Srpski karakter Crne Gore

The Slavic colonization of the Balkan peninsula, thus, occurred during VI century and probably finished by the middle of VII century. It is believed that predecessors of Montenegrins came from the region (Polablje) between the Baltic Sea and the present-day city of Hanover, Germany (D.Zivkovic, Istorija Crnogorskog Naroda, 1989; R.Rotkovic, Odakle su dosli Crnogorci, 1992; V. Nikcevic, Crnogorski Jezik, 1993). However, Montenegrin predecessors, (known as the Velet and Odobritei tribes) did not come from Germany, since the Germans occupied these territories after Montenegrin predecessors had moved to Adriatic (R.Rotkovic, ibid). Dr Rotkovic collected around 800 toponyms in Montenegro, relating to settlements, rivers, lakes and mountains in Polablje.


http://www.montenegro.org.au/kulisicspiro.html
 
Poslednja izmena:
igycg:
The Slavic colonization of the Balkan peninsula, thus, occurred during VI century and probably finished by the middle of VII century. It is believed that predecessors of Montenegrins came from the region (Polablje) between the Baltic Sea and the present-day city of Hanover, Germany (D.Zivkovic, Istorija Crnogorskog Naroda, 1989; R.Rotkovic, Odakle su dosli Crnogorci, 1992; V. Nikcevic, Crnogorski Jezik, 1993). However, Montenegrin predecessors, (known as the Velet and Odobritei tribes) did not come from Germany, since the Germans occupied these territories after Montenegrin predecessors had moved to Adriatic (R.Rotkovic, ibid). Dr Rotkovic collected around 800 toponyms in Montenegro, relating to settlements, rivers, lakes and mountains in Polablje.


http://www.montenegro.org.au/kulisicspiro.html
Kliknite za proširenje...

Nonsense...
 
Crnogorci - Veneti (polabski Ljutići) i u izvorima 15. vijeka

U prvom, najopširnijem dijelu Cetinjskoga ljetopisa, Povijest o Skenderbegu Crnojeviću, prvi put je objavio stvarni autor Martin Skadranin u Rimu (1508 -1510) na latinskom jeziku (dr B. Šekularac, isto, 30-33), u kojoj se zetsko-crnogorsko ime poistovjećuje sa ''Ilirikom, slovenskom krajinom đe zateče Venete'' i sa tada još živo prisutnim imenom Veneti (Ljutići iz Polablja, sasvim različitog porijekla i etničkoga bića od Rašana/Srba), koji se dosta često pominju (isto, 57. i na više drugih mjesta). Poglavlje iz Cetinjskoga ljetopisa objavio je P. A. Rovinski koje je naslovio Knjiga za Černogorce – va senat venetski (S. Petersbrg, 1882). Ovđe riječ venetski znači, zanago, crnogorski, što je još jedan od dokaza da je postojala i tada svijest o tome da su Crnogorci roda venetskog, da su Veneti ili Ljutići iz Polablja. Pominju se i u četvrtoj glavi Cetinjskog ljetopisa, zvanoj Knjiga za Crnogorce i u službu crnogorsku (iliti Na senat venetski).

Ovo je posebno interesantno kada se na to doda ono što je napisao Casino (te kada pogledamo mapu http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0500.htm ) :
U regionu Lemko, danas postoji oblast Bojka koja graniči sa oblašću Duklom, koja se prostire oko nekdašnjeg grada Dukla, odmah sjeverno od strateškog prelaza Dukla na poljsko-češkoj granici.


A sad mape...


Karta Evrope godine 500.
Na karti Evrope iz godine 500. vide se plemena Veleti i Obodriti u Polablju na Baltiku a južije Veneti,
koja su prema naučnim istraživanjima, sišla kasnije u Prevalis - na današnju teritoriju Crne Gore.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0500.htm

Karta Evrope godine 600.
Na karti Evrope iz godine 600. vidi se pleme Obodriti u Polablju na Baltiku, kao i plemena Ljutici i Veleti.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0600.htm

