- Poruka
- 47.703
Smarate evo jedna simpa iz arhive...
-
- Popularno:
- Amerika napala Iran
- „Aleksandar Šapić se zainatio da...
- Vučević najavljuje osnivanje "Pokreta...
- Истраживање јун 2025 - како грађани...
- Da li ste skoro gledali neki pornić?
- Šta mislite kada će i kako NR Kina da...
- Koje je nagluplje pitanje koje ste...
- Gvakamole recept
- Blokaderi podržali Iran
- "Jede se njemu što narod gladuje": Zbog...
Karadžić osuđen na doživotnu robiju
- Začetnik teme gost 41782
- Datum pokretanja
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
Još "pojedinačnih" zločina:
2.2.10. Dana 01.08.1992. godine muslimanska vojska pod komandom Ahmeta Sejdića napala je nebranjeno srpsko selo Jelašci, na desnoj obali Drine, na granici prema Srbiji i vatrenim oružjem ubila sve Srbe - civile koji nisu uspeli da pobegnu, uključujući i decu.
Ubijeni su: 1. Šušnjar Dragan, rođen 1928. god,
2. Šušnjar Slavka, rođena 1930. god,
3. Savić Mile, rođen 1943. god,
4. Savić Petka, rođena 1945. god,
5. Savić Radomir, rođen 1949. god,
6. Jeličić Trivun, rođen 1929. god,
7. Jeličić Sava, rođena 1920. god,
8. Jeličić Mira, rođena 1960. god,
9. maloletni Jeličić Vidoje, rođen 1982. god,
10. maloletna Jeličić Dragana, rođena 1984. god.
Tela žrtava, izrešetana mecima, nađena su u njihovim kućama ili pored kuća.
Izvršioci:
1. Sejdić Ahmet, iz mesta Drokan (Višegrad), gde je i rođen 02.01.1960. godine, od oca Ibra i majke Zemke,
2. Kabaklija Ibro, iz Višegrada, rođen 25.11.1967. godine u mestu Kosovo Polje (Višegrad), od oca Ahmeta i majke Ifete,
3. Kabaklija Bakir, iz Višegrada, gde je i rođen 02.04. 1962. od oca Salka i majke Behije,
4. Kabaklija Nermin, iz Višegrada, gde je i rođen 14.01.1966. godine, od oca Ahmeta i majke Ifete,
5. Jamak Zakir, iz Kosova Polja, gde je i rođen 04.05. 1969. godine od oca Huseina,
6. Kos Salko, iz Kosova Polja, gde je i rođen 04.02. 1951. od oca Sulejmana i majke Mule,
7. Mehanović Bajro, iz Kosova Polja, rođen u Sarajevu 01.10.1949. godine od oca Hadža.
8. Džafo Alija, iz Brštenice, rođen 26.10.1970. godine od oca Avdije i majke Fadile,
9. Čakir Sakib, iz Višegrada, gde je i rođen 17.07. 1957. od oca Abida i majke Rasime,
10. Kos Adem, iz Kosova Polja, gde je i rođen 26.11.1958. godine od oca Sulejmana i majke Mule,
11. Jamak Esad iz Kosova Polja, od oca Avda i majke Hafe,
12. Čakar Rasim, iz Zakrsnice, gde je i rođen 02.12.1967. godine od oca Asima i majke Safije,
13. Džafo Alija, iz Višegrada, rođen 04.08.1951. u Gornjoj Brštenici, od oca Ibrahima i majke Šahe.
Dokaz: iskazi svedoka i zapisnik o uviđaju (133/95-1, 552/94-2, 440/94-36 i 40, 809/95-2, 456/94-1 i 279/95-6.)
http://www.slobodan-milosevic.org/documents/reports/Serbian/8-VG.htm
eremita
Zaslužan član
- Poruka
- 117.177
На територији бивше СФРЈ и СРЈ догодио се у ствари грађански рат организован и изазван споља преко страних служби. У ТАКВИМ СУКОБИМА СВЕ СТРАНЕ СУ ПОЧИНИЛЕ ЗЛОЧИНЕ - али више је него цинично и више него НАМЕРНО тј.ЗЛОНАМЕРНО ЗА СВЕ ЗЛОЧИНЕ ОПТУЖИТИ САМО СРБЕ и СРБИЈУ ....... једном речју то је б е д н о - јер је тако нешто у тој врсти оружаних сукоба НЕМОГУЋЕ.
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
Ma da, vi ste bili bebice.
Velimir Đurović:
"U pet sati ujutro, napadnuti su svi zaseoci tog šireg područja Jošanica...od djeteta, unučeta Vukadina Višnjića, koje je imalo dvije i po godine, do starog Neđa Ivanovića koji je imao 75 godina, stavljeno je pod nož i pod pušku. Što je najstravičnije, ovdje imam konkretan dokaz, odnosno po nesreći mojoj sestra mi od strica, ne samo da su je silovali, nego poslije silovanja prerezali su joj vene i prepone da polagano krv ističe...i to na oči svoje rođene majke..."
BLAJBI
Zaslužan član
- Poruka
- 103.497
C0NSIGLIERI
Buduća legenda
- Poruka
- 43.713
de.omnibus.dubitandum
Poznat
- Poruka
- 9.912
Ma da, vi ste bili bebice.
Velimir Đurović:
"U pet sati ujutro, napadnuti su svi zaseoci tog šireg područja Jošanica...od djeteta, unučeta Vukadina Višnjića, koje je imalo dvije i po godine, do starog Neđa Ivanovića koji je imao 75 godina, stavljeno je pod nož i pod pušku. Što je najstravičnije, ovdje imam konkretan dokaz, odnosno po nesreći mojoj sestra mi od strica, ne samo da su je silovali, nego poslije silovanja prerezali su joj vene i prepone da polagano krv ističe...i to na oči svoje rođene majke..."
Kad i gdje?
Kod nas je za vojskom išla Vojna policija i nije se smjelo bezrazložno ubijati..
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
Ja ne falsifikujem kao ti i ne podmećem ubijenu djecu kao žrtve srpske vojske.
13 srpskih boraca, koji su 8.marta 1993. godine zarobljeni na Boderištu, a 12. marta neposredno pred dogovorenu razmjenu nakon zvjerskog mučenja svirepo ubijeni (Željko Padežanin i Radovan Marjanović zarobljeni su 27.04.1993)
Žrtve: 1) Ilija (Mitar) Bajić, 1956; 2) Ranko (Pero) Jovičić, 1945; 3) Mirko (Cvijetin) Pekić, 1932; 4) Miroslav (Nikola) Pudić, 1959; 5) Radan (Krsto) Pudić, 1974; 6) Siniša (Jovan) Pudić, 1974; 7) Petar (Lazar) Tadić, 1942; 8) Dragan (Ratko) Tomić, 1974. 9) Nikola (Simo) Tomić, 1943; 10) Stojan (Ratko) Tomić, 1972; 11) Gojko (Jovan) Vujičić, 1958; 12) Stojan (Đoko) Pudić, 1952; 13) Perica (Ranko) Jovičić, 1972; 14) Željko Padežanin, 1973; 15) Radovan (Milan) Marjanović, 1958.
Pelka Pudić:« Ja sam u to vrijeme bila u Austriji. Kad sam došla nisam mogla svog sina da poznam kako si mi ga unakazili. Sve kažu da počinioce gone, tolike godine su prošle a da još niko nije odgovarao za ono šta su nam radili od djece»
Jovan Pudić: 8.marta 1993. izgubio sam sina od 18 godina i brata od 32 godine. Kada su posle 4 dana razmjenjeni,ja svoje dijete nisam prepoznao,toliko je bilo izmasakrirano...
Ilinka Tadić: Šta su sa njima radili...mom mužu su oči povadili, usta mu iskružili...uši sjekli, polne organe im sjekli,cigare gasili...
