Koristite zastareli pregledač. Možda neće pravilno prikazivati ove ili druge veb strane. Trebalo bi da ga nadogradite ili koristite alternativni pregledač.
Aleksandar Jovanović
Amar Ćorović
Dušan Živanić
Ema Muratović
Kristina Jevtović
Lemana Bećirović
Milena Pavlović
Nikola Mijatović
Rifat Rifatović
Haris Šećerović
Knez Mihailo - Nebojša Milovanović
Knjeginja Julija - Milica Janketić
Miloš Obrenović - Branko Jerinić
Anastas Jovanović - Bojan Žirović
Dr Karl Pacek, lekar - Milan Caci Mihailović
Anka Konstantinović - Katarina Žutić
Tomanija Obrenović - Jelica Sretenović
Katarina - Ksenija Repić
Knez Mihailo, „knjaz“ – kao što je poznato - okončao je život u atentatu, 10. juna 1868. godine, pod nikada do kraja razjašnjenim okolnostima, dok je sa poznom izabranicom svog srca, od njega mnogo mlađom bliskom rođakom Katarinom, šetao Košutnjakom u pratnji Katarinine majke i babe, njegove sestre od strica, Anke Konstantinović, odnosno strine Tomanije, udovice Jevrema Obrenovića. Ilić u svojoj drami ne zaobilazi u finalu ovaj krvavi događaj, ali pretežno je usredsređen na uzroke i sva ona zlokobna zbivanja koja su dovela do tragedije. Kneza Mihaila su u Evropi nazivali „balkanskim Hamletom“, verovatno stoga što je bio pesnička priroda, prosvećeni apsolutista koji se nije mirio sa zaostalošću Srbije, već se upustio u rizičnu borbu sa konzervativnim krugovima i ograničenim političkim umovima, uspostavljajući moderan društveni sistem, zasnovan na ustavu i zakonima. I kao što Hamlet postavlja večito pitanje „biti ili ne biti“, to jest miriti se sa gorkom sudbinom ili se uzdići, boriti se, pa i život položiti, tako srpski knez bira borbu, osniva nacionalne institucije, radi na konačnom oslobođenju zemlje od vekovne turske okupacije, sukobljava se sa neprijateljima unutar Srbije, ali i na međunarodnom planu. Njegovo prometejsko žrtvovanje, njegova vera i zanos, osnovni su motivi drame.