Karta Evrope iz godine 700.
Na karti Evrope iz godine 700. vide se plemena Veleti i Obodriti u Polablju na Baltiku.
Obodrite nalazimo i na Balkanu u današnjoj Rumuniji,
a prema naučnim saznajima ova tri/četiri slovenska plemena,
zajedno sa dijelom Gota i Avara,
su sišli na današnju teritoriji Crne Gore.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0700.htm

Karta Evrope iz godine 800.
Na karti Evrope iz 800. godine prvi put se pojavljuje drzava Duklja, prva država Crnogoraca - prva država nasih predaka.
IZNAD DUKLJE SU SRPSKA PLEMENA
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0800.htm# here
 
Poslednja izmena:
igycg:
Crnogorci - Veneti (polabski Ljutići) i u izvorima 15. vijeka

U prvom, najopširnijem dijelu Cetinjskoga ljetopisa, Povijest o Skenderbegu Crnojeviću, prvi put je objavio stvarni autor Martin Skadranin u Rimu (1508 -1510) na latinskom jeziku (dr B. Šekularac, isto, 30-33), u kojoj se zetsko-crnogorsko ime poistovjećuje sa ''Ilirikom, slovenskom krajinom đe zateče Venete'' i sa tada još živo prisutnim imenom Veneti (Ljutići iz Polablja, sasvim različitog porijekla i etničkoga bića od Rašana/Srba), koji se dosta često pominju (isto, 57. i na više drugih mjesta). Poglavlje iz Cetinjskoga ljetopisa objavio je P. A. Rovinski koje je naslovio Knjiga za Černogorce – va senat venetski (S. Petersbrg, 1882). Ovđe riječ venetski znači, zanago, crnogorski, što je još jedan od dokaza da je postojala i tada svijest o tome da su Crnogorci roda venetskog, da su Veneti ili Ljutići iz Polablja. Pominju se i u četvrtoj glavi Cetinjskog ljetopisa, zvanoj Knjiga za Crnogorce i u službu crnogorsku (iliti Na senat venetski).

Ovo je posebno interesantno kada se na to doda ono što je napisao Casino (te kada pogledamo mapu http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0500.htm ) :
U regionu Lemko, danas postoji oblast Bojka koja graniči sa oblašću Duklom, koja se prostire oko nekdašnjeg grada Dukla, odmah sjeverno od strateškog prelaza Dukla na poljsko-češkoj granici.


A sad mape...


Karta Evrope godine 500.
Na karti Evrope iz godine 500. vide se plemena Veleti i Obodriti u Polablju na Baltiku a južije Veneti,
koja su prema naučnim istraživanjima, sišla kasnije u Prevalis - na današnju teritoriju Crne Gore.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0500.htm

Karta Evrope godine 600.
Na karti Evrope iz godine 600. vidi se pleme Obodriti u Polablju na Baltiku, kao i plemena Ljutici i Veleti.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0600.htm

Karta Evrope iz godine 700.
Na karti Evrope iz godine 700. vide se plemena Veleti i Obodriti u Polablju na Baltiku.
Obodrite nalazimo i na Balkanu u današnjoj Rumuniji,
a prema naučnim saznajima ova tri/četiri slovenska plemena,
zajedno sa dijelom Gota i Avara,
su sišli na današnju teritoriji Crne Gore.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0700.htm

Karta Evrope iz godine 800.
Na karti Evrope iz 800. godine prvi put se pojavljuje drzava Duklja, prva država Crnogoraca - prva država nasih predaka.
IZNAD DUKLJE SU SRPSKA PLEMENA
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0800.htm# here
Kliknite za proširenje...

Veneti (Vendi, kako ostade u Njemaca) su Sloveni, provjeri najstarije izvore o porijeklu Slovena.

Tu opste poznatu cinjenicu Radoslav Rotkovic ne zna.

To su ciste budalastine. Vojislav Nikcevic je pronasao neku kartu i na 'foru slicnosti' pokusao povezivati nepovezivo...