Bilo je slučajeva da je igran poker u pojedine delove tela, naročito zarobljenih srpskih vojnika. U jednom dokumentu pod nazivom „Crno na bijelo“ piše: „Tako je Pero Tadić izgubio oči, a Siniša Pudić uvo“.
http://www.freewebs.com/tranzicija/vijesti.htm?blogentryid=2255512
Užas
Fotografije i video-snimak sa obdukcije pokazuju sav užas koji je u presudi naveden kao "nanošenje velikih patnji i povreda tjelesnog integriteta" zarobljenih vojnika. U nastavku se navode riječi koje teško da mogu oslikati ono što je zabilježio foto aparat i pamćenje svjedoka razmjene: neshvatljivo namjerno povređivanje velikog obima, smaknuća odsijecanjem glave, udarcima tupim teškim predmetima u glavu usljed čega je dolazilo do pucanja kostiju lica i glave uz potpune deformacije do neprepoznatljivosti, ubistva i "ovjeravanja" ispaljivanjem hitaca iz neposredne blizine u glavu i grudni koš. "Nakon prethodnog mučenja usmrćeni su
Mirko Pekić, sin Cvijetina, kome su izvađena oba oka, slomljena donja i gornja vilična kost i pucano u glavu iz neposredne bilizine;
Miroslav Pudić, sin Nikole, kome je slomljena gornja lijeva vilična kost, nos povrijeđen oštricom mehaničkog uruđa, nanesena nagnječenja na desnoj strani lica, iz neposredne blizine ispaljeno više hitaca u tijelo;
Siniša Pudić, sin Jovana, kome je odsječeno lijevo uvo i pucano iz vatrenog oružja iz neposredne blizine u glavu i grudni koš;
Stojan Tomić, sina Ratka, koji je za vrijeme dok je bio živ, udaren tupim predmetom u predjelu čela usljed čega je nagnječena glava, poslije čega mu je pucano iz neposredne blizine u tijelo;
Petar Tadić, sin Lazara, kojem su izvađena oba oka, udarom tupog predmeta naneseni prelomi gornje vilice, pucano iz neposredne bilizine u grudni koš;
Nikola Tomić, sin Sime, kome je slomljena lijeva ključna kost, na potiljku nanesena veća rana najvjerovatnije oštricom sjekire, a potom ispaljeno više hitaca iz neposrene bilizine;
Dragan Tomić, sin Ratka, kome je tupim mehaničkim predmetom naneseno više povreda po tijelu, a potom u njega iz neposredne blizine pucano iz vatrenog oružja;
Ranko Jovičić, sin Pere, kome je pucano u glavu iz neposredne blizine;
Ilija Bajić, sin Mitra, kome je u glavu i tijelo pucano iz neporedne blizine;
Radan Pudić sin Krste kome je iz neposredne bilizine pucano u glavu i tijelo", opisuje se u ovom dokumentu.
Dvojici vojnika zarobljenih u istom danu i dvojici vojnika zarobljenih 27. 04. 1993. u Lipovcu: Stojanu Pudiću i Perici Jovičiću odsječene su glave, dok su Željku Padežaninu i Radovanu Marijanoviću tvrdim predmetom smrskane glave a potom im je iz neposredne blizine vatrenim oružjem pucano po cijelom tijelu.
"Za Pudić Stojana i Jovičić (Ranka) Pericu tvrdili su da ništa ne znaju i da nisu među zarobljenima ni među poginulima. Međutim, 7. maja '93. obaviješteni smo da preuzmemo njihova tijela... Kod oba su bile odsječene glave i zamijenjene u odnosu na trup. Na tijelima se vidjelo da su bila pohranjena u zemlju, pa se pretpostavlja da su ubijeni u isto vrijeme kada i ostalih jedanaest boraca. U međuvremenu smo saznali da su glave ovih boraca bile stavljene na kolac u Rahiću, što se i na leševima moglo primijetiti", svjedočio je Simeunović.
Porodice
U četiri dana pakla, do 12. marta, kada su u očekivanju ponuđene razmjene "živi za žive" bile obustavljene operacije, oni su, kako potreseno priznaju u razgovoru za Patriot , obilazili liniju fronta nastojeći da saznaju bilo šta o najmilijima. Umjesto toga mogli su čuti samo jezive krike i dovikivanja neprijateljskih vojnika sa suprotne strane: "Imate li još ovakvih, pošaljite nam ih!" I danas sa gorčinom prepričavaju Đapinu izjavu na radiju u Rahiću datu nakon razmjene prve grupe izmasakriranih: da je on studirao pravo u Beogradu i da zna "kako Srbi sami unakazuju svoje mrtve prije sahrane".
- - - - - - - - - -
Foča, imaš video svjedočenje preživjelog Đurovića na jutjubu, naći ću ti.
- Poruka
- 47.703
Ćetnici i popovi kolju ne pitaju...
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
Kostreš, naselje u opštini Derventa, Srba 385, Hrvata 15, Muslimana 2, Ostalih 1.
Prilikom upada u selo zaklano je 66 lica srpske nacionalnosti . Ubijeni su: četiri člana porodice Zorić, tri člana porodice Stanić, po dva člana porodica Mitrić, Gojković, Ivić, Pavić, Mišić i Đurić, po jedan član porodice Vasić, Lazić. Pored njih zaklano je i 20 muškaraca, 15 žena i 10 dece čiji identitet još uvek nije utvrđen.
Pre klanja zločinci su silovali ženske osobe među kojim su bile i devojčice starosti 12 i 14 godina.
IZVRŠIOCI ZLOČINA:
108. brihada hrvatske vojske.
Alija Selimagić, Mujčin Sead, Enes Havić, Bećir Hodžić i drugi.
Izjava Alije Selimagića
Prilikom upada u selo zaklano je 66 lica srpske nacionalnosti . Ubijeni su: četiri člana porodice Zorić, tri člana porodice Stanić, po dva člana porodica Mitrić, Gojković, Ivić, Pavić, Mišić i Đurić, po jedan član porodice Vasić, Lazić. Pored njih zaklano je i 20 muškaraca, 15 žena i 10 dece čiji identitet još uvek nije utvrđen.
Pre klanja zločinci su silovali ženske osobe među kojim su bile i devojčice starosti 12 i 14 godina.
IZVRŠIOCI ZLOČINA:
108. brihada hrvatske vojske.
Alija Selimagić, Mujčin Sead, Enes Havić, Bećir Hodžić i drugi.
Izjava Alije Selimagića
BLAJBI
Zaslužan član
- Poruka
- 103.497
Blizu si istine....
de.omnibus.dubitandum
Poznat
- Poruka
- 9.912
Ja ne falsifikujem kao ti i ne podmećem ubijenu djecu kao žrtve srpske vojske.
13 srpskih boraca, koji su 8.marta 1993. godine zarobljeni na Boderištu, a 12. marta neposredno pred dogovorenu razmjenu nakon zvjerskog mučenja svirepo ubijeni (Željko Padežanin i Radovan Marjanović zarobljeni su 27.04.1993)
Žrtve: 1) Ilija (Mitar) Bajić, 1956; 2) Ranko (Pero) Jovičić, 1945; 3) Mirko (Cvijetin) Pekić, 1932; 4) Miroslav (Nikola) Pudić, 1959; 5) Radan (Krsto) Pudić, 1974; 6) Siniša (Jovan) Pudić, 1974; 7) Petar (Lazar) Tadić, 1942; 8) Dragan (Ratko) Tomić, 1974. 9) Nikola (Simo) Tomić, 1943; 10) Stojan (Ratko) Tomić, 1972; 11) Gojko (Jovan) Vujičić, 1958; 12) Stojan (Đoko) Pudić, 1952; 13) Perica (Ranko) Jovičić, 1972; 14) Željko Padežanin, 1973; 15) Radovan (Milan) Marjanović, 1958.
