Milman Peri i Albert Lord bili su istraživači s univerziteta na Harvardu koji su krenuli na balkanske prostore da bi, istražujući osobenosti muslimansko – bošnjačke epike, razriješili homersko pitanje, odnosno uspostavili odnos između analitičke i univerzalističke teorije o nastanku Homerovih epova.
Oni su na tim prostorima pronalazili pjesnike – pjevače epskih narodnih pjesama i tragali za onim što ih u pogledu izvođenja, u tehničkom smislu, ali i broju stihova koje guslari znaju napamet čini pjesnicima – pjevačima. Između ostalih, jedno od najznačajnijih pronalazaka do kojih su u ovim istraživanjima došli jeste pjesničko – pjevačka vrijednost Avda Međedovića.
Milman Peri je boravio u dva navrata na ovim prostorima i to 1933. a zatim se vratio u Jugoslaviju i tamo boravio od juna 1934 do septembra 1935, a pomagali su mu uglavnom Nikola Vujnović (pjevač iz Stoca) i Albert Lord, bivši student na Harvardu i budući kustos zbirke Milman Peri.
Tokom tih 15 mjeseci prikupili su više od 12.500 pojedinačnih tekstova, uglavnom u pisanoj formi, ali mnogi od njih snimljeni su na dvostranim aluminijskim diskovima. Ovi zvučni snimci nastupa predstavljaju značajnu prekretnicu u zbirci usmene poezije, budući da je uređaj za snimanje koji su koristili, a koji se sastojao od dva gramofona povezana prekidačem, omogućavao Periju i njegovim pomoćnicima da snimaju pjesme bez prekida i neograničeno naizmjenično. Ovi snimci, sačuvani na preko 3.500 aluminijumskih diskova, prepisani su u 95 sveski i nalaze se u Harvardskoj biblioteci.
Pored junačkih i lirskih pjesama, Peri i njegov tim snimili su i brojne razgovore sa sandžačkim narodnim pjevačima.
Tada će snimiti i kolašinskog muhadžera i epskog pjevača Šeća Kolića koji je rođen davne 1867. godine u Kolašinu, a kasnije je učinio muhadžirluk za Bijelo Polje, gdje je živio u selu Zminac (Rasovo).
