Klimatske promene

[Šakal]

Dosadašnje posljedice suvremene promjene klime





U 20. stoljeću prosječna temperatura na Zemlji povisila se 0.6 °C. Smatra se da su posljednje godine dvadesetog stoljeća bile najtoplije razdoblje u posljednjih 1200 godina. U posljednjih nekoliko desetljeća počele su se zapažati posljedice povećanja temperature. Važno je naglasiti da dolazi i do promjene drugih klimatskih elemenata. Za čovjeka je naročito važna promjena količine i raspodjele padalina.

Jedna od izravnih posljedica promjena temperature je povlačenje ledenjaka i smanjivanje ledenih pokrova. Kineski su znanstvenici na jednom mjestu na Everestu, najvišoj planini svijeta, točka u kojoj se topi ledenjak pomaknula za 50 metara što je dvostruko više od normalnog ritma (sl. 10.). Takvo smanjenje ledenjaka posebno zabrinjava ako se uzme u obzir da himalajski ledenjaci dijelom vodom napajaju sedam velikih azijskih rijeka: Yangtze, Huang, Ganges, Ind, Brahmaputru, Mekong i Salwee. Posebno su pogođeni manji ledenjaci u umjerenim širinama. Slične pojave još se bolje mogu primjetiti na ledenom pokrovu Grenlanda (sl. 11.) i ledenjacima u Alpama. Važno napomenuti da se oko 70% svjetskih rezervi slatke vode nalazi u ledenjacima i ledenim pokrovima. Njihovim smanjivanjem smanjuju se i svjetske rezerve vode. Osim toga, kopnjenjem leda povećavati će se morska razina, što može dovesti po poplavljivanja brojnih prostora uz mora.

Sl. 10. Povlačenje Gangotri ledenjaka na Himalaji.
(http://earthobservatory.nasa.gov/Study/GLIMS/Images/gangotri4.jpg)
​

​

Sl. 11. Povećavanje ljetnog kopnjenja ledenog pokrova Grenlanda.
(http://www.optimumpopulation.org/climate.mp.icecaps.gif)



Kopnjenje ledenih pokrova i ledenjaka također ima vrlo veliki utjecaj na slanoću mora u polarnim krajevima. Promjena slanoće mora utječe na njegovu gustoću, a time i na intenzitet kretanja morskih struja. Kako su sve morske struje povezane (sl. 12.) te promjene mogu dovesti do slabljenje Golfske struje, čime bi nestalo povoljno djelovanje te morske struje. To za posljedicu može imati oštrije zime i hladnija ljeta na području sjeverozapadne Europe. Promjene se mogu očekivati i u drugim dijelovima svijeta.

Sl. 12. Ocean conveyour Belt – Jedinstvena morska struja. Toplina koju prenosi ima veliko značenje za klimu na Zemlji.
(http://www.bom.gov.au/info/climate/change/gallery/13.shtml)

​

Klimatske promjene utječu i na širenje nekih bolesti (malarije, denga groznice, kolere, encefalitisa i dr.). Bolesti koje prenose kukci, npr. komarci (sl. 13.), šire se jer se zatopljavanjem širi prostor u kojem ti kukci mogu živjeti. Zbog promjena temperature i količine padalina dolazi do poremećaja u poljoprivrednoj proizvodnji što može dovesti do pojave gladi u nerazvijenim zemljama. Smatra se da zbog globalnog zagrijavanje uzrokuje smrt oko 150000 ljudi godišnje, a prema nekim procjenama taj bi se broj do 2030. godine mogao udvostručiti. Zbog posljedica promjene klime, prema WHO-u, svake godine oboli oko 5 milijuna ljudi. To se uglavnom odnosi na stanovništvo najnerazvijenijih zemalja. Najveći problemi javljaju se u velikim gradovima nerazvijenih zemalja, prija svega zbog zagađenosti zraka. Problemi se uočavaju i u razvijenim zemljama. U Australiji zbog toplinskog stresa umre oko 1000 ljudi godišnje, a smatra se da bi se taj broj do 2100. godine mogao povećati na 15000 ljudi godišnje.

Sl. 13. Povećanje temperature povećalo je područje rasprostranjenosti komaraca koji prenose malariju.
(http://www.defra.gov.uk/environment/climatechange/schools/images/photos/smosq.jpg)
​

Globalno zagrijavanje ima veliki utjecaj sav živi svijet. Ravnoteža brojnih ekosustava je ozbiljno narušena. Posebno su ugroženi osjetljivi ekološki sustavi. Smatra se da je globalno zagrijavanje odgovorno za smanjivanje broja polarnih medvjeda, tuljana, snježnih leoparda, divljih gusaka, nekih vrsta žaba, koralja i dr. (sl. 14.) Ipak, valja uzeti u obzir i druge faktore, kao što je gubitak prirodnog staništa, pretjerani lov,….

Sl. 14. Koraljni grebeni čine temelj ekosustava koji je posebno osjetljiv na promjene temperature. (http://www.biosbcc.net/ocean/marinesci/04benthon/crimg/cr0763.jpg)
​

Globalno zatopljenje dovesti će i do promjena u poljoprivrednoj proizvodnji. Promjene temperature i količine padalina dovesti će do toga da će se na nekom prostoru morati početi uzgajati nove kulture. Prema nekim analizama u sjevernoj Europi urod poljoprivrednih kultura će porasti zbog više temperature i padalina, dok će učestale suše dovesti do pada prinosa u južnoj Europi. Također, globalno zatopljenje moglo bi poboljšati uvjete a poljoprivrednu proizvodnju u SAD-u.

 

[Šakal]

Čovečanstvo na pragu novog potopa

Moskva - Čovečanstvu preti novi svetski potop. Prirodne kataklizme, koje su zapljusnule našu planetu tokom poslednjih godina, svedoče da svet ulazi u epohu ne samo političke, nego i klimatske nestabilnosti.
Većina naučnika, biologa i stručnjaka u oblasti ekologije sklona je da okrivi samog čoveka za to što se klima na Zemlji katastrofalno menja. Nema sumnje, uloga takozvanog parnog efekta, ili efekta staklene bašte, skopčanog sa industrijskom delatnošću, na primer, u globalnom otopljavanju, jeste značajna, ali je potrebno proanalizirati i druge uzroke.

Planeta voda

Moskva - U istraživanju direktora Instituta geografije Ruske akademije nauka Vladimir Kotljakov, navodi se šta će se dogoditi sa kopnom i ostrvima Zemlje ukoliko se rastope glečeri planete. Povećanje nivoa okeana pogodiće sve priobalne zemlje. U Rusiji će, na primer, voda potopiti veće delove Sankt-Peterburga, Rostova na Donu i Astrahana. Iza linije obale Severnog ledenog okeana naći će se Arhangelsk, Narjan-Mar, Selehard i Tiksi. A vode Tihog okeana će pokriti Magadan, Petropavlovsk Kamčatski i Vladivostok.
Doduše, ni drugim zemljama ne piše se dobro. Prema proračunima naučnika, sa površine planete nestaće sve prestonice Evrope, pored ostalog Pariz, Berlin, Rim i London. To će se dogoditi zbog povećanja nivoa reka. U azijskom delu, prestaće bliskoistočni konflikt, jer će pod vodom nestati i Tel-Aviv, i Bejrut. Površina svetskog okeana će pokriti takođe i Bagdad, El-Kuvajt, Karači, Kalkutu, Hong Kong i Šangaj. A u Japanu će žrtve globalnog otopljenja biti Tokio, Osaka, Nagasaki i Saporo. Neće biti lako ni Americi. Voda će pokriti celokupnu atlantsku obalu SAD. Potonuće poluostrvo Florida zajedno sa Vašingtonom, Njujorkom, Bostonom.