Pelka Pudić:« Ja sam u to vrijeme bila u Austriji. Kad sam došla nisam mogla svog sina da poznam kako si mi ga unakazili. Sve kažu da počinioce gone, tolike godine su prošle a da još niko nije odgovarao za ono šta su nam radili od djece»
Jovan Pudić: 8.marta 1993. izgubio sam sina od 18 godina i brata od 32 godine. Kada su posle 4 dana razmjenjeni,ja svoje dijete nisam prepoznao,toliko je bilo izmasakrirano...
Ilinka Tadić: Šta su sa njima radili...mom mužu su oči povadili, usta mu iskružili...uši sjekli, polne organe im sjekli,cigare gasili...
Bilo je slučajeva da je igran poker u pojedine delove tela, naročito zarobljenih srpskih vojnika. U jednom dokumentu pod nazivom „Crno na bijelo“ piše: „Tako je Pero Tadić izgubio oči, a Siniša Pudić uvo“.
http://www.freewebs.com/tranzicija/vijesti.htm?blogentryid=2255512
Užas
Fotografije i video-snimak sa obdukcije pokazuju sav užas koji je u presudi naveden kao "nanošenje velikih patnji i povreda tjelesnog integriteta" zarobljenih vojnika. U nastavku se navode riječi koje teško da mogu oslikati ono što je zabilježio foto aparat i pamćenje svjedoka razmjene: neshvatljivo namjerno povređivanje velikog obima, smaknuća odsijecanjem glave, udarcima tupim teškim predmetima u glavu usljed čega je dolazilo do pucanja kostiju lica i glave uz potpune deformacije do neprepoznatljivosti, ubistva i "ovjeravanja" ispaljivanjem hitaca iz neposredne blizine u glavu i grudni koš. "Nakon prethodnog mučenja usmrćeni su
Mirko Pekić, sin Cvijetina, kome su izvađena oba oka, slomljena donja i gornja vilična kost i pucano u glavu iz neposredne bilizine;
Miroslav Pudić, sin Nikole, kome je slomljena gornja lijeva vilična kost, nos povrijeđen oštricom mehaničkog uruđa, nanesena nagnječenja na desnoj strani lica, iz neposredne blizine ispaljeno više hitaca u tijelo;
Siniša Pudić, sin Jovana, kome je odsječeno lijevo uvo i pucano iz vatrenog oružja iz neposredne blizine u glavu i grudni koš;
Stojan Tomić, sina Ratka, koji je za vrijeme dok je bio živ, udaren tupim predmetom u predjelu čela usljed čega je nagnječena glava, poslije čega mu je pucano iz neposredne blizine u tijelo;
Petar Tadić, sin Lazara, kojem su izvađena oba oka, udarom tupog predmeta naneseni prelomi gornje vilice, pucano iz neposredne bilizine u grudni koš;
Nikola Tomić, sin Sime, kome je slomljena lijeva ključna kost, na potiljku nanesena veća rana najvjerovatnije oštricom sjekire, a potom ispaljeno više hitaca iz neposrene bilizine;
Dragan Tomić, sin Ratka, kome je tupim mehaničkim predmetom naneseno više povreda po tijelu, a potom u njega iz neposredne blizine pucano iz vatrenog oružja;
Ranko Jovičić, sin Pere, kome je pucano u glavu iz neposredne blizine;
Ilija Bajić, sin Mitra, kome je u glavu i tijelo pucano iz neporedne blizine;
Radan Pudić sin Krste kome je iz neposredne bilizine pucano u glavu i tijelo", opisuje se u ovom dokumentu.
Dvojici vojnika zarobljenih u istom danu i dvojici vojnika zarobljenih 27. 04. 1993. u Lipovcu: Stojanu Pudiću i Perici Jovičiću odsječene su glave, dok su Željku Padežaninu i Radovanu Marijanoviću tvrdim predmetom smrskane glave a potom im je iz neposredne blizine vatrenim oružjem pucano po cijelom tijelu.
"Za Pudić Stojana i Jovičić (Ranka) Pericu tvrdili su da ništa ne znaju i da nisu među zarobljenima ni među poginulima. Međutim, 7. maja '93. obaviješteni smo da preuzmemo njihova tijela... Kod oba su bile odsječene glave i zamijenjene u odnosu na trup. Na tijelima se vidjelo da su bila pohranjena u zemlju, pa se pretpostavlja da su ubijeni u isto vrijeme kada i ostalih jedanaest boraca. U međuvremenu smo saznali da su glave ovih boraca bile stavljene na kolac u Rahiću, što se i na leševima moglo primijetiti", svjedočio je Simeunović.
Porodice
U četiri dana pakla, do 12. marta, kada su u očekivanju ponuđene razmjene "živi za žive" bile obustavljene operacije, oni su, kako potreseno priznaju u razgovoru za Patriot , obilazili liniju fronta nastojeći da saznaju bilo šta o najmilijima. Umjesto toga mogli su čuti samo jezive krike i dovikivanja neprijateljskih vojnika sa suprotne strane: "Imate li još ovakvih, pošaljite nam ih!" I danas sa gorčinom prepričavaju Đapinu izjavu na radiju u Rahiću datu nakon razmjene prve grupe izmasakriranih: da je on studirao pravo u Beogradu i da zna "kako Srbi sami unakazuju svoje mrtve prije sahrane".
- - - - - - - - - -
Foča, imaš video svjedočenje preživjelog Đurovića na jutjubu, naći ću ti.
Ja čekam nešto da mi daš za moj kraj...Ali, ponavljam, bar u Bosni debila ne manjka, ali kod nas nije bio državni cilj istrijebljenje drugih kao što je Rašo pokušao, pa fasovao...
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
Piše se "naprotiv".
Bilo i proslo.Za prosutim mlijekom ne vrijedi kukati.Danas imamo srpsku drzavu,po prvi put smo je uspjeli uspostaviti od 1875 kada je pocelo nacionalno budjenje Srba.Ovo oko Karaadzica neka bude zabava za krezubu masu u Federaciji,Srbiji aBd stize Folkswagen 
,vise radnih mjesta.Republika Srpska i Srbija ce i dalje nasatviti saradnju na ekonomskom i kulturnom nivou. Uostalom za Rasom ne zale ni njegovi u Crnoj Gori.Po jedan clanak na in4s i cdm,sturo sasvim objavljeno.Raso je sebi i svojoj familiji obezbjedio milione.Ni sam ne zna kolko nula na racunu ima.Njegova dobra dijela sigurno ce biti upamcena 
,vise radnih mjesta.Republika Srpska i Srbija ce i dalje nasatviti saradnju na ekonomskom i kulturnom nivou. Uostalom za Rasom ne zale ni njegovi u Crnoj Gori.Po jedan clanak na in4s i cdm,sturo sasvim objavljeno.Raso je sebi i svojoj familiji obezbjedio milione.Ni sam ne zna kolko nula na racunu ima.Njegova dobra dijela sigurno ce biti upamcena
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
126 logora za Srbe samo u Sarajevu a kažeš da nije?