Euratlas je divni projekat, ali sustinski sa mnogobrojnim manama (gotovo svaka karta je pogresna).
 
igycg:
Crnogorci - Veneti (polabski Ljutići) i u izvorima 15. vijeka

U prvom, najopširnijem dijelu Cetinjskoga ljetopisa, Povijest o Skenderbegu Crnojeviću, prvi put je objavio stvarni autor Martin Skadranin u Rimu (1508 -1510) na latinskom jeziku (dr B. Šekularac, isto, 30-33), u kojoj se zetsko-crnogorsko ime poistovjećuje sa ''Ilirikom, slovenskom krajinom đe zateče Venete'' i sa tada još živo prisutnim imenom Veneti (Ljutići iz Polablja, sasvim različitog porijekla i etničkoga bića od Rašana/Srba), koji se dosta često pominju (isto, 57. i na više drugih mjesta). Poglavlje iz Cetinjskoga ljetopisa objavio je P. A. Rovinski koje je naslovio Knjiga za Černogorce – va senat venetski (S. Petersbrg, 1882). Ovđe riječ venetski znači, zanago, crnogorski, što je još jedan od dokaza da je postojala i tada svijest o tome da su Crnogorci roda venetskog, da su Veneti ili Ljutići iz Polablja. Pominju se i u četvrtoj glavi Cetinjskog ljetopisa, zvanoj Knjiga za Crnogorce i u službu crnogorsku (iliti Na senat venetski).
Ovo je posebno interesantno kada se na to doda ono što je napisao Casino (te kada pogledamo mapu http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0500.htm ) :
U regionu Lemko, danas postoji oblast Bojka koja graniči sa oblašću Duklom, koja se prostire oko nekdašnjeg grada Dukla, odmah sjeverno od strateškog prelaza Dukla na poljsko-češkoj granici.


A sad mape...


Karta Evrope godine 500.
Na karti Evrope iz godine 500. vide se plemena Veleti i Obodriti u Polablju na Baltiku a južije Veneti,
koja su prema naučnim istraživanjima, sišla kasnije u Prevalis - na današnju teritoriju Crne Gore.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0500.htm

Karta Evrope godine 600.
Na karti Evrope iz godine 600. vidi se pleme Obodriti u Polablju na Baltiku, kao i plemena Ljutici i Veleti.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0600.htm

Karta Evrope iz godine 700.
Na karti Evrope iz godine 700. vide se plemena Veleti i Obodriti u Polablju na Baltiku.
Obodrite nalazimo i na Balkanu u današnjoj Rumuniji,
a prema naučnim saznajima ova tri/četiri slovenska plemena,
zajedno sa dijelom Gota i Avara,
su sišli na današnju teritoriji Crne Gore.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0700.htm

Karta Evrope iz godine 800.
Na karti Evrope iz 800. godine prvi put se pojavljuje drzava Duklja, prva država Crnogoraca - prva država nasih predaka.
IZNAD DUKLJE SU SRPSKA PLEMENA
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0800.htm# here
Kliknite za proširenje...

pa tako recite
i onda su Petrovici, Carapici, Nenadovici, Bogicevici, Lazarevici i ostali svesni Veneti podigli ustanak i osnovali drzavu Venetiju :lol:
 
Njegoš je itekako srbovao (ja to nisam negirao), no isto tako je pominjao i crnogorski narod i naciju.

Ako znamo da su Njegoševi učitelji bili iz Srbije nikako nas ne treba čuditi njegova opijenost kosovskim mitom.


Ni u kom slučaju ne možemo na osnovu Njegoševih djela doći do zaključka o porijeklu Crnogoraca.
 
igycg:
Njegoš je itekako srbovao (ja to nisam negirao), no isto tako je pominjao i crnogorski narod i naciju.

Ako znamo da su Njegoševi učitelji bili iz Srbije nikako nas ne treba čuditi njegova opijenost kosovskim mitom.


Ni u kom slučaju ne možemo na osnovu Njegoševih djela doći do zaključka o porijeklu Crnogoraca.
Kliknite za proširenje...

ma ja pricam o narodu "postojala i tada svijest o tome da su Crnogorci roda venetskog, da su Veneti ili Ljutići iz Polablja" i da nisu nastali od istih plemena kao Srbi, pa su eto osnovali drzavu Srbiju :lol:
jel kapirate vi kolika je glupost to sto citirate? :lol:
 
igycg:
Njegoš je itekako srbovao (ja to nisam negirao), no isto tako je pominjao i crnogorski narod i naciju.

