- Poruka
- 389.800
Početkom XIX veka u Srbiji je pokrenut ustanak protiv turske vlasti. Na zastavi ustanika nalazi se jedan složen grb.
Isti takav grb nalazi se na pečatu Praviteljstvujušćeg sovjeta, prvog državnog organa koji su Srbi napravili posle nekoliko vekova.
Kako heraldičari kažu u pitanju je složeni grb. „…Na zastavama Karađorđeve vojske je na jednoj strani bio ruski državni orao, a s druge strane na crvenoj svili, dva velika grba – Srbije i Tribalije, a iznad šlema – oružana ruka s mačem, onaj motiv grba Rame, koji je bio omiljen i kod srpskih vojnika početkom XVIII veka. … A na pečatu Praviteljstvujušćeg Sovjeta sa datumom 1804, nalaze se dva grba: Srbije i Trivalije. Ovaj grb Trivalije – veprova glava sa ubodenom strelom – imao je velikog uspeha u to doba “. (Aleksandar Solovjev: Istorija srpskog grba II)
Normalno je da se zapitamo kako je grb Tribalije dospeo na ustaničku zastavu i pečat Praviteljstvujušćeg sovjeta. Zašto ustanici nisu koristili grbove Nemanjića ili Cara Dušana, što bi odgovaralo tradiciji? Početke grbovnika naroda na Balkanu vezuju se za Mavra Orbina jer je on u svojoj knjizi IL REGNO DE GLI SLAVI – Kraljevstvo Slovena, Pezaro, 1601, prikazao pojedine grbove naših zemalja. Istraživanja su pokazala da su postojali grbovnici i pre Orbina. Međutim, ni u jednom od tih grbovnika ne postoji grb Tribalije. Normalno je zapitati se odakle proističe tradicija Tribalskog grba jer je očigledno da je bila jako ukorenjena u samom narodu.
Dva sakupljača iz Konstance, Ulrih od Rajhentala (1414. – 1418.) i Konrad od Grinenberga (1483.god.) donose kao tobožnji grb „cara Srbije“, crnu veprovu glavu sa zlatnim očnjacima i zlatnom strelom u njušci, i povrh toga kruna od vladara. Od XVII veka isto tako izgleda grb Srbije na ugarskim zastavama i novcima. Nije objašnjeno poreklo ovog grba. (K.Jireček: Istorija Srba, str.257, fusnota 7)
Ovaj grb dosta je nejasnog porekla. Javlja se po prvi put u grbovniku Ulriha Rihentala (Ulrich von Richental) iz Konstance iz 1415.god. kao grb „Srpskog carstva“ (das Kaisertum Sirfie)… isti Rihental donosi i tačan grb despota Stefana, sasvim je zagonetno, otkud mu ta veprova glava koja se nigde ne nalazi u srpskom srednjevekovnim spomenicima.“ (podvukao Z.J.) [Aleksandar Solovjev: Istorija srpskog grba II]
Po logici stvari, ako je fon Rihental doneo tačan grb despota Stefana, tačan je i grb „Srpskog carstva“ (das Kaisertum Sirfie) i nije nikakva izmišljotina ili kako to Jireček, u svom maniru, kaže „tobožnji grb cara Srbije“. Ako ovaj grb nije bio poznat ne znači da nije postojao.
Aleksandar Solovjev pokušava da objasni poreklo ovog grba pa kaže: „Ovaj grb vidimo i na krunidbenom novcu Matije II i Ferdinanda II, ugarskih kraljeva, a zatim i na jednoj zastavi u krunidbenoj povorci 1655, kao pretenziju na srpske zemlje. Heraldičari Riter i Žefarović, ovaj grb nazivaju grbom „Tribalije“; ovo je sasvim proizvoljna kombinacija Riterova, koju on sam objašnjava time što su se „ugarski kraljevi služili na pečatima starijim znakom Tribala za kraljevinu Srbiju i Rašku. Sedište je njihovo (Tribala) nekad bilo ovde, i istočno – rimski carevi zvali su srpske vladare – Tribalskim kraljevima“. (Aleksandar Solovjev: Istorija srpskog grba II)
Da se podsetimo da su Tribali i Mezi još u Herodotovo vreme živeli jedni pored drugih i verovatno da su bili dva plemena istog naroda. Kada je Rim pravio administrativnu podelu imperije teritoriju južno od Dunava podelio je na: Meziju gornju (Moesia superior) od Drine do Iskra (u današnjoj Bugarskoj) i Meziju donju (Moesia inferior) od Iskra do Crnog mora. Na granici ovih Mezija živeli su Tribali. Deo Meza se preselio u M.Aziju, pa je zapadni deo M.Azije nosio ime Mezija. Na prostoru balkanskih Mezija živi sedam slovenskih plemena. Najstarije, poznato, pleme slovenskog porekla su bili Geti. Vizantijski carevi su nagovorili Gote da se usele na ovaj prostor. Kada nisu uspeli da uspostave vlast po istoj matrici, prebacivali su Avare da pljačkaju ove prostore. Na nagovor Vizantije i Bugari su naseljeni na ove prostore. Bugari su u toku dve generacije bili potpuno asimilizovani. Ako je Vizantija i imala neku, makar i nominalnu, vlast na ovom prostoru, imala je do 809.god, kada je morala da napusti strateški važnu Serdiku (danas Sofiju) i nikada više je ne povrati pod svoju vlast.
Austrougarska monarhija je u periodu 1717. do 1739.god., vladala Beogradom. U toku njihove vlasti u Beogradskoj tvrđavi je sagrađena jedna kapija. Ta kapija je srušena posle ponovnog turskog osvajanja. Ostalo je zabeleženo da je na svodu te kapije napravljen grb, glava divljeg vepra sa ubodenom strelom.