3.2. NAČINI MUČENjA, MALTRETIRANjA I PONIŽAVANjA LOGORAŠA SRPSKE NACIONALNOSTI U LOGORIMA NA PODRUČJU BOSANSKE POSAVINE (BRČKO, ORAŠJE, ODžAK I BOSANSKI BROD)
3. 2. 1. Metodi mučenja - telesno povređivanje logoraša
Probijanje jezika nožem vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 158/95-1, 5 i 6; 637/95-6; 267/94-9);
Stavljanje ruku u mengele i stezanje, vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-5 i 396/95-8);
Stavljanje gole žene na užarenu ringlu električne peći , vršeno je u logoru u Bosanskom Brodu (dokaz: 584/94-32, 584/94-14, 2667/94-2 i 55/95-2);
Probijanje šaka i noge nožem ili šrafcigerom , vršeno je u logorima u Od žaku (dokaz: 365/94-1) i u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 158/95-4 i 6; 55/95-7; 637/95-6);
Udaranje tvrdim predmetima po testisima, vršeno je nad logorašima u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-5);
Priključivanje ušiju, polnih organa i prstiju na indukovanu struju , vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-5, 158/95-1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7);
Bušenje tela užarenom šipkom - stavljanje užarne šipke u usta , vršeno je u logoru Donja Mahala - Orašje (dokaz: 158/95-1-7);
Odgrizanje ušiju logoraša zubima, vršeno je u logoru u Bosanskom Brodu (dokaz: 191/94-38, 280/95-11, 280/95-2, 593/94-31, 55/95-11 i 365/94-Š-2);
Provlačenje žica kroz uši, potom vešanje komada daske za žicu ili bušenje ušiju , vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 95/95-7, 267/94-10, 267/94-8, 424/95-26 i 396/95-10);
Lomljenje ekstremiteta logoraša, vršeno je u logorima u Odžaku (dokaz: 424/95-26) i u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-5 i 267/94-9);
Zabadanje noža u koleno logoraša , vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-8);
Vađenje očiju ili pokušaj vađenja očiju logorašu , vršeno je u logoru u Rahiću (dokaz: 617/95-2, 679/95-17);
Zakačivanje logoraša u sušnici za meso , vršeno je u logoru u Odžaku (dokaz: 191/94-35);
Vešanje logoraša za noge, a potom puštanje sa udarom glave o pod, vršeno je u logoru u Bosanskom Brodu (dokaz: 191/94-38, 55/95-26, 267/94-2 i 593/94-10);
Batinjanje daskom, stolicama, elektri čnim kablovima, palicama, nogarima od stola , vršeno je u svim logorima na području Bosanske Posavine;
Urezivanje nožem ustaškog simbola slova "U" po glavi i raznim delovima tela logoraša , vršeno je u Odžaku (dokaz: 424/95-42);
Probijanje ušiju sa mašinom za spajanje papira ili zasecanje ušne školjke nožem , vršeno je u logorima u Rahiću (dokaz: 679/95-17) i u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-5 i 8 i 396/95-8);
Prisiljavanje logoraša da se zatrče i udare glavom u zid ili u druge čvrste predmete , vršeno je u logorima u Rahiću (dokaz: 617/95-7), u logoru u Odžaku (dokaz: 55/95-1, 4, 5, 9 - 18, 22, 28, 29 i 43, 280/95-4, 10, 28 i 191/94-5, 30, 38) i u logoru u Donjoj Mahaili - Orašje (dokaz: 267/94-5);
Prisiljavanje logoraša da naglavačke skaču sa stola na pod , vršeno je u logoru u Odžaku (dokaz: 55/95-11 i 191/94-5);
Prisiljavanje logoraša da se međusobno tuku sve do onesvešćivanja uključujući i tuču između rođene braće , vršeno je u logorima u Od žaku (dokaz: 55/95-7, 11, 12, 16 - 18, 22, 424/95-21, 191/94-5, 55/95-13 i 18); u logoru u Bosanskom Brodu (dokaz: 424/95-17, 24, 39, 42 i 280/95-76); u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 584/94-2); kao i u logoru u mestu Ulice (dokaz: 638/95-2);
Prisiljavanje logoraša da iz trka udaraju glavom o zid sve dok ne padnu u nesvest a da pri tome ne smeju da razbiju naočare koje im se prethodno stave na glavu , vršeno je u logoru u Odžaku (dokaz: 280/95-9);
Udaranje logoraša tako što stražari uhvate glave dva logoraša pa udaraju jednu glavu u drugu , vršeno je u Odžaku (dokaz: 280/95-1);
Lomljenje vilice logorašima, vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-7, 158/95-1);
Odsecanje prstiju na nogama i rukama logaraša , vršeno je u logorima u Bosanskom Brodu (dokaz: 584/94-12) i u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-5, 267/94-14);
Odsecanje prstuju sa ruke - prst po prst, vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-5);
Vađenje zuba logorašima običnim klještima i izbijanje zuba , vršeno je u logorima u Bosanskom Brodu (dokaz: 584/94-12); u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-5); u Rahiću (dokaz: 617/95-36, 679/95-19); u logoru u mestu Ulice (dokaz: 679/95-21);
Stavljanje cevi pištolja u usta logoraša sa zahtevom da zubima stisne cev, a potom naglo povlačenje pištolja tako da je čupan zub zakačen nišanom , vršeno je u logoru u Odžaku (dokaz: 55/95143 i 191/94-11);
Skakanje po logorašima dok su oboreni na tle, vršeno je u logoru u Odžaku (dokaz: 55/95-1, 2 i 28);
Prskanje spreja u oči logoraša, vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 55/95-7);
Zabadanje igli, sitnih eksera, šila, špenadli i dr. pod nokte logoraša ili između prstiju ruku i nogu, vršeno je u logorima u Bosanskom Brodu (dokaz: 584/94-12) i RahiĆu (dokaz: 679/95-18);
Stavljanje letve - kolca logorašu u analni otvor, vršeno je u logoru u Bosanskom Brodu (dokaz: 584/94-12);
Pucanje iz lovačke puške u logoraša sa patronom u kome se nalazila so, vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 158/95-2, 5 i 6);
Guranje creva u grlo logoraša i puštanje vode kroz crevo pod pritiskom, vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 496/95-3);
Čupanje noktiju logorašima , vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 55/95-7 i 267/94-12);
Zakivanje ruke logoraša ekserom za sto sa zahtevom da pri tom peva ustaške pesme, vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-11 i 396/95-9);
Udaranje logoraša dok mu je prethodno stavljena bomba u usta, vršeno je u logoru u Odžaku (dokaz: 476/94-7);
Udaranje logoraša vezanog rukama za stub na odbojkaškom terenu u fiskulturnoj sali kundakom od puške po leđima i drugim delovima tela , vršeno je u Odžaku (dokaz: 280/95-4, 5, 10, 13, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77 i 84, 55/95-1, 2, 4, 7, 10 i 11, 365/94-2 i 5 i 593/94-1);
Odsecanje ušiju logorašu - čupanje klještima , vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-4 i 5);
Vezivanje kaiša oko vrata logorašu i gušenje logoraša zatezanjem kaiša, uz istovremeno prisiljavanje logoraša da imitira lavež psa , u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 2667/94-4);
Zabijanje noža logorašu kroz vrat , vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 267/94-5 i 14);
Ispaljivanje dum - dum metka u ruku logoraša iz neposredne blizine, vršeno je u logoru u Donjoj Mahali - Orašje (dokaz: 2667/94-13, 396/95-2);
Urezivanje krsta sa četiri slova "S" nožem po telu logoraša , vršeno je u logoru u Bosanskom Brodu (dokaz: 584/94-28);
Udaranje ranjenog logoraša dok ga po naredbi drže dva njegova rođena brata , vršeno je u Bosanskom Brodu (dokaz: 191/94-13);
Gašenje cigareta po telu i licu logoraša, u uhu i stavljanje zapaljene cigarete u usta logoraša, vršeno je u logorima u Od žaku (dokaz: 55/95-3, 424/95-43, 365/94-1) i u Rahiću (dokaz: 679/95-17 i 18);
Udaranje logoraša nogama, kundacima i slično, a kojima je prethodno naređeno da stanu uza zid i podignu ruke u vis , vršeno je u logoru u Od žaku (dokaz: 424/95-9-12, 16, 19, 21, 36 i 37 i 365/94-1);
Stezanje vrata logoraša šakama, vršeno je u logoru u Rahiću (dokaz: 617/95-36);
"Stereo" udaranje (istovremeno udaranje obema šakama po ušima logoraša) , vršeno je u logoru u RahiĆu (dokaz: 617/95-36);
Odsecanje dela stopala ili tela logoraša, vršeno je u logoru u Rahiću (dokaz: 679/95-17, 18);
Bušenje grudnog koša svrdlom za drvo, vršeno je u logoru u Rahiću (dokaz: 679/95-17).