Ako znamo da su Njegoševi učitelji bili iz Srbije nikako nas ne treba čuditi njegova opijenost kosovskim mitom.


Ni u kom slučaju ne možemo na osnovu Njegoševih djela doći do zaključka o porijeklu Crnogoraca.
Kliknite za proširenje...

Naravno da je Petar II Petrović iz Njeguša, i kao vladar i vladika Crne Gore i kao legendarni pjesnih Crnogoraca i svih južnih Slovena imao ogroman ugled među balkanskim Slovenima. Taj ugled je dostizao ogromne razmjere među prostim slovenskim svijetom, a ugled u kulturnim zemljeme Evrope je nesrazmjerno nadilazio velečinu zemlje kojom je vladao. Nijesu samo nesumnjive genijalne osobine inelekta Petra II, izdigle njegov ugled u zvjezdane visine, već je i ugled Crnogoraca kao besprimjernih boraca za svoju slobodu jednako doprinjeli njegovom ugledu i porupirući se međusobno, zaslužno izdigli Crnogorce na nivo evropskog naroda koji budi interesovanje.
Svakako da su Crnogorci željeli pomoći porobljenoj braći koja su grcala pod sultanovom i ćesarskom čizmom.Čak su u nekim slučajevima i slali vojne jedinice u pomoć no kako su ih braća dočekala bolje je ne pominjati, ali je bilo vrlo otriježnjujuće za same Crnogorce.
Nacionalnim elitama u povoju je imponovalo svojatanje Crne Gore, njezine istorije i njezinog ugleda i sve su činjeli kako bi taj naumi ostavrili.Nije im bilo teško lažavim pričama zamazati oči crnogorskim vladarima i njihovu iskrenu želju da omognu iskoristiti kao sredstvo prisvajanja tuđeg u uništenja Crne Gore.
U vrijeme Petra II iz Njeguša Austrougarska carevina koja se raspada pod centrifugalnim silama budućih nacionalnih elita između ostalih nacija porađa i nacije Srba i Hrvata. Tim novonastalim nacijama je stara Crna Gora služila kao utemeljenje i kao poštapalica u vranju balkanskih Slovena i stvaranju novih država unaprijed prokletih na međusobno razaranje jer su zasnovane na vjerskim podumentama uniseći sjeme razdora među napaćene balkanske Slovene, obezbjeđujući njihov budući nazadak i međusobno istrijebljenje za račun evropskih dvorova.
 
Prodavac, to est Ego Visoko Preosveštenstvo Gospod. Petar Petrović Njegoš Mitropolit Crnogorski i Brdski i s njim soglasno i dogovoreno glavari Nahijah Crnogorskijeh ovden prisustvujušći i koji pristaju ovome Kontraktu, renuncijavaju za sebe za njihove pretnike i nasljednike i za onijeh koji prikazivaju Naciju Crnogorsku i istu Naciju, svakijem pravom javnenijem osobenijama vrhu pomenutom Manastiru, prinadležašće potvrdiva i od njihove strane nastojašći Kontrakt od kupovine i prodaje...

(Ugovor o prodaji manastira Stanjevića, 6. maj 1839. godine)
 
igycg:
Prodavac, to est Ego Visoko Preosveštenstvo Gospod. Petar Petrović Njegoš Mitropolit Crnogorski i Brdski i s njim soglasno i dogovoreno glavari Nahijah Crnogorskijeh ovden prisustvujušći i koji pristaju ovome Kontraktu, renuncijavaju za sebe za njihove pretnike i nasljednike i za onijeh koji prikazivaju Naciju Crnogorsku i istu Naciju, svakijem pravom javnenijem osobenijama vrhu pomenutom Manastiru, prinadležašće potvrdiva i od njihove strane nastojašći Kontrakt od kupovine i prodaje...

(Ugovor o prodaji manastira Stanjevića, 6. maj 1839. godine)
Kliknite za proširenje...

Svršeno tačno, i eto početkom XIX (19.) vijeka Crnogorci sebe spominju kao Crnogorsku naciju vrlo svjesni sebe i svijeta oko sebe.
 
