- Poruka
- 19.509
Anatema (grčki: ανάθεμα, starogrčki ανάθημα, u bukvalnom prevodu „posvetiti“ ili „posvećeno“) je, u današnjem značenju, kletva ili prokletstvo.
U antičkoj Grčkoj anatemom se nazivala žrtva bogovima, odnosno što je posvećeno bogovima. U upotrebi pravoslavne crkve, anatema znači da se onaj, koji je primio anatemu, izdvaja iz zajednice vernika i predaje na milost ili sud božiji ; od tog trenutka crkva više nije odgovorna za tu osobu, već anatemisana persona ima sama da odgovara pred Bogom. Anatema je u pravoslavnoj crkvi ravna isključenju (ekskomunikaciji) u rimokatoličkoj crkvi.
Anatema u rimokatoličkoj Crkvi, tj. ekskomunikacija, je zbog političke zloupotrebe rimskih papa još u srednjem veku izgubila karakter jedne izuzetno stroge crkvene kazne i time svoje dejstvo. Za razliku od pravoslavne Crkve, gde se anatema prima ravno prokletstvu, odatle i česti prevod anateme kao prokletstvo.
Crkva poznaje dve vrste crkvene kazne: malu i veliku, u pravoslavnoj Crkvi npr. epitimija i anatema.
U maloj crkvenoj kazni (epitimija) vernik je izdvojen od svetih tajni i crkvenih služba. Mala crkvena kazna je obično vremenski ograničena.
U velikoj crkvenoj kazni (anatema, ekskomunikacija) dotični je potpuno i bez vremenskog ograničenja izdvojen iz zajednice vernika. Skidanje velike crkvene kazne moguće je ako dotični dokaže svoje popravljenje
Anateme koje su bacene na srpsku crkvu:
Prva je ona ohridskog arhiepiskopa Hometijana stavljena na Savu Nemanjića, prvog srpskog arhiepiskopa koji je nezakonito (simonijom) kupio autokefaliju, odnosno bio hirotonisan za arhiepiskopa bez znanja i dozvole majke crkve, dakle Ohridske arhiepiskopije u čijem sastavu su bile Raska i Prizrenska eparhija.
Druga anatema na srpski crkvu bačena je od carigradskog patrijarha u vrijeme cara Dušana, povodom nezakonitog podizanja Srpske arhiepiskopije na stepen patrijaršije.
Ove anateme nikada nisu ukinute.
Anateme koje je bacila SPC:
Jedna od mnogih bacena je na CPS, anatema je bacena na mesto Turiju,ondosno na kobasicijadu - ''anatemom na kobasicu'' bili su naslovi u svim medijima.
Episkop bački Irinej je povodom "tajminga" ovogodišnje Kobasicijade, jer "pada" u prvu nedelju najdužeg pravoslavnog posta, uputio pismo odboru za organizaciju ove manifestacije tražeći da se ona održi pre početka vaskršnjeg posta, opominjući ih da će u suprotnom, ovo je doslovce, "svi članovi Upravnog odbora Kobasicijade biti privremeno odlučeni od crkvene zajedice, tj. od svetog Pričešća, i biće im uskraćena svaka molitva Crkve, odnosno u narednih godinu dana sveštenik neće ulaziti u njihov dom i neće im se vršiti ni jedna sveštenoradnja osim svete Tajne Krštenja, jer deca nisu kriva za greh i ludost svojih roditelja". Ovo upozorenje začinjeno je i svojevrsnom pretnjom: ako li organizatori ne budu postupili kako je naloženo te se "Kobasicijada ipak održi u toku prve sedmice časnog tj. velikog posta, kapije porte hrama u Turiji biće zatvorene, a sa zvonika će se na svakih petnaest minuta oglašavati mrtvačka zvona. Jedino bogosluženje za navedena tri dana biće sveta liturgija, u nedelju 29. februara, i to radi pričešća onih koji post drže i Bogu se mole." Po tome, ko god sledećeg vikenda u Turiji bude zagrizao kobasicu grešan je, bio pravoslavac ili ne.
