- Poruka
- 396.974
Najekstremniji primer upotrebe psovki nalazimo u govoru kapetana Luke Đuraškovića koji je održan maja 1940. godine negde u blizini Trsta, a cilj govora je bio hrabrenje vojnika jugoslovenske vojske koji su se borili protiv Musolinijevih fašista. Taj neveliki govor od jedva 900 reči sadržao je tačno 46 psovki
Postoji verovanje da su Srbi najveći svetski psovači i da za njima dolaze Rusi i Mađari. Istina, ovo je teško proverljivo, ali svakako da ustaljena uverenja nose i neku trunku istine. Psovka naša nasušna ustalila se u svakodnevnom govoru, ali ne samo u govoru. Srećemo je i u literaturi, na filmu, serijama, na društvenim mrežama, u žutoj štampi. Eto, recimo, poznati film Žike Mitrovića Marš na Drinu završava se jednom gorkom psovkom koju kapetan Kirilo Radovanović, u tumačenju Ljube Tadića, upućuje Drini.
Za Ruse su karakteristične takozvane „mat” psovke. To je poseban sistem vulgarnih reči koji se iz istog korena maštovino kombinuju. Istina i kod njih postoje kratke obične psovačke reči. U carskoj Rusiji i u vreme socijalizma „mat” psovke su bile zakonom zabranjene a i danas se kod titlovanja filmova posebno obeležavaju. Mađarske psovke su slikovite i odnose se na religiju, kletve i životinje i u njima ima manje seksualne eksplicitnosti. Katalog mađarskih psovki, u odnosu na ruski, je vidno skromniji. Za srpske psovke se može reći da su veoma kreativne i često mnogo duže, u njima se češće spominje porodica sa naglašenom seksualnom dimenzijom, a veoma česti su primeri bogohuljenja sa spominjannjem crkve, crkvenih simbola i svetitelja. Poređenje sa životinjama u kombinaciji sa ustaljenom psovkom je nešto ređe.
Psovka je govorna tvorevina i govorni fenomen, ona svojom frazeologijom zauzima uočljivo mesto u ljudskoj komunikaciji. Ona se zato može posmatrati kao psihološki, sociološki, jezički, stilski i retorički fenomen. Isto tako psovka se može posmatrati u sinhronijskoj i dijahronijskoj ravni, kao i svaka druga jezička pojava. Kod nekih naroda, kao što su Crnogorci i Albanci, postojala su tabuisana srodstva koja se u psovkama nisu smela pominjati. Mogao se psovati otac, brat, tetka, ali nikako majka i sestra. U slučaju upućivanja takve psovke mogla je i krv da padne.
Postoji verovanje da su Srbi najveći svetski psovači i da za njima dolaze Rusi i Mađari. Istina, ovo je teško proverljivo, ali svakako da ustaljena uverenja nose i neku trunku istine. Psovka naša nasušna ustalila se u svakodnevnom govoru, ali ne samo u govoru. Srećemo je i u literaturi, na filmu, serijama, na društvenim mrežama, u žutoj štampi. Eto, recimo, poznati film Žike Mitrovića Marš na Drinu završava se jednom gorkom psovkom koju kapetan Kirilo Radovanović, u tumačenju Ljube Tadića, upućuje Drini.
Za Ruse su karakteristične takozvane „mat” psovke. To je poseban sistem vulgarnih reči koji se iz istog korena maštovino kombinuju. Istina i kod njih postoje kratke obične psovačke reči. U carskoj Rusiji i u vreme socijalizma „mat” psovke su bile zakonom zabranjene a i danas se kod titlovanja filmova posebno obeležavaju. Mađarske psovke su slikovite i odnose se na religiju, kletve i životinje i u njima ima manje seksualne eksplicitnosti. Katalog mađarskih psovki, u odnosu na ruski, je vidno skromniji. Za srpske psovke se može reći da su veoma kreativne i često mnogo duže, u njima se češće spominje porodica sa naglašenom seksualnom dimenzijom, a veoma česti su primeri bogohuljenja sa spominjannjem crkve, crkvenih simbola i svetitelja. Poređenje sa životinjama u kombinaciji sa ustaljenom psovkom je nešto ređe.
Psovka je govorna tvorevina i govorni fenomen, ona svojom frazeologijom zauzima uočljivo mesto u ljudskoj komunikaciji. Ona se zato može posmatrati kao psihološki, sociološki, jezički, stilski i retorički fenomen. Isto tako psovka se može posmatrati u sinhronijskoj i dijahronijskoj ravni, kao i svaka druga jezička pojava. Kod nekih naroda, kao što su Crnogorci i Albanci, postojala su tabuisana srodstva koja se u psovkama nisu smela pominjati. Mogao se psovati otac, brat, tetka, ali nikako majka i sestra. U slučaju upućivanja takve psovke mogla je i krv da padne.