FORMICA:
Naravno da je Petar II Petrović iz Njeguša, i kao vladar i vladika Crne Gore i kao legendarni pjesnih Crnogoraca i svih južnih Slovena imao ogroman ugled među balkanskim Slovenima. Taj ugled je dostizao ogromne razmjere među prostim slovenskim svijetom, a ugled u kulturnim zemljeme Evrope je nesrazmjerno nadilazio velečinu zemlje kojom je vladao. Nijesu samo nesumnjive genijalne osobine inelekta Petra II, izdigle njegov ugled u zvjezdane visine, već je i ugled Crnogoraca kao besprimjernih boraca za svoju slobodu jednako doprinjeli njegovom ugledu i porupirući se međusobno, zaslužno izdigli Crnogorce na nivo evropskog naroda koji budi interesovanje.
Svakako da su Crnogorci željeli pomoći porobljenoj braći koja su grcala pod sultanovom i ćesarskom čizmom.Čak su u nekim slučajevima i slali vojne jedinice u pomoć no kako su ih braća dočekala bolje je ne pominjati, ali je bilo vrlo otriježnjujuće za same Crnogorce.
Nacionalnim elitama u povoju je imponovalo svojatanje Crne Gore, njezine istorije i njezinog ugleda i sve su činjeli kako bi taj naumi ostavrili.Nije im bilo teško lažavim pričama zamazati oči crnogorskim vladarima i njihovu iskrenu želju da omognu iskoristiti kao sredstvo prisvajanja tuđeg u uništenja Crne Gore.
U vrijeme Petra II iz Njeguša Austrougarska carevina koja se raspada pod centrifugalnim silama budućih nacionalnih elita između ostalih nacija porađa i nacije Srba i Hrvata. Tim novonastalim nacijama je stara Crna Gora služila kao utemeljenje i kao poštapalica u vranju balkanskih Slovena i stvaranju novih država unaprijed prokletih na međusobno razaranje jer su zasnovane na vjerskim podumentama uniseći sjeme razdora među napaćene balkanske Slovene, obezbjeđujući njihov budući nazadak i međusobno istrijebljenje za račun evropskih dvorova.
Kliknite za proširenje...

Да ниси изоставио српски фактор у стварању Црне Горе и Црногораца анализа би ти била потпуна, овако јој фали најглавнији део и због тога нема никакву вредност анализе, него пропаганде пуне мржње из љубоморе
 
FORMICA:
Svršeno tačno, i eto početkom XIX (19.) vijeka Crnogorci sebe spominju kao Crnogorsku naciju vrlo svjesni sebe i svijeta oko sebe.
Kliknite za proširenje...

Мислиш на Боку, Брда и Херцеговину?

Црна Гора је тада де факто независна иако не и де јуре. Црногорска нација се управо помиње у том контексту, као људи који живе по једном владом и територијалном организацијом.
 
Bajo Pivljanin:
Мислиш на Боку, Брда и Херцеговину?

Црна Гора је тада де факто независна иако не и де јуре. Црногорска нација се управо помиње у том контексту, као људи који живе по једном владом и територијалном организацијом.
Kliknite za proširenje...

I šire. Boka se ujedinila sa maticom još 1812. Na teritorijama izvan Crne Gore bila je zabranjena nacija Crnogorska, ili makar se nije smjela pominjati (to su i onako bile austrougarske i turske zemlje na kojima su živjeli etnički Crnogorci)
 
vujadin:
Да ниси изоставио српски фактор у стварању Црне Горе и Црногораца анализа би ти била потпуна, овако јој фали најглавнији део и због тога нема никакву вредност анализе, него пропаганде пуне мржње из љубоморе
Kliknite za proširenje...

