali na podu. Da li je moguce da su
ti cetnici i njihove pristalice pomagali Nemce i saradjivali sa njima? Mogu pouzdano reci da nikad nisam naisao ni na koga cetnika, vojnika ili pristalicu, koji u srcu nije gajio duboku mrznju prema Nemcima koji su pregazili njegovu zemlju i okupirali je. Da li je moguce da su ti cetnici i njihove pristalice pomagali Nemce i saradjivali sa njima?”.......25
 
IZVORI za sve navedeno

1. Sluzbene novine Kraljevine Jugoslavije, br. 7, 18. jun 1942.
2. Isto, br. 8, 8. avgust 1942.
3. PRO, telegram komandanta jugoslovenskih trupa na Bliskom Istoku, br.
1231. od 16. avgusta 1942.
4. Sluzbene novine Kraljevine Jugoslavije, br. 10,24. novembar 1942.
5. PRO, radiogram Ziroa Mihailovicu od 11. novembra 1942.
6. isto, radiogram Bruka Mihailovicu od 1. decembra 1942.
7. isto, radiogram Velsa Mihailovicu od 4. januara 1943.
8. isto, radiogram Ajzenhauera Mihailovicu od 13. januara 1943.
9. isto, pohvalna Naredba De Gola za sve francuske suvozemne, pomorske vazduhoplovne jedinice od 2. februara 1943.
10. isto, str. pov. 37. od 9. februara 1943.
11. isto, str. pov. 55. od 16. marta 1943.
12. State Depatment Admits Award to World War II yugoslav Hero General Mihailovich.
13. Time and Tide, 15 Mey 1942, 2.
14. PRO, FO 371/37587, bp. 52.
15. Albert Seitz, Mihailovic: Hoax or Hero?, Columbs, 1953, 128.
16. NAW, SD, RG. 226, 38328.
17. Comittete for a Fair Trial for Draja Mihailovich, Report of Commision of Inqiry, New York, 1946,the record from hearing of Walter Mansfield from 15. May.
18. isto, the rceord from hearing of George Musilin from 16. May.
19. isto, the record from heraing of John P.Devlin from 16. May.
20. isto, the record from hearing of Ellswort Kramer from 17. May.
21. isto, the writing statement given on July, 10 th, Robert H. McDowell.
22. New York Herald Tribune, May, 14, 1946, 2.
23. Ocland Post Enquirerer, March 27, 1946, 3.
24. New York Journal-American, March 31, 1946, 2.
25. Congresional Record, May 2, 1946, remarks of Senator W. Lee O’Daniel bp. 4320
 
da, svaka cast tzv. svedocima, pokusali su da se oduze spasiocu. medjutim oni su bili sa mihailovicem tri meseca, i ne znaju sta je bilo pre toga i posle toga i vecina ne govori jezik. njihova svedocanstva su jako lepa, ali nemaju nikakve objektivne vaznosti.
musulin je posebna prica. on je skinuo americku uniformu, i slikao se sa subarom i kokardom, i za vreme kongresa u Ba, izljubio cetnicku zastavu. teskoa da je to ponasanje normalnog americkog oficira. to je ponasanje covek koji je cetnik. tesko da se moze smatrati za objektivnog svedoka
 
Svet povodom staljinistickog procesa protiv Draze:

Pred komunistickim sudom

DRAZHA MIHAILOVICH
July 1946.
Twas on Kosovo’ s plain?
Ah, no! In Belgrade city,
Malice unleashed,
Afraid of truth, devoid of pity,
Hounded the patriot to be slain.
O, peoples, listen to histen to his parting word:
“The gale of the world has carried me”.
In silence let that forest voice be heard,
And seanse the storm that broke that
noble tree!
M. C. Thomson

DRAZA MIHAILOVIC
Juli 1946.