BLAJBI
Zaslužan član
- Poruka
- 103.497
de.omnibus.dubitandum
Poznat
- Poruka
- 9.912
Čekam da mi napišeš nešto za teritoriju koju poznajem, još samo čekam da napišeš logor u sarajevu pionirska dolina i gladni lavovi...
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
Izjava Muratovic Rifata
[Izbeglica—Musliman sa podrucja Srebrenice dao je izjavu vlastima Republike Srpske o zlocinima Muslimanskih snaga na tom podrucju za vreme ratnog sukoba.]
Izjava se odnosi na zlocine koji su pocile muslimanske formacije na celu sa Oric Naserom nad srpskim civilima na podrucju regije Birac. U izjavi se kaze da je iz svoga sela krenuo u Sokolicu odakle je kasnije otisao u selo Podzeplje, a posle mesec dana odlaze u selo Bucinovici SO Srebrenica. Posle duzeg boravka ispitanik odlucuje da sa svojom porodicom ide za Tuzlu, a zatim u Ljubljanu. Prilikom boravka na ovim teritorijama susreo se sa vojskom BiH od kojih je cuo za razna zlodela koja su vrsena nad civilnim srpskim stanovnistvom i pripadnicima VRS. Ispitanik nabraja neka od zlodela muslimanske vojske: 1. Zaseda na Zutici koja se dogodila 21.5.1992 godine, kada je ubijeno 9 civila koji su se vozili kamionom od Podravanja prema Milicima, vozilo je bilo vlasnistvo Petkovic Mladjana iz Milica. U zlocinu su ucestvovali Muratovic Esad, Ahmetovic Jusuf, Osmanovic Muhidin, Vejzovic Sulejman. Pomenuti su pripadali grupi koju su vodili Mekanic Becir i Turkovic Fadil. 2. Dana 31.5.1992 god. organizovana je zaseda na radnike koji su se vracali iz rudnika Gunjaci. Ispitanik kaze da je cuo da je tom prilikom poginuo Simic Miloje, a kasnije je cuo vest o pogibiji Radeta Vitorovica. Zasedu je organizovao Bektic Mujo.
3. Napad na srpsko selo Rupovo Brdo koje je komplet spaljeno i opljackano, a tom prilikom je poginulo vise civila srpske nacionalnosti koje je ispitanik licno poznavao. Napad su izveli: Ademovic Ibrahim, Tursunovic Zulfo, Mekanic Becir, Turkovic Fadil. Posle napada Memisevic Azem se hvalio ispitaniku kako je ubio Milinkovic Gruju i da je na njemu mrtvom igrao, medjutim radi se o Milinkovic Relji. Ispitanik je cuo da su pomenute jedinice spalile telo Milinkovic Vlade, a druga verzija price je da ga krije neki Musliman. Za Zugic Trivka i Komljena kaze da ih je presrela grupa Muslimana kada su bezali iz sela, koju je predvodio Jusupovic Dzemo za koga se tvrdi da ih je pobio, a tela spalio. 4. U junu mesecu 1992 god. cetvoroclana grupa u sastavu Jasarevic zv. Grbo, Osmanovic Ibro, Memisevic Zulfo i Jusupovic Dzemo, pocinili su ubistvo nad Kipic Nenadom koji je cuvao ovce nadomak sela. Ubistvo je izvrseno iz lovacke puske. 5. Ispitanik kaze da je cuo da je krajem avgusta 1992g. Turkovic Fadilsa grupom ljudi organizovao zasedu na putu Rupovo Brdo-Kupusna, tom prilikom su zarobili zglobni traktor, a vozaca ubili. Ispitanik takodje prica o drugim zasedama koje je Fadil organizovao kao sto je zaseda kod Krivog Mosta, kao i na Palezu. U tim zasedama su greskom ubili Zuhric Bajru i Mujicic Mehmeda. 6. Ispitanik govori i o zasedama koje su izvele jedinice pod komandom Ahmetovic Avdulaha, Meholjic Hakije, Gabeljic Amira, Begic Bega, u kojima je stradalo vise ljudi, a izmedju ostalih Marinkovic Uros, Lalovic Boro. U razgovoru sa Gabeljic Amirom ispitanik saznaje da su patrole pri obilasku terena kod sela Zedanjsko pronasle dva ili tri lesa koji su bili u fazi raspadanja.7. Krajem meseca septembra 1992 g. izvedena je sira akcija pod komandom Oric Nasera, i tom prilikom je izvrsen masakr nad radnicima rudnika Boksita, koji su vrsili obezbedjenje rudnika na Bracanu i srpskog sela Podravanje gde je pobijeno, masakrirano, nestalo vise mestana, a selo komplet opljackano i spaljeno. Sutradan od Bektic Muja ispitanik saznaje da su u zgradi rudnika nedjena dva lica i likvidirana, jedan od njih je Gordic Slavko. Iz prica ucesnika akcije ispitanik saznaje da je u akciji na Bracan ucestvovao i tzv Mis, u toj akciji je stradalo vise osoba koje su posle likvidacijegazili tenkom. Za Misa saznaje da je poznati koljac i da posle napada njegove grupe niko ne ostaje ziv. U akciji na Bracan je ucestvovao i Tursunovic Zulfo sa svojom jedinicom. Po zavrsetku akcije na Bracan muslimanske jedinice krecu na selo Podravanje. Tom prilikom je zarobljeno vise civila srpske nacionalnosti, a ispitaniku je poznat Sarac Veselin, a ubijeni su tom prilikom Tomic Gojko, Nikolic Janja, sumar koji je drzao taj reon koji je sahranjen pored puta prema Kutuzeru. Ispitanik to saznaje iz price dvojice momaka po prezimenu Gabeljic, koji su se hvalili po selu da su u Domu Omladine u Podravanju ubili cetvoricu ljudi i da su zapalili dom i ljude u njemu. 8. Ispitanik dalje govori o napadima na sela Vasiljevici i Erici i tom prilikom je ubijeno vise mestana tih sela, a u ovim akcijama su ucestvovali Bektic Mujo, Mehmedovic Avdulah i jedno lice koje je radilo na autobuskoj stanici u Milicima. Ispitanik navodi da mu je poznato da su diverzantske akcije na ovim prostorima izvodili sinovi Nazifa iz Sastavaka, jedan je licni pratilac Zulfe, a drugi je radio u kafani kod Bijelic Jele u Derventi. Ispitanik navodi da mu je poznata akcija postavljanja mina na putu po Stedricu i to je radio Ramic Hajrudin i jos jedan covek iz Zepe. Ispitanik navodi zasedu u Johovaci koju je izveo Becirovic Enver, koji se licno pohvalio da je ubio Vitic Bozu i da je jedno lice ranio, a zajedno sa njim su ucestvovali Vejzovic Avdulah i Alija zv. Limbur. Alija je ucesnik svih akcija i uvek se vracao sa plenom, uglavnom stokom. Ispitanik kaze da se u januaru 1993 g. sreosa Becirevic Hasanom koji je pricao da je ucestvovao na Kninskom ratistu, kao i kod Zvornika, a sada je u Srebrenici. Ispitanik navodi da su u poznatom masakru civila u selu Kravica, pod komandom Oric Nasera, ucestvovali sa svojim jedinicama: Tursunovic Zulfo, lice zv. Mis, lice zv. Porucnik, Meholjic Hakija, Mustafic Kemo, Murat iz Konjevic Polja. U razgovoru sa Ahmetovic Jusufom ispitanik saznaje da je u potoku kod Kravice ubijeno oko 20 Srba, a pored puta je vidjeno vise masakriranih lica. Jedan od Muslimana koji je masakrirao leseve i izivljavao se nad njima je Redzo iz Vrsinja inace zet Muniba Memisevica. Ljudi koji su vrsili pljacku po Kravici su pricali da su nailazili na srpske leseve bez pojedinih delova tela, dok je na nekima odsecena glava, a umesto ljudske stavljena svinjska glava. U prici sa Becirovic Dalijom ispitanik saznaje da srebrenicke vlasti nisu dozvoljavale pomoc zarobljenim Srbima, i sam Dalija je hteo da pomogne Popovic Koju, ali je bio pretucen od srebrenicke policije, na cijem celu je bio Mirzet iz Potocara, koji je poznat po slilovanju devojaka i pljackanju, pri cemu nije postedeo ni muslimanski narod.