Moguće je da je najozbiljniji od tih razloga u tome, što se planeta Zemlja okreće oko sopstvene osovine sve sporije i sporije. Kao potvrda tome služi i podatak, da Međunarodna služba koja prati okretanje Zemlje svake godine dodaje jednu sekundu dužini dana i noći. Upravo ta činjenica, po mišljenju profesora Moskovskog energetskog instituta Igora Kopilova, predstavlja osnovni uzrok koji dovodi do narušavanja energetskog bilansa planete. Kopilov je ubeđen, da je Zemlja ušla u prvi stadijum globalnog prelaznog procesa. Slabljenje magnetskog polja Zemlje zabeleženo je još početkom 20. veka, a stabilno smanjenje gustine okretanja - od kraja 1980-ih i početka 90-ih godina. Utvrđeno je da zbog smanjenja brzine okretanja Zemlje za jednu sekundu godišnje dolazi do oslobađanja ogromne količine toplotne energije, koja za stotine puta premašuje ukupni obim energije koja se oslobađa usled industrijske delatnosti čoveka.
To nije ireverzibilni, već ciklični proces. Svi procesi na Zemlji određuju se kosmičkim ciklusima koji, sa svoje strane, zavise od položaja Sunčevog sistema u našoj galaksiji. Sunčev sistem zajedno sa Zemljom kreće se u Galaksiji spiralnim eliptičnim trajektorijama. Vremenski korak velike spirale jednak je 200-210 miliona godina, a mali korak, koji određuje male galaktičke cikluse - 26 hiljada godina. Prema tome, poluciklus traje 130 vekova. To se skoro precizno podudara sa datumom poslednjeg svetskog potopa - 11.100 godina pre n.e. Prema tome, ako uzmemo da se ljudsko društvo razvija na Zemlji 400 hiljada godina, onda je za to vreme bilo 30 svetskih otopa i mi smo svedoci početka 31.
Zbog svog gigantskog, po čovečanskim merilima, trajanja kosmički ciklusi se malo odražavaju na život pojedinih ljudi, ali tu postoji izuzetak: aktivni početni deo galaktičkog ciklusa od velikog je značaja za razvoj civilizacije. Upravo u toj tački galaktičkog ciklusa danas se i nalazi planeta Zemlja.
Po oceni ruskog naučnika, celokupni prelazni proces u elektromotoru "planete Zemlje" mogao bi se razbiti na tri stadijuma. Prvi u trajanju između 300 i 500 godina, relativno brzo menjanje pravaca poprečne struje (saglasno zakonu o elektromašinama) dovodi do promene magnetnog polja Zemlje, kada se Severni magnetni pol smešta u istočne oblasti Severnog ledenog okeana. Promene magnetnog polja Zemlje praćene su snažnim magnetskim burama, zemljotresima i katastrofalnim atmosferskim pojavama, skopčanim sa promenom cirkulacije okeanskih voda i atmosfere.
Promena magnetnog polja dovodi takođe do promena u ozonskom sloju Zemlje, što proizvodi nagle skokove u evoluciji biosfere na račun promene nivoa radijacije. Rezultat toga je povećanje prosečne temperature na planeti, koje izaziva intenzivno otopljenje glečera i povećanje nivoa svetskog okeana.
Prvi "toplotni" stadijum prelaznog procesa je najkraći i najaktivniji. U tom periodu dolazi do realtivno brzog kočenja planete i oslobađanja ogromne količine toplote, što i dovodi do globalnog otopljenja. U drugom stadijumu magnetno polje se stabilizuje. Zemlja polako povećava gustinu okretanja oko svoje ose i elektromotor "Zemlja" prelazi na "režim blizak normalnom". Povećanje gustine okretanja dovodi do zahlađenja, ponovo se obnavljaju glečeri i okean dolazi na pređašnji nivo. U trećoj etapi prelazni proces se završava, brzina Zemlje se stabilizuje i energetski balans planete postaje isti kao i u toku poslednjeg milenijuma.
A do tog perioda je zasad daleko. Sada je i najprikladnije vreme da se zamislimo nad perspektivama koje su nam bliže, to jest, na nekoliko stoleća unapred. Na primer, posle poslednjeg Svetskog potopa započela je intenzivna migracija ljudi sa Istoka na Zapad. Moguće je da će sada uslediti veliko preseljenja na Istok. Mesto postoji - recimo, u Sibiru, tim pre ako tamo otopli.

 

[Šakal]

snažan zemljotres potresao istočnu indoneziju
Politika - Pre 3 sata i 2 minuta MANADO - Najmanje tri osobe su danas povređene u snažnom zemljotresu koji je pogodio istočnu Indoneziju, saopštio je američki Geološki institut, precizirajući da je izmerena jačina potresa iznosila 7,3 stepeni po Rihterovoj skali, sa epicentrom u Molučkom moru.

Indonežanski meteorološki institut, koji je saopštio da je zabeležio jačinu zemljotresa od 6,7 stepeni, upozorio je, preko medija, da postoji opasnost od cunamija pošto su potresi zabeleženi i 45 kilometara od epicentra, koji je bio lociran na 130 kilometara od grada Ternate, na severoistoku Indonezije.

Pacifički centar za upozorenja na opasnost od cunamija saopštio je da je zemljotres bio dovoljno snažan da izazove cunami.

Svedoci su izjavili da su tri osobe povređene u crkvi koja je oštećena u potresu u regionalnom centru Manado, na indonežanskom ostrvu Sulavezi, preneo je AP.

Američka agencija je navela da su stanovnici tog ostrva, u panici, počeli da beže iz svojih kuća.

Reč je o poslednjem zemljotresu koji je pogodio istočne delove Indonezije u proteklih nekoliko nedelja.

 

[Šakal]

Globalno zatopljenje donosi ledeno doba! Sljedećeg ljeta Amerikanci najavljuju početak distribucije filma na temu katastrofe izazvane klimatskim hirovitostima. Istodobno vodeći znanstvenik Pentagona iznosi mogući stvarni scenarij, koji djeluje barem jednako zastrašujuće i to ne u dalekoj budućnosti, već za najviše desetak godina.