To jamacno bjese na Kosovu ravnu?
Ah, nije ne! Vec u Beogradu gradu,
Zlost razularena,
Bojec se istine, rada tudjem jadu,
Nahuska pse da rodoljuba rastrgnu.
Poslednju rijec mu, o narodi, cujte:
“Zemna bura ratna na me se obrusi.”
Glas gorstaka toga tiho oslusnite,
Pa pojmite buru sto casni dub srusi!

M. S. Tomson........1
 
nadovezacu se na komentar crvenog ustase...

da, svaka cast tzv. svedocima, pokusali su da se oduze spasiocu. medjutim oni su bili sa mihailovicem tri meseca, i ne znaju sta je bilo pre toga i posle toga i vecina ne govori jezik. njihova svedocanstva su jako lepa, ali nemaju nikakve objektivne vaznosti.
musulin je posebna prica. on je skinuo americku uniformu, i slikao se sa subarom i kokardom, i za vreme kongresa u Ba, izljubio cetnicku zastavu. teskoa da je to ponasanje normalnog americkog oficira. to je ponasanje covek koji je cetnik. tesko da se moze smatrati za objektivnog svedoka

radi vas koji pratite naravno...

Saveznici u vrhovnoj komandi 1941-45

Tokom Drugog svetskog rata, među četnicima generala Draže Mihailovića nalazilo se preko 1.000 oficira, podoficira i vojnika iz redova Zapadnih saveznika. To su najpre bili članovi vojnih misija. Britanski oficiri za vezu došli su u Dražin štab oktobra 1941. i tu su ostali do maja 1944. godine, a njihov zadatak je bio usklađivanje dejstva Jugoslovenske vojske u Otaibini sa ostalim savezničkim frontovima. U međuvremenu, oficirima za vezu priključili su se obaveštajci i diverzantske grupe i oni su raspoređeni po svim većim jedinicama, širom zemlje. Prva američka vojna misija došla je među četnike septembra 1943. godine, a povukla se početkom 1944. godine. Septembra 1944. u Dražinu Vrhovnu komandu dolazi još jedna američka vojna misija i tu ostaje do februara 1945. godine. Ipak, najveći broj savezničkog osoblja na našem tlu nisu činile vojne misije, već posade aviona oborenih od strane nemačke protivvazdušne odbrane. Od kraja 1943, kada je saveznička avijacija počela da bombarduje strateške ciljeve u Rumuniji, pa do kraja 1944. godine, četnici su spasili od Nemaca oko 700 avijatičara. Evakuacija sa improvizovanog aerodroma u selu Pranjani avgusta 1944, gde su sakupljeni svi do tada oboreni avijatičari, predstavlja najveću akciju spasavanja iza linija fronta tokom Drugog svetskog rata. Engleske i američke vojne misije bile su svedoci mnogih borbi protiv okupatorskih trupa, a u brojnim akcijama učestvovali su i njihovi diverzanti. Spašeni piloti gledali su kako se četnici bore za njihove živote protiv nemačkih jedinica, koje su dolazile čim bi ugledale avion u dimu i plamenu ili otvoreni padobran. Ni saveznički oficiri za vezu, ni diverzanti, ni piloti, nisu poslali nijedan izveštaj o saradnji četnika sa Nemcima - koja, uostalom, ne bi ni bila moguća pred toliko znatiželjnih očiju. Naprotiv, oni su izveštavali o onome što su videli. Izveštavali su i da za svaku njihovu glavu Nemci nude veliki novac, ali uzalud. Činjenica da su izveštaji pripadnika savezničkih snaga sa lica mesta skrivani iz tzv. političkih razloga, i njih same je dovodila do očaja. Major Arči Džek, kapetan Majkl Liz, kapetan Ričard Felman, poručnik Valter Mensfild, pukovnik Albert Sajc, pukovnik Robert Mekdauel i mnogi drugi časni oficiri, pogođeni, pa i lično poniženi velikom nepravdom koju su "visoke politike" njihovih zemalja nanele Srbima, čitavog života borili su se za istinu o srpskom narodu. Šta i koliko su uspeli, to je drugo pitanje. Fotografije i dokumenta koji slede su istorija, a ne politika.