Vujadine srpski faktorje došao mnogo kasnije 1918 i to ne u stavranju nego poništavanju Crne Gore. To nije ni mržnja ni ljubomora već prosta istorijska činjenica.
 
igycg:
Crnogorci - Veneti (polabski Ljutići) i u izvorima 15. vijeka

U prvom, najopširnijem dijelu Cetinjskoga ljetopisa, Povijest o Skenderbegu Crnojeviću, prvi put je objavio stvarni autor Martin Skadranin u Rimu (1508 -1510) na latinskom jeziku (dr B. Šekularac, isto, 30-33), u kojoj se zetsko-crnogorsko ime poistovjećuje sa ''Ilirikom, slovenskom krajinom đe zateče Venete'' i sa tada još živo prisutnim imenom Veneti (Ljutići iz Polablja, sasvim različitog porijekla i etničkoga bića od Rašana/Srba), koji se dosta često pominju (isto, 57. i na više drugih mjesta). Poglavlje iz Cetinjskoga ljetopisa objavio je P. A. Rovinski koje je naslovio Knjiga za Černogorce – va senat venetski (S. Petersbrg, 1882). Ovđe riječ venetski znači, zanago, crnogorski, što je još jedan od dokaza da je postojala i tada svijest o tome da su Crnogorci roda venetskog, da su Veneti ili Ljutići iz Polablja. Pominju se i u četvrtoj glavi Cetinjskog ljetopisa, zvanoj Knjiga za Crnogorce i u službu crnogorsku (iliti Na senat venetski).

Ovo je posebno interesantno kada se na to doda ono što je napisao Casino (te kada pogledamo mapu http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0500.htm ) :
U regionu Lemko, danas postoji oblast Bojka koja graniči sa oblašću Duklom, koja se prostire oko nekdašnjeg grada Dukla, odmah sjeverno od strateškog prelaza Dukla na poljsko-češkoj granici.


A sad mape...


Karta Evrope godine 500.
Na karti Evrope iz godine 500. vide se plemena Veleti i Obodriti u Polablju na Baltiku a južije Veneti,
koja su prema naučnim istraživanjima, sišla kasnije u Prevalis - na današnju teritoriju Crne Gore.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0500.htm

Karta Evrope godine 600.
Na karti Evrope iz godine 600. vidi se pleme Obodriti u Polablju na Baltiku, kao i plemena Ljutici i Veleti.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0600.htm

Karta Evrope iz godine 700.
Na karti Evrope iz godine 700. vide se plemena Veleti i Obodriti u Polablju na Baltiku.
Obodrite nalazimo i na Balkanu u današnjoj Rumuniji,
a prema naučnim saznajima ova tri/četiri slovenska plemena,
zajedno sa dijelom Gota i Avara,
su sišli na današnju teritoriji Crne Gore.
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0700.htm

Karta Evrope iz godine 800.
Na karti Evrope iz 800. godine prvi put se pojavljuje drzava Duklja, prva država Crnogoraca - prva država nasih predaka.
IZNAD DUKLJE SU SRPSKA PLEMENA
http://www.euratlas.net/AHP/grand/gr0800.htm# here
Kliknite za proširenje...

a koja su to naučna istraživanja, ko ih je i kada sproveo i na osnovu kojih dokaza i izvora?
 
čvrsnica:
sivi ticu zar se neujedini poslje II sv. rata....... kao titin poklon
Kliknite za proširenje...

Ne. Tito tu ništa nikome nije poklanjao. Boka je bila dio Zetske oblasti od 1922. godine (kada ta područja napuštaju saveznici i prepuštaju Kraljevini SHS), a kasnije Zetske banovine.
Ujedinjenje Crne Gore i Boke se desilo 29. X 1913. (10. XI 1913. po novom kalendaru) godine u kući Vida Lukina Tripkovića (rimokatolika) u Dobroti.

13. XI donesena je odluka o osnivanju Vijeća od 41 člana. Njega su sačinjavali: predsjednik, potpredsjednik, 30 delegata iz Primorja i 9 iz Crne Gore. Obrazovana je istovremeno i Privremena vlada, sa vladikom Petrom I na čelu, kao predsjednikom, Franjom Ljepopilijem (rimokatolikom), kao sekretarom i po 9 članova iz Crne Gore i Boke Kotorske. Donesena je i Uredba o radu Vijeća i Centralne komisije. Uredba („Dekret”) o radu „Komisije centralne od Guberna” imala je 22 člana i po svom sadržaju označavala u neku ruku ustav Centralne komisije. Većinu članova predstavljala su pravna pravila što rješavaju administrativno-upravno ustrojstvo. Po odredbama ovog Dekreta za državnog „kasijera” imenovan je Vicko Ivanović (rimokatolik) iz Dobrote, a Marko Grgurina (rimokatolik), „kolunelo od kontade” za vojnog zapovjednika trupa. Isto tako, određena je i stalna oružana jedinica od 200 ličnosti, pod komandom kapetana (serdara) Đika Martinovića, kneza Jova Tujkovića, Vuka Radova Radonjića, Mata Radova Marinovića i Marka Ćukovića.