Golema većina znanstvenika već barem dva desetljeća upozorava na opasnosti što ih donosi zagrijavanje planeta na kojemu živimo, zbog uništavanja zaštitnoga ozonskog sloja tzv. plinovima staklenika. Doduše, redovno se javljaju i skeptici, koji tvrde da se ne radi ni o kakvoj novoj pojavi nego naprosto o ciklusu izmjena toplijih i hladnijih razdoblja. Ne treba se čuditi potonjim stajalištima, imamo li na umu da najjača vojna i ekonomska sila, SAD, nije potpisala protokol iz Tokija, kojim su se zemlje potpisnice obvezale smanjiti ispuštanje u atmosferu štetnih plinova. Potpis na taj dokument nije stavila ni Rusija, koja doduše nije naročita ekonomska sila, ako je ikad i bila, ali je jamačno popriličan zagađivač.
Ipak, u posljednje je vrijeme sve manje nevjernih Toma i teško je naći ozbiljnijega promatrača koji bi negirao da su klimatski obrasci poprilično poremećeni te da smo sve češće suočeni s nesvakidašnjim vremenskim anomalijama. U cijeloj priči najdojmljivije je saznanje da bi posljedice zagrijavanja Zemlje mogle uvelike iznenaditi laike. Konačan bi ishod mogao biti ne zatopljenje nego zahlađenje. Dosad su prognostičari pretskazivali da se promjene u najdrastičnijem obliku neće početi iskazivati u neposrednoj budućnosti, nego kasnije, od čega bi mogli trpjeti štetu naši potomci. Međutim, sada se javljaju glasovi da bi čak i pripadnici današnje najstarije generacije mogli iskusiti osvetnički gnjev majčice prirode, prema kojoj smo prečesto nemilosrdni. Ironija je da takvi upozoravajući glasovi stižu baš iz SAD-a, zemlje s najviše skeptika prema teoriji o globalnom zagrijavanju. Magazin FORTUNE poziva se na dokaze koji sugeriraju da sustav oceana i atmosfere, što kontrolira svjetsku klimu, može prijeći iz jednoga stanja u drugo za manje od desetljeća. Dogodi li se to, potreba brze prilagodbe novim uvjetima mogla bi svladati mnoga društva - mijenjajući geopolitičku ravnotežu moći.

 

[Šakal]

Šokirajuća brzina promjena

Iako izazvana zatopljenjem, promjena bi vjerojatno prouzročila zahlađenje na sjevernoj polutci, prouzročujući dulje i znatno oštrije zime u SAD-u i Evropi. Što je još gore mogla bi izazvati velike suše, pretvarajući obradivu zemlju u prašinu, a šume u pepeo. Požari koji su prošle jeseni harali Kalifornijom (a prošlog ljeta Hrvatskom, Portugalom, Francuskom i drugim sredozemnim zemljama) mogli bi postati redovna pojava. Nije nemoguće zamisliti da bi slične katastrofe većih razmjera mogle destabilizirati nuklearne sile kao što su Pakistan i Rusija - što je glavni motiv zbog kojega se za klimatske promjene uvelike zainteresirao Pentagon.
Klimatski stručnjaci počeli su iskazivati ozbiljnu zabrinutost prije desetak godina, nakon proučavanja temperaturnih pokazatelja u drevnim slojevima arktičkoga leda. Podaci pokazuju da je priličan broj dramatičnih promjena prosječnih temperatura nastajao u prošlosti, sa šokirajućom brzinom - kadšto u samo nekoliko godina.
Razlozi za zabrinutost pojačani su teorijom za koju se drži da je najvjerojatnije objašnjenje iznenadnih promjena. Istočni dio SAD-a i sjevernu Evropu, kako se čini, zagrijava golema struja u Atlantskom oceanu, koja teče prema sjeveru iz tropskog pojasa. To objašnjava zašto Britanija, na zemljopisnoj širini kao Labrador, ima relativno umjereno podneblje. Ispuštajući topao, vlažan zrak, golema struja nalik na beskrajnu pokretnu traku, postaje hladnija i gušća kako se kreće prema sjeveru. To prouzročuje da struja uronjava u sjeverni Atlantik, odakle ponovno kreće prema jugu u oceanskim dubinama. Proces uronjavanja privlači više vode s juga, održavajući kružni tok struje.
Ali kada klima postane toplija, prema toj teoriji, slatka voda iz otopljenih arktičkih ledenjaka utječe u sjeverni Atlantik, snizujući razinu saliniteta struje, kao i njenu gustoću te sklonost potonuću. Toplija klima povećava i količinu kiše i ubrzava dotok vode u struju, dodatnoj joj snizujući slanost. Posljedica je da struja gubi snagu i može brzo malaksati, isključujući golemu crpku topline i mijenjajući klimu nad većim dijelom sjeverne hemisfere.

 

[Šakal]

PROMJENE > Ne da li, nego - kada

Znanstvenici su donedavno mislili da su drastične klimatske promjene, kao stvaranje ledenoga doba, nastajale tisućama godina. Sad znaju da dramatične promjene mogu nastati u manje od jednoga desetljeća. Vjerojatni je uzrok, barem na sjevernoj polutci, nestanak goleme struje u Atlantskom oceanu.
Mnogi detalji još su nejasni, kao i to prijeti li sadašnje globalno zatopljenje prekidu Atlantske struje. Ali u proteklih nekoliko godina znanstvenici su uočili uznemirujuće trendove:
- Uz porast prosječnih temperatura diljem globusa, od 1970. topi se na tri do četiri posto arktičkoga leda po desetljeću.
- Nedaleko od kanadskoga otoka Ellesmere nedavno je srušen najveći arktički ledeni greben, oslobađajući otjecanje slatke vode iz jezera u ocean. Znanstvenici vjeruju da je slično otapanje arktičke ledene brane prije 8.200 godina pokrenulo epizodu nagle klimatske promjene.
- Razina saliniteta mora u sjevernom dijelu Atlantika stalno pada u proteklih 40 godina - što je najdramatičnija oceanska promjena ikad izmjerena.
- Protok hladne, guste vode kroz kanal u sjevernom Atlantiku blizi Norveške - u dijelu velike oceanske struje koja zagrijava sjevernu Evropu - smanjen je barem 20 posto od 1950, sugerirajući da struja slabi.
Znanstvenici još uvijek ne znaju je li na pomolu klimatska katastrofa. Ali u cjelini promatrane, promjene su zapanjujuće slične naglim klimatskim promjenama u prošlosti. Mnogi istraživači vjeruju da ključno pitanje o takvim promjenama nije "Bi li mogle nastati?" nego "Kada?".

 

[Šakal]

Evropa poput Sibira

Ako su nagle klimatske promjene već počele, pogonska sila vjerojatno je snažna oceanska struja, koju znanstvenici nazivaju "Ahilovom petom našega klimatskoga sustava". Prestane li kružiti struja Atlantikom - što se očito može dogoditi u razdobljima globalnoga zatopljenja - isključit će se crpka topline, prouzročujući već za nekoliko godina drastične promjene vremena.

SMRZAVANJE - Lišena dotoka topline iz tropskih krajeva, sjeverna Evropa mogla bi postati nalik Labradoru - ili Sibiru.

NEPLODNO I OGOLJELO PODRUČJE - U Sjevernoj Americi suša uz pojačane vjetrove mogla bi opustošiti poljoprivredna područja na Srednjem zapadu SAD-a.

SNAŽNI, NEUKROTIVI POŽARI - Prekidi struje u prošlosti pripisuju se golemim požarima u Sjevernoj Americi, koji su ostavili izdajnički pepeo u drevnom arktičkom ledu.

 

[Šakal]

Arktički led se smanjuje četvrtu godinu za redom

Arktički ledeni pojas se smanjio na najmanju površinu u više od stotinu godina i to područje ulazi u destruktivni ciklus u kom topliji vazduh brže otapa led, nakon čega se vazduh brže zagreva. Satelitski snimak pokazuje da je ledena površina u septembru bila 20 posto manja od uobičajenog proseka. Stručnjaci procenjuju da će, ako se taj trend nastavi, leti Arktički okean biti potpuno bez leda do kraja veka.

Površina arktičkog leda smanjuje se četvrtu godinu za redom. Naučnici upozoravaju da bi za nekoliko decenija led mogao potpuno nestati iz tog područja, prvi put u gotovo milion godina. Stručnjaci kažu da se to događa zbog globalnog zagrevanja i poručuju svetskim liderima da preduzmu odlučne mere kako bi se usporio taj proces.

