Da li vam se čini da se u javnosti i osnovnom obrazovanju uči romantizovana istorija?
Čini mi se da se, ne samo kod nas u Srbiji (i ex Yu) nego svuda na planeti, u javnom osnovnom obrazovanju, i u javnosti generalno,
ne podučava prava činjenična istorija, nego neka romantizovana verzija koja u stvari služi da se u javnosti i kod omladine formira rodoljubiva svest.
Mislite li da bi podučavanje prave činjenične istorije (bilo kojeg naroda bilo gde) štetilo osećanju i formiranju nacionalne svesti i pripadnosti kod narodnih masa ?
Da, itekako.
Naravno; to što ti se čini je neosporna činjenica i vjerujem da bi se svi složili sa tobom.
U osnovnoj i srednjoj školi na istoriji se uči
ono što država propisuje; znači neka 'ispolitizovana slika' ako hoćemo tako reći i ona ne spada u kako rečeš, 'pravu istoriju'. Shodno tome, školski udžbenici
ne spadaju u kredibilnu literaturu.
Tek kada dijete upiše fakultet; onda ono počinje da se
udaljava od te, nazovimo je
propisane povijesti i onda počinje da uči polako ono što su zaključini samostalni naučni. Međutim i to ostaje do određene mjere (npr. prenošenja tačke gledišta nastavnika, koji su možda kontroverzni i u široj naučnoj zajednici neprihvaćeni) i put ka 'pravoj istoriji' se nastavlja u postdiplomskim studijama i dalje...
Mislim da kao prvo
nije moguće podučavati svu djecu pravim istorijskim činjenicama. U osnovnoj školi, kao i u gimnazijama, mora se sve učiti
skraćeno i sažeto. Tu ne može postojati obimna literatura, već za svaki predmet mora postojati udžbenik
za cijelu jednu godinu, koji mora imati vrlo ograničen broj stranica. Ostavimo po strani izuzetno teško pisanje jedne takve sinteze, koja bi recimo u slučaju najtežega, prvog razreda, obuhvatila opšte osnove istorijske nauke i cjelokupan stari vijek (!), a koja bi prilagođena opštem nivou djeteta - što predstavlja
užasno težak poduhvat - šta još imamo tu? Imamo vrlo ograničen fond časova od svega 45 minuta; oduzmimo kašnjenja i zagrevanja, objektivne studije su pokazale da se prosječno može reći da jedan čas u školi obuhvata nekih pola sata pravog rada. Imajmo na umu sve obaveze koje đak ima od matematike i srpskoga jezika do likovnog i muzičkog obrazovanja;
vremenski kapaciteti su vrlo ograničeni.
Ali ima istine i u tome što si rekao. Postoje nacionalno izdefinisana područja u kojima nema takvih 'opasnosti', ali nacionalna mitologija jeste jedan od suštinskih elemenata kohezije jedne nacije. Mislim da tu Srbi za nekima dosta zaostaju i da su ljudi na prostoru zapadnoga Balkana još uvijek negdje na putešestviju pronalaženja nacionalnog identiteta (što je najevidentnije u Crnoj Gori). Pozitivne posljedice
demitologizacije 'propisane istorije' bi bile i u padu (onog negativnog) nacionalizma; ali možda dovedu i do određene dekadencije nacionalne svijesti, sa začajnim posljedicama po buduće generacije. Ovo naravno neće imati presudni značaj za cijelu naciju, jer se mitologija ugrađuje od roditelja, starijih ljudi, javnosti itd...još pogotovo više zbog toga koliko 'škola nije cool', ali može zahvatiti izuzetno značajan dio - onaj u koga prodre nastavnik (odnosno ona grupa u odjeljenju koja nije ni daleko ispred ni iza, već je nastava u skladu sa njihovim nivoom).
P. S. Inače, slična tema u vezi sa ovom:
Šta se sve uči u srpskim udžbenicima istorije - osnovna škola, a bilo je i sličnijih tema ovoj, samo nisam uspio pronaći.