Svi pravoslavci u Boki (kojih je tada bilo oko 2/3 u Boki) su bili za ujedinjenje sa Crnom Gorom, dok su rimokatolici (tada 1/3 stanovnika Boke) bili podjeljeni - jedni su preferilali ujedinjenje sa Crnom Gorom, a drugi sa Austrijom.

Velike sile tada nisu ispoštovale odluku predstavnika Crne Gore i Boke za ujedinjenjem, već su Boku dale Austriji.

Inače Boka je u ranom srednjem vijeku u većem dijelu bila dio Dukljanske države (istočni dio od Perasta), a u manjem Travunije (zapadno od Perasta). Kasnije će i dalje veći djelovi Boke pripadati Zeti u okviru države Nemanjića, a kasnije Balšića i Crnojevića, iako će pojedini krajevi tada potpadati vlast srpskih despota, vlast bosanskih i hercegovačkih vladara, kao i pod mletačku vlast i končno osmansku vlast. Ipak, pojedini djelovi Boke su čak još dugo bili integralni djelovi takozvane stare Crne Gore (autonomne polusamostalne oblasti u okviru Osmanskog carstva) sve do Morejskoga rata 1683.g. (Brajići, Maini, Pobori, Grbalj), a manastiri Stanjevići i Podostrog (2 km od Budve) sjedišta crnogorskih mitropolita u kojima su ovi provodili ništa manje vremena no na Cetinju. Ta dva manastira će biti prinuđen tek Petar II Petrović Njegoš da proda Austriji 1837. i 1839. godine.
U periodu dok je Boka bila dio Mletačke Republike ona potpada pod Dalmaciju, ali nije uklopljena u nju jer imala poseban naziv - Mletačka Albanija. Ta mletačka pokrajna sa sjedištem u Zadru se zvala "Dalmacija i Venecijanska Albanija". Tek će Austrijanci 1815. godine uklopiti Boku u Dalmaciju, đe će i ostati do 1922. godine. Međutim i u tom peridu će Bokelji odbijati da budu Dalmatinci, već se smatrati Bokeljima (u regionalnom smislu).
 
Poslednja izmena:
igycg:
Pa naravno da su Sloveni, to nisam ni poricao, podjednako slovensko pleme kao što su to bili i Srbi.
Kliknite za proširenje...

A sta znaci:

Ljutići iz Polablja, sasvim različitog porijekla i etničkoga bića od Rašana/Srba
Kliknite za proširenje...

?

igycg:
Prodavac, to est Ego Visoko Preosveštenstvo Gospod. Petar Petrović Njegoš Mitropolit Crnogorski i Brdski i s njim soglasno i dogovoreno glavari Nahijah Crnogorskijeh ovden prisustvujušći i koji pristaju ovome Kontraktu, renuncijavaju za sebe za njihove pretnike i nasljednike i za onijeh koji prikazivaju Naciju Crnogorsku i istu Naciju, svakijem pravom javnenijem osobenijama vrhu pomenutom Manastiru, prinadležašće potvrdiva i od njihove strane nastojašći Kontrakt od kupovine i prodaje...

(Ugovor o prodaji manastira Stanjevića, 6. maj 1839. godine)
Kliknite za proširenje...

FORMICA:
Svršeno tačno, i eto početkom XIX (19.) vijeka Crnogorci sebe spominju kao Crnogorsku naciju vrlo svjesni sebe i svijeta oko sebe.
Kliknite za proširenje...

Je li bjese ono Milorad Medakovic falsifikovao da bi posrbljivao Crnogorce?
 
