Plava Bilja
Domaćin
- Poruka
- 3.533
GLAS ISTRAŽUJE:
Koje zločine Nasera Orića i muslimanskih jedinica je Haški Tribunal prevideo prilikom izricanja presude
Klali, ubijali i spalili 3.260 Srba
Masakri počinjeni na velike pravoslavne praznike
Naser Orić je direktno ubio ili je odgovoran za smrt 3.260 Srba, dok je u zoni njegove odgovornosti (Srebrenica, Vlasenica, Bratunac, Skelani...) do temelja spaljeno više od 100 srpskih sela - kaže za Glas javnosti direktor Centra za istraživanje zločina nad srpskim stanovništvom Milivoje Ivanišević, autor više studija i publikacija o stradanju Srba.
Svedočeći o masakrima koje su počinile muslimanske jedinice pod komandom ratnog zločinca Nasera Orića, Ivanišević kaže da je od pomenutog broja nevinih srpskih žrtava čak jedna trećina spaljena ili ubijena na izuzetno svirep način, hladnim oružjem ili tupim predmetima.
„Muslimani su najveće masakre nad Srbima počinili na velike pravoslavne praznike - Vidovdan, Petrovdan, Božić... U selima Sase i Zalazje u opštini Srebrenica, 12. jula 1992. godine ubijeno je 47 Srba. Istog dana u selima Biljača i Zagoni pored Bratunca ubijeno je 14, odnosno sedam Srba. Stravični zločini počinjeni su i u srebreničkom kraju, gde je 24. septembra u selu Podravanje zverski ubijeno 32 Srba, a istog dana u površinskom kopu rudnika boksita još sedmoro Srba.
Dva dana kasnije, u selu Rogosija, opština Vlasenica, masakrirano je 28 Srba, a 5. oktobra u bratunačkim selima Fakovići i Boljevići poklano je 17, odnosno osmoro Srba. Težak masakr muslimanski jurišnici pod komandom Nasera Orića počinili su u selima Donja i Gornja Kamenica kraj Zvornika gde je u jednom danu, 6. novembra 1992. godine, ubijeno između 109 i 250 Srba, koji su bačeni u masovnu grobnicu i o njima se ni dan-dans ništa ne zna. Zločini su nastavljeni u četiri sela bratunačke opštine - Sikirić, Bjelovac, Loznička rijeka i brana Bačići - gde je 14. decembra ubijeno čak 65 žitelja srpske nacionalnosti. Na pravoslavni Božić 1993. godine u tri sela pored Bratunca - Ježestica, Kravica i Šiljković - Naser Orić i njegovi zlikovci pobili su 46 Srba, a njihov krvavi pir nastavljen je u Skelanima 16. januara, gde je za nekoliko sati pobijen čak 61 Srbin”, svedoči Milivoje Ivanišević.
Prema Ivaniševićevim rečima, na istom području nastradalo je manje od 2.000 muslimana. „To znači da nema govora o nekakvom masakru nad osam hiljada muslimana u julu 1995. godine u srebreničkom kraju. Svi ubijeni su bili vojnici koji su nastradali u borbama, od vatrenog oružja”, kaže Ivanišević.
Kao posebno simptomatičnu, naš sagovornik navodi činjenicu da je za smrt 2.000 muslimana u Srebrenici osumnjičeno i okrivljeno čak 22 Srba, od kojih su sedmorici već izrečene dugogodišnje kazne zatvora (general Radosav Krstić, Vidoje Blagojević...), dok je za 3.260 Srba „odgovarao” samo jedan čovek - Naser Orić - koji je za svoja zlodela i masakre nagrađen sa dve godine zatvora - i odmah oslobođen. n P. Pašić
Svedočenja onih koji su preživeli pakao
Posle izricanja neshvatljivo niske presude zapovedniku muslimanskih vojnih odreda u Srebrenici Naseru Oriću, želimo samo da podsetimo na neka od zlodela koja su pripadnici muslimanskih paravojnih i vojnih organizacija pod Orićevim zapovedništvom počinili nad srpskim stanovništvom u severoistočnoj Bosni.
Prenosimo izjave preživelih Srba, zabeležene u knjizi Milivoja Ivaniševića „Hronika našeg groblja”.
Ratko Nikolić iz Opravdića:
- Zarobili su me 12. januara1993. godine. Sutradan, bila je sreda, odveli su me kod jednog što je bio u maskirnoj odeći. Na stolu ispred njega je stajao veliki bajonet, u jednoj tačni soli i pištolj. Pitao me je za šta služe so i bajonet. So za hranu, a nož u različite svrhe, odgovorio sam. Rekao mi je da to nije tačno već da se nožem crtaju krstovi po telu, a so da se oni posole. Posle toga su dva-tri dežurna milicajca ulazila u zatvor i tukli nas nogama, rukama i šipkama svuda po telu dok se ne onesvestimo. Tako više puta u toku dana i noći, kako je koja smena dolazila. Kasnije su nas tukli čuvari i svi koje bi oni pustili. Za sve to vreme nije nam dolazio lekar. Od svakodnevne tuče ljudi su umirali. Nismo se kupali, na svaka tri dana smo dobijali kanticu vode za piće.