tema i masa slika ovde...

http://forum.krstarica.com/threads/273115
 
brojka od 1000 clanova vojne misije je preterana.1944 je evakuisana grupa od 129 clanova sa aerodroma pranjani.
i uz sav taj broj (onaj tvoj od hiljadu), saveznici su odlucili da se skinu sa mihailovica. znaci da je bilo puno razloga za tim. verujem da je sljivovica bila ok, gibanica dobro pecena,...verovatno ugostitljeske usloge nisu bile ono sto su oni ocekivali od djeneralka...
 
nastavio bih...

Svet povodom staljinistickog procesa protiv Draze:

U evropskoj i svjetskoj stampi, povodom Mihailovicevog hapsenja, a zatim i u toku istrage i sudskog procesa, te na kraju smrtne presude nad njim, izaslo je nekoliko stotina clanaka.

Vec 26. marta 1946. godine, Konstantin Braun je u vasingtonskom listu “The Washington Evening Star” (Vasingtonska Vecernjaca), u svom clanku sa naslovom “Ovaj prevrtljivi svijet” napisao pored ostalog:… “Covjek koji je prosao kroz citav niz epiteta
od “Balkanskog Orla” do “Nacistickog kolaboracioniste i izdajnika”, sada je u rukama svog dindusmanina, novoga jugoslovenskog vodje marsala Tita. Ni jedna od vlada koje su samo prije nekoliko godina sipale pohvale i pocasti na njega ne moze nista da ucini da ga spasi. Zivot jednoga vodje, cak i kada je poznato vladama velikih sila da je castan i dostojanstven covjek, od male je vrijednosti pred ocima politickog profita”.10

Njujorski list “The Journal American” (Americki zurnal) od 30. marta 1946. godine, u clanku “Sramna izdaja” komentarisao je ovako: “Ako Vlada Sjedinjenih Drzava ucini manje nego sto najvise moze da sprijeci planiranu nepravicnu smrtnu presudu generalu Drazi Mihailovicu od strane Titovih komunista, ona ce pociniti akt izdaje kojeg ce se americki narod zauvijek sa sramom prisjecati. General kao ministar vojske Jugoslavije hrabro se odupirao nadiranju nemackih armija preko njegove domovine… Sada su Titovi neumorni agenti ulovili Mihailovica i Titovi predstavnici su objavili prije nego sto je proces i odrzan da ce on “sigurno biti strijeljan”. Mihailovicev jedini grijeh jeste sto se odupirao komunistickoj Rusiji u odbranu slobode svoje domovine. Napustajuci njega da bi podrzala otimaca slobode njegove domovine, americka Vlada je pocinila istinski sraman cin izdaje. Ako ona sada dopusti da ga ubiju njegovi komunisticki neprijatelji, sram ce trajati vjecno”.11
 