(preuzeto sa internet stranica)
Isti takav grb nalazi se na pečatu Praviteljstvujušćeg sovjeta, prvog državnog organa koji su Srbi napravili posle nekoliko vekova.
Kako heraldičari kažu u pitanju je složeni grb. „…Na zastavama Karađorđeve vojske je na jednoj strani bio ruski državni orao, a s druge strane na crvenoj svili, dva velika grba – Srbije i Tribalije, a iznad šlema – oružana ruka s mačem, onaj motiv grba Rame, koji je bio omiljen i kod srpskih vojnika početkom XVIII veka. … A na pečatu Praviteljstvujušćeg Sovjeta sa datumom 1804, nalaze se dva grba: Srbije i Trivalije. Ovaj grb Trivalije – veprova glava sa ubodenom strelom – imao je velikog uspeha u to doba “. (Aleksandar Solovjev: Istorija srpskog grba II)
Normalno je da se zapitamo kako je grb Tribalije dospeo na ustaničku zastavu i pečat Praviteljstvujušćeg sovjeta. Zašto ustanici nisu koristili grbove Nemanjića ili Cara Dušana, što bi odgovaralo tradiciji? Početke grbovnika naroda na Balkanu vezuju se za Mavra Orbina jer je on u svojoj knjizi IL REGNO DE GLI SLAVI – Kraljevstvo Slovena, Pezaro, 1601, prikazao pojedine grbove naših zemalja. Istraživanja su pokazala da su postojali grbovnici i pre Orbina. Međutim, ni u jednom od tih grbovnika ne postoji grb Tribalije. Normalno je zapitati se odakle proističe tradicija Tribalskog grba jer je očigledno da je bila jako ukorenjena u samom narodu.
Dva sakupljača iz Konstance, Ulrih od Rajhentala (1414. – 1418.) i Konrad od Grinenberga (1483.god.) donose kao tobožnji grb „cara Srbije“, crnu veprovu glavu sa zlatnim očnjacima i zlatnom strelom u njušci, i povrh toga kruna od vladara. Od XVII veka isto tako izgleda grb Srbije na ugarskim zastavama i novcima. Nije objašnjeno poreklo ovog grba. (K.Jireček: Istorija Srba, str.257, fusnota 7)
Ovaj grb dosta je nejasnog porekla. Javlja se po prvi put u grbovniku Ulriha Rihentala (Ulrich von Richental) iz Konstance iz 1415.god. kao grb „Srpskog carstva“ (das Kaisertum Sirfie)… isti Rihental donosi i tačan grb despota Stefana, sasvim je zagonetno, otkud mu ta veprova glava koja se nigde ne nalazi u srpskom srednjevekovnim spomenicima.“ (podvukao Z.J.) [Aleksandar Solovjev: Istorija srpskog grba II]
Po logici stvari, ako je fon Rihental doneo tačan grb despota Stefana, tačan je i grb „Srpskog carstva“ (das Kaisertum Sirfie) i nije nikakva izmišljotina ili kako to Jireček, u svom maniru, kaže „tobožnji grb cara Srbije“. Ako ovaj grb nije bio poznat ne znači da nije postojao.
Aleksandar Solovjev pokušava da objasni poreklo ovog grba pa kaže: „Ovaj grb vidimo i na krunidbenom novcu Matije II i Ferdinanda II, ugarskih kraljeva, a zatim i na jednoj zastavi u krunidbenoj povorci 1655, kao pretenziju na srpske zemlje. Heraldičari Riter i Žefarović, ovaj grb nazivaju grbom „Tribalije“; ovo je sasvim proizvoljna kombinacija Riterova, koju on sam objašnjava time što su se „ugarski kraljevi služili na pečatima starijim znakom Tribala za kraljevinu Srbiju i Rašku. Sedište je njihovo (Tribala) nekad bilo ovde, i istočno – rimski carevi zvali su srpske vladare – Tribalskim kraljevima“. (Aleksandar Solovjev: Istorija srpskog grba II)
Da se podsetimo da su Tribali i Mezi još u Herodotovo vreme živeli jedni pored drugih i verovatno da su bili dva plemena istog naroda. Kada je Rim pravio administrativnu podelu imperije teritoriju južno od Dunava podelio je na: Meziju gornju (Moesia superior) od Drine do Iskra (u današnjoj Bugarskoj) i Meziju donju (Moesia inferior) od Iskra do Crnog mora. Na granici ovih Mezija živeli su Tribali. Deo Meza se preselio u M.Aziju, pa je zapadni deo M.Azije nosio ime Mezija. Na prostoru balkanskih Mezija živi sedam slovenskih plemena. Najstarije, poznato, pleme slovenskog porekla su bili Geti. Vizantijski carevi su nagovorili Gote da se usele na ovaj prostor. Kada nisu uspeli da uspostave vlast po istoj matrici, prebacivali su Avare da pljačkaju ove prostore. Na nagovor Vizantije i Bugari su naseljeni na ove prostore. Bugari su u toku dve generacije bili potpuno asimilizovani. Ako je Vizantija i imala neku, makar i nominalnu, vlast na ovom prostoru, imala je do 809.god, kada je morala da napusti strateški važnu Serdiku (danas Sofiju) i nikada više je ne povrati pod svoju vlast.
Austrougarska monarhija je u periodu 1717. do 1739.god., vladala Beogradom. U toku njihove vlasti u Beogradskoj tvrđavi je sagrađena jedna kapija. Ta kapija je srušena posle ponovnog turskog osvajanja. Ostalo je zabeleženo da je na svodu te kapije napravljen grb, glava divljeg vepra sa ubodenom strelom.
(preuzeto sa internet stranica)