http://www.srebrenica-project.com/sr/DOWNLOAD/victim_statements/Izjava_Muratovic_Rifata.pdf
orator
Ističe se
- Poruka
- 2.476
de.omnibus.dubitandum
Poznat
- Poruka
- 9.912
Nije to moj kraj... nego, zašto ta svjedočenja nisu bila na suđenju Naseru?
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
Misliš okolina Tuzle i sama Tuzla?
Pa šta, ova ostala mjesta nisu bila pod kontrolom muslimanske vojske?
Izjava Sulejmanovic Mirsada
[Znacaj ove izjave, date istraznim organima Reoublike Srpske, je u tome sto je svedok bio komandir u Muslimanskim oruzanim snagama i ocevidac i ucesnik u mnogim dogadjajima o kojima daje iskaz.]
Svedok je bio komandir voda u Skugricima. Kada je formiran Cerski odred svedok je postavljen za komandira trece cete Skugrici. Sto se tice napada na kolonu kamiona u Konjevic Polju 27.05.1992. svedoku je poznato da je jedan od organizatora bio Semsudin Salihovic iz Kaldrmice u saradnji sa Sabic Velidom. Iz Kaldrmice su jos ucestvovali Osmanovic Musan, Osmanovic Dzemil, Nukic Alija, Mustafic Salim ili Tahir i Jasarevic Husein. Iz K.Polja su ucestvovali Dedic Fadil i (?) brat zvani Kobra, a iz Pobudja su ucestvovali, od onih koji su svedoku poznati, Mujcinovic Sulejman, Muharemovic Hasan i Omerovic Hamed. Svedoku je poznato da je grupa sa Pobudja tog dana zarobila kombi plave boje, dok su jedno lice ubili i sahranili ga u sljunku pored Jadra.Takodje mu je poznato da je tog dana ubijeno 6 Srba iz kolone i da je grupa iz K.Polja zapalila jedan kamion. Svedok kaze da je napad na srpsko selo Metaljka izveden 02.06.1992. a u napadu suucestvovali ljudi iz Donje Cerske i Gornje Mahale, a u ovom napadu je ucestvovala i svedokova jedinica i to deo koji je predvodio svedokov zamenik Dedic Ejub. Pored Dedica akcijom je rukovodio i Aljukic Besir sa svojom jedinicom iz Donje Cerske, a sve po nalogu komandanta Ferida Hodzica. U napadu na srpsko selo Metaljka ucestvovali su sledeci: Dedic Nedzad, Dedic Nijaz, Dedic Kemal, Huseinovic Husein, Dervisevic Hamdija, Dervisevic Samir i Selimovic Zaim i Edo.U napadu na selo je ucestvovalo od 30-50 ljudi.U paljenju sela i rusenju nadgrobnih spomenika narocito se isticao Ramo zvani Mrga iz Hakalasa i jos 3-4 coveka iz iz istog sela. Svi su bili pod direktnom komandom Aljukic Besira. Napad na srpsko selo Vandzici izveden je 08.02.1993. a izvela ga je jedinica iz Rovasa kojom je komandovao Hukic Sabanija i interventan vod iz Cerske kojim je komandovao Mehmedovic Ramiz. Po povratku iz akcije Hukic Sabanija se hvalio da je ubio oko 15 Srba, a da su Vandzici spaljeni. Napad na srpsko selo Rogosija izveden je krajem septembra 1992. Svedok je licno ucestvovao u njemu. Izvidjanje je vrsila ceta pod komandom Aljukic Besira, a pripremu oko napada je radio Becir Mekanic.Svedok posle ovoga opisuje ko je sa kojom grupom napao iz kog pravca. Po zavrsetku akcije svedok je video mnogo mrtvih srpskih vojnika bez delova tela, odnosno masakriranih, a pored cisterne video je jednog spaljenog, odnosno pecenog srpskog borca.Tom prilikom je cuo da je Amir Siljakovic iz Gobelja zaklao jednog ranjenog srpskog borca. Svedok potom navodi imena ljudi koji su se posebno isticali u ovim napadima, a za sebe kaze da je ucestvovao u akcijama na Potajnik u septembru 1992, Siljakovice kod Kravice 14.12.1992. akciji na Ilijino Brdo 08.02.1993. i jos jednom na Ilijino Brdo 09.03.1993. Napad na srpsko selo Kravica je izvedeno 07.01.1993. pod komandom Nasera Orica. U tom napadu je ucestvovalo oko 1000 naoruzanih ljudi, a jedinice su bile iz Kamenice, Cerske, Konjevic Polja, Pobudja, Glogove i Srebrenice. Dalje se navodi ko je vodio koju jedinicu. Po povratku iz akcije se pricalo da su pobili oko 50 srpskih vojnika medju kojima je bilo zena i staraca tj. civila.Takodje se prica da su Naserovi vojnici negde u Kajicima uhvatili 5-6 zivih Srba koje su poklali. Svedok zna da je tog dana selo Kravice potpuno spaljeno i opljackano, a najvise plena je odneto za Glogovu. Svedok dalje navodi da su negde u julu mesecu 1992. pravljene zasede na putuZavrs-Vandzici u rejonu Brezove Glavice gde je ubijen jedan Srbin, a u zasedi je ucestvovao: Avdic Murat, Salihovic Semsudin, Jasarevic Husein, Osmanovic Musan, Osmanovic Dzemil, Nukic Alija, Hadzic Safet, Mustafic Sabo, Ahmetovic Hajrudin i Ahmet, Avdic Karir, Zaim i Mirsad. Svedok zna da se radi o coveku koji je vozio «Ladu» karavan kada su ga gore pomenuti ubili. Napade na srpska sela Sadice, Lazarevice i Korita izvele su jedinice iz Cerske pod komandom Becira Mekanica koji je i sam ucestvovao u tom napadu. Sela su spaljena i opljackana, a u njima je ubijeno vise mestana, civila. Svedok je licno video Lazarevic Milana iz Sadica kojeg su Muslimani mrtvog doneli na Grobic, a kome je prst sa burmom otsekao Music Fikret iz Kaldrmice. Grupama su komandovali Velic Meho i Maljisevic Esad sa Gradine. Svedok je bio u grupi sa Becirom Mekanicem i napadali su na koti Potajnik..Svedoku je poznato da je Turnadzic Semsudin iz Rovasa pustio dvoje srpske dece dok im je prethodno ubio oca i majku , a zatim svedok navodi imena ljudi koji su se posebno isticali u napadu. Sto se tice zarobljenih Srba koji su dovedeni u Cersku u zatvor, svedok je video Sekulic Branka, Ilic Dragana, Jakova, Andju i jos jednog za kojeg misli da se zove Miso. Na pocetku su ih tukli, a najvise Music Fikret, Salihovic Semsudin, Dedic Esad, Mustafic Fikret. Svi zarobljeni su u januaru mesecu odvedeni za Srebrenicu, navodno, da idu na razmenu. Takodje je svedoku poznato da je Andju silovao komandir zatvora u Cerskoj, Vejiz Belic iz Vlasenice, koji je kasnije otisao u Tuzlu.
http://www.srebrenica-project.com/sr/DOWNLOAD/victim_statements/Izjava_Sulejmanovic_Mirsada.pdf
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
Bila su i sud je UTVRDIO DA SU SE DESILI ZLOČINI ZA KOJE SE TERETI ali nisu mogli da dokažu njegovu komandnu odgovornost.