U clanku Pedra Koreja Markesa, stampanom u lisabonskom listu “AVoz” od 1. aprila 1946. godine, sa naslovom “Jugoslovenska drama” kazano je ovo: “Zaista je tesko povjerovati da se citavih dvanaest dana cuva u tajnosti znacajna vijest da je general Draza Mihailovic, srcani i odvazni vodja “cetnika”, pao u ruke vladinih snaga u Jugoslaviji. I jos uvijek je ziv! Ali istina je da se sve to objavljuje u stampi na osnovu informacije koju je general Rankovic, ministar unutrasnjih poslova iz Beograda dao skupstinskim poslanicima (ukoliko Narodna skupstina u Beogradu jos uvijek moze da se tako nazove).
Rankovic je istakao:
“Od svih brojnih zlocinaca koji pokusavaju da izbjegnu odgovornost Mihailovic je bio najlukaviji. Isao je sa planine na planinu, iz sume u sumu. Bio je lukav, ali nase snage bezbjednosti bile su lukavije”...
Posle ruske pobjede u bitci za Beograd u grad su usli partizani. Grad je bio zastrasen “oslobodjenjem”. Sve su ulice bile puste, kuce zatvorene. Izabrana je nova Narodna skupstina. General koji je u gradu predstavljao novu vlast procitao je spisak kandidata. Naravno: jednoglasno su izabrani. Po- cele su “cistke”. Nestale su hiljadu ljudi. Obicni sudovi su ukinuti i zamijenjeni vojnim, diskrecionim sudovima. Nastala je nova policija,
OZNA, koja nimalo nije zaostajala za GPU ili GESTAPO-om. Sve vlasti su bile raspustene i pristupilo se izboru novih “narodnih vlasti”. Naravno, glasali su samo za komuniste. Ukinuta je vjeronauka. Stvoreni su “domovi za omladinu” u kojima su djecaci i djevojcice od 10 do 16 godina istodobno “vaspitavani”; Pjevaju partijske pjesme i uzdizu u hvalospjevima njene istaknute licnosti. To je savrsena imitacija Hitlerjugenda” (Hitlerove nacisticke omladinske organizacije-obj. A.Stamatovica)…13

Uvodnik “The Washington Post” od 10. aprila 1946. godine, sa naslovom “General Mihailovic”, komentarisao je ovako:
“Vlada marsala Tita je ostro odbila zahtjev vlade Sjedinjenih Drzava da izvjestan broj americkih oficira koje su srpski cetnici spasli od smrti ili zarobljavanja, svjedoci prilikom sudjenja djeneralu Drazi Mihailovicu. U svom odgovoru jugoslovenska vlada ne porice da je general Mihailovic prihvatio americke i britanske avijaticare koji su bili oboreni nad Balkanom i pomogao im da izbjegnu. Samo ona tvrdi da je to ucinio iz sebicnih i nedostojnih razloga, naima da bi dobio saveznicku pomoc a narocito oruzje za svoje trupe. Time hoce da kaze da je dokazni materijal americkih avijaticara fakt bez ikakve vrednosti za glavnu optuzbu da je general Mihailovic sara|ivao sa svojim toboznjim neprijateljem Nemcima u cilju borbe protiv Tita… I britanska i americka vlada imaju izvjesnu moralnu odgovornost da se zauzmu da se zadovolji “puna pravda” shodno nasem shvatanju te rijeci... Ako Velika Britanija i Sjedinjene Drzave ne budu nepopustljive u nastojanju da sudjenje generalu Mihailovicu bude javno i nepristrasno, gorcina i podozrivost koja vec postoji i kod komunista i kod ne-komunista svuda u svijetu, ogromno ce se pojacati; isto tako sve sto u buduce te dvije sile budu izjavile, obecale ili zajemcile, bice primljeno sa najvecim podozrenjem. Sledstveno tome, slucaj generala Mihailovica predstavlja ozbiljnu prijetnju po dobre odnose i mir u svijetu. I kao takav mogao bi se slobodno iznijeti pred Savjet bezbjednosti Ujedinjenih naroda”.........14
 
svaka cast novinarima, ali on je sudjen u jugoslaviji, kao suvernoj drzavi, u skladu sa zakonim a iste. drzava nije odgovorna stranim novinarima, i mihailovic je imao mogucnost slobodnog izbora ( u onom okviru , koji su imali optuzeni na nirnberskom procesu u nemackoj). scenario i postupak su bili isti, znaci nema mesta kritici, jedino, ako ameri imaju zelje da kritikuju sami sebe. da je javno menje amerike bilo bas toliko na mihilovicevoj strani, vlada bi bila prisiljena da poduzme sluzbene korake, koji su izostali. ui krajnjoj liniji ti pravis od njega heroja po srpskoj liniji, gde je on izgubio bazu 1944 godine. da nije, ne bi otisao u bosnu
 
