Dvorac Rochester je srušeni dvorac u okrugu Medvai u Velikoj Britaniji.
Klasifikovan kao spomenik kulture I reda i zaštićen kao izgrađen spomenik te u poređenju raznih ruševina, smatra se jednim od najimpresivnijih i najbolje sačuvanih primera normanske vojne arhitekture u Engleskoj. Strateški važan dvorac, imao je nekad veliku važnost, tokom sukoba između ranosrednjovekovnih kraljeva i plemstva.
Tačno poreklo dvorca nido dan danas nije poznato.
Pretpostavlja se da je kratko posle osvajanja Engleske, atakom normana 1066. godine, na biskupiji u jugozapadnom delu utvrđenog grada Ročester, sagrađen prvi kraljevski dvorac sa zemljom i drvenim utvrđenjima. Dvorac se prvi put spominje u Domu knjige iz 1086. godine.
Od uništenja u 17. veku, unutrašnjost kule je velika ruševina bez krova. Međuzidom, unutrašnjost je podeljena na dve polovine gde se na srednjem zidu nalazio i bunar, tako da je kula imala sopstveno snabdevanje vodom. Rupe na gredama označavaju slojeve nekadašnjih, lažnih plafona, a na spoljnim zidovima se još vide ostaci prozora, dimnjaka i latrina. Na severoistočnoj i jugozapadnoj kuli, nalazile su se spiralne stepenice koje su međusobno spajale spratove.
Nekada je Kula imala četiri sprata !
U suterenu su bili magacini i ostave, iznad njih je bio sprat sa dve sobe, koji je verovatno služio za smeštaj služinčadi i ostalih korisnika dvorca. Na drugom spratu su bile glavne, dnevne sobe i saloni. Ovaj, glavni sprat, bio je podeljen elegantnom arkadom sa okruglim stubovima i klesanim, kamenim rezbarijama. Slično dvorcu Hedingham ili dvorcu Norvich, na ovom spratu je bila galerija, okružena, okolnim spoljnim zidovima te protežući se više u jugoistočnom delu nego na ostalim stranama kule, verovatno je u to vreme, tada tamo bio pijadestal sa kraljevskim stolom.
Na severnom zidu je bila mala kapela ukrašena zidnim slikarstvom i pikturesnim freskama !
Arhitektonska dekoracija na spratu, iako jednostavnija nego u savremenim katedralama, crkvama ili opatijama, ipak d(p)okazuje da su čak i dvorci normana, mogli biti elegantno opremljeni, uprkos delimičnom uništenju. Na spratu iznad, pod krovom, verovatno su bile kraljevske odaje.
Glavna kula/toranj zamka je pravo, arhitektonsko remek-delo.
Sa njenih, 38 m visine, ona je od svih do sada najviše očuvana i pripadala je jednoj od najviših, evropskih kula tog vremena. Već u savremenim izveštajima obožavaju je kao izvanrednu zgradu.Spoljašnji zidovi kule, na približno kvadratnom planu dugački su 21 m a debljine do 3,6 m. Ti spoljni zidovi su uglavnom od nepravilnog krečnjaka (kentish ragstone) ali uglovi/ćoškovi i prozorski okviri su od pažljivo isklesanog kamena Pierre de Caen iz kamelonoma Normandije. Iako su danas mnogi uništeni prozori, vidi se da su prozori na gornjim spratovima bili veći i ukrašeni, kao čipkom isklesanim kamenom.
Glavna kula ima i na četiri ćoška još toliko propratnih od kojih je ona jugoistočna okrugla - za razliku od ostalih, kvadratnih. Obnovljena je nakon uništenja 1215. - 1220.godine.
Pristup ovom, arhitektonskom remek delu, bilo je na prvom spratu, a pravio ga je pravougaoni trem sa severne strane. Spoljašnje stepenište je vodilo kroz vrata u predsoblje, odakle su vrata, osigurana portcullisom*, vodila u glavni deo kule. *Portkule su obično bile izrađene od drvenih greda u obliku rešetke, koje su bile vrlo često pojačane čeličnom potporom pri čemu se kapija/portal/vrata pomerala vertikalno i obično završavala/zatvarala u proreznim,zidnim kanalima. Ta, vrlo masivna vrata/portal/kapija su se jedino pomoću lanaca i talasa podizala ispuštala.
Konstrukcija portcullis se takođe može koristiti, za sprečavanje povlačenja neprijatelja koji su već ušli u kapiju !
Živeći nekada u Rochester-u, poznati, engleski pisac – romansijer i dramaturg, Charles Dickens, spomenuo je >> The Keep << Toranj/kulu u svojim romanima „ Pickvicks“ i „Tajna Edvina Drooda“ a “Opsada 1215. godine” poslužila je 2011. godine kao obrazac, za kreiranje predstave “ Gvozdena bomba do poslednjeg ratnika.“
Osim toga, dvorac je poslužio i kao pozadina za nekoliko filmova, uključujući Hamleta i Henrija VIII.