To piše u presudi, treba li da ti je nađem?
Još nešto, ja ovim ne amnestiram srpske zločine, osuđujem ih kao i druge. Ovo su dokazi da je zločina bilo na svim stranama, ubiti za dan 312 ljudi nije pojedinačan zločin.
- - - - - - - - - -
Ekshumacija posmrtnih ostataka jednog tijela sa lokaliteta - Planina Igman, selo Kovači, naselje Hrasnica, opština Ilidža, nedaleko od lokalnog muslimanskog groblja, iznad igrališta za nogomet i košarku, Kanton Sarajevo.
Datum ekshumacije/asanacije: 23.09.1999. godine
Broj pronađenih tijela: 1
- Lakić-Marijanović Brankica, rođ. 1972. god.; id. 1999. god.
http://www.nestalirs.com/ekshumacije/ilidza/kovaci/index.html
Droid
Legenda
- Poruka
- 51.617
- - - - - - - - - -
Ono tamo u Srebrenici.....
Pa Bosna je prepuna Srebrenica. Nego je iskoristena da satanizuje Srbe. Da se opravda NATO bombardovanje.
dragon x
Legenda
- Poruka
- 52.836
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Goražde, maj 1992 - sredina 1994. godine.
KRATAK OPIS: Muslimanska policija i vojska je od početka ratnih sukoba u aprilu 1992. godine u Goraždu ubijala Srbe - civile u njihovim kućama, na ulici, u zatvoru ili u logorima. U stvorenoj klimi uništavanja Srba, ubistva su mogli da čine i civili, čak i deca, a da ih u tome niko ne sprečava.
Tako su u Goraždu ubijeni:
1. Apostolov Todor, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
2. Vajagić Milan, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
3. Vajagić Steva, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
4-12. Vukašinović, 12 članova porodice, iz sela Bukvica, među kojima je bilo i žena i dece,
13. Vlaški Ilija, iz Baćaka, zatečen kod svoje kuće, zaklan,telo bačeno u obližnji potok,
14-17. Vukadin - Sava, Nikola, Buda i Milka (supruga, živa zapaljena u kući Nešković Vukosave), iz sela Osječani, zaseok Smreke. Sredinom 1992.godine, ubijeni u svojim selima,
18. Vukadin Milja,odvedena iz sela Osječani,
19. Vukmanović Rastko, iz Goražda, ubijen kada je Jusić Jasko aprila 1994. godine razjaren što je stan u koji je došao da se useli, zatekao zapaljen, a rečeno mu je da je to uradila vlasnica stana (mada su to uradili muslimani), otišao do kuće Nedimovića u Ul. Moše Pijade br. 62 i pucao po Srbima koji su polegali po zemlji ili bežali,
20. Vuković Koviljka, stara 65 godina, iz ulice 1. maja, nađena u toku 1993. godine mrtva u Drini,
21. Vuković Kojo, iz Goražda, koji je u septembru 1992. godine doveden u zatvor u Goraždu i kome se posle 15 dana gubi trag, a stražari su kazali drugim zatvorenicima da je streljan,
22. Vuković Krsta, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
23. Vuković Stojan iz Bigovića,
24-25. Gavrilović Lazar, star 92 godine i njegov sin Jovan, iz Crvljice, ubijeni u svom selu,
26-31. Lazar Gladanac, starac i još petoro Srba iz sela Borak Brdo i Grabovica.Ubijeni su u svojim selima. Starac Gladanac Lazar isečen je nožem na komade pred svojom kućom u Borak Brdu,
32. Danilović Zora, stara 50 godina, bačena sa terase petog sprata zgrade u Ul. Mira Šekarića u prvoj polovini 1994. godine,
33-37. Delić Dragan, Novica, Niko, Jovo i Radivoje bili su zatočeni u logoru u Mravinjcu, ubijeni sredinom 1992. godine,
38. Drekalo Miloš iz Brda, ubijen iz vatrenog oružja na pragu svoje kuće,
39. Đoković Branislav, star 40 godina, ubijen u garaži pored Drine u prvoj polovini 1994. godine od strane muslimanskih vojnika, pripadnika jedinice Ahmeta Sejdića. Leš nađen u Drini,
40. Đokić Milosav, iz sela Ilovača, naselje Nekopi, ubijen aprila 1992. godine,
41. Đoković Ivo, star 65 godina, iz Ul. Maršala Tita, ubijen u prvoj polovini 1994. godine od strane muslimanskih vojnika, pripadnika jedinice Ahmeta Sejdića, nađen mrtav u Drini,
42-43. Žmukić, Nikola i Uglješa, iz Crkvine, bili zatočeni u logoru u Mravinjcu
44. Zdjelar Milan iz Ul. MaršalaTita br. 36 i njegova supruga
45. Zdjelar Boja iz Ul. Maršala Tita br. 36, maja meseca 1992. iz Drine izvučen njen leš na kome je bilo devet prostrelnih rana i ubod nožem na vratu. Kada je Boja Zdjelar sahranjivana, prisutni muslimanski policajac je rekao da je i Bojin muž Milan "otplovio" niz Drinu,
46. Ignjatović Desanka, teško ranjena noću između 17. i 18. aprila 1994. godine, kada su u kuću porodice Čarapić, u kojoj je bilo više Srba, nasilno ušla dva naoružana muslimanska vojnika i pucala u nju. Desanka je od zadobijenih povreda kasnije umrla,
47. Ivanović Srećko, star 65 godina, ubijen je u svom stanu u Ul. 1. maja u Goraždu 01.12.1992. godine, a leš pronađen u toku 1993. godine,
48-49. Ivetić Trifun i njegova žena Bogdanka, iz Ul. 1. maja, ubijeni u prvoj polovini 1994. godine, nađeni mrtvi u stanu,
50-51. Jagodić i njegova supruga iz Mravinjaca,
52. Jakšić Milja, iz Ul. Sandžačkih brigada, supruga Jakšić Stojana, nađena u toku 1993. godine mrtva u Drini,
53. Jakšić Rade, iz zgrade u Ul. Sndžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
54. Jakšić Stjepan, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
55. Janković Stojan, iz Goražda, ubijen sredinom 1992. godine u Goraždu od strane nepoznatog muslimanskog snajperiste dok je prelazio preko jedne čistine da bi se snabdeo vodom,
56-57. Jevđević Mišo, star oko 70 godina, njegova supruga i sin Milenko, star 35 godina, svi iz Ul. Ksenije Tanasković,
58-59. Jevtović Toma i njegova supruga Bogdanka, ubijeni u prvoj polovini 1994. godine ispred zgrade u Ul. 1. maja u kojoj su stanovali,
60-61. Jovović Nedeljko i Jovović Ljuboje, ubijeni nekim čvrstim predmetima udarcima po glavi ispred svojih kuća,
62. Komlen Koviljka, zadavljena i bačena u Drinu,
63. Komlenović Dragan, star oko 40 godina,
64. Komlenović Slavo, star oko 45 godina,
65. Kovač Zdravko, muslimanski vojnici Hodžić Zijo, Subašić Safet, Hodžić Šefko, Dedović Mirko i "Mile" su 26. maja 1992. godine izvršili pretres Zdravkovog stana u Ul. Sandžačkih brigada br. 18, a Zdravka odveli u nepoznatom pravcu. Kasnije se pričalo da je zadavljen žicom i bačen u Drinu,
66. Kušić Rajko, polovinom 1992. godine, odveden iz svog stana u Vitkovićima, streljan, telo bačeno u Drinu,
67-68. Labus Mirko i Labus Jovanka, odvedeni iz stana, i streljani i bačeni u Drinu 5. maja 1992. godine,
69. Laković Branko, sredinom aprila 1994.godine je izveden iz stana, poteran preko mosta na Drini, a zatim je pucano u njega,
70. Lazović Milan, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden iz kuće dana 13. jula 1992. godine od strane muslimanske milicije, o kome njegova supruga kasnije nikad ništa nije saznala, pa pretpostavlja da je ubijen, kao i mnogi drugi u naselju Mahala kod džamije,
http://www.slobodan-milosevic.org/documents/reports/Serbian/5-IZV.htm
MESTO I VREME: Goražde, maj 1992 - sredina 1994. godine.