Les Vedman je 11. maja 1946. godine, u edmontonskom listu “Edmonton Journal” napisao clanak sa naslovom “Dva avijaticara koje su spasili Srbi traze pravo da pomognu spasiocu”. U clanku se pored ostalog kaze:
“Zato sto osjecaju da duguju svoje zivote generalu Drazi Mihailovicu kada su bili oboreni u plamenu iznad Jugoslavije, dva edmontonska vazduhoplovna veterana, Norman Rid i Tom Bredso, podnijeli su peticiju vodji u Jugoslaviji optuzenom za izdaju... “Nas ne interesuje Mihailoviceva politika. Mi smo dio grupe od 600 avijaticara koje je on spasio, i sve sto trazimo je pravicno sudjenje. Mi ne kazemo covjek je nevin ili kriv. Ako ce sudjenje biti casno, pravicno i demokratsko, ne vidimo zasto ne mozemo biti svjedoci”, tvrdio je Rid”…15

Takodje edmontonski list “The Canadian Social Crediter” (Kanadski socijalni kreditor) od 30. maja 1946. godine, u urednickom clanku sa naslovom “Po koju cijenu hrabrost?” je komentarisao:...
“Postalo je poznato da je u nasem vlastitom Kanadskom parlamentu samo jedan covjek-poslanik stranke Socijalnog kreditora Norman Zak – imao hrabrosti da ustane i kaze nekoliko rijeci u odbranu ovog cetnickog heroja, cija se pomoc Saveznicima nikad ne moze izracunati...
Poslije Teheranske konferencije Mihailovicevo ime bilo je zamijenjeno novim imenom – Tito. “Sfera uticaja” na Balkanu je o tome odlucila. Staljin je postigao svoje – a dio cijene bila je i Jugoslavija via Tito. To je znacilo glavu Mihailovica. Heroj je izdajnicki prodat i to mnogo ljudi zna”…16

titosjusticecartoon1946.jpg
 
Poslednja izmena:
U uvodnom clanku pariskog “Le Monde” (Svijeta) od 12. juna 1946. godine, sa naslovom “Sudjenje generalu Mihailovicu”, napisano je ovo:
“Proslog ponedjeljka u Beogradu je poceo sudski proces generalu Jugoslovenske vojske Mihailovicu, veliki proces ciji se tok prati sa velikim interesovanjem ne samo u cijeloj Jugoslaviji vec svuda skoro u svijetu. Sve to ipak ne moze da izbrise divne stranice herojizma, koje su sopstvenom krvlju ispisali cetnici. I Saveznici su priznali da je cetnicko dejstvo odlozilo dolazak nemackog pojacanja i tako imalo vaznu ulogu u uspjesima na Africkom frontu. O tome svjedoce poruke koje su slali generali Okinlek, Ajzenhauer i drugi. General Mihailovic je cak odlikovan Ordenom ratnog krsta sa palmom 2. februara 1943. od strane generala De Gola. Zatim, cetnici su spasli stotine saveznickih avijaticara. I, najzad, mogu se smatrati oslobodiocima velikog dijela Srbije”........17…

Haski list “De Nieuwe Eeuw” (Novi vijek), u broju od 16. juna 1946. godine, u clanku sa naslovom Sud ili pozoriste, pored ostalog komentarisao je ovako:
“Tito i njegove pristase optuzile su jugoslovenskog borca za oslobodjenje Mihailovica za izdaju i sada on u Beogradu ocekuje presudu. Jednostavno saopstenje iza kojeg se, zapravo, skriva radnja drame klasicnog stila… Sudjenje u Beogradu je naravno mnogo vise od sudjenja u pravnom smislu. To je prijeki sud jugoslovenskom nacionalizmu, olicenom u liku Mihailovica, i jacanje sovjetskog uticaja u balkanskim zemljama”…18
 
Prijavite se ili registrujte da biste poslali poruku.

Back
Top