Sledi nastavak.......................
Koje zločine Nasera Orića i muslimanskih jedinica je Haški Tribunal prevideo prilikom izricanja presude
Klali, ubijali i spalili 3.260 Srba
Masakri počinjeni na velike pravoslavne praznike
Naser Orić je direktno ubio ili je odgovoran za smrt 3.260 Srba, dok je u zoni njegove odgovornosti (Srebrenica, Vlasenica, Bratunac, Skelani...) do temelja spaljeno više od 100 srpskih sela - kaže za Glas javnosti direktor Centra za istraživanje zločina nad srpskim stanovništvom Milivoje Ivanišević, autor više studija i publikacija o stradanju Srba.
Svedočeći o masakrima koje su počinile muslimanske jedinice pod komandom ratnog zločinca Nasera Orića, Ivanišević kaže da je od pomenutog broja nevinih srpskih žrtava čak jedna trećina spaljena ili ubijena na izuzetno svirep način, hladnim oružjem ili tupim predmetima.
„Muslimani su najveće masakre nad Srbima počinili na velike pravoslavne praznike - Vidovdan, Petrovdan, Božić... U selima Sase i Zalazje u opštini Srebrenica, 12. jula 1992. godine ubijeno je 47 Srba. Istog dana u selima Biljača i Zagoni pored Bratunca ubijeno je 14, odnosno sedam Srba. Stravični zločini počinjeni su i u srebreničkom kraju, gde je 24. septembra u selu Podravanje zverski ubijeno 32 Srba, a istog dana u površinskom kopu rudnika boksita još sedmoro Srba.
Dva dana kasnije, u selu Rogosija, opština Vlasenica, masakrirano je 28 Srba, a 5. oktobra u bratunačkim selima Fakovići i Boljevići poklano je 17, odnosno osmoro Srba. Težak masakr muslimanski jurišnici pod komandom Nasera Orića počinili su u selima Donja i Gornja Kamenica kraj Zvornika gde je u jednom danu, 6. novembra 1992. godine, ubijeno između 109 i 250 Srba, koji su bačeni u masovnu grobnicu i o njima se ni dan-dans ništa ne zna. Zločini su nastavljeni u četiri sela bratunačke opštine - Sikirić, Bjelovac, Loznička rijeka i brana Bačići - gde je 14. decembra ubijeno čak 65 žitelja srpske nacionalnosti. Na pravoslavni Božić 1993. godine u tri sela pored Bratunca - Ježestica, Kravica i Šiljković - Naser Orić i njegovi zlikovci pobili su 46 Srba, a njihov krvavi pir nastavljen je u Skelanima 16. januara, gde je za nekoliko sati pobijen čak 61 Srbin”, svedoči Milivoje Ivanišević.
Prema Ivaniševićevim rečima, na istom području nastradalo je manje od 2.000 muslimana. „To znači da nema govora o nekakvom masakru nad osam hiljada muslimana u julu 1995. godine u srebreničkom kraju. Svi ubijeni su bili vojnici koji su nastradali u borbama, od vatrenog oružja”, kaže Ivanišević.
Kao posebno simptomatičnu, naš sagovornik navodi činjenicu da je za smrt 2.000 muslimana u Srebrenici osumnjičeno i okrivljeno čak 22 Srba, od kojih su sedmorici već izrečene dugogodišnje kazne zatvora (general Radosav Krstić, Vidoje Blagojević...), dok je za 3.260 Srba „odgovarao” samo jedan čovek - Naser Orić - koji je za svoja zlodela i masakre nagrađen sa dve godine zatvora - i odmah oslobođen. n P. Pašić
Svedočenja onih koji su preživeli pakao
Posle izricanja neshvatljivo niske presude zapovedniku muslimanskih vojnih odreda u Srebrenici Naseru Oriću, želimo samo da podsetimo na neka od zlodela koja su pripadnici muslimanskih paravojnih i vojnih organizacija pod Orićevim zapovedništvom počinili nad srpskim stanovništvom u severoistočnoj Bosni.
Prenosimo izjave preživelih Srba, zabeležene u knjizi Milivoja Ivaniševića „Hronika našeg groblja”.
Ratko Nikolić iz Opravdića:
- Zarobili su me 12. januara1993. godine. Sutradan, bila je sreda, odveli su me kod jednog što je bio u maskirnoj odeći. Na stolu ispred njega je stajao veliki bajonet, u jednoj tačni soli i pištolj. Pitao me je za šta služe so i bajonet. So za hranu, a nož u različite svrhe, odgovorio sam. Rekao mi je da to nije tačno već da se nožem crtaju krstovi po telu, a so da se oni posole. Posle toga su dva-tri dežurna milicajca ulazila u zatvor i tukli nas nogama, rukama i šipkama svuda po telu dok se ne onesvestimo. Tako više puta u toku dana i noći, kako je koja smena dolazila. Kasnije su nas tukli čuvari i svi koje bi oni pustili. Za sve to vreme nije nam dolazio lekar. Od svakodnevne tuče ljudi su umirali. Nismo se kupali, na svaka tri dana smo dobijali kanticu vode za piće.
Sledi nastavak.......................