Naučnici iz Američkog centra za istraživanje snega i leda kažu da će to uskoro biti uobičajena pojava. Oni tvrde da se artički ledeni pojas smanjio na najmanju površinu u više od stotinu godina te se stoga pribojavaju da to područje ulazi u, kako to nazivaju, destruktivni ciklus u kojm topliji vazduh brže otapa led, nakon čega se vazduh brže zagreva.

Satelitski snimak pokazuje da je ledena površina u septembru bila 20 posto manja od uobičajenog proseka. Stručnjaci procenjuju da će, ako se taj trend nastavi, leti Arktički okean biti potpuno bez leda do kraja veka.

Ovako o tome govori jedan inuitski lovac: "Neki Inuiti zabrinuti su zbog klimatskih promena jer se led počinje otapati nekoliko nedelja ranije nego pre nekoliko godina. Početkom jula bismo se još sankali, a sad ovuda prolaze brodovi. A i lovci moraju biti mnogo pažljiviji zbog tankog leda".

Američki naučnici prate smanjivanje Arktičkog leda od 1979. godine. Portparol Centra za istraživanje snega i leda, Mark Serreze kaže da su u poslednje četiri godine zapažene nagle promene: "Mislim da je razlika u tome što su to uzastopne godine. Bilo je pojedinih godina u kojima bi se led naglo smanjio, ali bi nakon toga nadošao na uobičajeni nivo. Toga više nema, čini se da se to menja". Polarni istraživač Pen Haddow vrlo je zabrinut za stanje leda na Arktiku: "Mnogo vremena provodim na ledu i mogu reći kako je sve teže putovati s ruske obale na Severni pol. Sve je kraće razdoblje u kojem je zamrznuto more uz severne ruske obale - odakle se obično kreće u ekspedicije na Severni pol - i sve je više vode između obale i debelog leda oko pola."

Naučnici kažu da otapanje leda ubrzava zagrejavanje jer tamna površina mora upija sunčane zrake koje se s belog leda odbijaju i vraćaju u svemir. Nestanak leda takođe ugrožava polarnu floru i faunu, ukljućujući severne medvede. Oni provode leto na kopnu, a zimi se vraćaju na led. Evropski naučnici se pripremaju da uskoro lansiraju novi satelit koji će pratiti promene u debljini arktičkog leda u sklopu pručavanja uloge globalnog zagrevanja u nestanku ledenih površina.

http://www.bbc.co.uk/

 

[Šakal]

Severni pol bez leda već 2040?


Toronto -- Severni pol bi mogao sasvim da ostane leti bez leda već 2040, ako se nastavi otopljavanje klime, smatraju naučnici.



Istraživanjem, čiji je rezultat objavljen u kanadskom naučnom časopisu "Džiofizikal riserč leters", utvrđeno je da se led na Severnom ledenom okeanu sve više povlači tokom leta.

"Već smo svedoci nestanka leda na moru, ali naše istraživanje ukazuje da nestanak u narednim decenijama može biti znatno dramatičniji od bilo čega što se ikada desilo", rekla je koordinatorka istraživanja Marika Holand, iz Nacionalnog centra SAD za istraživanje atmosfere.

"Te promene su iznenađujuće brze", upozorila je ona.

U studiji se ukazuje da, ako se nastavi gomilanje gasova u atmosferi od sagorevanja fosilnih goriva, septembra 2040. godine će ostati led samo u uskom pojasu uz obalu Grenlanda i Kanade, dok će većina arktičkog područja biti bez leda.

Po računici naučnika, led koji septembra svake godine zahvata oko šest miliona kvadratnih kilometara, za deset godina će se povući na dva miliona kvadratnih kolometara, dok će zimi debljina leda sa sadašnjih oko 3,7 metara, opasti na manje od metra.

Kako se led povlači, okean prenosi sve više toplote ka Severnom polu, a voda bez leda upija sve više sunčeve toplote, te se zagrevanje ubrzava, što vodi sve većem topljenju leda, rekla je Holandova.

Izvor: Beta, B92


Kjoto protokol ističe, a za svega nekoliko decenija čeka nas katastrofa

Arktik bez leda do 2040. godine

Ako se globalno zagrevanje nastavi sadašnjim tempom, Arktik će do 2040. godine ostati bez leda, pokazala je najnovija studija američkih naučnika. Globalno zagrevanje koje izaziva efekat staklene bašte istopiće sav led na Arktiku nekoliko decenija pre nego što su to naučnici mislili.

Naučnici u Nacionalnom centru za istraživanje atmosfere iz Kolorada tvrde da je nivo leda na Arktiku tokom poslednje tri decenije znatno opao i da se čovečanstvo bliži putu bez povratka. Topljenje leda će širom planete izazvati rast nivoa mora (između jedan i šest metara), što će direktno pogoditi desetine miliona stanovnika u priobalnim zemljama.

- Malo je verovatno da ćemo uspeti da se vratimo na nivo od 1979. kada je počelo satelitsko praćenje leda na Arktiku. Bilo bi nam potrebno nekoliko veoma hladnih zima i leta za tako nešto, ali to je nemoguće zbog globalnog zagrevanja - rekla je dr Marika Holand.

Do 2040. nestaće let oko Kanade, okolnih ostrva i Grenlanda, a Arktik će biti velika vodena površina. Polarni medvedi će biti pred istrebljenjem, a stanovnici koji naseljavaju ovu oblast više neće moći da odlaze na zaleđeno more u lov na foke.

S druge strane, Kanada i Rusija će dobiti ekonomski podstrek jer će se nestankom leda otvoriti nove linije za prevoz putnika, transport energije i ribolov. Zbog topljenja leda na Arktiku pašće i salinitet u Atlantskom okeanu, koji će se lakše lediti tokom zime.

- Golfska struja će usporiti i biće nam potrebno mnogo više ledolomaca - kaže Lavson V. Brigam, zamenik direktora Komisije za istraživanje Arktika, savetodavnog tela Bele kuće.

Rast svetskog nivoa mora od jednog metra Maldive i Tuvalu će učiniti nemogućim za život, a samo u Bangladešu će morati da se raseli više od 13 miliona osoba. Zemlje poput Indonezije, Filipina, Vijetnama i Holandije koje imaju nisko priobalje takođe će biti ugrožene.

Topljenje leda bi moglo da uspori samo smanjenje emisije štetnih gasova u atmosferu, pre svega ugljen-dioksida koji je glavni krivac efekta staklene bašte i globalnog zagrevanja.

„Možda je već sada kasno jer je emisija ugljen-dioksida danas dva puta veća nego 2000. godine“, kaže profesor Kris Ripli.

Da bi se globalno zagrevanje zaustavilo, neophodno je smanjiti emisiju štetnih gasova i zaustaviti sečenje tropskih šuma. Najozbiljniji pokušaj da čovečanstvo nešto učini bio je početkom decembra 1997, kada su se u japanskom gradu Kjotu sastali lideri 160 nacija. Na sastanku su se najrazvijenije zemlje, koje su ujedno i najveći zagađivači, dogovorile o smanjenju emisije štetnih gasova za 5,2 odsto do 2012. godine. SAD koje su i najveći svetski zagađivač nikada nisu ratifikovale sporazum. Obrazloženje Bele kuće jeste da bi smanjenje emisije štetnih gasova izazvalo velike ekonomske gubitke. Međutim, već sada se postavlja pitanje šta posle 2012. kada istekne sporazum iz Kjota. Nekoliko svetskih lidera, među njima i britanski premijer Toni Bler i francuski predsednik Žak Širak, žele da kao svoju političku zaostavštinu ostave instituciju ili sporazum koji će osigurati kontrolu emisije štetnih gasova posle 2012. godine.