http://www.vreme.com/cms/view.php?id=369512
U antičkoj Grčkoj anatemom se nazivala žrtva bogovima, odnosno što je posvećeno bogovima. U upotrebi pravoslavne crkve, anatema znači da se onaj, koji je primio anatemu, izdvaja iz zajednice vernika i predaje na milost ili sud božiji ; od tog trenutka crkva više nije odgovorna za tu osobu, već anatemisana persona ima sama da odgovara pred Bogom. Anatema je u pravoslavnoj crkvi ravna isključenju (ekskomunikaciji) u rimokatoličkoj crkvi.
Anatema u rimokatoličkoj Crkvi, tj. ekskomunikacija, je zbog političke zloupotrebe rimskih papa još u srednjem veku izgubila karakter jedne izuzetno stroge crkvene kazne i time svoje dejstvo. Za razliku od pravoslavne Crkve, gde se anatema prima ravno prokletstvu, odatle i česti prevod anateme kao prokletstvo.
Crkva poznaje dve vrste crkvene kazne: malu i veliku, u pravoslavnoj Crkvi npr. epitimija i anatema.
U maloj crkvenoj kazni (epitimija) vernik je izdvojen od svetih tajni i crkvenih služba. Mala crkvena kazna je obično vremenski ograničena.
U velikoj crkvenoj kazni (anatema, ekskomunikacija) dotični je potpuno i bez vremenskog ograničenja izdvojen iz zajednice vernika. Skidanje velike crkvene kazne moguće je ako dotični dokaže svoje popravljenje
Anateme koje su bacene na srpsku crkvu:
Prva je ona ohridskog arhiepiskopa Hometijana stavljena na Savu Nemanjića, prvog srpskog arhiepiskopa koji je nezakonito (simonijom) kupio autokefaliju, odnosno bio hirotonisan za arhiepiskopa bez znanja i dozvole majke crkve, dakle Ohridske arhiepiskopije u čijem sastavu su bile Raska i Prizrenska eparhija.
Druga anatema na srpski crkvu bačena je od carigradskog patrijarha u vrijeme cara Dušana, povodom nezakonitog podizanja Srpske arhiepiskopije na stepen patrijaršije.
Ove anateme nikada nisu ukinute.
Anateme koje je bacila SPC:
Jedna od mnogih bacena je na CPS, anatema je bacena na mesto Turiju,ondosno na kobasicijadu - ''anatemom na kobasicu'' bili su naslovi u svim medijima.
Episkop bački Irinej je povodom "tajminga" ovogodišnje Kobasicijade, jer "pada" u prvu nedelju najdužeg pravoslavnog posta, uputio pismo odboru za organizaciju ove manifestacije tražeći da se ona održi pre početka vaskršnjeg posta, opominjući ih da će u suprotnom, ovo je doslovce, "svi članovi Upravnog odbora Kobasicijade biti privremeno odlučeni od crkvene zajedice, tj. od svetog Pričešća, i biće im uskraćena svaka molitva Crkve, odnosno u narednih godinu dana sveštenik neće ulaziti u njihov dom i neće im se vršiti ni jedna sveštenoradnja osim svete Tajne Krštenja, jer deca nisu kriva za greh i ludost svojih roditelja". Ovo upozorenje začinjeno je i svojevrsnom pretnjom: ako li organizatori ne budu postupili kako je naloženo te se "Kobasicijada ipak održi u toku prve sedmice časnog tj. velikog posta, kapije porte hrama u Turiji biće zatvorene, a sa zvonika će se na svakih petnaest minuta oglašavati mrtvačka zvona. Jedino bogosluženje za navedena tri dana biće sveta liturgija, u nedelju 29. februara, i to radi pričešća onih koji post drže i Bogu se mole." Po tome, ko god sledećeg vikenda u Turiji bude zagrizao kobasicu grešan je, bio pravoslavac ili ne.
http://www.vreme.com/cms/view.php?id=369512
Kakvo iznenadjenje 