Casino Royal:
Ne. Tito tu ništa nikome nije poklanjao. Boka je bila dio Zetske oblasti od 1922. godine (kada ta područja napuštaju saveznici i prepuštaju Kraljevini SHS), a kasnije Zetske banovine.
Ujedinjenje Crne Gore i Boke se desilo 29. X 1913. (10. XI 1913. po novom kalendaru) godine u kući Vida Lukina Tripkovića (rimokatolika) u Dobroti.

13. XI donesena je odluka o osnivanju Vijeća od 41 člana. Njega su sačinjavali: predsjednik, potpredsjednik, 30 delegata iz Primorja i 9 iz Crne Gore. Obrazovana je istovremeno i Privremena vlada, sa vladikom Petrom I na čelu, kao predsjednikom, Franjom Ljepopilijem (rimokatolikom), kao sekretarom i po 9 članova iz Crne Gore i Boke Kotorske. Donesena je i Uredba o radu Vijeća i Centralne komisije. Uredba („Dekret”) o radu „Komisije centralne od Guberna” imala je 22 člana i po svom sadržaju označavala u neku ruku ustav Centralne komisije. Većinu članova predstavljala su pravna pravila što rješavaju administrativno-upravno ustrojstvo. Po odredbama ovog Dekreta za državnog „kasijera” imenovan je Vicko Ivanović (rimokatolik) iz Dobrote, a Marko Grgurina (rimokatolik), „kolunelo od kontade” za vojnog zapovjednika trupa. Isto tako, određena je i stalna oružana jedinica od 200 ličnosti, pod komandom kapetana (serdara) Đika Martinovića, kneza Jova Tujkovića, Vuka Radova Radonjića, Mata Radova Marinovića i Marka Ćukovića.

Svi pravoslavci u Boki (kojih je tada bilo oko 2/3 u Boki) su bili za ujedinjenje sa Crnom Gorom, dok su rimokatolici (tada 1/3 stanovnika Boke) bili podjeljeni - jedni su preferilali ujedinjenje sa Crnom Gorom, a drugi sa Austrijom.

Velike sile tada nisu ispoštovale odluku predstavnika Crne Gore i Boke za ujedinjenjem, već su Boku dale Austriji.

Inače Boka je u ranom srednjem vijeku u većem dijelu bila dio Dukljanske države (istočni dio od Perasta), a u manjem Travunije (zapadno od Perasta). Kasnije će i dalje veći djelovi Boke pripadati Zeti u okviru države Nemanjića, a kasnije Balšića i Crnojevića, iako će pojedini krajevi tada potpadati vlast srpskih despota, vlast bosanskih i hercegovačkih vladara, kao i pod mletačku vlast i končno osmansku vlast. Ipak, pojedini djelovi Boke su čak još dugo bili integralni djelovi takozvane stare Crne Gore (autonomne polusamostalne oblasti u okviru Osmanskog carstva) sve do Morejskoga rata 1683.g. (Brajići, Maini, Pobori, Grbalj), a manastiri Stanjevići i Podostrog (2 km od Budve) sjedišta crnogorskih mitropolita u kojima su ovi provodili ništa manje vremena no na Cetinju. Ta dva manastira će biti prinuđen tek Petar II Petrović Njegoš da proda Austriji 1837. i 1839. godine.
U periodu dok je Boka bila dio Mletačke Republike ona potpada pod Dalmaciju, ali nije uklopljena u nju jer imala poseban naziv - Mletačka Albanija. Ta mletačka pokrajna sa sjedištem u Zadru se zvala "Dalmacija i Venecijanska Albanija". Tek će Austrijanci 1815. godine uklopiti Boku u Dalmaciju, đe će i ostati do 1922. godine. Međutim i u tom peridu će Bokelji odbijati da budu Dalmatinci, već se smatrati Bokeljima (u regionalnom smislu).
Kliknite za proširenje...

Samo sto ne spominje da u to vreme Crnagora je bila nacionana drzava Srba.
 
Prijavite se ili registrujte da biste poslali poruku.

Slične teme

Гамбино
Четници из Црне Горе и Херцеговине
Odgovora
14
Pregleda
404
Brđanin
B
P
Srpski jezik pre dolaska Turaka
2
Odgovora
40
Pregleda
1.023
Nikita Kulganov
Nikita Kulganov

Back
Top