Širak je juče izabrao članove komisije koji će pripremiti međunarodnu konferenciju u Parizu 2. i 3. februara naredne godine, posvećenu stvaranju nove organizacije Ujedinjenih nacija za zaštitu čovekove okoline. A Bler već mesecima lobira da se napravi sporazum - naslednik onoga iz Kjota.

 

[Šakal]

Vulkani čas zagrevaju, čas hlade planetu

Vulkanske erupcije na severu naše planete se po svojim posledicama veoma razlikuju od sličnih po snazi erupcija u njenom južnom delu, smatraju američki naučnici.

Oni su uporedili posledice erupcija 1912 godine na Aljasci, koja se smatra jednom od najjačih u prošlom veku, sa erupcijom vulkana Pinatubo, koji je proradio 1991. godine na Filipinima.

U periodu aktivnosti vulkani izbacuju u atmosferu veliku količinu pepela i pare. Pored toga, u vazduh dospevaju čestice koje ne propuštaju jedan deo sunčeve svetlosti. S obzirom da se pri snažnim erupcijama, velika količina tih čestica izbacuje na visinu od 16 kilometara, a ponekad čak i više, klima trpi neprekidne promene.

Naučnici su došli do zaključka, da pri erupcijama u subtropskim regionima primetno opada temperatura u južnim geografskim širinama.
Pri erupcijama na severu, nasuprot tome, postoji rizik od zahladjenja leti u severnom delu Zemlje. Te promene su uglavnom povezane sa tim, što se oblak vulkanskog pepela u subtropskim predelima širi na veoma velikoj površini, dok za vreme erupcija na severnim geografskim širinama, pepeo najčešće ostaje u regionu erupcije.

 

[DkJm]

Divim se upornosti...
Sve ovo jako vredi, potstakao si me na ogromno razmisljanje!
Ne moze se vise samo stajati i gledati, nigde se time nece stici, sve je gore i gore!
Pare nas unistavaju, a ne goriva i ostale stvari...

 

[Šakal]

Klimatske promene i El Ninjo:
Sudnja godina

Ako pada sneg dok čitate ovaj tekst, meteorolozi su pogodili. Ali svejedno, veliki periodični fenomen na Pacifiku, poznat kao El Ninjo, presudno će doprineti globalnom rastu temperature, što ovu godinu moglo učiniti najtoplijom otkako se meri temperatura vazduha

EVROPA...



Prošle nedelje je Evropu pogodio orkan Kiril, da bi tokom tri dana ova razorna nepogoda izazvala smrt više od 45 ljudi. Krećući se preko Velike Britanije, Francuske, Nemačke, Poljske i Češke, orkan je zahvatio Rumuniju i preko Transilvanije nastavio da se kreće ka Crnom moru.

Neuobičajeno snažni vetrovi, brzine između 150 i 200 kilometara na čas, iščupali su hiljade stabala iz korena, pokidali brojne električne vodove, uništili na stotine kuća, podizali automobile sa puteva i izbacivali iz šina železniče kompozicije, nanoseći ogromnu materijalnu štetu u svim zemljama kroz koje je orkan protutnjao. U međuvremenu, tokom prošle nedelje je snažno nevreme i u SAD usmrtilo više od 40 ljudi.

...I SRBIJA, OVIH DANA: Katastrofa i zimsko leto



Dok je vetar pustošio severozapadnu i centralnu Evropu, temperature u drugim delovima kontinenta bile su neprirodno visoke za januar. Pojedina slavna skijališta na Alpima su zatvorena zbog nedostatka snega, a u Torinu, gde se trenutno održava zimska Univerzijada, prošlog petka je izmerena temperatura od 21 stepen Celzijusa – i to u pnoć. Na drugoj strani sveta, u Sidneju, tokom novogodišnjeg dočeka zabeležene su rekordne temperature od 45 oC.

U Rusiji su tokom januara temperature takođe bile nezapamćeno visoke, a zbog toga, prema saopštenju Ministarstva za vanredne situacije, stanovnicima Rusije preti opasnost od surih medveda. Ove životinje su se probudile iz zimskog sna zbog toplog vremena. Nadležni upozoravaju da ova opasnost nije bezazlena jer u evropskom delu Rusije i na Kavkazu živi oko 20.000 surih medveda.

Temperature su u toku proteklog meseca bile iznad svakog očekivanja i u Srbiji, a preterano lepo vreme, januarsko proleće i rani pupoljci u voćnjacima probudili su, uz vesti o razornim nepogodama, zebnju da počinje sudnja godina.

Vremenske prilike više nisu samo tema kojom se prekraćuje vreme, već se postavlja pitanje koliko je vremena ostalo. Da li je prekasno da se nešto učini i spase klima na Zemlji? Sve češće se piše i govori kako su klimatske promene i globalno zagrevanje svuda primetni i da više nisu pojava koja se uočava samo sofisticiranim naučnim merenjima. Da li se zaista već osećaju efekti globalnog zagrevanja?

 

[Šakal]

GODINA EL NINJA: Prema prognozi britanskog Zavoda za meteorologiju (www.metoffice.gov.uk), prosečna globalna temperatura će tokom 2007. godine biti za 0,54oC viša od 14 oC što je godišnji prosek druge polovine XX veka. Ako se ova prognoza ostvari, tekuća godina će biti najtoplija u poslednjih 150 godina, otkako se meri temperatura vazduha. Do sada je najtoplija godina bila 1998, kad je srednja globalna temperatura iznosila 14,52 oC.

Mada očekivana srednja globalna fluktuacija iznosi samo pola stepena Celzijusa, efekti tog porasta narušavaju krhku klimatsku ravnotežu i mogu biti katastrofalni na lokalnom nivou – u istočnom delu Afrike i u Australiji očekuju se katastrofalne vrućine i suše, desiće se velik broj poplava u Evropi i Aziji, pojačaće se intenzitet tajfuna na zapadnom Pacifiku, kao i broj razornih orkana poput Kirila.

U međuvremenu, otapanje glečera i rast nivoa mora nastaviće se kao i prethodne godine. Prema podacima Svetske meteorološke organizacije, na Arktiku godišnje nestaje oko 60.000 kvadratnih kilometara leda, što je površina koja odgovara teritoriji Hrvatske.

Zapravo, ova rekordna godina biće samo malo toplija od prethodne, pošto se tokom poslednjih 15 godina beleži kontinuiran porast srednje globalne temperature. Početkom januara Svetska meteorološka organizacija je, na osnovu podataka iz 187 meteoroloških ustanova širom sveta, objavila da je 2006. godina bila šesta najtoplija godina u istoriji.

Generalni sekretar ove organizacije Mišel Žaro objasnio je da je ključni uzrok globalnog zagrevanja povećanje koncentracije ugljen-dioksida i "drugih gasova staklene bašte" u atmosferi. Ovi gasovi nastaju sagorevanjem fosilnih goriva, a dosadašnji pokušaji poput Kjoto protokola da se njihova industrijska emisija smanji još uvek ne daju rezultate, jer neke visoko razvijene zemlje poput SAD odbijaju da mu pristupe.