KRATAK OPIS: Muslimanska policija i vojska je od početka ratnih sukoba u aprilu 1992. godine u Goraždu ubijala Srbe - civile u njihovim kućama, na ulici, u zatvoru ili u logorima. U stvorenoj klimi uništavanja Srba, ubistva su mogli da čine i civili, čak i deca, a da ih u tome niko ne sprečava.
Tako su u Goraždu ubijeni:
1. Apostolov Todor, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
2. Vajagić Milan, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
3. Vajagić Steva, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
4-12. Vukašinović, 12 članova porodice, iz sela Bukvica, među kojima je bilo i žena i dece,
13. Vlaški Ilija, iz Baćaka, zatečen kod svoje kuće, zaklan,telo bačeno u obližnji potok,
14-17. Vukadin - Sava, Nikola, Buda i Milka (supruga, živa zapaljena u kući Nešković Vukosave), iz sela Osječani, zaseok Smreke. Sredinom 1992.godine, ubijeni u svojim selima,
18. Vukadin Milja,odvedena iz sela Osječani,
19. Vukmanović Rastko, iz Goražda, ubijen kada je Jusić Jasko aprila 1994. godine razjaren što je stan u koji je došao da se useli, zatekao zapaljen, a rečeno mu je da je to uradila vlasnica stana (mada su to uradili muslimani), otišao do kuće Nedimovića u Ul. Moše Pijade br. 62 i pucao po Srbima koji su polegali po zemlji ili bežali,
20. Vuković Koviljka, stara 65 godina, iz ulice 1. maja, nađena u toku 1993. godine mrtva u Drini,
21. Vuković Kojo, iz Goražda, koji je u septembru 1992. godine doveden u zatvor u Goraždu i kome se posle 15 dana gubi trag, a stražari su kazali drugim zatvorenicima da je streljan,
22. Vuković Krsta, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
23. Vuković Stojan iz Bigovića,
24-25. Gavrilović Lazar, star 92 godine i njegov sin Jovan, iz Crvljice, ubijeni u svom selu,
26-31. Lazar Gladanac, starac i još petoro Srba iz sela Borak Brdo i Grabovica.Ubijeni su u svojim selima. Starac Gladanac Lazar isečen je nožem na komade pred svojom kućom u Borak Brdu,
32. Danilović Zora, stara 50 godina, bačena sa terase petog sprata zgrade u Ul. Mira Šekarića u prvoj polovini 1994. godine,
33-37. Delić Dragan, Novica, Niko, Jovo i Radivoje bili su zatočeni u logoru u Mravinjcu, ubijeni sredinom 1992. godine,
38. Drekalo Miloš iz Brda, ubijen iz vatrenog oružja na pragu svoje kuće,
39. Đoković Branislav, star 40 godina, ubijen u garaži pored Drine u prvoj polovini 1994. godine od strane muslimanskih vojnika, pripadnika jedinice Ahmeta Sejdića. Leš nađen u Drini,
40. Đokić Milosav, iz sela Ilovača, naselje Nekopi, ubijen aprila 1992. godine,
41. Đoković Ivo, star 65 godina, iz Ul. Maršala Tita, ubijen u prvoj polovini 1994. godine od strane muslimanskih vojnika, pripadnika jedinice Ahmeta Sejdića, nađen mrtav u Drini,
42-43. Žmukić, Nikola i Uglješa, iz Crkvine, bili zatočeni u logoru u Mravinjcu
44. Zdjelar Milan iz Ul. MaršalaTita br. 36 i njegova supruga
45. Zdjelar Boja iz Ul. Maršala Tita br. 36, maja meseca 1992. iz Drine izvučen njen leš na kome je bilo devet prostrelnih rana i ubod nožem na vratu. Kada je Boja Zdjelar sahranjivana, prisutni muslimanski policajac je rekao da je i Bojin muž Milan "otplovio" niz Drinu,
46. Ignjatović Desanka, teško ranjena noću između 17. i 18. aprila 1994. godine, kada su u kuću porodice Čarapić, u kojoj je bilo više Srba, nasilno ušla dva naoružana muslimanska vojnika i pucala u nju. Desanka je od zadobijenih povreda kasnije umrla,
47. Ivanović Srećko, star 65 godina, ubijen je u svom stanu u Ul. 1. maja u Goraždu 01.12.1992. godine, a leš pronađen u toku 1993. godine,
48-49. Ivetić Trifun i njegova žena Bogdanka, iz Ul. 1. maja, ubijeni u prvoj polovini 1994. godine, nađeni mrtvi u stanu,
50-51. Jagodić i njegova supruga iz Mravinjaca,
52. Jakšić Milja, iz Ul. Sandžačkih brigada, supruga Jakšić Stojana, nađena u toku 1993. godine mrtva u Drini,
53. Jakšić Rade, iz zgrade u Ul. Sndžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
54. Jakšić Stjepan, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden jula 1992. godine i ubijen u naselju Mahala kod džamije,
55. Janković Stojan, iz Goražda, ubijen sredinom 1992. godine u Goraždu od strane nepoznatog muslimanskog snajperiste dok je prelazio preko jedne čistine da bi se snabdeo vodom,
56-57. Jevđević Mišo, star oko 70 godina, njegova supruga i sin Milenko, star 35 godina, svi iz Ul. Ksenije Tanasković,
58-59. Jevtović Toma i njegova supruga Bogdanka, ubijeni u prvoj polovini 1994. godine ispred zgrade u Ul. 1. maja u kojoj su stanovali,
60-61. Jovović Nedeljko i Jovović Ljuboje, ubijeni nekim čvrstim predmetima udarcima po glavi ispred svojih kuća,
62. Komlen Koviljka, zadavljena i bačena u Drinu,
63. Komlenović Dragan, star oko 40 godina,
64. Komlenović Slavo, star oko 45 godina,
65. Kovač Zdravko, muslimanski vojnici Hodžić Zijo, Subašić Safet, Hodžić Šefko, Dedović Mirko i "Mile" su 26. maja 1992. godine izvršili pretres Zdravkovog stana u Ul. Sandžačkih brigada br. 18, a Zdravka odveli u nepoznatom pravcu. Kasnije se pričalo da je zadavljen žicom i bačen u Drinu,
66. Kušić Rajko, polovinom 1992. godine, odveden iz svog stana u Vitkovićima, streljan, telo bačeno u Drinu,
67-68. Labus Mirko i Labus Jovanka, odvedeni iz stana, i streljani i bačeni u Drinu 5. maja 1992. godine,
69. Laković Branko, sredinom aprila 1994.godine je izveden iz stana, poteran preko mosta na Drini, a zatim je pucano u njega,
70. Lazović Milan, iz Ul. Sandžačkih brigada br. 12, odveden iz kuće dana 13. jula 1992. godine od strane muslimanske milicije, o kome njegova supruga kasnije nikad ništa nije saznala, pa pretpostavlja da je ubijen, kao i mnogi drugi u naselju Mahala kod džamije,
http://www.slobodan-milosevic.org/documents/reports/Serbian/5-IZV.htm
Slične teme
