- Poruka
- 388.205
STADION FK CRVENA ZVEZDA
Stadion Crvene zvezde, ujedno i sedište tog kluba, smešten je u Ljutice Bogdana 1a. U narodu je poznat pod imenom “Marakana”, a od decembra 2014. godine glasi „Rajko Mitić“, po prvoj Zvezdinoj zvezdi. Prethodno, zvanično ime stadiona bilo je „Stadion FK Crvena zvezda“.
Tokom Drugog svetskog rata, FK „Jugoslavija" se gasi, a osnivanjem FK „Crvena zvezda“, 4. marta 1945. godine, stadion nekadašnje FK „Jugoslavije“ ustupljen je Crvenoj Zvezdi
Marakana je građena od 1960. do 1963. godine. Zamenila je stari drveni stadion koji je izgradjen 1927 g.
Dimenzij stadiona su, 110 x 73 m.Podlogaje trava
Prvobitni sportski teren koji je bio izgrađen na ovoj lokaciji bio je u vlasništvu fudbalskog kluba “Jugoslavija”, sa drvenim tribinam. Većina gledalaca morala je da stoji, čak je postojao i “stajaći kapacitet” koji je iznosio 20 hiljada mesta za stajanje. 27. decembra 1959. godine Crvena zvezda je odigrala poslednju utakmicu na svom starom stadionu. Ekipa Novog Sada bila je rival na oproštaju od dotrajalog igrališta.
Sa njim je otišao i deo fudbalske istorije. Na tom igralištu Moša Marjanović je dao gol Zamori, savladan je Planička, a posle Drugog svetskog rata odigrane su mnoge lepe i uzbudljive utakmice.
Kapije novog „fudbalskog hrama" zvanično su prvi put otvorene 1. septembra 1963. godine, na utakmici koju je Zvezda igrala sa Rijekom (2 :1), a toj utakmici prisustvovalo je 55 hiljada gledalaca, da bi rekord te jeseni bio zabeležen u derbiju sa Partizanom, kada je na tribinama bilo 74 hiljade duša.
Već naredne godine, kada je izgradnja stadiona potpuno završena, kapacitet je iznosio čitavih 110 hiljada gledalaca! Zbog svoje grandioznosti i velikog kapaciteta, navijači su sa pravom stadion poredili sa tada najvećim na svetu - „Marakanom" u Rio de Žaneiru.
U okviru stadiona postoje i centralna loža „Pet Zvezdinih zvezda" koja se sastoji iz pet segmenata, a svaki od njih nosi ime jednog od legendarnih Zvezdinih fudbalera (Rajko Mitić, Dragoslav Šekularac, Dragan Džajić, Vladimir Petrović Pižon, Dragan Stojković Piksi). Takođe, tu se nalazi i VIP 2 loža u kojoj su uglavnom smešteni prijatelji i sponzori kluba. VIP 3 loža je uglavnom namenjena veteranima i ljudima koji su obeležili Zvezdinu istoriju.
Prvi gol na Zvezdinoj “Marakani” postigao je Trifun Mihajlović, u susretu pionira Zvezde i Jedinstva iz Zemuna, predigri prvenstvenog meča sa Rijekom. Prvi zvanični, prvoligaški pogodak, delo je Riječanina Vukoja, dok je prvi gol za seniorski tim Crvene zvezde postigao Dušan Maravić, na istoj utakmici.
Najveći broj gledalaca bio je 23. aprila 1975. godine sa Ferencvarošom na utakmici polufinala Kupa pobednika kupova. Tada je prodato 96.070 ulaznica mada se procenjuje da je na stadionu bilo oko 110 000 gledalaca, koliki je kapacitet stadiona tada bio.
Na Marakani je bilo odigrano finale Kupa šampiona 30. aprila 1973. godine između Ajaksa i Juventusa (1-0). Tada je utakmici prisustvovalo 91.564.
U međuvremenu, ta brojka je drastično smanjena. Prateći modernizaciju i istovremeno ispunjavajući zahteve Evropske fudbalske Unije, u cilju povećanja komfora navijača i njihove bezbednosti, ukinuta su stajaća mesta na stadionu. Postavljene su stolice na sve četiri tribine, tako da danas kapacitet stadiona zvanično iznosi 55.538 sedećih mesta.