S druge strane, a vezano za 2007. godinu, Žaro je posebno istakao detalj na koji upozoravaju meteorolozi širom sveta – presudan uzrok ovogodišnjeg rasta temperature biće veliki periodični fenomen na Pacifiku, poznat kao El Ninjo.

 

[Šakal]

VELIKA JUŽNA OSCILACIJA: Kao i najvrelija 1998. godina, ovo će biti godina El Ninja. On se već vekovima pojavljuje na svakih tri do sedam godina kao naizgled bezazlen fenomen u kome voda Pacifika na zapadnim obalama Amerike postaje malo toplija. Zapravo, El Ninjo je fenomen koji podrazumeva ogromnu planetarnu oscilaciju sistema okean-atmosfera, u kome dolazi do promene temperature vode na ogromnom prostranstvu Pacifika.

Klimatski sistem planete je ogroman i vrlo osetljiv na početne uslove, tako da ova oscilacija u basenu najvećeg okeana na svetu presudno utiče na globalni rast temperature i opšte stanje klime na planeti. Koristeći kompleksne računarske modele, klimatolozi intenzivno izučavaju El Ninjo od 1982. godine, a ovaj fenomen je poznat i pod nazivima La Ninja i El Ninjo Južna Oscilacija (ENSO).

URAGAN U EVROPI: Slike iz budućnosti?



U prevodu sa španskog, El Ninjo znači "maleni". Takav eufemistički naziv ovaj ogromni fenomen dobio je od peruanskih ribara koji su primetili da okean postaje topliji oko Božića, na kraju godine. U stručnoj javnosti, ovaj fenomen se prvi pominje 1892. godine kad ga na kongresu Geografskog društva u Limi u Peruu opisuje kapetan Kamilo Karilo. U to doba je shvaćeno da je El Ninjo povezan sa obilnim kišama u priobalju Pacifika i promenama u živom svetu. Sledećih godina su Čarls Tod i Norman Lojker primetili da se velike suše na drugoj strani Pacifika, u Australiji i Indiji, javljaju u isto vreme kad i topla epizoda El Ninja u Peruu. Gilbert Voker je 1924. godine shvatio da je reč o velikoj južnoj oscilaciji na Pacifiku.

Izvesno je da El Ninjo ne nastaje zbog vulkanskih erupcija pod vodom, niti zbog zemljotresa, a ima mnogo teorija o uzrocima njegovog pojavljivanja. On nastaje u interakciji površinskih slojeva okeana i atmosfere, praćene okeanskim talasom planetarnih razmera. Ova oscilacija u ciklusu tople i hladne vode koja struji okeanom, za godinu dana oslobađa energiju koliku može da proizvede jedan milion osrednjih električnih centrala snage 1000 MW.

El Ninjo je nepogoda. Mogao bi se uporediti i sa bilo kojom drugom nepogodom kao što su oluje; mada se javlja retko, ali uvek iznova, ne može se proceniti kada, s kakvim intenzitetom i posledicama. Do ove godine, najintenzivniji ENSO događaji zabeleženi su 1790–1793, 1828, 1876–1878, 1891, 1925–1926, 1982–1983. i 1997–1998. godine. Tokom svih ovih epizoda broj uragana na Karibima i u Meksičkom zalivu se smanjio, ali se zato povećao broj oluja na istoku Pacifika, tako da naučnici veruju kako su ti događaji povezani.

 

[Šakal]

PITANjE ApokalipsE: Osim što utiče na broj uragana, prema svim klimatskim modelima, El Ninjo direktno izaziva rast srednje globalne temperature Zemlje. Ona se na godišnjem nivou zbog El Ninja uvek podiže za nekoliko desetina stepeni Celzijusa. To se događa jer Pacifik tokom ove nepogode predaje ogromnu energiju atmosferi.

Rekordne godine po temperaturi su uvek bile praćene El Ninjom. No, daleko od toga da je ovaj fenomen odgovorniji za globalno zagrevanje od industrijski izazvanog povećanja koncentracije ugljen-dioksida u atmosferi. Ovaj fenomen je samo simptom koji dodatno pogoršava opšte stanje. El Ninjo bi se mogao uporediti sa situacijom kod teško zaraženog bolesnika – pored njegove bolesti, zbog slabljenja imuniteta dobije i prehladu koja dodatno ugrozi njegovo zdravlje.

Mada neki modeli pokazuju da je El Ninjo efekat slabiji u toplijoj klimi, većina naučnika zapravo veruje da globalno zagrevanje pojačava El Ninjo i čini njegovo pojavljivanje učestalijim. Nema konačnog odgovora, ali je izvesno da su El Ninjo i globalno zagrevanje međusobno povezani fenomeni.

S druge strane, većina prognoza najavljuje sveopšte pogoršanje. Britanski Zavod za meteorologiju procenjuje da će se do kraja veka koncentracija ugljen-dioksida udvostručiti. Međudržavni panel za klimatske promene, najreferentnije telo koje prati tok globalnog zagrevanja, pripremio je za ovu godinu već četvrti izveštaj kojim je pokazano da će takav rast podići srednju globalnu temperaturu za više od dva do pet stepeni Celzijusa. Efekti takvog porasta biće katastrofalni.

Prošle nedelje je šesnaest evropskih instituta objavilo zajedničko istraživanje u kome je pokazano da će u takvom scenariju tokom XXI veka najviše biti pogođeni Sredozemlje i alpska područja. Posledice će biti suše, šumski požari, premeštanje tradicionalne vegetacije na sever, kao i iščezavanje obradivih površina. Od 14 do 38 odsto populacije Sredozemlja imaće problema sa nestašicom vode, a sneg će padati na visinama od 1500 i 1700 metara, što je pomeranje sadašnje snežne granice za 200 do 400 metara.

Prema jednoj starijoj prognozi Svetske meteorološke organizacije, do 2100. godine nivo mora će porasti izmedu 10 i 90 centimetara, što će imati katastrofalne posledice po ostrva u Indijskom i Tihom okeanu. Neki gradovi na obali mora biće delimično ili sasvim poplavljeni.

 

[Šakal]

PITANJE EKONOMIJE: Kao što je već rečeno, pitanje klime je početkom godine svuda postalo veoma aktuelno. Ugledni naučni časopisi poput "Nature" objavili su specijalna izdanja sa aktuelnim prognozama klime u budućnosti. Više političkih tela međunarodne zajednice oglasilo se saopštenjima kojima se pozivaju vlade da u najkraćem roku nešto preduzmu kako bi se spasio klimatski sistem Zemlje.

O posledicama globalnog zagrevanja i ove će se godine tradicionalno razgovarati na samitu ekonomskih eksperata u Davosu, ali se sada može očekivati da ti razgovori budu konkretniji. Za promenu, mnogi svetski lideri više ne gledaju na klimu kao na ekološke snove idealista i kandidatkinja za mis o "miru u svetu i ozonskoj rupi". Odnedavno je svima postalo jasno da klimatske promene imaju svoju konkretnu, ekonomsku cenu.

Tom zaokretu je posebno doprineo Šternov izveštaj. On je u oktobru 2006. godine objavljen u Velikoj Britaniji, a sastavio ga je nekadašnji vodeći ekonomista Svetske banke ser Nikoals Štern. Pokušavajući da izračuna koliki je uticaj globalnog zagrevanja na svetsku ekonomiju, Štern je zaključio da će do 2050. godine klimatske promene znatno uticati na smanjenje globalnog bruto prihoda.

