To bi stvarno bio dobar potez. I usput ocerupati onu Svajcarsku, da im ostane samo koja kravica i kokica. I tako je svo to zlato tamo pokradeno, pa da se malo naplati steta i za Oktobarsku revoluciju i kamata za ono sranje sa SSSR-om, i za WW2.
- - - - - - - - - -
A, ne, Putin ce Englezima da pocne naplacivati dugove jos od Krimskog rata 1853,preko svih ostalih ratova, raspada SSSR-a, ovog danasnjeg, kao i Cercilovog plana "operacije nezamislivo" kojom je hteo da napadne Rusiju posle zavrsetka rata 1945-46.
Sve je to uteftereceno kod Putina.
Za one koji ne znaju za Cercilove fasisticke planove posle rata i pobede "saveznika" i gore navedenu operaciju, evo jedan tekst,...........u ovom kontekstu je bila i njegova izjava - "zaklali smo pogresnu svinju". U sustini, njegov plan je od pocetka bio-Rusija.
Operacija Nezamislivo (“ Operation Unthinkable”) je naziv za britanski vojni plan napada na Sovjetski Savez, koji se trebao izvesti 01.07.1945. godine. Bio je izrađen od strane Zajedničkog štaba za planiranje britanskih oružanih snaga, a po naređenju tadašnjeg britanskog premijera Vinstona Čerčila.
Planiranje operacije je započelo u proleće 1945. godine, odnosno u vreme kada se u Evropi još uvek vodio Drugi svetski rat, a Ujedinjeno Kraljevstvo i SSSR još uvek formalno bili Saveznici u sukobu protiv Sila Osovine. S druge strane, u to je vreme bilo sasvim izvesno da se rat bliži kraju, odnosno kako će nacistička Njemačka doživeti svoj slom. Čerčil, koji je već četvrt veka uživao reputaciju vatrenog antikomuniste, tada je pretpostavio da je upravo SSSR na putu da postane dominantna sila u Evropi i globalna prietnja britanskim političkim interesima, odnosno, kako je on tada to formulisao, “slobodnom svetu”.
Plan je izrađen kao deo nastojanja da se ta pretnja otkloni ili barem smanji. U tu svrhu bili su već preduzeti praktični koraci, odnosno Čerčil je zagovarao da trupe Zapadnih Saveznika prilikom završnih operacija protiv Nemačke napreduju što je dalje na istok, kako bi se sprečilo da SSSR preko Crvene Armije u državama Centralne i Istočne Evrope instaliraju komunističke, odnosno prosovjetske režime. Američkim generalima je tako sugerisano da pokušaju da uđu u Prag i zauzmu područje prethodne Čehoslovačke, a britanskim trupama da zauzmu Berlin, odnosno spreče prodor Titovih partizana u Severnu Italiju.
Do 8. maja 1945. godine, kada je Nemačka formalno kapitulirala, samo deo tih ciljeva je ispunjen, odnosno sovjetske trupe su se nalazile daleko na zapadu, od predratnih sovjetskih granica, onemogućivši tako stvaranje ne-komunističkih, odnosno pro-britanskih režima u predratnim državama Istočne i Centralne Evrope. To je za Čerčila i veliki deo tadašnje britanske vlade bilo neprihvatljivo, pogotovo u slučaju Poljske, čija su nezavisnost i teritorijalni integritet bili formalni povod Britaniji da 1939. godine objavi rat Nemačkoj.
Osnovni cilj vojne operacije, po zamisli britanskog vojnopolitičkog vrha, bio je da se tadašnjem “SSSR-u nametne volja Velike Britanije i SAD-a”. Jedna od definicije te volje se može definisati kao poštene granice za Poljsku, koje bi se postigle neograničenim korišćenjem vojske. Brzi početni uspeh po tom planu može prisiliti SSSR da prihvati našu volju, ali to se ne mora obavezno dogoditi. To moraju Rusi odlučiti, a ako žele totalni rat imaće ga. U napadu, ako dođe do njega, računalo se da će učestvovati 47 britansko-američkih divizija, plus između 10 i 12 preživelih divizija Trećeg Rajha.
Položaj Savezničkih armija u centralnoj Europi 10. maja 1945. Sovjetska brojčana nadmoć u odnosu na Zapadne Saveznike je iznosila oko 4:1 u ljudstvu i 2:1 u tenkovima
Komandanti britanskog vrhovnog vojnog štaba su navodno bili zabrinuti zbog veličine Crvene Armije u Evropi i, pošto su smatrali Staljina osobom kojoj se ne može verovati, verovali su da postoji opasnost po Zapadnu Evropu. Takođe se računalo da ako Velika Britanija i SAD objave rat SSSR-u - on će ući u vojni savez sa Japanom, što je bio jedan od argumenata protiv objave rata.
U svojim memoarima Vinston Čerčil je tokom aprila 1945. godine napisao 7 novih ciljeva ili strahova britanske politike prema SSSR-u. Oni su:
1. Sovjetski Savez predstavlja smrtnu opasnost po “slobodni svet”;
2. treba izgraditi novi front protiv ciljeva SSSR-a;
3. Taj front se mora pomeriti što više na istok;
4. glavni cilj američko-britanske vojske bi morao biti Berlin;
5. veliku važnost mora imati ulazak u Prag i oslobađanje Čehoslovačke;
6. Beč i Austrija moraju doći u zapadne ruke, ili barem u dogovor 50:50 sa Sovjetima;
7. mora se zaustaviti Titova agresija na Italiju
Na kraju, zapovednici vojnog štaba su došli do zaključka kako je napad nepraktičan zbog nadmoći u ljudstvu i opremi Crvene Armije nad ujedinjenom britanskom, američkom i nemačkom vojskom u Evropi.
Nakon što je dobio mišljenje protiv napada Vinstona Čerčila 10.06.1945. godine postavlja pitanje o mogućnosti vođenja odbrambenog rata u slučaju napada Sovjetskog Saveza na snage Saveznika u Zapadnoj Evropi. Odgovor na to pitanje se sastojao u mogućim strategijama odbrane britanskih ostrva.
Detalji plana, kao i njegovo postojanje, objavljeni su 1998. godine.
Postavlja se pitanje: ako su hteli da slome SSSR - zašto Britanci nisu smenili Hitlera 1944. i to učinili zajedno sa Wermahtom?