Pored samog terena stadion ima mnoge prateće sadržaje (pomoćni tereni, medicinski centar) kao i muzej FK Crvena zvezda.
wikipedija i sajt CZ
Stadion Crvene zvezde, ujedno i sedište tog kluba, smešten je u Ljutice Bogdana 1a. U narodu je poznat pod imenom “Marakana”, a od decembra 2014. godine glasi „Rajko Mitić“, po prvoj Zvezdinoj zvezdi. Prethodno, zvanično ime stadiona bilo je „Stadion FK Crvena zvezda“.
Tokom Drugog svetskog rata, FK „Jugoslavija" se gasi, a osnivanjem FK „Crvena zvezda“, 4. marta 1945. godine, stadion nekadašnje FK „Jugoslavije“ ustupljen je Crvenoj Zvezdi
Marakana je građena od 1960. do 1963. godine. Zamenila je stari drveni stadion koji je izgradjen 1927 g.
Dimenzij stadiona su, 110 x 73 m.Podlogaje trava
Prvobitni sportski teren koji je bio izgrađen na ovoj lokaciji bio je u vlasništvu fudbalskog kluba “Jugoslavija”, sa drvenim tribinam. Većina gledalaca morala je da stoji, čak je postojao i “stajaći kapacitet” koji je iznosio 20 hiljada mesta za stajanje. 27. decembra 1959. godine Crvena zvezda je odigrala poslednju utakmicu na svom starom stadionu. Ekipa Novog Sada bila je rival na oproštaju od dotrajalog igrališta.
Sa njim je otišao i deo fudbalske istorije. Na tom igralištu Moša Marjanović je dao gol Zamori, savladan je Planička, a posle Drugog svetskog rata odigrane su mnoge lepe i uzbudljive utakmice.
Kapije novog „fudbalskog hrama" zvanično su prvi put otvorene 1. septembra 1963. godine, na utakmici koju je Zvezda igrala sa Rijekom (2 :1), a toj utakmici prisustvovalo je 55 hiljada gledalaca, da bi rekord te jeseni bio zabeležen u derbiju sa Partizanom, kada je na tribinama bilo 74 hiljade duša.
Već naredne godine, kada je izgradnja stadiona potpuno završena, kapacitet je iznosio čitavih 110 hiljada gledalaca! Zbog svoje grandioznosti i velikog kapaciteta, navijači su sa pravom stadion poredili sa tada najvećim na svetu - „Marakanom" u Rio de Žaneiru.
U okviru stadiona postoje i centralna loža „Pet Zvezdinih zvezda" koja se sastoji iz pet segmenata, a svaki od njih nosi ime jednog od legendarnih Zvezdinih fudbalera (Rajko Mitić, Dragoslav Šekularac, Dragan Džajić, Vladimir Petrović Pižon, Dragan Stojković Piksi). Takođe, tu se nalazi i VIP 2 loža u kojoj su uglavnom smešteni prijatelji i sponzori kluba. VIP 3 loža je uglavnom namenjena veteranima i ljudima koji su obeležili Zvezdinu istoriju.
Prvi gol na Zvezdinoj “Marakani” postigao je Trifun Mihajlović, u susretu pionira Zvezde i Jedinstva iz Zemuna, predigri prvenstvenog meča sa Rijekom. Prvi zvanični, prvoligaški pogodak, delo je Riječanina Vukoja, dok je prvi gol za seniorski tim Crvene zvezde postigao Dušan Maravić, na istoj utakmici.
Najveći broj gledalaca bio je 23. aprila 1975. godine sa Ferencvarošom na utakmici polufinala Kupa pobednika kupova. Tada je prodato 96.070 ulaznica mada se procenjuje da je na stadionu bilo oko 110 000 gledalaca, koliki je kapacitet stadiona tada bio.
Na Marakani je bilo odigrano finale Kupa šampiona 30. aprila 1973. godine između Ajaksa i Juventusa (1-0). Tada je utakmici prisustvovalo 91.564.
U međuvremenu, ta brojka je drastično smanjena. Prateći modernizaciju i istovremeno ispunjavajući zahteve Evropske fudbalske Unije, u cilju povećanja komfora navijača i njihove bezbednosti, ukinuta su stajaća mesta na stadionu. Postavljene su stolice na sve četiri tribine, tako da danas kapacitet stadiona zvanično iznosi 55.538 sedećih mesta.
Pored samog terena stadion ima mnoge prateće sadržaje (pomoćni tereni, medicinski centar) kao i muzej FK Crvena zvezda.
wikipedija i sajt CZ
.