Ovaj zaključak je izazvao lavinu rekacija među vodećim svetskim političarima. Šternov izveštaj je nagovestio kako bi znatno manji gubici nastali kad se ne bi čekalo da dođe do dramatičnih klimatskih promena, već kad bi se sredstva unapred uložila u zaustavljanje emisije ugljen-dioksida. To je podstaklo i učesnike svetskog samita u Nigeriji koji su u novembru razgovarali o primeni Kjoto protokola.

Na samom početku jaunara 2007. Evropska komisija je saopštila da Evropska unija mora do 2020. godine da smanji nivo emisije gasova staklene bašte za najmanje 20 odsto. To će evropsku zajednicu koštati ogromnih sredstava u energetskom sektoru, ali evropski čelnici su shvatili da je to jedino rešenje.

Prema trenutnim procenama, globalno smanjenje emisije od 30 odsto osiguralo bi da globalna temperatura do kraja veka ne poraste za više od dva stepena Celzijusa. I tako bi se u godinama El Ninja očekivale ozbiljne nepogode, ali bi život na Zemlji i dalje bio nalik ovom koji poznajemo.

Zasad je izvesno da će, kao što bolesnika vremenom napušta visoka temperatura, sa ovom godinom proći i El Ninjo. Potom se i dalje mogu očekivati godine kad će se srednja globalna temperatura spustiti za koju desetinu stepeni Celzijusa. No, već sa sledećim dolaskom velike pacifičke nepogode, efekti globalnog zagrevanja postaće još intenzivniji. U tom rastu prirodnih katastrofa ništa se neće promeniti dok se ne smanji koncentracija ugljen-dioksida u atmosferi. Planeta Zemlja je, na neki način, otrovani bolesnik kome, dok čeka na izlečenje, u talasima postaje sve gore.

 

[Šakal]

Časovnik apokalipse


Prošle nedelje su naučnici u Lonodnu i Vašingotnu pomerili kazaljke na takozvanom Časovniku apokalipse, tako da on sada pokazuje pet minuta do ponoći. Kako su rekli naučnici, predvođeni poznatim fizičarem Stivenom Hokingom, do ovog pomeranja je došlo jer se svet primakao ekološkoj katastrofi. Ovaj sat su još 1947. godine, kao upozorenje čovečanstvu, osmislili naučnici iz Čikaga koji su učestvovali u izgradnji prve atomske bombe tokom projekta "Menhetn". Već decenijama, odluku o svakom pomeranju kazaljki donosi odbor naučnika i političkih analitičara – najbliže apokalipsi kazaljke su se nalazile 1953. godine, dva minuta do ponoći, u doba američkog testiranja hidrogenske bombe, posle pada Berlinskog zida kazaljke su vraćene nazad, da bi potom četiri puta bile pomerene. Poslednji povod je zaoštravanje odnosa između SAD, Severne Koreje i Irana, ali će od ovog pomerenja odbor računati ne samo na nuklearnu, već i na sve ozbiljniju ekološku opasnost.

 

[Šakal]

Efekat leptira
Efekat leptira je poznat stav iz Teorije haosa po kome "mahanje krila leptira na Madagaskaru može da izazove uragan na Karibima", što je jedan od najpopularnijih koncepata koji je iz moderne fizike ušao u umetnost. No, kako to biva, njegovo popularno tumačenje koje se svodi na banalnu sveopštu povezanost jeste neodgovarajuće, a ponekad i potpuno besmisleno. Zapravo, ovaj efekat, uz ilustrativan primer leptirovih krila, govori o osetljivosti dinamičkih sistema sa povratnom spregom. Takvi sistemi tokom svog kretanja prelaze u stanje haosa čak i ako su uslovi pre početka kretanja samo malo drugačiji. Efekat leptira najbolje odlikuje klimatske sisteme na Zemlji, koji su izuzetno osetljivi na početne uslove, a jedan od takvih fenomena je i El Ninjo. Efekat leptira je formulisao poznati meteorolog Edvard Lorenc, jedan od utemeljivača Teorije haosa.

 

[Šakal]

Februarski izveštaj
Međudržavni panel za klimatske promene (Intergovernmental Panel on Climate Change, IPCC) osnovan je u saradnji sa Svetskom meteorološkom organizacijom i Programom Ujedinjenih nacija za životnu sredinu (UNEP), da bi tokom poslednjih deset godina pripremio tri izveštaja o klimatskim promenama na planeti. Kao najreferentnije telo za ovo pitanje na svetu, IPCC je u svojim izveštajima nedvosmileno pokazao da postoji globalno zagrevanje, da su njegovi uzroci povećanje koncentracije gasova u atmosferi, kao i kakve se posledice promene klime mogu očekivati do kraja XXI veka. Uz čitav niz istraživanja u svetskim laboratorijama koja potvrđuju zaključke IPCC-a, paralelno se pojavljuju i rezultati koji pokazuju da čovek nije odgovoran za rast globalne temperature. Jedno takvo istraživanje pojavilo se i prošle nedelje kad je Habibulo Abdusamatov, šef ruske laboratorije za kosmička istraživanja pri Opservatoriji Pulkovo, na osnovu analize uzorka leda objavio da se Zemlja zagrejala tokom XX veka samo zbog povećanja aktivnosti Sunca. No, većina stručnjaka se ne slaže sa ovim stavom, a postoje i sumnje u relevantnost takvih zaključaka, budući da oni odgovaraju svetskim energetskim gigantima. IPCC je spremio nov, četvrti izveštaj o uticaju čoveka na klimu koji će biti objavljen 2. februara, a jedan njegov deo već se može pronaći na adresi http://www.ipcc.ch/press/SPM.pdf.

 

[Šakal]

Zemlje u razvoju ne žele da plate cenu zagrevanja planete
Radio Srbija - Pre 5 sati Zemljama u razvoju prete najteže posledice zagrevanja planete, iako ne bi trebalo da se dogodi da one plate za problem koji su stvorile uglavnom bogate zemlje, ocenili su političari i stručnjaci na zasedanju Svetskog ekonomskog foruma u švajcarskom alpskom centru Davosu. Na skupu 2.500 najmoćnijih ljudi sveta, lideri zemalja u razvoju istakli su da žele da SAD i EU preuzmu veću odgovornost za zagađenje atmosfere gasovima iz svojih automobila i fabrika. Takođe su ocenili da polažu pravo da razvijaju sopstvene privrede, pa makar rezulat razvoja bilo povećanje štetnih gasova. Učesnici Svetskog ekonomskog foruma naglašavaju da će klimatske promene imati izuzetne posledice u svetu u godinama koje dolaze.

 

[Šakal]

Jak zemljotres kod Tajvana
Radio Srbija - Pre 5 sati Jak zemljotres potresao je danas istočnu obalu Tajvana, a osetio i u Tajpeju, glavnom gradu tog ostrva. Prema podacima tajvanske meteorološke službe, zemljotres je bio snage 6,2 stepena Rihterove skale. Epicentar je bio u moru, 62 kilometra jugoistočno od grada Čengkunga, na dubini od pet kilometara. Nema izveštaja o eventualnoj šteti ili povređenima.

Hm...napomena...ovo je već treći u poslednjih petnaest dana...isto područje...

