Sarl De Gol, pobjegulja iz Francuske 1943 pojma nije imao sta se desava u Francuskoj a kamo li u Jugoslaviji, bilo je bitno suprostaviti se jugoslovenskim Komunistima, antifaistima, a " cetnicko" spasavanje saveznickih pilota je posebna komedija
Prilikom američkih bombardiranja njemačkih položaja, mnogi avioni su pogađani iznad Jugoslavije, Rumunije i drugih zemalja, a veliki dio pilota se spasio. Njih su, kada je riječ o onima koji su se spuštali na prostor Srbije, spašavali lokalni seljaci i, ukoliko je bila riječ o teritoriju pod četničkom kontrolom, odvodili u lokalne četničke komande odakle su se ti piloti kasnije vraćali u svoje baze. Riječ je o 1944. godini, kada su četnici gubili teritorije, a već su izgubli savezničku podršku, koja je usmjerena ka partizanima. Iz američkih izvora se vidi da se prilikom operacije spašavanja pilota vodilo računa i o tome da se ne probude četničke nade o ponovnom vraćanju savezničke podrške.
Ali, važno je u vidu imati slijedeće:
Prvo, spašavanje savezničkih pilota je bilo širom Evrope (Rumunija i drugo zemlje), pa i sa prostora Jugoslavije, ali je tačno da je najviše spašeno na teritoriju Jugoslavije;
Drugo, partizani su sve više oslobađali teritorije, pa su saveznički piloti više padali na partizansku nego na četničku teritoriju;
Treće, partizani su pilote spašavali kao svoje ratne saveznike, a četnici zbog toga što su se nadali da će time vratiti savezničku naklonost;
Četvrto, spašeni piloti su u svojim izjavama iskazivali „uzdržan entuzijazam prema svojim četničkim spasiteljima“ jasno pokazujući da je njihovo spašavanje rezultat američkih diverzanata više nego četničke odanosti savezničkoj stvari;
Peto, statistike pokazuje da je sa prostora Jugoslavije spašeno blizu 2.400 Amerikanaca čiji su avioni srušeni (od ukupno 6.300 koliko ih je sašeno u Evropi). Od ovih 2.400 više od dvije trećine je spašeno sa partizanske teritorije, a manje od jedne trećine (oko 500-600) sa četničke teritorije;
Šesto, saveznici ni tada nisu vjerovali četnicima, pa su se čak jedno vrijeme bile pojavile glasine, koje su se pokazale neistinitim, da četnici muče pilote, pa je američka komanda bila izdala naredbu pilotima da se, u slučaju da budu pogođeni, pokušaju spustiti na partizanske teritorije;
Sedmo, partizani su se žestoko borili protiv Nijemaca kako bi spasili američke pilote (jedanput su se Amerikanci spustli u jedan potok i zatekli u središtu bitke partizana i Nijemaca, prije nego su ih partizani uspjeli spasiti, i odvesti na uzletište kod Sanskog Mosta, odakle su ovi dalje evakuirani u svoje baze u Italiji);
Osmo, saveznici su prilikom slanja svojih spasilačkih ekipa po pilote, pa i one koji su se zatekli na četničkom teritoriju, gotovo uvijek prvo slijetali na partizanski teritorij, ostavljali partizanima podršku a potom prazni išli po pilote na četničku teritoriju i prebacivali ih dalje u vojne baze u Italiji;
Deveto, saveznici su u to vrijeme svojim avionima prebacivali ranjene partizane u savezničke bolnice (samo u augustu i septembru oni su prebacili 4.102 ranjena partizana u Bari, u ukupno 418 letova);
Deseto, četnici koji su spašavali američke pilote činili su to nadajući se da će tako vratiti američku naklonost. Oni su ranije već bili izgubili savezničku podršku, bili su u vonjičkom rasulu i sada su se spašavanjem pilota nadali nekoj podršci kako bi se samo spasili. Čak su zabilježeni slučajevi da su četnici američke pilote predavali patizanima;
Jedanaesto, historiografija o tome je bila obojena hladnoratovskim bojama. Tu je priču otvorio poručnik Richard Felman, koji je 1944. bio srušen na četničkoj teritoriji, a spasili su ga četnici. On je, podstaknut hapšenjem i suđenjem Draži Mihailoviću 1946., u kontekstu hladnog rata, preuveličavao Mihailovićevu ulogu kao vođe pokreta, a umanjivao partizansku ulogu. Njegovi memoari su postali osnova sve kasnije historiografije o toj operacji spašavanja američkih pilota;
Dvanaesto, Amerikanci su tu priču aktuelzirali i u 21. stoljeću kada su preko nje pokušali ubijediti Srbiju da se pridruži NATO.
Na kraju, ostaje ipak činjenica da su jugoslavenski partizani, prevdođeni komunistima, bili jedini istinski američki saveznici tokom Drugog svjetskog rata, a četnici su ostali jedino istinski fašistički saveznici.
Vucic kao ucenik ratnog zlocinca Seselja, kojeg je za cetnickog Vojvodu imenovao takodjer pobjegulja, zlocinac i kvisling, koji je ustaskom rutom sa Ustasama pobjegao iz Jugoslavije, pop Djujic, ko bajago zeli da ide u Moskvu 9 maja da oboljezi dan pobjede, pa Cetnici su porazeni u 2 svjetskom ratu,a pomenutom jos koscicu nisu nasli