 

[Šakal]

Najmanje dve žrtve nevremena u Nemačkoj
Radio Srbija - Pre 7 sati Najmanje dve osobe izgubile su život u Nemačkoj protekle noći u saobraćajnim nesrećama zbog snega i leda, pa se bilans žrtava ledene zime koja je zahvatila tu zemlju od juče popeo na pet, javili su nemački mediji. U većem broju nemačkih pokrajina, pre svega u Bavarskoj, Baden-Virtembergu i Tiringiji, autoputevi su bili delimično zatvoreni, a stalne službe humanitarnih organizacija su vozače, blokirane u kolonama dugim i do 25 kilometara, snabdevale čajem i benzinom. Jaka zima ometa i železnički i aviosaobraćaj.


Napomena...pre par dana +16 u Berlinu...

 

[Šakal]

Posle 30 sati avioni sleću u Prag
Radio Srbija - Pre 7 sati Posle jučerašnjeg potpunog kolapsa, u Češkoj se danas postepeno normalizuje drumski saobraćaj, a jutros je posle 30 sati prekida obnovljeno sletanje i poletanje aviona na praški međunarodni aerodrom Ruzinje. Dvodnevna mećava zahvatila je posle gotovo prolećnih dana Srednju Evropu i zbog potpunog haosa u saobraćaju i mnoštva udesa na neočišćenim drumovima, sneg je u Poljskoj odneo šest, a u Češkoj tri ljudska života.

 

[gorchilo]

Ovo je apel javnosti i vlastima da se obrati pažnja na klimatološke promene na Zemlji, izazvane zagađenjem i oružjima usmerenim na modifikaciju klime (HAARP, chemtrails...). Priključite se akciji tako što ćete ugasiti svetlo u četvrtak, 1. februara 2007. na pet minuta, od 19:55 do 20:00 po lokalnom vremenu. Prosledite prijateljima.

The first of February we dimm the lights between 7.55 and 8.00 PM!

Send this message to as many people as you know!

An action against the climatechange.

Take on February 1st part in one of the biggest actions against climatechange forced by the people.
L'Alliance pour la Planète calls to all civilians (a group of environmental activists http://www.lalliance.fr ):

Make our planet rest for five minutes!
Everybody is reqested to dimm his/her lights for five minutes between 7.55pm and 8.00pm on February first. This not only to save engergy for five minutes, but to bring out a message that will attrackt the attentoin of politicians and leaders. It is time for them to take action and avoid the waste of energy.

During 5 minutes we'll give the planet rest: it doesn't take long and it won't cost you a thing. And it will make a statement that we as citizens want clamate on the agenda.

And why February 1st?

Because on that day a new file from climatologic experts from the United Nations will be published in Paris. Because it is with our neigbours it is impossible to let this opportunity slip! We have to get attention to the urgent matter of the worlds climatological situation. If everybody takes part in this action it will have an effect on media and politics that might have a real influence!

Make this message go around the globe, send it to friends, family and local politicians. Put it in your newsletter and blog.

 

[Šakal]

Antarktik postaje isuvise vruc za pingvine

Opadanje `frak' vrste je upozorenje za svet

Pingvini pocinju da napustaju delove Antarktika jer ledena pustos postaje isuvise vruca.

Broj dugorepih pingvina na poluostrvu Antarktik - najsevernijem delu ovog zamrznutog kontinenta - sve je manji kako globalno zagrevanje uzima maha. A strucnjaci upozoravaju da se, ako se nastavi promena klime, moze desiti da oni sasvim napuste veliki deo ovog rta dugog 900 milja.

Arhetipska "frak" vrsta voli hladno cak i vise od drugih pingvina. A ovo poluostrvo se zagreva brze nego skoro ijedno mesto na svetu, jer se tu temperature povecavaju barem pet puta brze od svetskog proseka. Naucnici smatraju da ovo remeti njihove izvore hrane.

Globalno zagrevanje im donosi jade i u drugim njihovim uporistima, na Ros moru. Dva gigantska ledena brega su se odlomila od ledene ploce Antarktika i blokiraju put od njihovih kolonija parenja do oblasti gde se hrane. Zbog toga oni moraju da hodaju 30 milja dalje da bi dosli do hrane - sto nije mala stvar kad se uzmeu obzir da oni mogu da idu samo jednu milju na sat. A s druge strane kontinenta se na hiljade mladih carskih pingvina udavilo blizu britanske baze Hali jer se led slomio rano, pre nego sto su oni naucili da plivaju.

Kao i rudarski kanarinci, frak-pingvini Antarktika upozoravaju na opasnosti koje se priblizavaju. Jer globalno zagrevanje zagreva ovaj zaledjeni kontinent brze nego ostatak sveta, a pingvini su medju prvima koji osecaju te efekte.

Posto ne lete, te ne mogu da pobegnu kao druge ptice, njih pogadja ono sto se desava i na kopnu i na moru. I posto je njih lako primetiti i izbrojati, oni rano ukazuju na to sta se mozda desava drugim vrstama.

Oni osecaju vrucinu najjace na poluostrvu Antarktik, koje strci iz polarne kopnene mase prema Juznoj Americi. Studije vazdusnih temperatura sirom sveta tokom protekla pola veka ukazuju na to da je ovo jedna od onih oblasti na planeti - zajedno sa severozapadom Severne Amerike i delom Sibirom - koja se najbrze zagreva. Britanski nadzor Antarktika kaze da su se biljke cvetnice brzo rasirile u ovoj oblasti, da se gleceri povlace, a da se sedam ogromnih ledenih povrsina istopilo.

Dok se poluostrvo zagreva, broj dugorepih pingvina opada. Naucnici sumnjaju na to da sve vece temperature ugrozavaju male ribe i druge morske zivotinje kojima se oni hrane, iako jos nisu sigurni kako.

Profesor Stiven Emsli sa Univerziteta Severi iz Severne Karoline smatra da ako se zagrevanje nastavi broj pingvina "ce i dalje opadati na ovom poluostrvu, a mnogi ce potpuno napustiti veci deo njega". Proucavanje fosiliziranih ostataka koje je on sproveo blizu britanske baze Rotera pokazuju da je broj pingvina naglo opao tokom toplijih perioda u praistoriji.

U barem jednoj prilici, pad broja pingvina na ovom poluostrvu bio je obelezen brzim porastom broja pingvina na Ros moru koje je vise od 2.000 milja udaljeno odatle. Ali poslednjih meseci im globalno zagrevanje i ovde stvara probleme. Istrazivaci americke Nacionalne naucne fondacije su rekli da jedna kolonija dugorepih pingvina na Rtu Rojds ove godine uopste nece sneti mlade. A naucnici na Skrips Institutu Okeanografije dodaju da jedna kolonija carskih pingvina na Rtu Krozijer takodje nije donela nove mlade.

Globalno zagrevanje takodje ugrozava ishranu carskih pingvina. Kad ima manje leda na moru populacija racica - koja je glavna u njihovoh ishrani - opada.

Uprkos svemu ovome, pingvini nisu u opasnosti od iskorenjivanja; njih jos uvek ima u milionskom broju na Antarktiku, a jedna vrsta pingvina izgleda uziva u ovom toplijem vremenu. Ali oni jos uvek upozoravaju na dolazece opasnosti. Po recima Medjunarodne unije za konzervaciju prirode, vodecem svetskom telu za konzervaciju: "Stvari koje se desavaju pingvinima su uvod stvari koje dolaze".